บทที่ 21

แม้จะเดาได้ว่าเขาคงไม่น่าเกลียดแน่ แต่เมื่อได้เห็นใบหน้าเต็ม ๆ ของเขา ก็ยังต้องประหลาดใจว่าทำไมผู้ชายคนหนึ่งถึงได้มีองคาพยพทั้งห้าที่งดงามได้รูปและมีโครงหน้าอันสมบูรณ์แบบอย่างนี้

ไม่ใช่ครั้งแรกที่เซ่าเยว่ได้เห็นผู้ชายที่หน้าตาดีขนาดนี้ แต่คราวก่อนคนที่ทำให้เธอตกตะลึงได้ขนาดนี้ ก็เป็นชายตรงหน้าคนนี้เหมือนกัน

เมื่อสามปีก่อน ตอนที่เธอกับเจียงเฉินหานได้จัดงานแต่งเล็ก ๆ ซึ่งเชิญเฉพาะคนในครอบครัวเท่านั้น ชายหนุ่มคนนี้ก็เคยมาปรากฏตัวแล้ว

เขาชื่อว่าซางจื้อเหนียน

เป็นพี่ชายที่มีพ่อเดียวกันแต่คนละแม่ของเจียงเฉินหาน

ในครั้งแรกที่ได้เจอ เซ่าเยว่เกร็งไปทั้งตัว นอกจากแรงโจมตีจากรูปลักษณ์แล้ว ส่วนมากเกิดจากออราความแข็งแกร่งซึ่งแผ่ออกมาจากตัวเขา ที่ทำให้คนประหม่าอย่างอดไม่ได้

ผ่านไปสามปี ซางจื้อเหนียนมีมาดของความสุขุมและดูมั่นคงยิ่งขึ้นไปอีก และยิ่งคาดเดาได้ยากขึ้นด้วย แม้จะสวมเสื้อกันลมสีดำแบบยาวที่เรียบง่าย แต่งตัวด้วยชุดลำลอง ทว่าเขากลับเปี่ยมล้นไปด้วยสีสันแห่งความลึกลับ

ลมหายใจของเซ่าเยว่หยุดไปในชั่วพริบตาหนึ่ง

เธอคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าจะได้มาพบกับซางจื้อเหนียนในสถานการณ์แบบนี้

อวี๋หลินโจว “