LOGINShare
เด็กบ้านนอก 1
Last Updated:
2025-08-13 11:16:07สวัสดีค่ะ ฉันชื่อสุดา เป็นเด็กในย่านชนบทแห่งหนึ่ง อาศัยอยู่กับตาแก่ๆอายุก็ราวๆ80ปีแล้ว พูดถึงพ่อกับแม่ของฉันนั้นไม่มีหรอกค่ะ เขาทิ้งฉันไปตั้งแต่คลอดออกมาได้แค่1เดือนเท่านั้น ตาของฉันชื่อ ตามั่น แกรับเลี้ยงฉันมาตั้งแต่ตอนนั้นเพราะความสงสาร ตาไม่มีเมีย แต่ก็ยังเลี้ยงฉันมาจนโตป่านนี้ ตอนนี้ฉันอายุ20ปีแล้วค่ะ ตาส่งฉันเรียนได้แค่ถึงม.6 เพราะตาเริ่มแก่มากและไม่ได้ออกไปทำงานมาหลายปีแล้ว ฉันเข้าใจความลำบากของครอบครัวเราเป็นอย่างดีค่ะ ฉันจึงเริ่มเข้าทำงานตั้งแต่อายุ18ปีเพื่อมาดูแลตา
จนวันหนึ่งที่มันเกิดเรื่องขึ้น วันนั้นฉันกำลังทำงานอยู่ จู่ๆก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามาเป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งบอกว่าตาล้มหัวฟาดพื้นในบ้าน ดีที่มีคนผ่านมาเห็นนำตัวส่งโรงพยาบาลได้ทัน แต่อาการแกสาหัสมากค่ะ ฉันเเทบล้มทั้งยืน ตาเป็นเหมือนญาติคนเดียวของฉันถึงแม้จะไม่ใช่สายเลือดแท้ๆแต่ตาก็มีพระคุณกับฉันมาก ตาอยู่ในห้องไอซียู พยาบาลบอกว่างึดเฝ้าฉันจึงจำเป็นต้องกลับบ้านมาก่อน เย็นวันนั้นลุงพลมาหาฉันที่บ้านถามข่าวตา ลุงพลเป็นเพื่อนบ้านที่อยู่ไม่ไกลกันมากนัก แกสนิทกับตาเพราะชอบมานั่งพูดคุยกันตลอด ลุงไม่มีเมีย อาศัยอยู่คนเดียวเหมือนกันค่ะ "ตามั่นเป็นยังไงบ้างจ๊ะหนูดา" แกจะชอบแรกชื่อฉันสั้นๆค่ะ "ยังอยู่ในห้องไอซียูอยู่เลยจ๊ะลุง" "เวรกรรมจริงๆ เเล้วนี่ต้องใช้เงินเท่าไหร่ละหนู" "ยังไม่รู้เลยจ๊ะลุง" "จะไหวเหรอเรา" "ไม่ไหวก็ต้องไหวจ๊ะ หนูไม่มีใครแล้วถ้าตาเป็นอะไรไปหนูจะอยู่กับใครละจ๊ะ" "สู้ๆนะลูก เดี๋ยวว่างๆลุงจะไปเยี่ยมตาที่โรงพยาบาล" "ขอบคุณค่ะลุง" "ลุงกลับก่อนนะ เดี๋ยวต้องไปส่งผลไม้ในตลาดต่อ" ฉันยิ้มให้ลุงพลบางๆก่อนจะเดินกุมขมับเดินเข้าบ้านไป นั่งคิดตามที่ลุงพลพูด ถ้าใช้เงินจำนวนมากฉันจะไปเอาเงินมาจากไหนมารักษาตา ลำพังงานที่ทำก็พอได้ใช้จ่ายไปวันๆ ไม่พอเก็บเลย "เห้อ ชีวิตเรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง" วันต่อมา ช่วงเช้าฉันลางานไปเยี่ยมตาที่โรงพยาบาล จู่ๆหมอก็เรียกฉันเข้าไปคุยเรื่องค่าใช้จ่าย "คุณหมอคะ ตาฉันจะหายไหมคะ" "ตอนนี้เราเฝ้าดูอาการอยู่ครับ ถ้าต้องผ่าตัดสมองจริงๆ ก็ต้องเตรียมเงินไว้สองแสนนะครับ" "สองแสน ทำไมมันเยอะขนาดนั้นคะคุณหมอ" "คุณลุงมีเลือดคลั่งในสมองถ้าไม่ผ่ายังไงก็อยู่ได้ไม่เกิน1อาทิตย์ครับ" "จริงเหรอคะ" ฉันแทบทรุดเมื่อได้ยินคุณหมอพูดแบบนั้น ฉันเดินกลับมาที่หน้าห้องฉุกเฉินเงียบๆมองผ่านกระจกเข้าไปด้านในเห็นตานอนท่ามกลางสายที่เจาะเต็มตัวตาไปหมด ฉันร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ มันรู้สึกท้อและหมดหนทางจริงๆ เงินสองแสนเธอยังไม่มีและเวลาแค่1อาทิตย์ฉันจะไปหามาจากไหน "ตา...หนูจะทำยังไงดีคะ" ฮึก ฉันร้องไห้อยู่หน้าห้องฉุกเฉินเป็นวักเป็นเวร ท่ามกลางสายตาหมอ พยาบาลที่เดินผ่านไปผ่านมา "คนไข้มีอะไรให้ช่วยไหมคะ" "ไม่เป็นไรค่ะ ฮึก" "ขึ้นมานั่งพักด้านดนก่อนไหมคะ ดื่มน้ำก่อนค่ะ" พยาบาลสาวยื่นน้ำให้ฉันดื่มก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆให้เเละบอกฉันว่าเธอเคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน เธอเข้าใจดีว่ามันเจ็บปวดและทรมานมากแค่ไหน "ฉันท้อไปหมดเลยค่ะ" "ค่อยๆคิดนะคะ คนไข้ต้องผ่านมันไปให้ได้ค่ะ" "ขอบคุณนะคะ" "ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ สู้ๆค่ะ" ฉันยิ้มให้เธอท่ามกลางน้ำตาที่ไหลรินลงมาอาบแก้มเหมือนเด็ก ช่วงบ่ายฉันกลับไปทำงานตามปกติ เลิกงานก็กลับบ้านมา เช่นเคยที่ลุงพลมาถามข่าวตาที่บ้าน "หนูดา วันนี้ได้ไปเยี่ยมตาไหมละหนู" "ไปค่ะ แต่หมอเค้าห้ามเฝ้าค่ะ" "อื้มมม แล้วหมอว่าไงบ้าง" "ตามีเลือดในสมองต้องผ่าตัดค่ะ" "เอ้า ค่าใช้จ่ายก็ต้องมากเลยสิ" "สองแสนค่ะ" "โห แล้วนี่หนูดามีหรือลูก" "ไม่มีค่ะ หนูยังคิดอยู่เลยว่าจะทำยังไงดี เงินไม่ใช่น้อยๆเลยค่ะลุง" "เอาที่ลุงก่อนไหมหนูดา" "ไม่เป็นไรค่ะ เงินตั้งมากมายหนูไม่มีปัญญาใช้คืนหรอกค่ะลุง" "ไม่มีก็ไม่ต้องใช้สิหนู" "ลุงหมายความว่าไงคะ" "เอาเลขบัญชีมาเดี๋ยวลุงโอนให้ ลุงมีเงินเก็บอยู่บ้าง ถ้ามีแล้วก็ค่อยเอามาคืนลุง ลุงไม่รีบอะไร..." "แต่ว่า" "เอามาเถอะน่า..." "ค่ะลุง" "123xxxxxxxx" "โอนแล้วนะ" ติ้ง เงินเข้า200,000 บาท "เดี๋ยวลุงกลับก่อนนะ" "ขอบคุณมากนะคะลุง" หลังจากนั้นเช้าวันต่อมาฉันจึงรีบไปที่โรงพยาบาลเพื่อไปคุยเรื่องการผ่าตัดของตา หลังจากที่การผ่าตัดสำเร็จไปด้วยดี ตาก็กลับมาพักฟื้นที่บ้าน และฉันได้ลางานมาดูเเลตาประมาณ1เดือน ทางบริษัทที่ฉันทำงานก็เห็นใจให้ลา 1เดือนผ่านไป อาการของตาฉันเริ่มดีขึ้นมากแล้ว แกลุกเดินและช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง ฉันจึงกลับไปทำงานเพราะค่าใช้จ่ายต่างๆก็ต้องรับผิดชอบอยู่เหมือนเดิม ดีที่1เดือนมานี้ได้เงินจากที่ลุงเอาให้ เหลือจากการผ่าตัดก็ยังพอมาใช้จ่ายก่อน ฉันจึงไม่ได้ลำบากอะไรมากนัก แต่ก็ยังติดอยู่ในใจว่าตัวเองเป็นหนี้ลุงมากมายขนาดนั้นจะหาจากไหนมาจ่าย ฉันจึงอยากไปตกลงกับลุงเรื่องหนี้สินทั้งหมด "ลุงอยู่ไหมคะ" "อ้าวหนูดา ว่าไงลูก" "หนูขอเข้าไปคุยด้านในได้ไหมคะ" "ได้สิ เข้ามาเลยหนู" "คือว่า...หนูจะมาคุยเรื่องเงินสองแสนที่ให้หนูมาค่ะ" "ไม่ต้องรีบหรอกหนูดา เราคนกันเอง" "แต่ว่าหนูอยากมาตกลงกับลุงก่อนค่ะ" "ถ้างั้นก็ว่ามาเลย" "ลุงจะให้หนูใช้คืนยังไงได้บ้างคะ ผ่อนจ่ายได้ไหม" "เอาที่หนูดาสะดวกเลยลุงไม่ว่าหรอกลูก" "หนูอยากผ่อนจ่ายรายเดือนค่ะ แต่ว่าหนู...มีเรื่องให้ลุงช่วยอีกอย่างได้ไหมคะ" "ได้สิ ว่ามาเลย" "หนูจะขอให้ลุงช่วยแวะไปดูตาบ้างบางวันได้ไหมคะ" "ได้สิลูก" "ขอบคุณนะคะลุง ลุงน่ารักที่สุดเลยค่ะ" ฉันเผลอกระโดดด้วยความดีใจเลยจับมือของลุงจนลืมตัว "เอ่อ หนูขอโทษค่ะ" "ไม่เป็นไรๆ เออนี่ลุงมีขนมเทียนนะเอาไปฝากตาด้วยสิ" "ลุงทำเองหรอคะ" "ใช่จ๊ะ ลุงอยู่ว่างๆก็เลยทำกินเอง นึกถึงสมัยเป็นหนุ่มๆ" "ลุงก็ยังไม่แก่สักหน่อยค่ะ" ฉันพูดด้วยความสัตย์จริง ลุงน่าจะอายุราวๆ50แต่ยังดูหนุ่มและแข็งแรงมากอีกด้วย เพราะฉันไม่เห็นลุงดูดบุหรี่และกินเหล้าเหมือนชาวบ้านแถวนี้เลย แกมีสวนผลไม้ และมีคนงานหลายคนดูแลให้ แกรับหน้าที่เอาไปส่งที่ตลาดเอง "หนูดาก็ชมลุงเกินไป อายุปูนนี้แล้วเมียก็ยังไม่มี" "ลุงไม่เหงาเหรอคะ" "เหงาสิ แต่มาหาตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วไหมหนู" "หนูยังว่างนะลุง"
Latest chapter
รวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม3 สาวแซ่บประจำซอย
สวัสดีค่ะเราชื่อนุช เป็นสาวสุดจี๊ดประจำซอย อายุ24ปี เรียนใกล้จะจบแล้วค่ะ บ้านเราพอมีฐานะและพ่อกับแม่ค่อนข้างตามใจ เราชอบแต่งตัวแซ่บๆ เช่นเสื้อสายเดี่ยวกางเกงขาสั้น ชุดที่เปิดเผยอะค่ะ ในซอยเราจะมีวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่เราไม่ค่อยชอบเพราะพวกนั้นชอบมาแข่งรถเสียงดังสร้างความรำคาญให้ชาวบ้านบ่อยๆ เราเคยเกือบจะมีเรื่องกับพวกมันเพราะนอกจากเราจะแซ่บในเรื่องการแต่งตัวแล้วเรายังปากแซ่บอีกด้วย วันนั้นเพื่อนมาส่งเราที่หน้าปากซอย เพราะทางเข้าบ้านค่อนข้างแคบเราเลยไม่ให้เพื่อนเข้ามา เราต้องเดินผ่านวัยรุ่นกลุ่มนี้และตามคาดพวกมันส่งเสียงแซวเรามาตลอดทาง เราทำท่าจะถอดรองเท้าปาใส่พวกมัน พวกมันก็หัวเราะพอใจราวกับว่าได้แกล้งให้เราโมโหได้สำเร็จ เป็นแบบนั้นอยู่บ่อยครั้งเมื่อเราเดินผ่านจุดนั้น ถามว่าเรากลัวไหมก็ไม่...ก็แค่พวกขยะสังคมที่วันไม่ทำอะไรเอาแต่แข่งรถส่งเสียงหนวกหูน่ารำคาญ ดึกคืนหนึ่ง... วันนี้เราต้องกลับบ้านดึกเพราะที่มหาลัยมีกิจกรรม วันนี้เราใส่กระโปรงทรงเอสั้นจนเกือบเห็นก้น เสื้อนักศึกษารัดๆฉบับสาวแซ่บ เรารีบเดินเพราะว่ามันค่อนข้างมืด ข้างทางมืดสนิทและไม่มีผู้คนสัญจรไปมา เงียบสนิท ยังไม่ทันจ
รวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม3 เจ้าพ่อมาเฟียที่รัก
สวัสดีค่ะ มะปราง หรือจะเรียกปรางเฉยๆก็ได้ค่ะ ปรางเป็นเด็กต่างจังหวัดที่พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ยังเด็ก ปรางไม่มีพี่น้องเป็นคนลูกคนเดียวค่ะ ตั้งแต่ที่พ่อแม่แยกทางกันปรางก็อาศัยอยู่กับแม่ จนอายุครบ18 ก็บอกกับแม่ว่าจะขอเข้ามาทำงานในเมือง แต่ปรางก็ยังติดต่อแม่ปกตินะคะ ส่งเงินให้ใช้บ้าง บางครั้ง เพราะรายได้ของปรางเองก็ได้มากมายอะไร วันหนึ่งมีคนโทรมาหาปราง บอกว่าแม่ป่วยเข้าโรงพยาบาล ต้องใช้เงินรักษาจำนวนหนึ่ง และจำนวนที่ว่านั้นสำหรับปรางแล้วก็มากโขเลยค่ะ ตอนนั้นปรางไม่มีเลย สิ่งเดียวที่คิดได้ก็คือเงินกู้รายวันที่พวกเจ้าถิ่นขาใหญ่เอาใบมาเสียบไว้ตามรั้วบ้านและเสาไฟ ปรางตัดสินใจสุ่มมา1ใบ และกดโทรไป เขารับสายและเราก็ได้ยอดกู้มาจำนวนหนึ่ง เขาบอกว่าจะให้คนเอาเงินเข้ามาให้ ไม่นานก็มีชายสวมชุดหนังสีดำขี่มอไซค์เข้ามาหน้าตึก เราลงไปรอด้านล่างก่อนที่เขาจะยื่นซองน้ำตาลให้ พอครบกำหนดวันจ่ายที่ต้องคืนเงิน ปรางหาเงินคืนไม่ทัน จำนวนเงินก้อนรวมดอกมันเพิ่มขึ้นเท่าตัว วันนั้นโดนลูกน้องเขาตามมาทวงเงินที่ห้องพัก เรากลัวมากแอบไปหลบในห้องเพื่อนที่ทำงานด้วยกันถึงรอดมาได้ เช้าวันต่อมา... เราไปทำงานปกติ แ
รวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม3 อาจารย์สาว
สวัสดีค่ะ ดาวเป็นอาจารย์สอนเด็กมหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ดาวเพิ่งย้ายมาที่นี่ได้ประมาณ1เดือนแต่ยังไม่ชนกับเด็กๆที่นี่เท่าไหร่ เพราะว่าเด็กค่อนข้างซน ดาวสอนเด็กปี.1ค่ะ คงเพราะแบบนี้ก็เลยเจอเด็กที่เกเรและดื้อบ่อยๆ เพราะพวกเขาเองก็คงจะยังปรับตัวเข้ากับดาวไม่ได้เช่นกัน เด็กบางห้องน่ารักบอกสอนง่าย แต่บางห้องก็ดื้อ เอาเรื่องเลยละค่ะ แต่ดาวก็คิดว่าตัวเองรับมือได้นะ พี่เก้า เป็นรุ่นพี่ มาตั้งแต่สมัยเรียน พี่เก้าสอนเด็กที่มหาลัยนี้เหมือนกันค่ะ ก็เลยพอจะมีเพื่อนคุย ปรับทัศนคติกันบ้างเวลาที่เจอปัญหา ดาวเป็นสาวเปรี้ยว ชอบแต่งหน้า แต่งตัว และกระโปรงที่ดาวใส่ก็มีแต่สั้นๆ จริงๆดาวโดนตักเตือนไปแล้วรอบนึงนะคะ แต่ด้วยความชอบก็เลยก็จะใส่ยาวเลยก็ไม่ได้ ดาวจึงขอว่าจะยอมใส่ยาวลงมาอีกนิดหน่อยเท่านั้น ทางมหาลัยจึงไม่ว่าอะไร ยอมให้เราใส่ได้ คาบเรียน "มึงดูต้นขาอาจารย์สิ ขาวไหมมึง" "เออ ก็อาจารย์ใส่สั้นขนาดนั้น" "มึงว่าข้างในจะขาวขนาดไหนว่ะ" "กูก็อยากรู้เหมือนกัน" "อูยยย อาหารขยับแล้วๆ นั่นกางเกงในสีขาววะมึง" "โห ขาวมากกก" เคว้ง!!! เสียงดาวเอาแปรงลบกระดานโยนลงพื้นเองค่ะ ดาวเห็นพวกเด็กๆมองกระโป
รวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม3 ติดใจพ่อหม้าย
สวัสดีค่ะ ป้าชื่อสายใจ อายุเข้าเลข4แล้ว ป้ามีอาชีพขายอาหารตามสั่งในหมู่บ้าน พอได้หาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องเพราะสามีของป้าติดคุกตั้งแต่เป็นวัยรุ่น ป้าก็เลยเลิกกับมัน มันติดคุกเพราะขายยา วันรั้นป้าเกือบซวยไปด้วยเพราะในบ้านมีแต่ป้าอยู่มันแอบหนีออกไปหลังบ้านตอนตำรวจลง ดีที่แม่ของป้ามาช่วยพูดให้และให้ป้าช่วยล่อมันมาเพราะเด็กๆแถวนี้โดนมันหลอกขายยาให้และเสียอนาคตไปหลายคนแล้ว สุดท้ายป้าก็ต้องอยู่คนเดียว และไม่ยอมมีผัวใหม่อีกเลย "สั่งข้าวหน่อยครับ" ป้ากำลังนั่งคิดเพลินๆก็มีลูกค้าเข้าร้าน "รับอะไรดีคะ" "กระเพราหมูกรอบจานนึงครับ" ป้าพยักหน้าก่อนจะไปทำให้เขา แต่วันนี้ลูกค้าไม่ค่อยมี คนนี้เป็นคนแรก ป้าก็เลยทำให้เขาเยอะหน่อย ลูกค้าคนนี้เขาชื่อ สนิท อายุน่าจะรุ้นเดียวกันกับป้านี่แหละ เป็นพ่อหม้ายเมียของเขาเสียไปได้หลายปีแล้ว เขามาเป็นลูกค้าประจำของป้า พอเขาเรียกเก็บเงินป้าก็รีบลุกขึ้นแค่น่าจะเพราะรีบเกินไปตอนลุกก็เลยเวียนหัวดีที้ได้ลุงสนิทมาช่วยไว้ทัน "ขอบใจ พักนี้เป็นเพลียๆจะลุกจะเดินยากลำบากเสียจริง" "ไหวไหมครับให้ผมพยุงเข้าไปพักในบ้านไหม" "ไม่เป็นไรจ๊ะ เดี๋ยวลูกค้ามาไม่เจอจะแย่เอา" "น่
รวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม3 ลูกสาวเจ้านาย
สวัสดีครับ ผมชื่อสน อายุ27ปี วันนี้ผมมีเรื่องที่เกิดขึ้นมาไม่นานมานี้จะมาเล่าให้ทุกคนฟัง ผมเคยเป็นลูกจ้างในร้านอาหาร เป็นลูกมือคอยช่วยหยิบจับของในร้าน ซึ่งเป็นร้านของลุงกับป้าผมเอง ท่านเป็นญาติห่างๆของผมอีกทีนะครับ ลุงกับป้ามีลูกสาวอายุ18ปี ชื่อพราว แรกๆผมไม่ค่อยสนิทกับพราวเท่าไหร่เพราะเธอไม่ค่อยพูดครับ ในส่วนร้านจะอยู่ด้านล่าง ส่วนชั้นสองจะเป็นห้องนอนครับ หลังจากนั้นผมก็ทำงานไปเรื่อยๆจากวันเป็นปี นานวันเข้าก็ปาเข้าไปปีกว่าๆ จนผมและพราวเริ่มสนิทกัน พราวปฏิบัติกับผมเหมือนพี่น้องไม่เหมือนเจ้านายกับลูกจ้าง เวลาเธอได้กินอะไรดีๆก็มักจะนึกถึงผมอยู่บ่อยๆ พราวใกล้จะจบมัธยมปลายแล้วและเธอก็เริ่มจะเป็นสาว พราวเริ่มแต่งตัวและออกไปไหนมาไหนกับเพื่อนบ่อยๆ เธอเริ่มแต่งตัวเซ็กซี่ขึ้น โชว์มากขึ้น และชอบใส่กระโปรงสั้นๆเดินไปเดินมาในบ้านราวกับว่าไม่มีคนอื่นอยู่เลย ลุงกับป้าค่อนข้างจะตามใจพราวมาก ไม่ว่าเธอจะทำอะไร แต่งตัวแบบไหน ท่านก็ไม่เคยบ่นหรือดุด่าพราวเลยสักครั้ง ผมอยู่ที่นี่มานานจนรับรู้นิสัยใจคอทุกคนในบ้านนี้หมดทุกคนครับ และวันหนึ่งสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นครับ วันนั้นลุงกับป้าต้องออกไปทำธุระข
รวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม3 พ่อขา
สวัสดีค่ะเราชื่อเจ้าขา เป็นลึของแม่เมยและมีพ่อเลี้ยงชื่อสักดา ปีนี้เราอายุ23ปีแล้วค่ะ แม่ของเราแต่งงานใหม่ตั้งแต่เราอายุได้แค่5ขวบ และพ่อเลี้ยงก็เป็นคนเลี้ยงเรามาเหมือนพ่อแท้ๆ จนเหมือนเป็นพ่อลูกกันจริงๆ พ่อเลี้ยงท่านใจดีมาก ตั้งแต่เด็กๆพ่อก็ตามใจเราทุกอย่างไม่ว่าอยากได้อะไรก็ซื้อให้เรา เราโตมาได้เพราะเขาจริงๆ ส่วนมากพ่อเลี้ยงจะอยู่กับเรามากกว่าแม่เพราะแม่ต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดบ่อยๆตามหน้าที่การงานที่แม่ทำอยู่ จนแทบจะไม่มีเวลาให้เรา ช่วงที่เราอายุเข้า16-17 ตอนนั้นเราเริ่มมีเพื่อน ติดเพื่อน ก็ได้พ่อเลี้ยงเรานี่แหละคอยตามจนพักหลังๆเราก็แอบคิดว่าพ่อเค้าหวงเราหรือเปล่า หวงแบบที่ไม่ใช่ฐานะพ่อลูกแต่เป็นชายหญิง พ่อมักจะบอกเราบ่อยครั้งว่าข้างนอกมันอันตราย พวกผู้ชายก็ไว้ใจไม่ได้ เราเชื่อพ่อเลี้ยงจนพักหลังไม่ได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนเลย จนนานเข้าเราก็อึดอัดวันๆก็ต้องอยู่แต่บ้าน ไม่มีอะไรให้ทำ วันนั้นเราบอกพ่อเลี้ยงว่าจะออกไปหาเพื่อนแถวๆนี้ เพราะบ้านเพื่อนอยู่ไม่ไกล แต่พ่อไม่ให้เราไปบอกว่านี่ก็ใกล้มืดมันอันตราย ถ้าเราดื้อไม่เชื่อฟังจะฟ้องแม่ วันนั้นเราโกรธมาก ปกติพ่อเลี้ยงไม่เคยพูดกับเร
You may also like
แต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI19.7K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น45.0K viewsคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น38.3K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก340.3K viewsSo What รักแล้วให้ทำไง
Phat_sara7.5K viewsเมียทาส
สาริศา523 viewsเพลงมาร-กันยามาส
นาวิกา133 viewsก็แค่แฟนเก่า (set..ก็แค่)
ไรท์โส1.4K views
