บทที่ 334

“หุบปากซะ!” เจียงเฉินหานสีหน้าถมึงทึง เขารู้สึกว่าควบคุมอารมณ์ไม่ได้อีกครั้ง

ทุกเรื่องที่เซ่าเยว่ทำในตอนนี้ ล้วนยั่วประสาทเขา!

กู้อี้ชวนแทบไม่เคยเห็นเจียงเฉินหานอารมณ์อ่อนไหวขนาดนี้ แต่เมื่อคิดว่าเขาโกรธเพราะเซ่าเยว่อยู่กับผู้ชายคนอื่น สายตากู้อี้ชวนก็เย็นชาขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว พูดจายิ่งไม่เกรงใจ ไม่สนใจความรู้สึกของเขาแม้แต่น้อย แค่ยักไหล่แล้วพูดว่า “ฉันหุบปากแล้วมีประโยชน์อะไร? เรื่องเกิดขึ้นแล้วจริง ๆ ฉันไม่พูด ก็ไม่ได้หมายความว่ามันไม่เกิดขึ้น”

เขาจงใจทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่ “พี่เจียง นายเป็นแบบนี้ หรือว่านายเสียใจเข้าแล้วจริงๆ? ถ้ารู้ก่อนหน้านี้ นายก็ไม่น่าหย่ากับเธอเลย”

เจียงเฉินหานไม่เคยคิดเรื่องที่เสียใจหลังหย่า กู้อี้ชวนกลับพูดออกมาอย่างไม่เกรงใจ เขาถึงกับอยากจะเห็นด้วยเลยทีเดียว

ใช่ เขาก็เสียใจที่หย่านั่นแหละ!

แต่ความทะนงตนของเจียงเฉินหาน ไม่อนุญาตให้เขาพูดคำว่าเสียใจออกมา

เพราะว่าเขาไม่มีวันก้มหัวให้เซ่าเยว่เด็ดขาด!

ต่อให้หย่าแล้ว แล้วยังไง?

เพียงแค่เซ่าเยว่รักเขา หย่าหรือไม่หย่าก็ไม่สำคัญ แต่การแสดงออกของเธอหลังหย่า ทำให้เจียงเฉินหานก็ไม่มั่นใจขนาดนั้นอีกต่อไปแล้วว่าใ