LOGINShare
บทที่13.อยากได้เอาไป 1
Last Updated:
2025-06-23 15:27:45บทที่13.อยากได้เอาไป
“พี่ปิ่น...พี่ปิ่นว่าคุณดลมีอาการเหมือนคน ‘ท้อง’ มั้ย?” เสียงกระซิบกระซาบดังแว่วๆ อยู่ใต้ระเบียงบ้านที่ธรรวายืนอยู่ เขารีบเบี่ยงกายแอบ แต่ตั้งใจฟังคำพูดของสาวใช้สองนางนั้น เมื่อเรื่องที่ทั้งสองคุยกัน พาดพิงถึงคนที่เกี่ยวข้องกับตนเอง
“มึงว่าไงนะอีแวว!!” ปิ่นตวาด หล่อนแยกเขี้ยวใส่สาวใช้อีกนาง
“แหมพี่...ลืมไปแล้วไง ถึงฉันจะอายุแค่นี้ ฉันเคยมีลูกแล้วนะ” แววตาอายุแค่18 ปี แต่เพราะอดีตของหล่อนเป็นเด็กสาวใจแตกมาก่อน ริรักในวัยเรียน ทำให้ถนนชีวิตก้าวกระโดดต่างจากเพื่อนรุ่นเดียวกัน
“เออ...กูรู้แล้วมึงมีประสบการณ์ แต่จะมาพูดพล่อยๆ ถึงคุณดลแบบนี้ไม่ได้” ปิ่นออกตัวป้องนายสาวสุดฤทธิ์
“ฉันไม่ได้พูดพล่อยๆ นะพี่ปิ่น อาการคุณดลมันฟ้อง”
แววตาแย้ง ที่เธอกับอีกหลายๆ คนเห็น ดลยามีอาการเหมือนคนตั้งครรภ์จริงๆ
“เธอไม่มีแฟน ไม่เคยมีผู้ชายมาพัวพัน แล้วจะท้องได้ไงวะ!!”
ดลยาอยู่แต่ในบดินทร์เดช มีผู้ชายมาชอบพอก็ไปมาหาสู่กันใต้สายตาหลายคู่
Latest chapter
รอยบาปสวาท บทที่14.หยาดน้ำตาเปื้อนแก้มใส... 2
“ไม่! เธอสมควรถูกลงโทษ ครั้งต่อไปจะได้ไม่กล้าหือกับฉัน” ธรรวากล่าวเสียงเข้ม มองริมฝีปากอิ่มเต็มที่กำลังสั่นระริก หวนให้นึกถึงจุมพิตแสนหวานที่เคยฉกฉวยเอามาจากดลยา และอยากจะลองชิมมันอีกสักครั้ง“อย่านะ! คุณกับดลตกลงกันแล้ว เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกัน แล้วนี่สายแล้วด้วย คุณควรไปทำงาน ไปสิคะ... หากคุณยังไม่อยากถูกมองว่าเป็นหัวหน้าที่ไม่ดี” ดลยาออกแรงผลักร่างสูงใหญ่ให้พ้นตัว และทันทีที่ได้อิสระก็แทบจะกระโดดรีบหนีอีกฝ่ายไปยืนตัวสั่นอยู่อีกมุมด้านหนึ่งของโถงทางเดิน“ยังพอมีเวลา และฉันข้อแก้ความเข้าใจของเธอใหม่ด้วย ไอ้ที่ฉันตอแยเธอนี่ไม่ได้พิศวาสเธอสักนิดนะ ฉันแค่ห่วง...” ดวงตาคู่คมกวาดมองไปทั่วร่างบอบบางเป็นประกายตาวาววับ สายตาคู่นั่นหยุดที่เนินหน้าท้องของดลยา ทำให้คนถูกมองหน้าร้อนผ่าว กำมือแน่นพร้อมกับขึงตาใส่“ดลรู้ค่ะ ข้างนอกนั่น มีผู้หญิงอีกมากที่พร้อมจะไปกับคุณทุกที่ ผู้หญิงท้องน่ารังเกียจอย่างดลคุณคงไม่ต้องการ ดังนั้น อยู่ห่างๆ ดลไว้ค่ะ”ดลยาตอบกลับเสียงสั่น เจ็บแปลบๆ ในอกจนน้ำตาเกือบรินไหล เมื่อตนเองไร้ค่า ไม่น่าเ
รอยบาปสวาท บทที่14.หยาดน้ำตาเปื้อนแก้มใส... 1
บทที่14.หยาดน้ำตาเปื้อนแก้มใส...“ความจริง...ไอ้นนท์เพื่อนฉันมันก็เป็นคนดีนะ มันคงไม่ลำบากใจที่จะรับเดนฉันหรอก”ธรรวาเปรย เขาเหยียดยิ้ม เมื่อดลยาหันขวับมามองเขา แบบจะกินเลือดกินเนื้อ“ปากแบบคุณนี่...หึ!! ... นั่นเพื่อนคุณนะคะ!!” เพราะอยู่ในภาวะตั้งครรภ์ จากคนสงบเสงี่ยม ดลยารู้สึกว่าเธอจะฉุนเฉียวง่าย ไม่ยอมลงให้ใครเท่าไร ดังนั้นมันจึงไม่แปลกที่เธอจะเถียงกลับไปแบบทันควัน“ฉันพูดเรื่องจริง ฉันไม่ได้ตาบอดนี่จะได้ไม่เห็นที่เธอระริกระรี้ใส่ไอ้นนท์มัน”ชายหนุ่มไหวไหล่ เขาหยิบมีดปาดเนยลงบนขนมปังแล้วก็ยกขึ้นกัดแบบสบายอารมณ์“อคติ!! คุณนนท์กับดลเป็นเพื่อนกันค่ะ เราแค่คุยกันถูกคอ” หญิงสาวกล่าวแก้ เธอยกผ้าขึ้นซับมุมปาก ทำท่าจะลุกขึ้นจากโต๊ะอาหาร เมื่อมื้อเช้าวันนี้ ดลยากลืนไม่ลงจริงๆ เมื่อธรรวาตั้งท่าจะหาเรื่องท่าเดียว“เธอจะไปไหน? แล้วนั่นเธอไม่กินรึ?”ชายหนุ่มร้องถาม หล่อนเตะอาหารเหมือนแมวดม แล้วแบบนี้ ‘ลูก’ ของเขาจะโตได้ยังไง&l
รอยบาปสวาท บทที่13.อยากได้เอาไป 3
ดารัณเป็นคนเดียวในบดินทร์เดชที่ยังไม่รับรู้เรื่องที่เกิดขึ้น หล่อนเริงสุขอยู่นอกบ้าน สำเริงสำราญกับคู่ขาคนใหม่ โดยไร้ความยำเกรง แม้ธรรวาจะกลับมาอยู่ด้วยแล้วก็ตามเสียงหอบหายใจดังระงม เมื่อพายุอารมณ์เดือดระอุ ร่างเปลือยขาวโพลนส่ายสะบัด หล่อนสนองตอบการโจนจ้วงแบบถึงอกถึงใจ พร้อมกับเปล่งเสียงครางระรัวสะโพกผายตึงส่ายร่อน รับจังหวะโยกขย่มแบบไม่ยอมแพ้เสียงเร่งเร้าดังกระหึ่ม เมื่อไฟปรารถนาบาดผิวกายจนเกือบไหม้“เร็วๆ หน่อยเรย์ ฉันแย่แล้ว...”หนุ่มตาน้ำขาวกัดฟันกรอด เขาขยับร่างกายเร็วๆ เสือกเสยความแกร่งร้อน ตอกอัดสัดส่วนยวนตาเต็มแรงที่มี“ชอบแบบนี้เหรอคนสวย” เสียงที่ไม่ต่างกับคำรามเอ่ยถาม ใบหน้าคมดุบิดเบี้ยวเพราะความเสียวสะท้าน“จัดมาเลยเรย์ ฉันรับไหว” ดารัณหญิงร่านเอ่ยเร่ง หล่อนสูดปากครางหงิงๆโยกเรือนกายตอบโต้การกระแทกกระทั้นแบบไม่ยอมแพ้มือแข็งแรงเอื้อมจับช่วงเอวกระชากเข้าหาตัวแรงๆ จัดหนัก จัดเต็มให้กับความต้องการของหล่อนเป็นความเมามันที่เรย์ก็ปฏิเสธไม่ได้ เขาผ่านผู้หญิงมามากมาย แต่ไม่มีผู้หญิงคนไห
รอยบาปสวาท บทที่13.อยากได้เอาไป 2
“ดลท้องกับคุณธรรค่ะ... แต่คุณลุงไม่ต้องสนใจตรงนั้นหรอกนะคะ ที่ดลอยากให้คุณลุงรู้... คือดลจะไม่รับการช่วยเหลือของคุณธรร ดลจะยก ‘ลูก’ ให้ และดลจะไปจากที่นี่ ดลมีเหตุผลค่ะ”หญิงสาวพูดยาวๆ เพื่อไม่ต้องพูดซ้ำหลายครั้ง เทียมคงสักอย่างหนัก เมื่อท่านคงไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ของเธอเทียมถอนใจ ลูกชายท่านเป็นคนหัวแข็ง เทียมไม่สามารถบงการอะไรธรรวาได้ และดลยายืนกรานเช่นนี้ ครอบครัวอบอุ่นของบุตรชายที่ท่านฝันไว้ คงไม่มีทางเกิดขึ้น“คิดดีแล้วซินะ” ท่านเปรย ดลยาพยักใบหน้ารับ น้ำตาหยดติ่งๆ“ลุงจะไม่ถามนะ ลุงเชื่อว่าหนูดลมีเหตุผล...ก็ดี... ไอ้ลูกชายหัวแข็งของลุงมันจะได้รู้บ้าง...ไม่มีใครลงให้มันทุกคน หากมันไม่อ่อนข้อให้ก่อน แต่...หนูไม่คิดถึงลูกเหรอไง...เห้อ!!”ประสบการณ์กว่าครึ่งชีวิต ทำให้เทียมรู้ดี เรื่องของหนุ่ม-สาว ต้องปล่อยให้เขาตัดสินเอง คนโตกว่าแค่ชี้นำ และคอยประคับประคองหากออกนอกลู่ทาง ธรรวาไม่ใช่เด็ก3ขวบ เขาเป็นหนุ่มฉกรรจ์ เรื่องพันตูกับผู้หญิง ลูกชายท่านโชกโชน ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่บุตรชายพลาด
รอยบาปสวาท บทที่13.อยากได้เอาไป 1
บทที่13.อยากได้เอาไป“พี่ปิ่น...พี่ปิ่นว่าคุณดลมีอาการเหมือนคน ‘ท้อง’ มั้ย?” เสียงกระซิบกระซาบดังแว่วๆ อยู่ใต้ระเบียงบ้านที่ธรรวายืนอยู่ เขารีบเบี่ยงกายแอบ แต่ตั้งใจฟังคำพูดของสาวใช้สองนางนั้น เมื่อเรื่องที่ทั้งสองคุยกัน พาดพิงถึงคนที่เกี่ยวข้องกับตนเอง“มึงว่าไงนะอีแวว!!” ปิ่นตวาด หล่อนแยกเขี้ยวใส่สาวใช้อีกนาง“แหมพี่...ลืมไปแล้วไง ถึงฉันจะอายุแค่นี้ ฉันเคยมีลูกแล้วนะ” แววตาอายุแค่18 ปี แต่เพราะอดีตของหล่อนเป็นเด็กสาวใจแตกมาก่อน ริรักในวัยเรียน ทำให้ถนนชีวิตก้าวกระโดดต่างจากเพื่อนรุ่นเดียวกัน“เออ...กูรู้แล้วมึงมีประสบการณ์ แต่จะมาพูดพล่อยๆ ถึงคุณดลแบบนี้ไม่ได้” ปิ่นออกตัวป้องนายสาวสุดฤทธิ์“ฉันไม่ได้พูดพล่อยๆ นะพี่ปิ่น อาการคุณดลมันฟ้อง”แววตาแย้ง ที่เธอกับอีกหลายๆ คนเห็น ดลยามีอาการเหมือนคนตั้งครรภ์จริงๆ“เธอไม่มีแฟน ไม่เคยมีผู้ชายมาพัวพัน แล้วจะท้องได้ไงวะ!!”ดลยาอยู่แต่ในบดินทร์เดช มีผู้ชายมาชอบพอก็ไปมาหาสู่กันใต้สายตาหลายคู่
รอยบาปสวาท บทที่12.ความลับที่ไม่ลับ
บทที่12.ความลับที่ไม่ลับ“มอนิ่ง...” ดารัณเดินนวยนาดลงมาจากชั้นบน เธอเดินผ่านห้องอาหาร และเห็นลูกเลี้ยงกำลังนั่งละเลียดมื้อเช้าอยู่พอดีชายหนุ่มกดยิ้มมุมปาก เขาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับการทักทายของคนที่ตนเองเกลียดฝังใจแต่ดารัณหรือจะรู้สึกรู้สา หล่อนเดินหน้าด้านเข้ามานั่งร่วมโต๊ะกับลูกเลี้ยง แบบไม่สะทกสะท้าน“สวย...ขอกาแฟฉันแก้ว กับมื้อเช้าแบบคุณธรรด้วยนะ” เธอร้องสั่งสาวใช้ ปรายหางตามองลูกเลี้ยงหนุ่มที่นั่งคอแข็งอยู่ตรงหน้า“นอนหลับดีมั้ยคะ บ้านบดินทร์เดชยินดีต้อนรับคุณกลับมา”หญิงสาวจีบปากจีบคอพูด ชม้อยชายตาเหมือนสาววัยรุ่นธรรวาวางส้อมในมือลงบนขอบจาน ยกผ้าขึ้นซับมุมปาก เงยหน้าขึ้นมองดารัณ ผู้หญิงที่สังขารร่วงโรยตามกาลเวลา แต่สันดานหล่อน ยังเหมือนเดิมไม่ผิดเพี้ยน!!“เธอคงลืมนะดารัณ...บดินทร์เดชเป็นของฉัน”ฝ่ามือยันผิวโต๊ะเพื่อทรงกายลุกขึ้นยืน ดวงตาเย็นชามองผู้หญิงตรงหน้าตรงๆ“รัณไม่ลืมค่ะ และก็ไม่มีวันลืมเรื่องของเรา”สาวใหญ่ยิ้มหวาน
You may also like
