Share

ตอนที่6

Author: monsita
last update Last Updated: 2025-05-10 15:40:05

เช้าวันเสาร์ พ่อแม่ของแคทกับมายด์มาถึงตั้งแต่ตี5เพราะกลัวรถจะติด พ่อแม่ของทั้งสองสาวไม่ได้ขับรถมาเองแต่เช่ารถตู้มาเพราะลูกสาวทั้งคู่สั่งห้าม

7โมงเช้าแล้วพ่อของแคทกับมายด์นั่งกันอยู่ที่โต๊ะหน้าบ้าน ส่วนแม่ๆและลูกสาวรวมทั้งป้ามลกำลังทำอาหารเช้าอยู่ในครัว

สักพักได้ยินเสียงรถมาจอดในบ้าน

เสียงรถสองคันแคทกับมายด์ออกมาดูก็เห็นปรางกำลังแนะนำพี่ชายกับพวกเพื่อนของพี่ชายให้พ่อของแคทกับมายด์รู้จัก

แคทกับมายด์เดินออกไปยกมือไหว้ทักทายทุกคน

ปรินมองดูแคทที่วันนี้ดูแปลกๆกว่าทุกวัน เพราะวันนี้แคทไม่ได้ขมวดผมไว้ข้างบนเหมือนทุกวันที่เขาเคยเห็น แต่แคทเอายางรัดไว้เฉยๆทำให้ดูน่ามองมากขึ้นไปอีก

ปรินไม่กล้ามองแคทมากนักเพราะปรางบอกว่าพ่อแคทหวงแคทมาก รักและห่วงยิ่งกว่าไข่ในหินอีก

แคทกับมายด์และปรางเดินกลับเข้าไปในครัวต่อหลังจากนั้นก็ออกมาตามทุกคนเข้าไปกินอาหารเช้า

หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จต่างก็แยกย้ายไปนั่งตามที่ต่างๆ พ่อมายด์ขอตัวไปนอน ส่วนป้ามลกับแม่ของมายด์กับแคทเตรียมอาหารมื้อกลางวัน

ชยา เอก ปรางและมายด์นั่งคุยกันที่ข้างบ่อปลา พ่อของแคทนั่งอยู่ที่ซุ้มกระดังงากับปริน

แคทเห็นพ่อนั่งคุยอยู่กับปรินเลยยกจานผลไม้ไปให้ ปรางหันมาเห็นก็เลยเดินตามมาด้วย

“ผลไม้ค่ะพ่อ พี่ปริน”แคทพูดพลางนั่งลงข้างๆพ่อ

“ขอบใจนะลูก”พ่อบอกพลางเอามือลูบผมของแคท

ปรางเดินไปนั่งข้างๆปริน

”คุยอะไรกันอยู่คะพ่อกับพี่ปริน”ปรางถาม ปรางเรียกพ่อแคทว่าพ่อตามที่แคทเรียก

“พ่อกำลังขอบใจพี่ชายของหนูที่คอยมาส่งแคทกับมายด์ที่บ้านทุกวัน และก็ต้องขอบใจปรางด้วยนะลูก”พ่อตอบ

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพ่อ แคทกับมายด์เป็นเพื่อนสนิทของหนู แล้วอีกอย่างก็เป็นทางผ่านด้วยค่ะ”ปรางบอก

“ขอบใจนะลูกปราง ปรินด้วยนะ”พ่อแคทพูด

“คับคุณอา”ปรินบอก

“ค่ะพ่อ อ้าวมายด์มานั่งนี่เร็ว”ปรางบอกมายด์เดินมาที่ทุกคนนั่งอยู่ปรางจึงเรียก

พ่อแคทหันมามองแคทตรงๆแล้วเอามือมาลูบผมที่แคทรวบไว้

”เมื่อไรหนูจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมสักทีล่ะ มันก็นานมากแล้วนะ”พ่อถาม

“ก็เหมือนเดิมแล้วนี่คะ หนูสบายดีค่ะไม่ได้คิดเรื่องนั้นแล้ว”แคทหันไปพูดกับพ่อแล้วเอามือไปบีบมือพ่อเบาๆ

ปรินกับปรางไม่เข้าใจในเรื่องที่พ่อกับแคทพูดกันจึงฟังเฉยๆ

”มายด์ แคทยังขมวดผมไปมหาลัยใช่มั้ยลูก”พ่อหันไปถามมายด์

“ค่ะ..พ่อ”มายด์ตอบ

”พ่อคะ..ที่แคทขมวดผมเพราะว่ามันร้อนต่างหากล่ะ ไม่มีอะไรจริงๆนะคะ”แคทพูดพร้อมกับเอาแขนไปโอบรอบเอวของพ่อ

พ่อเอามือลูบหัวแล้วยิ้ม

”เราก็เป็นแบบนี้ทุกทีล่ะ…เอาล่ะงั้นพ่อจะไปนอนเอนหลังสักหน่อยนะ พวกลูกๆคุยกันไปเถอะ”พ่อพูดพลางลุกขึ้น

”หนูไปส่งค่ะ”แคทบอกแล้วเดินกอดเอวพ่อไป

เมื่อแคทกับพ่อเดินลับไปแล้วปรางก็หันมาถามมายด์ถึงเรื่องที่พ่อกับแคทและมายด์คุยกัน

“ยังมีอะไรที่ปรางยังไม่รู้ใช่มั้ยมายด์”ปรางถาม

มายด์มองหน้าปรางแล้วพยักหน้าแทนคำตอบ

”ถ้ายังเห็นว่าเราเป็นเพื่อนกันก็เล่ามา”ปรางพูด

มายด์เหลือบมองไปที่ปริน

“ไม่เป็นไร ปรางว่าจะบอกมายด์อยู่เหมือนกันว่าพี่ปรินชอบยายแคทน่ะ”ปรางบอก

ปรินหันมามองหน้าปรางรวมถึงมายด์ด้วย

”เรื่องจริง พี่ปรินจะกลัวอะไรดีซะอีกเราจะได้มายด์มาเป็นพวกอีกคน มายด์รู้จักแคทมากกว่าปรางนะคะ”ปรางพูดพลางหันไปบอกพี่ชาย

มายด์อมยิ้ม ก่อนจะเล่าให้ปรางกับปรินฟัง

”ตอนม.ปลายแคทมีเพื่อนที่สนิทอีกคนชื่อ เอ๋ เอ๋มีแฟนแล้วและแฟนเอ๋ก็มาเป็นอ.ฝึกสอนที่รร.ตอนแรกก็รักกันดีแฟนเอ๋ชื่อว่า ชัย ชัยก็รู้จักเราและก็แคทดีเพราะไปไหนกับเอ๋บ่อย ต่อมาพอดีมีกิจกรรมในวันเสาร์เอ๋ เราและแคทก็ไปรร.ไปทำกิจกรรมและก็เพราะว่าเป็นวันหยุดแคทก็เลยปล่อยผมไปรร. พอพี่ชัยเห็นแคทตอนปล่อยผมก็ชอบ เลยเปลี่ยนใจจากเอ๋จะมาจีบแคทแทน เพราะแคทเวลาปล่อยผมเหมือนคนละคนเลย ทีนี้พอเอ๋รู้พี่ชัยกลับโทษแคท หาว่าแคทไปออ่ยพี่ชัย เอ๋หลงแฟนมากก็เลยเชื่อ ก็มาว่า มาด่าแคทและไม่ฟังที่แคทพูดเลย แคทเสียใจมากตอนนั้นคิดจะตัดผมทิ้งเลยนะ ทั้งๆที่แคทรักผมมาก แคทบอกว่าเพราะผมทำให้เสียเพื่อนไป ช่วงนั้นทุกคนรอบข้างแคทต้องคอยดูตลอดกลัวแคทจะตัดผมของตัวเอง แคทไม่พูดไม่คุยกับใครเก็บตัวอยู่คนเดียว พ่อกลุ้มมากจนต้องพาแคทไปหาหมอจิตเวช แต่พอดีขึ้นแคทก็ไม่เคยปล่อยผมอีกเลย

โดยเฉพาะเวลาที่ต้องออกไปนอกบ้าน เรื่องก็เป็นอย่างนี้ล่ะ”มายด์เล่าจบ

ปรางที่นั่งฟังอยู่ถึงกับถอนหายใจ

”เฮ้อ! แคทนี่ชีวิตเจอแต่เรื่องที่แย่ๆทั้งนั้นแล้วทุกวันนี้เอ๋กับแฟนเขาเป็นไงบ้างล่ะ”ปรางหันมาถามมายด์

”เลิกกันไปตั้งแต่ยังเรียนไม่จบม.ปลายเลย”มายด์ตอบ

”แล้ว เอ๋กลับมาคบกับแคทอีกหรือป่าว”ปรางถาม

”ไม่มาหรอก ถึงอยากมาก็มาไม่ได้แคทให้อภัยได้แต่คนรอบข้างแคท ไม่มีวันยอมหรอก”มายด์พูดพร้อมทำหน้าจริงจังมาก

”ดีแล้วล่ะ เพื่อนแบบนี ้ใช้ได้ที่ไหน นี่แสดงว่าพ่อคงอยากให้แคทกลับมาปล่อยผมเหมือนเมื่อก่อนใช่มั้ย?”ปรางถามต่อ

”ใช่..ตั้งแต่เกิดเรื่องจนทุกวันนี ้แคทจะระวังตัวมากในทุกเรื่อง ปรางก็เห็นนี่”มายด์พูด

”เราว่าที่แคทเป็นอย่างทุกวันนี้ก็ดีขึ้นมากแล้วล่ะ”มายด์พูดจบ

ปรางพยักหน้าเห็นด้วย

ปรางหันไปมองหน้าพี่ชาย

ปรินมองปรางแล้วยิ้มนิดๆก่อนจะพยักหน้าให้

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่206

    วันนี้เป็นวันครบรอบวันแต่งงานปีที่5ของปรินกับแคท ปรินอยากจะเซอไพร์สเธอจึงโทรไปจองโต๊ะที่ร้านอาหารบนดาดฟ้าเพื่อจะฉลองกับเธอสองคน ตอนบ่ายปรินพาแคทกลับบ้านก่อนเวลา เขาบอกให้เธอแต่งตัวเพราะจะพาไปที่แห่งหนึ่ง แคทลืมไปแล้วว่าวันนี้เป็นวันครบรอบวันแต่งงาน เธอจึงงงๆที่วันนี้เขาพาเธอกลับบ้านเร็วแล้วยังบอกว่าให้แต่งตัวจะพาไปไหนสักที่ เมื่อแคทแต่งตัวเสร็จ เธอเดินลงก็เห็นว่าปรินรออยู่แล้ว เขาพาเธอไปที่รถแล้วเอาผ้ามาปิดตาของเธอ "พี่ปรินจะทำอะไรคะเนี่ย..ปิดตาแคททำไมคะ" "พี่จะพาไปที่แห่งหนึ่ง แต่ต้องปิดตาก่อนจะได้ตื่นเต้นไงคับ" "เล่นเป็นเด็กเลยนะคะ" "ห้ามแกะออกนะคับ นั่งเฉยๆถ้าถึงที่แล้วพี่จะเปิดตาออกให้" "ค่ะ..ก็ได้" ปรินขับรถไปเรื่อยๆจนถึงโรงแรมที่เขาจองโต๊ะไว้ เขาลงไปเปิดประตูและก้มลงอุ้มเธอพาไปที่ลิฟต์ เขากดขึ้นไปชั้นบนสุด เมื่อลิพต์เปิดปรินก็อุ้มแคทไปนั่งเก้าอี้ที่ทางร้านได้จัดเตรียมไว้ เขาเอาผ้าที่ปิดตาของแคทออก "ลืมตาได้แล้วคับ"ปรินบอก แคทค่อยๆลืมตาขึ้น เธอมองไปข้างหน้าและมองไปรอบๆแล้วยิ้มออกมา รอบตัวเธอมีซุ้มดอกไม้เต็มไปหมด แถมมีเทียนหอมแท่งเล็กๆที่ถูกจุดแล้ววางไว้จนทั่วแทนการเ

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่205

    หลังจากนั้นทั้งคู่ก็นอนกอดกัน โดยปรินให้แคทซบไปที่หน้าอกของเขา แล้วก็กอดเธอไว้อย่างแน่น "พี่กลัวว่าจะไม่มีโอกาสได้ทำแบบนี้กับเราอีกแล้ว" "แคทก็กลัวค่ะ...กลัวว่าจะไม่ได้นอนกอดพี่ปรินอย่างนี้อีก" "ผ่านเหตุการณ์นี้มาได้..ทำให้พี่รู้ว่า เวลาของพวกเราไม่รู้ว่าจะหมดลงเมื่อไหร่ เพราะฉะนั้นเราต้องดูแลรักษาคนที่รักไว้ให้ดีๆ อย่าปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆโดยที่ไม่ได้มีความสุขด้วยกันเลย" "ใช่ค่ะ..แต่จริงๆแล้วพี่ปรินกับแคทก็อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลาเลยนะคะ" "ใช่คับ..แต่พี่ว่าจะเพิ่มเวลาของเราให้มากขึ้นอีกหน่อยนะ" "เวลาของเรา? เวลาอะไรคะ" "ก็...เวลาที่เราจะเป็นของกันและกันไงคับ" "บ้า..พี่ปรินอ่ะ...ไม่คุยด้วยแล้วค่ะ" "งั้น..ทำอย่างอื่นแทนนะคับ" "ว้าย!พี่ปริน..ไม่เอา...พอแล้ว..อือ..อือ" ปรินก้มไปจูบปิดปากแคท แล้วทุกอย่างก็เริ่มต้นและจบลงเหมือนเดิมอีกครั้ง แคทกับปรินเดินทางกลับมาจากออสเตรเลียแล้ว เปรมพอเห็นแคทกับปรินกลับมาก็วิ่งเข้าไปกอดทั้งคู่ "น้องเปรมคิดถึงพ่อปรินกับแม่แคทที่สุดเลยคับ" "แม่กับพ่อก็คิดถึงน้องเปรมนะคับ"แคทพูด "แล้วแม่แคทหายหรือยังคับ" "แม่หายแล้วคับ แล้วน้องเปรมดื้อกับค

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่204

    "พี่ปรินคะ..ไม่งอนนะคะ แคทอยู่ก็ได้ค่ะ"แคทจับมือของเขา ตอนนี้แคทนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ส่วนปรินยืนอยู่ข้างๆเตียง "พี่ไม่ได้งอน ถ้าเราไม่อยากอยู่พี่ก็ไม่บังคับหรอก"ปรินพูด น้ำเสียงน้อยใจนิดๆ "อยากสิคะ แคทแค่หวงลูกกับงานน่ะค่ะ ขอโทษนะคะ"แคทบอก "เราอ่ะ ห่วงทุกอย่างแต่ไม่เห็นจะห่วงพี่เลย พี่แค่อยากอยู่กับเราสองคนต่ออีกหน่อยเท่านั้น"ปรินยังหน้าบึ้ง "ห่วงสิคะ แคทห่วงพี่ปรินที่สุด นะคะ นะนะเลิกงอน เลิกน้อยใจนะ"แคทพูด "เราห่วงพี่จริงๆนะ หรือแค่พูดให้พี่ดีใจเล่นๆ"ปรินถาม เขาเลิกงอนเธอแล้วแต่แค่อยากแกล้งเธอดูบ้าง "แคทพูดจริงๆค่ะ...ทำยังไงพี่ปรินถึงจะเชื่อล่ะคะ"แคทพูด "งั้นก็ต้องพิสูจน์"ปรินบอก "พิสูจน์ยังไงคะ"แคทถาม "อย่างนี้ไงคับ" ปรินก้มลงมาจูบโดยที่แคทไม่ทันตั้งตัว เขาใช้มือข้างหนึ่งดันหัวเธอไว้ แล้วจูบเธอด้วยความรู้สึกรักใคร่ เขาเอาลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นของเธอ แล้วก็ไล้ริมฝีปากไปที่แก้ม ตา ใบหูและลงมาที่ซอกคอขาว เขาไซร้คอจนแคทร้องครางออกมาเบาๆ แล้วเขาก็วนขึ้นไปจูบที่ปากเธออีกครั้ง "พี่หายงอนเราแล้วล่ะ"ปรินยิ้ม "ไม่ต้องมายิ้มเลย ขี้โกงตลอดอ่ะ"แคทอายหน้าแดง "พี่ก็โกงกับเราคน

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่203

    "หมอให้อยู่รอดูอาการอีก2-3วัน ถ้าไม่มีอะไรก็เดินทางกลับได้"ลุงหมอบอก "ดีเลยค่ะ งั้นปรางไปโทรบอกพ่อกับแม่ก่อนดีกว่า ป่านนี้คงรอแย่แล้วค่ะ ไปค่ะพี่ชยา"ปรางบอก "งั้น เดี๋ยวพี่กับมายด์ไปหาซื้ออะไรมากินฉลองกันหน่อยดีกว่านะ"เอกพูด "ลุงก็ขอไปคุยกับเพื่อนลุงก่อน หนูแคทพักผ่อนไปก่อนนะเดี๋ยวลุงมาใหม่"ลุงหมอบอก ทุกคนพากันเดินออกไปจากห้องกันหมด เหลือแค่ปรินที่ยังจับมือแคทและมองหน้าเธออยู่ "แคทมีอะไรแปลกไปเหรอคะ พี่ปรินถึงได้มองแบบนั้น"แคทถาม "แคทรู้มั้ยว่าพี่กลัวมากแค่ไหน ตั้งแต่เราเข้าห้องผ่าตัดมาจนกระทั่งก่อนที่เราจะฟื้นขึ้นมา พี่กลัวว่าจะไม่ได้ยินเสียงของเราอีกแล้ว พี่กลัวว่าเราจะเป็นเจ้าหญิงนิทรา นอนเฉยๆไม่รับรู้อะไรแต่นั่นพี่ก็ยังรับได้แค่ให้เรายังอยู่ไม่จากพี่ไปเลยก็พอ"ปรินหน้าเศร้ามาก "ทุกอย่างมันผ่านไปแล้วค่ะ..อย่าคิดมากเลยนะคะ...ต่อไปนี้แคทจะไม่ทำให้พี่ปรินต้องทุกข์ใจเพราะแคทอีกแล้ว"แคทพูด "พี่ไม่เคยทุกข์เพราะเราเลยนะ เราทำให้พี่มีความสุขเสมอขอแค่มีเราอยู่ข้างๆ อย่าทิ้งพี่ อย่าปล่อยให้พี่ต้องเดินไปคนเดียวโดยที่ไม่มีเรา ได้มั้ยคับ"ปรินถาม "ได้ค่ะ..ต่อไปนี้แคทจะไม่ทิ้งพี่ปรินกับลู

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่202

    "ขอบใจนะทุกคน ขอบใจจริงๆ"ปรินบอก ทุกคนเดินไปนั่งกันที่โซฟาข้างๆห้อง ลุงหมอเดินเข้ามาแล้วและนั่งคุยอยู่กับชยา เอก มายด์และปราง ส่วนปรินยังนั่งกุมมือแคทอยู่ข้างเตียง สักพักปรินก็รู้สึกว่านิ้วมือของแคทที่เขากุมอยู่กำลังขยับ ตอนแรกปรินไม่แน่ใจเขาจึงตั้งใจมองอีกครั้ง ก็เห็นว่ามันขยับจริงๆ "ลุงหมอคับ แคทขยับนิ้วคับ"ปรินบอก เขาเรียกลุงหมอเสียงดังด้วยความดีใจ ทุกคนรีบลุกแล้วเดินเข้ามายืนข้างเตียง "ไหนตาปริน..จริงด้วย"ลุงหมอบอกน้ำเสียงดีใจ "ใช่ค่ะ...ตาของแคทก็ขยับด้วยค่ะ"ปรางพูด เธอยิ้มด้วยความดีใจ "ดูกันไว้ก่อนนะ...ลุงจะไปบอกหมอ"ลุงหมอบอกแล้วรีบเดินออกไป แคทที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มขยับเปลือกตาขึ้นๆลงๆ เพราะเธอหลับไปนานจึงยังไม่ชินกับแสง นิ้วมือก็เริ่มขยับมากขึ้น เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่มือ รู้ว่ามีใครกำลังกุมมือของเธออยู่ ในที่สุดแคทก็ลืมตาขึ้นมาจนได้ "แคท...แคทรู้สึกตัวแล้ว ดีใจจริงๆ" ปรางกับมายด์หันมากอดกันเองด้วยความดีใจ "แคท..เป็นยังไงบ้าง รู้สึกเจ็บตรงไหนหรือป่าว รอเดี๋ยวนะคับลุงหมอไปตามหมอแล้ว"ปรินรีบพูด เขายิ้มด้วยความดีใจจนน้ำตาซึม ลุงหมอกับหมอที่ผ่าตัดแคทและพยาบาลเดิน

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่201

    เมื่อเดินไปถึงห้องที่แคทนอนอยู่ ปรินน้ำตาคลอเมื่อเห็นแคทนอนหลับตาสนิท มีเครื่องมือและสายอะไรหลายอย่างอยู่รอบๆตัวเธอ ผมของเธอยังอยู่เหมือนเดิม ปากเธอมีท่อใส่อยู่ เขาไม่อยากเห็นเธอต้องเจ็บแบบนี้ จนเขาไม่ยอมมีลูกอีกก็เพราะกลัวเธอจะเจ็บแต่นี่ยิ่งกว่าตอนผ่าคลอดอีก "พี่ปรินคับ พี่ปรินต้องสู้นะคับ ใจของพี่ปรินกับพี่แคทส่งถึงกันได้ เพราะอย่างนั้นถ้าพี่ปรินท้อหรือหมดหวังพี่แคทก็จะรับรู้ได้นะคับ"กวางจับมือของปริน "ได้กวาง พี่จะสู้จะไม่ท้อเพื่อที่แคทจะได้กลับมาอยู่กับพี่อีกครั้ง พี่สัญญา"ปรินมองหน้ากวาง "ผมเชื่อว่าพี่แคทต้องผ่านไปได้ เพราะพี่แคทไม่เคยยอมแพ้ไม่ว่าเรื่องอะไร ไม่ว่าจะหนักแค่ไหน ถ้าพี่แคทตัดสินใจจะทำก็จะทำจนได้"กวางพูด "ใช่ กูคิดเหมือนกวาง แคทเป็นนักสู้ที่ไม่เคยแพ้ เพราะฉะนั้นมึงต้องเข้มแข็ง"เอกพูด "ใช่ มึงยังมีพวกกู มีกวาง มีลุงหมอแล้วยังมีพ่อแม่ ปรางกับมายด์และที่สำคัญที่สุดคือมึงยังมีตาเปรม ที่เป็นตัวแทนความรักของมึงกับแคทอีกด้วย"ชยาพูด "กูรู้ กูจะสู้และผ่านมันไปให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม"ปรินพูด วันรุ่งขึ้นปริน ชยา เอก กวางและลุงหมอมาโรงพยาบาลกันตั้งแต่เช้า ปรินโทรก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status