LOGINShare
ตอนที่ 39 ร้อยคำถาม แต่ไร้คำตอบ
Last Updated:
2025-10-04 01:23:21
Latest chapter
รักท่านอ๋อง...ช่างหวานล้ำ ตอนที่ 55 คนบงการคือนาง!!
แส้ตวัดไปรับตัวเด็กเอาไว้พร้อมกับเสียงกรีดร้องของคนที่อยู่บริเวณนั้น และเสียงนั้นเริ่มดังไปถึงที่ลานประกวดบนเรือใหญ่ที่ทำการประกาศผลรางวัลไปแล้ว หมิงลี่หยางได้มองไปยังที่ที่ถิงถิงเคยอยู่ บัดนี้ไม่เห็นนางแล้ว“เป่าอี้ เกิดอะไรขึ้น!! ถิงถิงล่ะ”หมิงลี่หยางวิ่งออกจากบริเวณนั้นทันทีและตามเสียงตะโกนร้องไป ถิงถิงที่ใช้แส้พันตัวเด็กเอาไว้และดึงเขาขึ้นจากน้ำ เด็กคนนั้นกระโจนขึ้นมาเพราะแรงดึงและเป็นฟ่านหยวนผิงที่กระโดดไปรับเขาเอาไว้ ถิงถิงเมื่อออกแรงดึงมากเกินไปจึงล้มลง แต่หมิงลี่หยางวิ่งเข้ามาช้อนตัวรับตัวนางเอาไว้ได้อย่างปลอดภัย ถิงถิงหันไปมองเขาอย่างตกใจ“พี่หยางหยาง มาได้อย่างไร”“ข้าจำได้ว่าเคยบอกเจ้าแล้วว่าอย่าอยู่ห่างจากสายตาข้า นี่เจ้ามาทำอะไรอยู่ที่นี่”“คือข้า…เด็กคนนั้นจะตกน้ำ ข้าเลย…”“เอาล่ะ เจ้าหนูน้อย บอกข้ามาว่าเกิดอะไรขึ้น กระเป๋านี่ไม่ใช่ของเจ้าแน่ๆ ใช่หรือไม่”ถิงถิงที่เห็นว่าคนเริ่มมามุงดูกันมากมายและไม่อยากเอาเรื่องเด็กจึงรีบวิ่งไปเพื่อไม่ให้ฟ่านหยวนผิงสอบสวน แต่ไม่ทันเสียแล้ว ตอนนี้เขาและคนรอบๆ ตัวอยากรู้ว่าเด็กคนนี้เหตุใดจึงกล้าก่อเรื่อง“ว่าอย่างไร เจ้าจะให้ข้าหักนิ้วเ
รักท่านอ๋อง...ช่างหวานล้ำ ตอนที่ 54 หึงไม่เลือกเวลา
เว่ยจีถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยกับคำเย็นชาที่สาดใส่นางราวกับจับนางโยนลงไปในทะเลน้ำแข็งที่เยือกเย็น ท่าทีที่เขาปฏิบัติต่อฟางถิงถิงนั้นช่างอ่อนโยน แต่เหตุใดกับนาง…“นี่แม่นาง เจ้ายังมีกิจธุระใดอีกหรือไม่ เจ้าขวางขบวนเสด็จอยู่นะ องค์รัชทายาทจะต้องไปเดินชมเรือประดับตกแต่งที่เข้าประกวดอีก”ฟ่านหยวนผิงกล่าวกับเว่ยจีด้วยเสียงที่ดังจนคนรอบข้างหันมามอง แม้บิดานางจะเห็น แต่เขาก็ไม่กล้าเดินเข้าไป ในเมื่อเขาเตือนนางแล้วไม่ฟัง ก็ให้นางพบเจอด้วยตนเอง จะได้ตัดใจเสียที ผู้คนรอบข้างเริ่มพูดออกมาโดยไม่สนใจความรู้สึกนาง เมื่อเห็นว่าฟ่านหยวนผิงกล่าวกับนางอย่างไม่ไว้หน้าเช่นนั้น“นางยังกล้าขอเดินกับองค์รัชทายาทอีก เหตุใดหน้าไม่อายถึงเพียงนี้กันนะ”“ใครมอบความกล้านั่นให้นาง เห็นว่าองค์รัชทายาททรงอ่อนโยนขึ้นแล้วคิดว่าพระองค์จะปฏิบัติเช่นนั้นกับนางบ้างอย่างนั้นหรือ เจ้าได้ยินหรือไม่พระองค์ตรัสกับนางว่าถามเป็นมารยาท เป็นข้าคงไม่กล้ายืนอยู่ในงานนี้แล้ว”“หม่อมฉันทูลลาเพคะ”เว่ยจีเดินก้มหน้าออกมานั่งที่ของตนเอง ถิงถิงหันไปทำตาขวางใส่หยวนผิง แต่พี่ชายนางกลับทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ส่งคืนกลับมาหมิงลี่หยางดึงแขนถิงถิงให้เ
รักท่านอ๋อง...ช่างหวานล้ำ ตอนที่ 53 คู่ควงองค์รัชทายาท
เสียงฮือฮาดังขึ้นมาพร้อมกับผู้ที่ปรากฏตัวใหม่ ฟางถิงถิงในชุดสีขาวพร้อมเครื่องประดับครบชุดที่ท่านอ๋องพึ่งประทานให้นางเมื่อวันก่อน อาหลิน อาหลาน อาเถาและเด็กๆ ที่ร้านร้อยบุปผามายืนรอดูคุณหนูของพวกนางต่างรู้สึกชื่นชมในความงดงามของถิงถิงเมื่อนางเดินลงรถม้ามาพร้อมองค์รัชทายาทหมิงลี่หยาง“คุณหนูงดงามราวกับองค์หญิงเลยพี่หลาน”“ใช่ ช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน”“นั่น เจ้าของร้านร้อยบุปผาใช่หรือไม่”“เป็นนางจริงๆ ด้วย เหตุใดวันนี้นางราวกับเดินลงมาจากสวรรค์เลยเล่า นางงดงามถึงเพียงนี้เลยหรือ”“เหตุใดองค์รัชทายาทจึงเสด็จมากับนางกันเล่า”“เป็นไปไม่ได้ต้องไม่ใช่แบบนี้สิ เพราะอะไรกันนังแม่ค้านั่นใช้แส้ฟาดข้าในงานครั้งก่อนเหตุใดจึงมากับท่านอ๋องได้”“เว่ยจี เจ้าอย่าก่อเรื่องอีกนะ หากวันนี้เจ้าก่อเรื่อง อย่าหาว่าพ่อไม่เกรงใจเจ้านะ”เว่ยจีกำมือแน่นเมื่อมองไปยังท่านอ๋องที่ค่อยๆ ประคองถิงถิงลงจากรถม้า เขาไม่ยอมปล่อยมือนาง มิหนำซ้ำยังเหมือนจะโอบรอบเอวนางเวลาเดินด้วย ถิงถิงต้องเป็นฝ่ายดึงมือเขาออก แต่เขากลับยิ้มชอบใจกับการกระทำนั้นจนทำให้คนรอบข้างตกใจ“นั่นพระองค์ แย้มพระสรวลอยู่งั้นหรือ”“ข้าตาฝาดไปหรือไม่ องค
รักท่านอ๋อง...ช่างหวานล้ำ ตอนที่ 52 องค์รัชทายาทเสด็จ...
“เจ้ากลัวว่ามิตรภาพของข้ากับเขาจะสั่นคลอน หรือกลัวว่าเขาจะโกรธเจ้าจนไม่ยอมลงประลองเลือกคู่กันแน่”“ไม่ใช่แบบนั้นเสียหน่อย เพียงแต่ว่า ไหนท่านบอกว่าเป็นงานที่จัดขึ้นพอเป็นพิธี ไม่จริงจังอย่างไรเล่าเพคะ”“ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นห่วง เกรงว่าจะเขาจะไม่ยอมลงประลอง หรือว่าหากเอาจริงขึ้นมาจะมีผู้ที่เอาชนะเขาได้ใช่หรือไม่ ข้าบอกเจ้าแล้วอย่างไรเล่า ข้าเตรียมการเอาไว้หมดแล้ว คนที่เข้าประลองข้าก็เตรียมแล้ว เหลือเพียงให้เขาโผล่ไปประลองเท่านั้น เขาก็ผ่านบททดสอบสุดท้ายของข้าแล้ว”“แล้วถ้าหากว่าแผนการของท่านผิดพลาดเล่าเจ้าคะ”“นั่นก็ต้องดูว่าความสามารถเขามีแค่ไหนที่จะปกป้องเจ้าได้”“ข้ารู้สึกว่ากำลังทำเรื่องไม่ดีอยู่เลยเจ้าค่ะ”“ข้ากับเขาเป็นสหายกันมานาน เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องห่วงหรอก เมื่อถึงเวลา ข้าจะบอกเขาเองว่าทุกอย่างเป็นแผนการของข้าคนเดียว เจ้าไม่เกี่ยว”“ข้าไม่ได้กลัวเรื่องนั้นเสียหน่อยเจ้าค่ะ”“เจ้ากลัวว่าเขาจะแพ้เช่นนั้นหรือ ไม่ต้องห่วงหรอก คนอย่างหมิงลี่หยางไม่แพ้ผู้ใดง่ายๆ หรอก เจ้านั่นเวลาลงสนามรบ สายตาไม่ใช่อย่างที่เจ้าเคยเห็น เขาเป็นคนเด็ดขาด โหดเหี้ยมเกินกว่าที่เจ้าจะจินตนาการได้เมื่อพบศัตรู
รักท่านอ๋อง...ช่างหวานล้ำ ตอนที่ 51 คนขี้หึง...
“พี่หยางหยาง ท่านไม่คิดว่านี่มันบ้าไปหน่อยหรือเจ้าคะ”“ก็ข้าไม่ชอบ เจ้ารู้จักเขาไม่นาน ไปเรียกฟ่านหยวนผิงว่าพี่ เจ้าต่างหากที่แปลก”“ไม่มีเหตุผล”“ข้ามีเหตุผลเป็นร้อยหากเจ้ามีเวลาจะฟัง กินข้าว!!”“ก็กินอยู่นี่อย่างไรเล่า”ถิงถิงได้แต่กินข้าวด้วยความหมั่นไส้คนข้างๆ เขาเองก็คอยลอบมองนางเช่นกัน ตอนนี้ไม่ว่าใครจะเดินใกล้ถิงถิง ท่านอ๋องเป็นต้องมองตามตาเขียว แม้แต่นางจะคุยกับลูกค้า หากเขาเห็นก็จะหาเรื่องเดินมาหานางทันที และคุยกับลูกค้าแทนจนลูกค้าซื้อของแล้วออกไป ดูเหมือนว่าลูกค้าเองก็จะชื่นชอบเขาอยู่ไม่น้อย ร้านร้อยบุปผาตอนนี้มีข่าวร่ำลือใหม่ว่า มีบุรุษหน้ากากเงินลึกลับหน้าตาดีบุคลิกดีมาเป็นผู้ขายสินค้า ทำให้ตอนนี้สตรีในเมืองหย่งโจวต่างแวะเวียนมาเพื่อหวังว่าจะได้พบกับบุรุษหน้ากากเงินขายของให้พวกนางสักครั้ง“เจ้าตัวเล็กเลือกชุดใส่วันงานล่องเรือให้ข้าหน่อยสิ ใส่ชุดไหนดี”ถิงถิงนั่งกอดอกอยู่หน้ากระจก อีกสองวันจะถึงงานล่องเรือฤดูร้อนที่ชาวเมืองหย่งโจวรอคอย ท่านอ๋องเองก็ต้องเตรียมฉลองพระองค์ใหม่ วันนี้เขาจึงพาถิงถิงมาที่จวนใหม่ของเขาในเมืองหย่งโจวหลังจากที่พานางเดินไปเลือกเครื่องเร
รักท่านอ๋อง...ช่างหวานล้ำ ตอนที่ 50 ร่องรอยแห่งรัก
ถิงถิงหลับไปแล้วจึงไม่ได้ยินที่เขาถาม ลี่หยางระดมหอมแก้มนางก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆและดึงผ้าห่มมาห่มให้นางและเขา มือหนาล้วงไปจับหน้าอกอิ่มของนางเอาไว้แล้วนอนหลับสนิทไปจนถึงเช้า“หมิงลี่หยาง ท่านกล้าดีอย่างไร ดูสิ แล้วแบบนี้ข้าจะออกไปไหนได้”“อย่าเสียงดังสิ ข้าก็แค่...”“ก็แค่อะไร ออกไปเลยนะ กลับจวนอ๋องของท่านไปเลย คนบ้า”“เจ้าตัวเล็กอย่าเสียงดังไปสิ เจ้าไม่อายเขาหรือ เจ้าตัวเล็กข้าก็แค่เผลอไปนิดเดียวเอง”“อย่าได้เข้ามาใกล้ข้าเชียว ดูสิ รอยเต็มคอข้าขนาดนี้ ข้าจะออกไปไหนได้”“เจ้าก็ไม่ต้องออกไป อยู่กับข้าในห้องนี้ก็ได้ ข้าวก็ให้เด็กยกมาให้กิน ข้าจะบอกพวกนางว่าเจ้าเหน็ดเหนื่อยกับ….”ถิงถิงหันไปมองเขาตาเขียว หมิงลี่หยางที่ยืนอยู่ข้างหลังทำท่ายิ้มและสำนึกผิด แต่เขาไม่คิดจะเลิกทำแน่นอน ถิงถิงเริ่มใช้แป้งผสมน้ำแต้มจุดที่มีรอยแดงที่เขาแอบทำไปเมื่อตอนเช้า เมื่อนางเริ่มตื่น เขาก็หาเรื่องจนทำเรื่องแบบนั้นกับนาง กว่าจะยอมให้ลุกขึ้นจากเตียงก็สายแล้ว เมื่อนางมาแต่งตัวจึงพบว่าคอและหน้าอกของนางมีแต่รอยแดงเป็นจ้ำเต็มไปหมด จนนางต้องหันมาเอาเรื่องคนที่กำลังแต่งตัวอยู่ด้านหลัง“โชคดีที่ยังปกปิดได้”“ไหน ให้
You may also like
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา14.2K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ120.5K viewsหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย18.1K viewsเกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน
Myเหมยลี่13.9K viewsสตรีที่ท่านไม่ได้รัก
วริษา3.1K viewsลมหายใจจอมยุทธ์
Bosskerr165 viewsข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ
หลิวซินอี้3.7K viewsบุปผาสีชาด
ฉู่เฉียว1.3K views
