เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ยี่สิบหก พ่อขอโทษ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-24 15:21:51ตอนที่ยี่สิบหก พ่อขอโทษ
“คุณหนู คุณชายจวงให้มาถามว่า จะข้ามแดนหรือไม่เจ้าคะ” เสี่ยวหวั่นเอ่ยปากถามราวหน่วยกล้าตาย
“อ้อ...ข้ามสิ อาฟู่ ควบม้าข้ามแดนไปได้” หลี่หยู่ซีเพิ่งนึกได้จึงออกคำสั่ง
ขบวนเล็กๆของพวกเขาเคลื่อนข้ามแดนกลับเข้าสู่เมืองเป่ยต้าอย่างช้าๆ กว่าจะถึงบ้านเช่าก็เกือบเย็น
หลี่หยู่ซีขอตัวไปดูความเรียบร้อยที่ร้านห่าวซือหมาล่าหม้อไฟก่อนจะกลับมาพักผ่อนด้วยความอ่อนเพลียทั้งจากการเดินทางและการถูกจับเคี้ยวกิน
“หานหาน คืนนี้เจ้ากลับไปนอนที่ห้อง ข้าขอพักบ้าง”
“โธ่ ซีซี ให้ข้านอนด้
บทล่าสุด
ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก ตอนที่ยี่สิบหก พ่อขอโทษ
ตอนที่ยี่สิบหก พ่อขอโทษ “คุณหนู คุณชายจวงให้มาถามว่า จะข้ามแดนหรือไม่เจ้าคะ” เสี่ยวหวั่นเอ่ยปากถามราวหน่วยกล้าตาย “อ้อ...ข้ามสิ อาฟู่ ควบม้าข้ามแดนไปได้” หลี่หยู่ซีเพิ่งนึกได้จึงออกคำสั่ง ขบวนเล็กๆของพวกเขาเคลื่อนข้ามแดนกลับเข้าสู่เมืองเป่ยต้าอย่างช้าๆ กว่าจะถึงบ้านเช่าก็เกือบเย็น หลี่หยู่ซีขอตัวไปดูความเรียบร้อยที่ร้านห่าวซือหมาล่าหม้อไฟก่อนจะกลับมาพักผ่อนด้วยความอ่อนเพลียทั้งจากการเดินทางและการถูกจับเคี้ยวกิน “หานหาน คืนนี้เจ้ากลับไปนอนที่ห้อง ข้าขอพักบ้าง” “โธ่ ซีซี ให้ข้านอนด้
ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก ตอนที่ยี่สิบห้า โชคดี
ตอนที่ยี่สิบห้า โชคดีเรื่องนี้ย่อมแว่วมาถึงหูขององค์หญิงแคว้นโจวแต่เช้าแล้ว คราแรกนางยังไม่แน่ใจว่าคุณหนูน้อยเยาว์วัยนางนี้จะกล้าผิดจารีตกระโดดขึ้นเตียงกับคู่หมั้นก่อนถึงพิธีวิวาห์ จึงสั่งให้คนคอยเฝ้าดูตลอดทั้งคืน “อืม...ได้ ข้าเชื่อแล้ว เอาล่ะ เรื่องของพี่หกก็ช่างเถิด เรื่องร้านหมาล่าหม้อไฟของเราสำคัญกว่า เจ้าไม่ต้องกังวลว่าพี่หกจะงอแง ข้ารู้จักเขาดี ส่วนแบ่งที่ตกลงกันไว้ย่อมเป็นไปตามนั้น ขอให้เจ้าทำอย่างเต็มที่ ข้า...องค์หญิงโจวเยว่เล่อรับปากว่าจะไม่มีการบิดพลิ้ว” ด้วยวันนี้องค์ชายหกหายหน้าไปทั้งวัน องค์หญิงแปดจึงจำต้องปลอบโยนหลี่หยู่ซีไม่ให้นางใจเสีย “ข้าเชื่อมั่นในองค์ชายและองค์หญิงว่าการค้าของพวกเราย่อมมีกำไรและได้เงินทองอย่างมากล้น” หลี่หยู่ซีย่อมต้องตอบตามมารยาทแม้จะไม่ค่อยมั่นใจนัก แต่นาง
ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก ตอนที่ยี่สิบสี่ ร่วมเตียง
ตอนที่ยี่สิบสี่ร่วมเตียง“เอาล่ะ เช่นนั้นเจ้าพักกับคู่หมั้นที่ด้านนอกนี่ก็แล้วกัน” องค์หญิงแปดตัดสินใจก่อนจะเดินไปกระซิบกับพี่ชายจนเขาหน้าเปลี่ยนสี คณะจากแคว้นสู่ถูกจัดให้พักในเรือนรับรองหรูหรา มีสาวใช้และคนงานมากมายบ่งบอกความดูแลเอาใจใส่ ทันทีที่ก้าวเข้าสู่ห้องส่วนตัว กัวจื่อหานรีบโอบกอดคู่หมั้นสาวพลางซบหน้านิ่งด้วยความซาบซึ้งใจ “เจ้ากล้าทำลายชื่อเสียงตนเองเพื่อข้าถึงเพียงนี้ ซีซี ไม่เสียทีที่ข้ายอมอดตาย” “หากไม่ทำเช่นนี้ องค์ชายหกคงวุ่นวายไม่เลิก ข้าเพียงต้องการทำการค
ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก ตอนที่ยี่สิบสาม ต้องโทษ
ตอนที่ยี่สิบสาม ต้องโทษหรือว่า... เขาจะรู้ถึงโทษทัณฑ์ของตนเอง จึงถือโอกาสตัดนางออกเพื่อไม่ให้ติดร่างแห แต่...เขาไม่เคยรักใคร่นางมาก่อน จะหวังดีเพียงนั้นเชียวหรือ ไม่...ไม่ใช่ บิดาในความทรงจำของหลี่หยู่ซีรักนาง แม้จะมีอนุหูคอยกีดกั้นและยุแยง แต่เขามักหาโอกาสแสดงความรักทุกเมื่อ ไม่ว่าจะเป็นการแอบสอดเงินทองให้ การบอกให้กัวจื่อหานดูแลนางให้ดี การแอบไปกำชับอาจารย์ให้ช่วยดูแลนาง หรือแม้แต่การแอบส่งคนคุ้มครองนางตลอดการเดินทางจนมาถึงเมืองนี้ เพียงแต่เขาไม่อาจแสดงมากไป ด้วยอนุหูอาจใช้เป็นข้ออ้างทำร้ายนางมากขึ้น แม่ลูกผู้ร้ายกาจคู่นั้น มักหาทางจ้องเล่นงานนางมาโดยตลอด หากไม่มีบิดาคอย
ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก ตอนที่ยี่สิบสอง ช่วยเหลือ
ตอนที่ยี่สิบสอง ช่วยเหลือ“ข้าต้องเตรียมการที่นี่ให้ลงตัวก่อนจึงจะไปได้ พวกเราวางแผนเอาไว้แล้ว ขอองค์ชายอย่าได้ปรับเปลี่ยนตามใจ” หลี่หยู่ซีตอบอย่างไม่เกรงใจ“ได้ เช่นนั้นข้าจะรออยู่ที่นี่” กลายเป็นว่าองค์ชายผู้ไม่เคยมีหญิงใดขัดใจกลับรั้งรอด้วยต้องการเอาชนะสาวน้อยเจ้าของร้านหมาล่าเลิศรสหลี่หยู่ซีส่งจดหมายไปหากัวจื่อหานหลายครา แต่ไม่มีจดหมายตอบมาสักฉบับจนเริ่มกังวลใจเกรงว่าเขาจะมีเรื่อง สุดท้ายนางถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับ ใบหน้าซูบเซียว“เจ้าโหมงานหนัก หรือห่วงคุณชายกัวมากไปกันแน่จึงดูทรุดโทรมเพียงนี้” จวงเห่ยกังซึ่งบัดนี้แวะมาแทบทุกวันทักถามด้วยหยางหมิงเจ๋อโดนคุมตัวอย่างเฝ้าระวังจึงปลีกตัวมาได้ยาก ขณะที่องค์ชายแคว้นโจวไปๆมาๆราวที่นี่เป็นบ้าน จวงเห่ยกังจึงรับหน้าที่มาตามติดเพื่อป้องกันไม่ให้มีเรื่องร้ายเกิดขึ้นกับทั้งองค์ชายต่างแคว้นและหญิงสาวเจ้าของร้าน“เขากลับไปได้เกือบเดือนแล้ว ไม่มีจดหมายตอบมาสักฉบับ ข้าเกรงว่าเขาจะมีอันตราย” ด้วยเห็นหน้าจนคุ้นเ
ย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เหตุใดเป็นเช่นนี้
ตอนที่ยี่สิบเอ็ด เหตุใดเป็นเช่นนี้“แม่นางน้อยพูดเอาแต่ได้ ข้าไม่จ่ายค่าชดเชยใดทั้งสิ้น มากินอาหารแล้วเกือบตาย ยังต้องจ่ายเงิน มีที่ใดกัน” ชายนักเลงโวยวายต่อแต่ไม่กล้าเสียงดังด้วยจวงเห่ยกังยืนจังก้าอยู่ “นางก็บอกเองว่าหากน้องชายเจ้าเกือบตายจริงย่อมได้เงิน แต่หากไม่จริงจึงต้องจ่ายเงิน หรือว่าเจ้ารู้อยู่แก่ใจว่าไม่จริงจึงเกรงที่จะต้องจ่ายเงิน” บุตรชายแม่ทัพใหญ่สวนด้วยคำพูดตรงไปตรงมาตามนิสัย “เอ่อ...ข้า...” ชายนักเลงเริ่มพูดไม่ออกด้วยไม่คิดว่าจะมีบุตรชายแม่ทัพใหญ่ยื่นหน้ามาช่วยเหลือผู้ว่าจ้างบอกเขาว่าเจ้าของร้านเป็นเพียงหญิงสาวอ่อนแอ นอกจากเงินค่าจ้างที่ได้รับแล้วจึงคิดจะข่มขู่เอาเงินให้หนักอีกทาง“ไป นำทางไปได้แล้ว” ทหารผู้ติดตามของจวงเห่ยกังก้าวเข้ามารวบสองแขนของชายท่าทางนักเลงแล้วลากออกไปราวเป็นนักโทษเสียเอง ขณะหลี่หยู่ซี
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง34.9K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ117.4K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน188.0K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ28.7K viewsบรรณาการไม่หาญรัก
จันทร์ส่องแสง616 viewsสามพิศวาส
บุษบาหนึ่งหรัด45 viewsทะลุมิติมาเป็นสะใภ้ตัวร้ายในยุค80
ฝ้ายสีคราม2.4K viewsนิยายจีนฉบับแอบรัก
จันทร์ส่องแสง587 views
