4.

เธอรู้สึกตัวขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น มือบางควานหาโทรศัพท์แต่ไม่เจอ มือเธอควานไปเจอแต่หน้าอกกว้างที่เธอนอนซบอยู่ แป้งร่ำถอนหายใจออกมาแล้วขยับตัวออกจากเค้าทันที แต่เค้ากลับคว้าตัวเธอเอาไว้

"ไปไหนอย่าเพิ่งกลับเลย" เค้ารั้งเธอเอาไว้

"แป้งต้องรับสาย" เธอบอกกับเค้า ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเห็นว่าตัวเองเปลือยเปล่า เธอเปิดกระเป๋าแล้วคว้าโทรศัพท์มารับ

"พ่อ" เธอส่งเสียงออกไป คนในสายพูดออกมาเสียงรัว คนฟังได้แต่อืม อืม เพียงเท่านั้น ก่อนจะวางสายไป ตฤณ ลืมตามองเธอแล้วยิ้มออกมา เธอขาวผ่องไปทั้งตัว หน้าอกขาวผ่องมีรอยแดงทั่ว ลามลงมาถึงหน้าท้องและหน้าขา เมื่อคืนเธอหลับแล้ว แต่เค้ายังมองเธออยู่นาน เธอวางโทรศัพท์ลงแล้วเงยหน้ามองเค้า ก่อนจะกรี้ดออกมา

"คนบ้ามองอะไร" เค้าลุกขึ้นยืน แล้วมองหน้าเธอ

"พี่ก็โป๊เหมือนกันจะอายอะไร" เค้าบอกกับเธอ แป้งร่ำส่ายหน้า เธอเก็บเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมา เรื่องเมื่อคืนมันจริงใช่ไหม

"คุณลืมมันไปได้ไหมคะ เรื่องเมื่อคืน เธอบอกกับเค้า ออกไป เค้ายิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ

"ผมไม่ลืม เพราะผมลืมไม่ได้ และไม่มีวันลืม" เค้าบอกกับเธอออกมา แป้งร่ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว แล้วเก็บของลงกระเป๋าตัวเอง เค้าสวมเสื้อยืดกับกางเกงบ้อกเซอร์เรียบร้อยแล้ว

"แป้งอาจท้อง ลูกของพี่" เค้าขู่เธอชัดๆ ก่อนจะส่งนามบัตรสีขาวให้ ด้านหลังมีเบอร์โทรส่วนตัวเขียนหวัดๆ เอาไว้

"ถึงบ้านแล้วโทรหาพี่ อย่าให้พี่ต้องหงุดหงิด ไม่งั้นแป้งจะโดนหนัก"เค้าบอกเธอตอนที่เดินมาส่งที่รถ เธอทำหน้าวีนใส่เค้า แล้วเปิดรถทันที เค้าโอบเอวบางเข้าหาตัวแล้วจูบเธอเบาๆ

"อย่าดื้อกับพี่ เพราะพี่มีวิธีจัดการกับแป้ง" เค้าบอกก่อนจะปล่อยตัวเธอออกมา แป้งร่ำขยำนามบัตรทิ้ง โดยที่ไม่ได้ดูชื่อด้วยซ้ำ ลาทีลาขาด เธอบอกออกมาเบาๆ แล้วขับรถออกจากที่นั่น

เสียงเพื่อนคุยกันถึงอาจารย์คนใหม่ดังลั่นโต๊ะ เทอมนี้เป็นเทอมสุดท้ายของเธอแล้ว วิชาเรียนเหลืออีกสามตัวของเทอมนี้เธอก็จะจบแล้ว อาจารย์ใหม่คลาสเราแทนอาจารย์ฤดี กระทันหัน แซ่บมาก จบนอกมา ข่าวว่ามาว่าจะมาสอนเทอมหน้าแต่อาจารย์ฤดีแกมาป่วยก่อน เลยต้องมาสอนตั้งแต่เทอมนี้ เสียงเพื่อนเม้าท์กันลั่น แต่อย่าว่าไปนะ อาจารย์แอนเค้าจองยะ ประกาศออกตัวแรงขนาดนั้น

แป้งร่ำฟุบหน้าลงกับโต๊ะ เธออดคิดถึงเค้าไม่ได้จริงๆ แต่ไม่อยากผูกพันให้เป็นปัญหาเลยตัดใจไม่สนใจเค้าอีก แม้จะขับรถผ่านคอนโดเค้าตั้งหลายรอบแล้วแต่ไม่กล้าจะวนเข้าไปหา เลิกๆๆ คิด เธอบอกตัวเอง เพื่อนมองแป้งแล้วถามออกมา

"เป็นไรอะ ได้ข่าวว่ามีแฟนหรอ ใครละ" แป้งร่ำถอนหายใจออกมา แล้วตอบแบบตัดบทไป ต้องเพื่อนเธอนี่แหละที่เป็นสายให้ไอ้บ้านั่น

"มีแต่ไม่บอก ความลับ" เธอตอบสั้นๆ ออกมา แล้วเลื่อนดูรูปภาพในไอจีไปเรื่อยเปื่อยอย่างเซ็งๆ

สายแล้ว เธอสายแล้ว เมื่อคืนมัวแต่คิดถึงเค้า กว่าจะได้นอนก็เลยเวลาไปมากแล้ว เธอวิ่งกระหืดกระหอบมาที่ชั้นเรียน ได้แต่คิดว่าเลทเพียงห้านาที คงไม่เป็นไร ประตูกระจกถูกเปิดออก ทั้งห้องเกือบสามสิบคนหันไปมองเป็นตาเดียว แป้งร่ำ ผลักประตูเข้ามา

"ขอโทษค่ะ" เธอบอกขอโทษออกไปแล้วยกมือไห้ว ก่อนจะอ้าปากค้างตกใจสุดขีด เค้าเป็นอาจารย์ใหม่ แป้งร่ำสตันท์ไปเลย เค้าทำหน้าเรียบแล้วบอกด้วยน้ำเสียงนุ่ม

"เชิญครับ คุณ.......มาเช็กชื่อก่อน" เธอเดินตรงไปหาเค้า ขาสั่นแทบจะยืนไม่อยู่ มือสั่นเขียนชื่อตัวเองไม่เป็นตัว เค้าส่งเอกสารให้เธอปึกหนึ่ง แล้วเธอก้เดินมานั่งที่นั่ง เสียงเค้าสอนต่อทันที เพื่อนกระซิบถาม

"ระยะประชิดแบบนี้ หล่อตัวตายควายล้มเลยไหมละ หน้างี้ใสกิ้ง ใส่แว่นดูดีไปอีกนะแก"

แป้งร่ำไม่ตอบอะไร หยิบยาดมขึ้นมาดม เธอจะเป็นลม เค้าเหลือบมองเธอดมยาดม แล้วอดยิ้มไม่ได้ แป้งของพี่ หน้าเหลือสองนิ้วเลย

กว่าสามชั่วโมงที่เค้าสอน เธอไม่ได้รู้เรื่องสักนิด สมองเธอว่างเปล่าไปหมดแล้ว จนหมดเวลา เสียงเค้าบอกเลิกคลาส เธอเก็บของจะเดินออก เสียงเค้าบอกอีกครั้ง

"คุณแป้งร่ำ ผมขอเวลาสิบนาที เมื่อเช้าคุณเลท" เธอควักยาดมมาดมอีกรอบ