“คะ อาก้อง” ปาลิกาเงยหน้าขึ้นมามองผ่านร่องอกอิ่มที่แหวกออกตามแรงโน้มถ่วง ด้วยเธอโนบรามาตั้งแต่แรก
“อาเพิ่งนึกได้ว่า อามีสูตรดัดตัวอยู่นะ” ก้องภพกระแอมเสียงในลำคอ ก่อนจะฝืนพูดออกมา โดยที่เสียงไม่เปลี่ยนไปตามอารมณ์ “ปลาสนใจไหมเอ่ย”
“สูตรดัดตัว… ปลาไม่เคยได้ยินเลยค่ะ” เด็กสาวเอียงคออย่างสงสัยอยู่บนลูกบอล
“มันเป็นสูตรลับของอาคนเดียวน่ะ” ก้องภพบอก ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปนั่งยอง ๆ ข้างหน้าหลานสาว “อาเห็นเราเป็นนักกีฬายิมนาสติกด้วยนี่นะ ก็เลยนึกออก อยากดัดตัวตามสูตรของอาไหมล่ะ”
“แล้วสูตรของอา มันเป็นยังไงคะ” ปาลิกาเอียงตัวเข้าหาอย่างสนใจ
“ก็ถ้าดัดตัวจนครบสูตร ตัวปลาก็จะมีความยืดหยุ่นมากขึ้น สัดส่วนดีขึ้น แต่ว่า มันอาจจะเจ็บหน่อยในช่วงแรก ๆ แต่ก็ถือว่าเป็นการฝึกความอดทนไปในตัวนะ”
“ฟังแล้วน่าสนใจมากเลยค่ะ อาก้อง” หญิงสาวกอดอกอย่างครุ่นคิด ยิ่งดันให้อกอิ่มล้นทะลักขึ้นมา “แล้วถ้าปลาอยากดัดตัวสูตรอาก้อง ปลาจะต้องทำยังไงบ้างคะ”
“อึกกกกกก อื้ออออออ” พริมารับรู้ได้ทุกสัมผัสอย่างชัดเจน เพราะครั้งนี้ ธันวาบรรจงสอดแกนกายเข้ามาช้า ๆ ทำให้ปากทางรักของเธอรู้สึกได้ถึงทุกผิวสัมผัสขรุขระที่เบียดเข้ามา ความใหญ่โตค่อย ๆ แทรกเข้ามาจนความคับแน่นขยายกว้างขึ้น“อ่า วันนี้แน่นดีจังเลย พริม” ธันวาเอ่ยชม เพราะขนาดโพรงสวาทของพริมานั้น เขารู้ดีกว่าใคร ก็ในเมื่อมีเขาคนเดียวที่แทงเข้าออกอยู่ทุกค่ำคืน“ยะ อย่าพูดนะ อ๊ะ อ่า พี่ธัน อืมมมม” ชายหนุ่มแทงลำกายเข้าไปช้า ๆ จนสุดความยาว เพียงเท่านี้ ก็สร้างความเสียวซ่านไปทั้งตัว ข้างในของเธอพากันบีบรัดสิ่งแปลกปลอมนั้นระรัว ทำเอาธันวาร้องซี้ดในใจอย่างอดไม่ได้“ไม่ไหวแล้ว พริม พี่ขอฉีดยาให้ก่อนนะ” สิ้นคำพูด สะโพกสอบก็เริ่มขยับกระแทกเข้าออกตามอารมณ์ดิบเถื่อนที่พุ่งทะยานสูงขึ้นในพริบตาปัก!! ปัก!! ปัก!!“อักกกก แรงไปแล้ว อ๊ะ อื้ออออ” พริมาเบิกตากว้าง เมื่อช่วงล่างถูกกระแทกอย่างรุนแรง ธันวายืนคุกเข่าปักหลัก ก่อนจะยกกระชับสะโพกกลมกลึงขึ้นมา แล้วรัวท่อนเอ็นเข้าใส่เป็นชุด จนแคมอิ่มสองข้างลู่เข้าลู่ออกตาม
ยิ่งเมื่อสองมือเล็กเลื่อนมาจับที่ข้อมือของธันวาแน่น เขาจึงลองพาเธออัดกระแทกเข้าหาร่างกายตัวเอง“อ๊ะ อ่า พี่ธัน นะ ไหนว่า คะ คืนนี้ จะ อ๊ะ ไม่ทำไงคะ อ๊า~~” พริมาเอ่ยถามอย่างกระท่อนกระแท่น ทุกการขยับมือของธันวา ทำให้เธอรับรู้ทุกจังหวะที่เขากระแทกเข้ามา“พี่ก็ไม่ได้ทำนี่ พี่กำลังเช็ดตัวให้เราอยู่ต่างหาก” ธันวาบอกเสียงกระเส่า เพราะไม่ใช่แค่พริมาหรอกที่แฉะในตอนนี้ ปลายหัวของเขาก็เริ่มแฉะแล้วเหมือนกัน“ตะ แต่ อ่า อา อื้อออออ” หญิงสาวเถียงอะไรไม่ออก เพราะสมองเธอเริ่มทำงานช้าลง จะเถียงว่า เขาไม่ได้เช็ดตัวให้ก็คงไม่ใช่ แต่วิธีที่เขากำลังเช็ดตัวให้อยู่ มันก็ไม่ถูกเหมือนกันแจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะธันวายังคงพรมนิ้วเข้าไปข้างในอย่างต่อเนื่อง เพียงแค่ปลายนิ้วก็ทำเอาร่างบางสั่นคลอนไปทั้งตัว ไม่อยากคิดถึงว่า ถ้าเขาใช้ท่อนเอ็นขึ้นมา ร่างเล็ก ๆ นี้จะแตกสลายคามือเขาหรือเปล่า“อึกกกกก พี่ธัน อ๊ะ อ่า อ๊า~~” พริมาบิดตัวส่งสัญญาณ ก่อนที่นิ้วมือของชายหนุ่มจะชุ่มไปด้วยน้ำรักที่หลั่งออกมาจากโพรงสวาทนั้น ร่างบางนอนหอบหายใจหนัก เ
เพียงความคิดชั่วแล่นนั้น ก็ทำเอาอาวุธกลางลำตัวแข็งขืนขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ จนธันวารีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด แล้วยืนหลับตาควบคุมลมหายใจ เพราะตอนนี้ ยังไม่ถึงเวลาของคนหื่นกาม แต่เป็นเวลาของผู้ใหญ่ใจดีที่ช่วยดูแลเวลาเจ็บป่วยธันวาเอื้อมมือไปบิดผ้าขนหนูหมาด ๆ ก่อนจะเริ่มเช็ดใบหน้าเนียน ไล่ตั้งแต่หน้าผากเกลี้ยงเกลา แก้มนวล ก่อนจะลงต่ำมาที่ซอกคออุ่นร้อน ไหล่ลาดเนียน ไปจนถึงท่อนแขนกลมกลึงทีละข้าง“อืออออออ” พริมาครางอย่างสบายตัว เพราะเหมือนไอร้อนในร่างกายได้ระบายออกไป ธันวาชุบน้ำใหม่อีกครั้ง ก่อนจะวางลงบนอกอิ่ม แล้วค่อย ๆ บีบขยำเนื้อแน่น ๆ“อึกกกก อือออออ” หญิงสาวคราง พร้อมแหงนหน้าขึ้น เมื่อรู้สึกถึงความเสียวที่กลางตัว แต่ด้วยฤทธิ์ไข้ ฤทธิ์ยาพารา และฤทธิ์น้ำมันหอมระเหยที่กล่อมจนเธอรู้สึกมึนงง ทำให้เธอไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใดธันวาบรรจงเช็ดและบีบขยำอกอิ่มทั้ง 2 ข้าง ก่อนจะทนความต้องการของตัวเองไม่ไหว ใบหน้าคมโน้มลง ใช้ริมฝีปากปัดผ่านยอดถันชูชัน ก่อนจะงับหัวนมนั้นเต็มแรง“อ๊ะ อ่า อา” เสียงครางร้องขึ้น เมื่อปลายลิ้นของเขารุ
“พี่ธัน พริมรู้สึกเหมือนไม่ค่อยสบายเลย” เสียงอ่อย ๆ ร้องบอก ทำให้เจ้าของชื่อที่ถูกเรียกต้องเงยหน้าขึ้นไปมอง ก่อนจะเห็นนางแบบสาวในสังกัดที่นุ่งเพียงผ้าขนหนูผืนบางยืนพิงอยู่ที่หน้าประตูห้องนอน เนินอกขาว ๆ อวบ ๆ แทบจะล้นออกมา อีกทั้งปลายผ้าขนหนูที่ปิดของสงวนช่วงล่างไว้อย่างหมิ่นเหม่ ซึ่งเขาเชื่อเลยว่า หากพริมาก้าวเท้าเร็ว ๆ เขาจะต้องได้เห็นดอกไม้สีชมพูที่ซ่อนอยู่ข้างในแน่นอน“อ้าว เป็นอะไรไปล่ะ พริม” ธันวาถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง พลางลุกขึ้นยืน “เมื่อตอนกลางวันยังดี ๆ อยู่เลย”“น่าจะพักผ่อนไม่พอมั้งคะ แถมวันนี้ ยังเดินแบบตั้งแต่เช้าอีก” พริมายกมือขึ้นมานวดขมับเบา ๆ ทำเอาชายหนุ่มที่จ้องเนื้อนุ่ม ๆ กลางตัว ใจเต้นตึกตักด้วยความลุ้นว่า ผ้าผืนบางจะหลุดร่วงลงมาหรือเปล่า“ยังไงก็กินพาราแล้วนอนพักซะหน่อยดีกว่านะ พริม” ร่างสูงบอก ก่อนจะเดินเข้าไปหาพริมาคงจะพักผ่อนไม่พอจริง ๆ เพราะหลังจากที่เขาได้เริ่มทำการคลายเครียดให้ในคืนนั้น เขาก็ได้ช่วยพริมาคลายเครียดทุกคืน ยิ่งคืนไหนที่หญิงสาวไม่มีงานเช้า เขาก็พาเธอคลายเ
แผล็บ แผล็บ แผล็บ“เอาล่ะ สะอาดเรียบร้อยแล้ว พี่นัน” ปุรินทร์เงยหน้า มองผ่านเนินสวาท ทะลุไปถึงร่องอก จนเห็นใบหน้าแดงก่ำของนันทิชาที่กำลังหลับตาอย่างอ่อนแรง “คนไข้พร้อมนะครับ หมอจะขอฟันล่ะนะ”สวบบบบบบบ“อึกกกกก” แท่งแข็งเกร็งพุ่งทะยานเข้าไปอย่างแรง จนร่างบางสะท้านไปทั้งตัว ความใหญ่โตเบียดเสียดความอ่อนนุ่มของเธอจนปลายเท้าจิกเกร็งปัก!! ปัก!! ปัก!!ปุรินทร์เริ่มซอยสะโพก อัดกระแทกแกนกายเข้าหาอีกฝ่าย แม้ว่า นันทิชาจะพยายามบิดตัวหนี เขาก็ใช้สองมือจับเอวคอดให้มั่น แล้วอัดกระแทกสะโพกเข้าไปอย่างแรงเป็นการเตือน“จะหนีหมอไปไหนล่ะ พี่นัน อ่า” ปุรินทร์ย้อนถามสลับส่งเสียงคราง “ข้างในพี่นันนี่ โคตรฟินเลย”“อึกกกก ยะ อย่าพูดแบบนั้น อ่ะ อ๊า~~~” เสียงครางร้องขัดขึ้นมา เมื่อชายหนุ่มเริ่มควงสะโพก ส่ายวนจนท่อนเอ็นที่กระทุ้งอยู่ภายในเสียดสีไปทั่วผนังนุ่ม ชนจุดอ่อนไหวจนร่างบางสั่นระริกตับ!! ตับ!! ตับ!!“ปะ ปุ่น อึกกกก อ่า อุ๊บบบ” เสียงครางถูกร
“เอ๊ะ ปุ่น นั่นกางเกงในพี่นะ” นันทิชาแหวเสียงเขียว แก้ผ้าเธอยังพอให้อภัยได้ แต่นี่เขาเล่นทำลายเสื้อผ้าเธอด้วย“โอ๊ยยยย กางเกงในตัวเดียว ผมมีปัญญาซื้อให้ใหม่นา” ปุรินทร์โยนอดีตแพนตี้ทิ้งลงบนพื้น“ไม่ใช่ แล้วพี่จะใส่อะไรกลับบ้าน” เธอห่วงเรื่องนี้ต่างหาก“ก็ไม่ต้องใส่” ปุรินทร์ตอบอย่างไม่ยี่หระ “จริง ๆ เวลาพี่นันอยู่กับผม ไม่ต้องใส่อะไรเลยก็ได้นะ”“โอ๊ยยยยยย” นันทิชายกปลายเท้า หมายจะถีบแฟนหนุ่มกับคำพูดชวนทะลึ่งของเขา หากแต่เมื่อเห็นว่า ตัวเองยังคงสวมรองเท้าส้นสูงปลายแหลมจึงต้องตัดใจ ไม่งั้นอาจจะทำให้เขาเจ็บได้ ปุรินทร์จึงถือโอกาสคว้าข้อเท้าเล็กไว้ ก่อนจะก้มลงจูบเบา ๆ ที่ข้อเท้านั้น“มาให้ผมเ-ดซะดี ๆ คนสวย” ชายหนุ่มหยอกเย้า เพราะรู้ดีว่า แฟนสาวเป็นคนเรียบร้อย ยิ่งเขาพูดจาสองแง่สองง่าม เธอก็จะยิ่งมีอารมณ์มากขึ้นมือหนาตรึงสองข้อเท้า ก่อนจะยกขึ้นสูงแล้ววาดลงมา เปิดเผยช่องทางรักที่กำลังฉ่ำวาวด้วยของเหลวสีใส ลำตัวแดงระเรื่อด้วยความเขินอายผสานกับอารมณ์สวาทที่เริ่มคุกร