Chapter 29 หย่ากันเถอะ(2)

นายหัวศีลพาอินทุภามาขึ้นเรือที่ท่าเรือ และขับรถพาเธอไปส่งที่สนามบิน ธีรุตม์จัดแจงตั๋วเครื่องบินให้กับเธอเรียบร้อยแล้ว

“ลาก่อนค่ะคุณศีล”

“โชคดีนะครับคุณอิน แล้วพบกันที่กรุงเทพฯ”

หญิงสาวรีบโบกมือลา และลากกระเป๋าของตัวเองเข้าไปด้านใน ความสิ้นหวังท้อแท้ และหมดกำลังใจ ธีรุตม์ทำให้อินทุภาเริ่มหวั่นไหวหนัก

เธอลงเครื่องบินแล้ว ก็หาที่พัก

แต่ก่อนจะเข้าห้องพัก อินทุภาได้ปิดมือถือเพราะไม่อยากจะติดต่อใคร ๆ อีกอย่างถ้าคุณหญิงทับทิมโทรศัพท์มา เธอไม่รู้ว่าจะพูดกับท่านว่าอย่างไร อินทุภาเอาแต่คิดว่าหากทำการหย่ากับธีรุตม์แล้ว เธอจะไม่กลับไปที่บ้านของคุณหญิงทับทิมอีก

อินทุภาคิดถึงพ่อกับแม่เลี้ยง ทั้งสองคนคงจะโกรธเธอมาก แต่จะให้หญิงสาวทำอย่างไรได้ ความคิดหย่า เธออาจจะเป็นคนเริ่ม แต่คนที่ตัดสินใจหย่าในที่สุด ก็คือ ธีรุตม์

พ่อกับแม่เลี้ยงคงจะงอนเธอไปแสนนาน หรือไม่ก็จะตัดขาดเธอไปเลย แต่อะไรจะเกิดก็ช่าง เมื่อก่อนเธอก็มีแค่แม่ พ่อกับแม่เลี้ยงเพิ่งจะเข้ามาตอนที่แม่ป่วย แล้วยังจะมายัดเยียดให้เธอแต่งงานกับธีรุตม์ที่ไม่ได้รักเธอด้วย

อินทุภาได้แต่คิดวางแผนชีวิต หากเธอได้หย่ากับธีรุตม์แล้ว เธอคงต้องหาที่อยู่ใหม่ ๆ