Masukฉันแกล้งแหย่ลุงไปอย่างนั้นเอง แต่ลุงกลับยิ้มที่มุมปาก
"เดี๋ยวลุงต้องคิดเผื่อไว้บ้างแล้วแหละ" "หมายถึงหนูเหรอคะ" "ก็ใช่นะสิ หนูดาทั้งสวยแถมลุงก็ยังสนิทกับตาของหนูอีกนะ คิดดูสิถ้าปองดองกันจะลงตัวขนาดไหน" "ลุงหนูพูดเล่น" "ลุงคิดจริงนะเนี่ย" "หนูกลับก่อนดีกว่า" "ฮ่าๆ กลับดีๆนะหนู" "หนูเอานี่กลับไปให้ตาชิมค่ะ" "อร่อยเดี๋ยวลุงทำให้กินใหม่นะ" "จ๊ะลุง" ฉันเดินกลับบ้านงงๆ ถือถุงขนมที่ลุงให้มา "ตา ลุงพลเขาฝากขนมมาให้" "ลุงพลข้างบ้านเราหรอลูก" "จ๊ะตา" "อร่อยดีนะ ลุงพลเขาเก่งนะลูก ทำขนมก็เป็นแถมยังโสดอีกด้วย ฐานะก็ดี ถึงจะแก่หน่อยก็เถอะ" "เดี๋ยวนะ ตาพูดอะไรเนี่ย" "ตามองคนไม่ผิดหรอกลูก" "ตาหมายความว่าไงคะ" "เอ้า ที่ลุงพลมาหาตาบ่อยๆก็เพราะหนูนั่นแหละ" "เพราะหนูหรอคะ" "อื้ม เขามองหลานตามาสักพักใหญ่ๆแล้วล่ะ ก็เลยมาขอหนูกับตา แต่ว่าตากลัวหนูจะกลัวก็เลยยังไม่บอก" "ตา...แต่อายุเราต่างกันมากเลยนะคะ" "ต่างแล้วยังไงลูก เขารักหนู อยากดูแล...แล้วตาเองก็แก่ขนาดนี้จะอยู่กับหนูได้นานแค่ไหนก็ยังไม่รู้เลย" "ตา...ทำไมพูดแบบนี้คะ" "ลองไปคิดดูนะลูก" ฉันไม่ได้ตอบอะไร แต่ก็แอบเอาเก็บมาคิดเหมือนที่ตาบอกจริงๆ สถานการณ์ตอนนี้ของฉันแทบจะไม่ดีเลย ถ้าวันหนึ่งขาดตาไปจริงๆจะอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร ฉันตัดสินใจทำอะไรบางอย่างเพื่อทดสอบลุงพลในวันต่อมา "ลุงพลคะ" "อ้าวหนูดา มาบ่อยนะเรา มีอะไรหรือลูก" "หนูจะมาถามว่าวันนี้ทำขนมอีกไหมคะ" "อ่อ ทำไมละหนู หรือว่าตาอยากกิน" "ดาอยากกินค่ะ" "เหรอ งั้นเดี๋ยวลุงทำให้เลย แต่ว่าอาจจะนานหน่อยนะหนู เดี๋ยวลุงไปเตรียมของก่อน" "เดี๋ยวดาช่วยค่ะ" "เอางั้นเหรอ ได้ๆ" ฉันทำขนมกับลุงพลเสร็จก็ขอบางส่วนเตรียมเอากลับบ้าน "เดี๋ยวหนูดา" "คะ? มีอะไรหรือเปล่าคะ" "ถ้ามีอะไรให้ลุงช่วย บอกได้ตลอดเลยนะหนู" "ได้ค่ะ ถ้ามีหนูจะบอกลุงพลเป็นคนแรกเลย" ฉันคิดไปเองหรือเปล่าว่าลุงพลหน้าแดง แกก้มหน้าไม่สบตาฉันก่อนที่จะหันไปทำอย่างอื่นต่อ "หนูกลับก่อนนะคะ" "จ๊ะ กลับดีๆนะหนู" "เป็นไงละลูก ได้อะไรมา" "ขนมเทียนค่ะ" "ลุงพลทำให้อีกละสิ" "ค่ะ ลุงเค้าใจดีนะคะตา" "เห็นไหมตาบอกแล้ว" "หนูจะลองเอาไปคิดดูค่ะตา แต่ว่าตอนนี้ตาต้องกินข้าวก่อนนะ" "ฮ่าๆ ได้ๆ" หลังจากตากินข้าวเสร็จฉันก็ขึ้นบ้านไปอาบน้ำชำระร่างกายเตรียมตัวเข้านอน "ลุงพลก็อบอุ่นเหมือนกันแฮะ" ฉันพูดกับตัวเองและยิ้มออกมา วันต่อมาลุงพลมาเยี่ยมตาที่บ้านตอนฉันเลิกงานกลับมาพอดี "อ้าวหนูดา กลับมาแล้วเหรอ" "จ๊ะลุง" "แล้วนี่กินอะไรมาหรือยัง ลุงทำกับข้าวมาฝากตาหลายอย่างเลยมากินด้วยกันสิ" ฉันมองกับข้าวหลายอย่างที่วางอยู่บนโต๊ะ "โห น่ากินจังเลยค่ะ" "ลุงพลมากินด้วยกันสิคะ กินหลายคนอร่อยจะตาย" "นั่นสิ มากินด้วยกันเจ้าพล" "ครับลุงมั่น" "อ่ะ กินเยอะๆนะหนู" ลุงพลพูดพร้อมกับตักกับข้าวมาใส่จานให้ฉัน "ขอบคุณค่ะ" เป็นจังหวะเดียวกันที่ฉันและลุงพลเผลอสบตากัน "อะหื้มมม" เสียงตากระแอมขึ้นพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก "อะไรเล่าตา" "เปล่า ไก่มันติดคอหนะ" ฉันส่งสายตาค้อนให้ผู้เป็นตา "ลุงมั่นคงไม่ลืมที่ผมพูดกับลุงวันนั้นใช่ไหมครับ" "ไม่ลืมๆ อยู่ที่เจ้าตัวเขานี่แหละจะยังไง" จู่ๆลุงพลและตาก็พูดขึ้น และฉันก็เดาได้ว่ามันหมายถึงอะไร จนทั้งสองหันมามองฉันเป็นตาเดียว "อะไรคะ มองหนูทำไมกัน" "ว่าไงเราหนะ จะตกลงไหม" "เรื่องอะไรเหรอคะ" ฉันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ "ไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้เรื่องเลยเรา ตาบอกหนูไปแล้ววันก่อน" "ตา หนูอายเขา" "ก็เรามัวแต่เล่นตัวแบบนี้ไง ตามองปาดเดียวก็รู้ว่าเราสองคนแอบชอบกันตั้งนานแล้ว" "ตา...หยุดพูด" "เอาเถอะครับลุงมั่น ผมไม่รีบอะไร...รอได้ครับ" "ลุงพลก็เล่นไปกับตาอีกคนหรอคะ" "เปล่าลุงก็แค่ไม่อยากไปเร่งรัดอะไร ลุงพูดจริงๆ" "รู้ค่ะ แต่ว่าดาอายนี่คะ" "แล้วจะให้ลุงทำยังไง" "อ้าว สองคนคุยกันไปนะตาอิ่มแล้วขอตัวก่อน" "ตาเดี๋ยว" "คุยกันไปเถอะ ตาง่วงแล้ว" ตาโบกมือเดินเข้าบ้านไปโดยทิ้งให้ฉันอยู่กับลุงพลสองต่อสอง "ลุงอิ่มหรือยังคะ" "อิ่มแล้ว" "'งั้นดาเก็บเลยนะคะ" "เอาสิ" ฉันเก็บถ้วยชามและเดินออกมาหาลุงพลที่กำลังนั่งรออย่างเงียบๆ เราไม่ได้พูดอะไรกันต่อ จนเวลาผ่านไปสักพักฉันจึงพูดขึ้น "ลุงจะกลับเลยไหมคะ" "ทำไม..." "หนูจะเดินไปส่งค่ะ" "อ๋อ...ไปสิลุงก็เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน" "นำไปสิคะ" ขณะที่เดินไป "หนูดารังเกียจลุงไหม..." "รังเกียจทำไมคะ" "ลุงแก่ปูนนี้แล้วยังมาชอบเด็กอีก รู้สึกยังไง..." "ก็เฉยๆค่ะ ดาไม่ติดอะไรหรอก" "หมายความว่า หนูดาจะให้โอกาสลุงใช่ไหม" "ค่ะ ดาจะให้โอกาส" "จริงๆนะ ห้ามโกหกคนแก่นะหนู" "พูดจริงค่ะ" "ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ลุงจะไปส่งหนูที่ทำงานดีไหม" "ก็ได้ค่ะ ลุงพูดแล้วนะ" "สัญญาเลย" เช้าวันต่อมา... ลุงขับรถมาส่งฉันที่ทำงานตามปกติแต่ที่ไม่ปกติคือฉันเองเพราะมันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ลุงพลเป็นผู้ชายที่อบอุ่นและเป็นผู้ใหญ่มาก "ลุงกัลก่อนนะ ตั้งใจทำงานนะหนู" "ขอบคุณค่ะลุง" "เปลี่ยนจากลุงเป็นเรียกพี่ได้ไหม" "ลุงพูดอะไรเนี่ย" "ล้อเล่น เรียกลุงเหมือนเดิมแหละดีแล้ว" "ค่ะ งั้นดาไปทำงานก่อนนะคะ" "จ๊ะ เดี๋ยวตอนเย็นลุงมารับนะ" ฉันพยักหน้าให้ลุงก่อนจะเดินเข้ามาในออฟฟิศ แล้วหลังจากนั้นลุงพลก็มารับ-ส่งฉันทุกวัน ฉันเริ่มเปิดใจให้ลุงทีละน้อยๆ ดั่งโบราณว่าน้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกล่อน จนเวลาผ่านไป1ปีเต็ม ลุงพลก็ได้มาสู่ขอฉันตามประเพณี เป็นความต้องการของฉันเองที่ไม่อยากจัดงานแค่ผูกข้อไม้ข้อมือรับรู้กับทั้งสองฝ่ายก็เพียงพอแล้ว วันที่ลุงพลรอคอยก็มาถึงสักทีหลังจากที่ตามจีบฉันมา1ปี แถมลุงพลยังเป็นสุภาพบุรุษไม่รังแกฉันด้วยนะ ผู้ชายแบบนี้หายากมากเลยล่ะ คืนเข้าหอ... ฉันกับลุงพลเราผูกข้อมือเล็กๆรับรู้กับภายในครอบครัว มีผู้ใหญ่และแขกเพียงไม่กี่คนเท่านั้น พอเสร็จพิธิเราทั้งสองก็เข้าหอด้วยกัน งานพิธีจัดขึ้นที่บ้านของลุงพลเพราะบ้านของฉันออกจะคับแคบ และตาก็เสนอให้ใช้บ้านของลุงพลเป็นเรือนหอซะเลยจะได้สะดวกกับคนทั้งสอง ส่วนตาก็ค่อยมาเยี่ยมเยือนกันเอาเพราะบ้านก็อยู่ไม่ไกลกันเดินมาไม่กี่ก้าวก็ถึง "ลุงเหนื่อยไหมคะ" "ก็นิดหน่อยจ๊ะ แต่ได้เจอหน้าหนูดาลุงก็หายแล้วล่ะ" "เดี๋ยวหนูไปอาบน้ำก่อนนะ" "ให้ลุงช่วยอาบไหม..." "ลุง หนูยังไม่ชิน อย่าเพิ่งสิคะ" "อย่าอะไรกัน...เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะ ใจคอจะไม่ให้ลุงชื่นใจสักนิดเลยหรอ" "แต่ว่าหนู..." "ลุงรอมา1ปีแล้วนะ คืนนี้อย่าห้ามลุงเลยนะเด็กดี..." ลุงพูดใส่ข้างหูของฉันด้วยน้ำเสียงแหบพร่า "นะครับเด็กดีของลุง" "ดะ ได้ค่ะ แต่นี่เป็นครั้งแรกของหนู ลุงเบาๆหน่อยนะคะ" "ลุงรู้" "รู้เหรอคะ" "ทำไมจะไม่รู้ล่ะ หนูดาเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน ตั้งแต่โตมาก็ไม่เคยเห็นจะมีแฟนกับเขาเลย หนูอยู่ในสายตาลุงตลอดแหละ" "ลุง...หือออ" ลุงหอมแก้มฉันเบาๆ "ลุงถอดให้นะ" ลุงพลค่อยๆถอดเสื้อผ้าของฉันออกช้าๆ ตั้งแต่เสื้อและกางเกง โดยที่ฉันเอาแต่ยืนตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับนิ่งจนร่างกายของฉันเหลือเพียงแค่ชุดชั้นใน แกก็หันไปถอดเสื้อผ้าของตัวเองตามจนเหลือแค่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียว "ลุงพล..." "ไม่ต้องกลัว ลุงจะค่อยๆให้หนูเรียนรู้ไปพร้อมกับลุงเอง" "ค่ะลุง" ลุงพลอุ้มฉันเข้ามาในห้องน้ำที่มีอ่างเตรียมเอาไว้ ในอ่างเต็มไปด้วยฟองน้ำสีขาวที่มีกลิ่นหอบ ลุงพลค่อยๆวางฉันลงในอ่างอย่างทะนุถนอม ฉันนั่งลงในอ่างก็รู้สึกว่าน้ำเย็นมากจนฉันสะดุ้ง "น้ำน่าจะเย็นหน่อยนะหนู เดี๋ยวหลังจากนี้จะค่อยๆร้อนขึ้นเอง..." "ลุงพูดบ้าอะไรเนี่ย" "ลุงตลกเหรอหนู" ลุงพลจ้องเข้ามาในตาลึก แกส่งสัญญาณบอกว่าที่พูดนั้นไม่ได้ล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย "ลุงถอดให้นะ" ไม่พูดเปล่าลุงพลค่อยๆใช้นิ้วเกี่ยวขอบกางเกงในตัวจิ๋วของฉันหลุดติดมือออกไปอย่างง่ายดาย ข้อมือเล็กถูกดึงเข้าหาตัวเองก่อนที่ตัวของฉันจะทับอยู่ที่ตัวของลุงพลในท่าที่ฉันนั่งคร่อมอยู่ด้านบน จุ้บ "อื้มมมม" ลุงพลกระกบจูบปากฉันอย่างนุ่มนวล มือใหญ่กอดรัดและบัดเคร้นที่แผ่นหลังเราเบาๆ "อื้อออ" ลิ้นร้อนแทรกควานเข้ามาหาความหวานในโพรงปากและดูดกินเป็นระยะ ฉันหอบหายใจหนักๆเหมือนกับว่าจะขาดอากาศหายใจ ลุงพลยังคงกดจูบซ้ำแล้วซ้ำแล้วเหมือนคนอดอยากมานานแสนนาน มือใหญ่เคลื่อนต่ำลงมาตรงกลางของหว่างขาของฉัน และใช้นิ้วสะกิดเม็ดยอดดวงใจของฉันจนต้องสะดุ้ง "อุ้ย" "ถ้าลุงจับตรงนี้หนูจะเสียวมากกว่านี้" "ค่ะ อื้อออ" "ซี๊ดดดด หนูดาเซ็กซี่มากลุงจะอดใจไม่ไหวแล้ว" "ลุงพล..." ลุงพลไซร้ซอกคอทั้งสองข้าง และสูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอดสลับกับด้านล่างก็บดขยี้ยอดดวงใจของฉันเป็นจังหวะ "อ๊าส์ ลุงจ๋า..." "อื้มมม" ลมหายใจที่ร้อนระอุค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาไหลปลร้าคู่งามและไม่นานลิ้นร้อนก็หยูดอยู่ที่ขอบเสื้อชั้นในสีแดงเพลิงที่ปิดบังอกงามของฉันเอาไว้ "ลุงขอกินหน่อยนะ" "อื้ออ" ลุงพลใช้มือเพียงข้างเดียวปลดตะขอหลุดออกไปอย่างง่ายดาย ไม่านริมฝีปากนุ่มก็ครอบครองอกอวบสีชมพูสลับไปมาทั้งสองข้างจนหนำใจ ลุงพลทั้งดูดทั้งตวัดปลายลิ้นระรัวสลับกับขยี้ยอดปลายประทุมถันอย่างเมามันส์จนฉันต้องร้องครางออกมาด้วยความเสียวที่ค่อยๆพุ่งทะยานขึ้นเรื่อยๆ "อ๊าส์ อ๊ะลุงจ๋า" "ซูดดดดด เสียวไหมหนูดาของลุง" "เสียวค่ะ อื้ออออ" "ลุงปวดไปทั้งแท่งแล้วหนูดา...ทรมานเหลือเกิน" "ลุงพล...หนูดาเสียว อื้มมม"สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้มีนาจะมาเล่าเรื่องในอดีตอีกเรื่องที่มีนาเคยประสบพบเจอมานะคะ มีนาเคยมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งชื่อนิดา เราเรียนมัธยมศึกษาด้วยกันปีสุดท้าย อีกไม่กี่เทอมก็จะเรียนจบแล้ว เรากับนิดาสนิทกันมากค่ะ ไปเที่ยวเล่นบ้านของอีกฝ่ายเป็นประจำ บางครั้งเราก็ไปบ้านนิดา บางครั้งนิดาก็มาบ้านเรา จนแทบจะเข้าออกบ้านของกันได้อย่างไม่เกรงใจเลยล่ะ นิดามีพี่ชายชื่อ พี่รัตน์ พี่รัตน์เป็นผู้ชายที่ดูดี แต่งตัวภูมิฐาน เขาสูงประมาณ 190 เซนติเมตร ผิวขาวจนแทบจะเห็นเส้นเลือดแต่กลับรับกับใบหน้าคม จนเราใจเต้นทุกครั้งเวลาที่เจอ แต่เรายังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับนิดานะคะเพราะกลัวว่าเพื่อนจะรู้สึกไม่ดีกับเรา จนกระทั่งวันหนึ่ง...เรามีโอกาสได้ไปนอนทำรายงานกลุ่มที่บ้านนิดา วันนี้พี่รัตน์อยู่บ้านกำลังนั่งวาดรูปอยู่ด้วยท่าทางเท่สุดๆุนิดาพาเราเข้าไปดู เขาหันมามองเราแว๊บเดียวก่อนจะหันไปสนใจภาพที่ตัวเองวาด มันเป็นรูปผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเรารู้สึกคุ้นหน้ามากเหมือนเคยเจอที่ไหน "พี่รัตน์นี่ใครอ่ะ" นิดาชะโงกหัวไปมองรูปที่พี่ชายของตัวเองวาดใกล้ๆ"ยุ่งน่า..." เขาหันไปดุน้องเสียงเเข็ง"หน้าคุ้นมาก เหมือนเคยเจอที่ไหน""รีบไ
ผมชื่อกวิน อายุ28ปี ผมทำงานเป็นหัวหน้าแผนกฝ่ายการเงินอยู่ที่บริษัทชื่อดังแห่งหนึ่ง ปีนี้ก็เข้าปีที่5แล้วครับ ผมเป็นคนดุในสายตาทุกคนแต่ถ้าสนิทกับผมจริงๆจะรู้ว่าผมไม่ได้เป็นคนดุร้ายอะไร เพียงแค่เวลาอยู่ต่อหน้าลูกน้องก็ต้องวางตัวให้น่าเกรงขามเป็นธรรมดา ปีนี้ทางผู้ใหญ่บอกว่าจะมีลูกสาวของหัวหน้าฝ่ายอีกแผนกส่งมาฝึกงานกับผมคนหนึ่ง แต่ผมยังไม่ได้รับปากไปว่าจะให้มาหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ลูกน้องที่เป็นเสมือนเลขาของผมเธอลางานไปดูแลลูกที่ป่วย ซึ่งก็น่าจะลายาวเป็นเดือน ทีนี้ผมก็เลยต้องมาดูเรื่องเอกสารควบคู่ไปด้วย แล้วจะให้ผมไปสอนงานคนใหม่ก็คงจะไม่สะดวกRrrrrrr.เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น โชว์เบอร์หัวหน้าฝ่ายคนนั้นโทรเข้ามาพอดี ผมจึงรีบกดรับสาย"สวัสดีครับพี่แมน""กวิน คุณตกลงจะให้ลูกสาวผมไปทำงานกับคุณไหม พอดีผมคุยกับแผนกอื่นแล้วเต็มหมดเลย อีกอย่างลูกสาวผมมีประสบการณ์ด้านนี้มาก็เลยอยากให้ไปอยู่กับคุณ" คุณแมน เป็นหัวหน้าแผนกเทคนิค อีกไม่กี่ปีก็จะเกษียณแล้วครับ แกคงอยากให้ลูกสาวได้เข้ามาทำงาน เรียนรู้งานที่นี่ก่อนที่แกจะลาออกไป เมื่อเห็นแกพูดมาแบบนี้ก็ปฏิเสธไม่ลงเลยจริงๆครับ"ครับพี่แมน ลูกสาวพี่ชื่ออะไรค
สวัสดีค่ะ เราชื่อเหมียว อายุ19ปี กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในย่านกรุงเทพค่ะ เราเป็นคนแรงๆ ชอบแต่ตัว เสื้อผ้าเรามีแต่แซ่บๆทั้งนั้น แม่ของเราชื่อสาย เป็นแม่บ้าน เป็นบ้านคนรวยมีฐานะระดับหนึ่ง ย้อนไปเมื่อหลายเดือนก่อน เราทะเลาะกับพ่อเลี้ยง เรื่องที่เราออกไปเที่ยวบ่อยๆ กลับมาก็เมาเละ พ่อเลี้ยงแต่งานกับแม่มาหลายปีแล้ว แรกๆก็อยู่ด้วยกันที่บ้านแต่ช่วงนั้นพ่อเลี้ยงป่วย แม่ก็เลยจำเป็นต้องเข้ามาหางานทำในเมืองใหญ่ เรารับอาสาดูแลพ่อเลี้ยง และแม่คงเห็นว่าพ่อเลี้ยงพ่อเลี้ยงเป็นคนเลี่ยงเรามาตั้งแต่เด็กๆก็เลยเชื่อใจให้เราอยู่ด้วยกัน จนเราเรียนมหาวิทยาลัยพ่อเลี้ยงก็เริ่มดีขึ้น และแม่ก็ให้เรามาอยู่ด้วย พักในห้องพักของเจ้าของบ้าน ซึ่งท่านก็ใจดีให้เรามาอยู่ฟรีไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไร"โอ้ยยย" เราเดินชนเข้ากับใครคนหนึ่ง เขาเป็นหนุ่มหน้าตาดี สูงประมาณ180 เซนติเมตร ใส่ชุดนักศึกษาเหมือนกับเรา แต่เราไม่เคยเห็นมาก่อน"ขอโทษครับ เจ็บตรงไหนไหม"พูดเพราะด้วย คนอะไรหล่อแล้วยังพูดจาดีไปอีก เขามองเราตั้งแต่หัวจรดเท้า ในชุดนักศึกษา วันนี้เราใส่กระโปรงทรงเอสั้นจนเกือบจะเห็นก้นเลยค่ะ เสื้อก็รัดนมจนแทบปริ เรา
"รดาลูก สวัสดีคุณอาสิลูก"หญิงสาวในชุดนักเรียน กำลังเดินเข้ามาหลังจากที่มารดาเพิ่งจะไปรับกลับบ้าน"สวัสดีค่ะคุณอา""สวัสดีหนูรดา โตเป็นสาวแล้วนี่ ปีนี่เรียนอยู่ชั้นอะไรคะ" กร เอ่ยถามหลานสาวที่หน้าตาจิ้มลิ้มน่าเอ็นดูในชุดนักเรียน"ม.5แล้วค่ะ""ผ่านไปแป๊บเดียวโตเป็นสาวแล้วอาจำแทบไม่ได้แล้ว""ขอบคุณค่ะคุณอา" "รดาขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อนลูก เสร็จแล้วลงมาทานข้าวกันนะ""ค่ะคุณพ่อ" หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว พ่อของรดาและกรก็ดื่มกันต่อเล็กน้อย"กร นายเมาแล้วก็นอนพักที่นี่ไหม เดี๋ยวฉันให้คนจัดห้องให้""ไม่ได้หรอกเพื่อน พรุ่งนี้ฉันต้องเข้าบริษัท""ระดับผู้บริหารอย่างนายเข้าช้าไปสักหน่อยจะไปไรไหม ขืนขับรถไปแล้วเกิดเรื่องขึ้นจะตายก่อนหาเมียนะเว้ย""ฉันแก่ปูนนี้แล้ว อายุจะเข้าเลข5แล้วนะ ยังจะเอาเมียอีกหรือไงวะ""ไม่แน่หรอกเว้ย เดี๋ยวนี้เด็กๆเขาชอบรุ่นเราตั้งเยอะแยะ""ไว้หาได้ก่อนแล้วกัน งั้นวันนี้ฉันฝากแกด้วย แต่ตอนเช้าให้คนปลุกด้วยนะ""เรื่องนั้นเรื่องเล็กเพื่อน""เดี๋ยวเราดื่มกันต่อสักหน่อยแล้วกัน"3ชั่วโมงผ่านไป... รดากำลังจะเข้านอนเพราะเธอเพิ่งทำการเสร็จ ก็ได้ยินเสียงมาจากข้างห้อง แต่พ่อกับ
“สวัสดีครับ มีเรื่องอะไรจ๊ะหนู” “คือไฟที่ห้องหนูมันเสียนะ ลุงพอมีเวลาว่างไปดูให้หน่อยได้ไหมจ๊ะ” ลุงเป็นช่างประจำหอพักแห่งหนึ่งที่เธอพักอยู่ เจ้าของหอเคยบอกเอาไว้ว่าถ้ามีเรื่องฟืนไฟหรือเครื่องใช้ไฟฟ้าภายในห้องมันเสียให้มาเรียกลุงได้ตลอด “ได้ๆ เดี๋ยวผมไปดูให้...ว่าแต่หนูอยู่ห้องเบอร์อะไรครับ” “ห้องเบอร์4ค่ะลุง”เธอบอกออกไปก่อนจะยิ้มให้ลุง“งั้นหนูกลับไปก่อนนะลุงขอทำอะไรสักนิดก่อนแล้วจะรีบตามไป” “ได้ค่ะ”สิ้นเสียงของเธอเจ้าของห้องหมุนตัวกลับเข้าห้องส่วนตัวทำธุระของตนเองจนเสร็จ ก่อนจะหยิบกล่องเครื่องมือเดินไปยังห้องพักที่มาแจ้งเรื่องเมื่อครู่ เธอชื่อเขม ทำงานเป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง เธอเช่าห้องคนเดียวตามลำพังและมีมอเตอร์ไซค์คู่ใจคันหนึ่งเอาไว้ไปทำงานที่อยู่ไม่ไกลนัก ก่อนหน้านี้ไฟในห้องเธอมันชอบติดๆดับๆ จนเธอเริ่มจะโมโหและตัดสินใจไปตามช่างมาช่วยดูให้ เพราะเธอไม่ค่อยชอบความมืดสลัวๆ ก๊อก ก๊อก"รอแป๊บนะคะ"เธอบอกพร้อมเปิดประตูออกไปเชื้อเชิญแกเข้ามาในห้อง และพาเดินไปที่หลอดไฟเพดานกลางห้อง เขาตรวจดูใช้เวลาหลายนาทีก็ไม่พบจุดผิดพลาดใดๆที่จะทำให้หลอดไฟไม่ติด ในขณะที่ปล่อยให้ลุงซ่อมไฟ หญิ
"อึก ! อย่าทำหนู! ปล่อยนะ""ปล่อยก็โง่สิวะ ฮ่าๆ ขอกระแทกเเรงๆสักทีเถอะวะ เด็กแบบนี้ฉันชอบ""ปล่อย อร๊ายยย""อ๊าส์ๆๆ เสียวจริงๆ แน่นไปหมดอื้มมม""ปล่อยนะ อ๊ะ อื้อออ""อ๊าส์ๆ ซี๊ดดด" "อ๊าส์ นะ อย่า...""อ๊างง จะแตกแล้ว"เสียงเราสะอื้นและน้ำตาไหลพรากด้วยความเจ็บปวดเป็นครั้งแรก หนูไม่เคยคิดเลยว่าประสบการณ์เซ็กส์ครั้งแรกจะเลวร้ายขนาดนี้ มันทำให้หนูจดจำไปชั่วชีวิต"นังหนู ครางดังๆสิ อ๊าส์ๆ" สวัสดีทุกคนหนูชื่อฝันนะ เรียนอยู่ชั้น ม.5 หนูเป็นเด็กเรียนเก่งมาก หน้าตาดี หุ่นก็จัดว่าเป็นคนผอมแต่มีน้ำมีนวลโดยเฉพาะหน้าอกและสะโพก แต่หนูไม่ได้คิดเรื่องอะไรเกี่ยวกับพวกนี้เลย เพราะว่าทางบ้านค่อนข้างจะเจ้าระเบียบ และบอกหนูมาตลอดให้รักนวลสงวนตัวเอาไว้รอจนถึงวันแต่งงาน และครั้งนั้น...เรื่องที่หนูโดนไอ้คนชั่วข่มขื่น มันเป็นแผลในใจติดตัวหนูมาจนถึงวะนี้ เอาล่ะค่ะหนูจะเล่าให้ทุกคนได้ฟังกันนะ ตอนนั้นหนูไปเรียนหนังสือตามปกติ จนเวลาล่วงเลยไปประมาณ 15:00 โมง หนูรู้สึกปวดท้องหนักมากก็เลยขออนุญาตคุณครูออกไปเข้าห้องน้ำที่อยู่หลังตึกเพราะว่าที่นั่นค่อนข้างเงียบและเป็นส่วนตัว จะปลดทุกข์ก็สะดวกกว่าห้องน้ำที่ม







