MasukShare
15
Terakhir Diperbarui:
2025-08-04 23:10:53เอวา....
"นายมาช่วยฉันหน่อยสิตอนนี้ฉันถูกเพื่อนชั่วๆของนายขังไว้บนรถ"
"ใครวะ ไอ้เซย์เหรอ"
"อืมใช่ว่าแต่นายรู้ได้ไงอ่ะ อ่อสงสัยเพื่อนนายคงไม่มีใครชั่วเท่าคนชื่อนี้อีกแล้วล่ะสินะ" ฉันพูดสายกับปืนก่อนจะเหลือบสายตาไปมองคนข้างๆที่เลิกเล่นมือถือแล้วมาจ้องหน้าฉันแทนแต่ถามว่าฉันสนใจมั้ย ไม่เลยสักนิด
"แล้วตอนนี้เธอกับมันอยู่ที่ไหน"
"อยู่ในมหาลัยนี่แล่ะแต่อยู่ตรงส่วนไหนของมหาลัยก็ไม่รู้แต่น่าจะเป็นลานจอดรถนะแต่ก็มีรถจอดไม่กี่คันเองอ่ะแต่ละคันก็แพงๆทั้งนั้นเลยมีทั้งรถสปอร์ต ทั้งซุปเปอร์คาร์" คือฉันเพิ่งสังเกตว่าที่ตรงนี้มันมีรถรอดเพียงแค่ไม่กี่คันซึ่งแต่ละคันก็เป็นรถราคาแพงๆทั้งนั้น
"ใช่ที่จอดวีไอพีใช่ไหม"
"น่าจะใช่นะเอออใช่ๆฉันเห็นป้ายแล้วว่าเป็นที่จอดวีไอพี"
"โอเคเดี๋ยวฉันไปหา ว่าแต่วันนี้ไอ้เซย์มันเอารถคันไหนมา"
"สีขาว" หลังจากที่ฉันวางสายจากปืนคนข้างๆก็หันมาถามฉันเสียงเครียดทันที
"รู้จักไอ้ปืนเพราะฉันได้ยังไง"
"แล้วทำไมฉันต้องบอกนายด้วย"
"อย่าบอกนะว่าแฟนใหม่ที่เธอพูดถึงคือไอ้ปืน"
"ก้ไม่รู้สินะ"
"เอวา!! ไอ้ปืนมันเพื่อนสนิทฉันนะเว้ย"
"แล้วไง สนิทแล้วมันทำไมเหรอ ถ้าฉันกับปืนจะคบกันจริงๆมันก็ไม่เกี่ยวกับนาย"
"ทำไมจะไม่เกี่ยวในเมื่อเธอเคยเป็นแฟนฉันเป็นเมียของฉันส่วนไอ้ปืนมันก็เป็นเพื่อนของฉันมันไม่ทุเรศไปหน่อยเหรอวะที่เธอจะมาคบกับเพื่อนของแฟนเก่า"
"ฉันไม่แคร์"
"เธอเปลี่ยนไปมากจริงๆว่ะ เพราะฉันใช่ไหมถึงทำให้เธอเป็นแบบนี้เอวา"
"เปล่า ไม่ใช่เพราะนายแต่เป็นเพราะฉันเองต่างหากที่อยากหาคนดีๆเข้ามาแทนที่ของนาย ถึงตอนนี้ฉันกับปืนเรายังไม่ได้ตกลงคบกันเป็นแฟนแต่เขาก็เป็นตัวเลือกที่ดี" ฉันขอโทษนะปืนที่เอานายมาอ้างแบบนี้ ฉันขอโทษคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรในใจ
เซเดย์...
ไม่ถึงห้านาทีไอ้ปืนเพื่อนสนิทของผมมันก็วิ่งหน้าตั้งมาที่ลานจอดรถซึ่งมันรู้ว่ารถผมจะจอดโซนนี้เป็นประจำ ผมไม่รู้ว่าสองคนนี้รู้จักสนิทสนมกันได้ยังไงถึงขั้นมีเบอร์โทร แต่ที่พอจะจำได้ก็คือไอ้ปืนมันเป็นคนเปิดประตูให้เอวาเข้ามาในห้องของผมซึ่งผมมั่นใจว่ามันไม่รู้จักเอวามาก่อนเพราะผมไม่เคยบอกมันหรือบอกเพื่อนคนไหนเรื่องที่ผมมีแฟนอยู่เชียงใหม่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ไอ้ปืนเดินมาเคาะกระจกรถฝั่งผมแต่ผมไม่เปิดมันอยากเคาะก็ปล่อยให้มันเคาะไป
"ปืนเค้าเคาะเรียกทำไมไม่เปิดกระจก"
"ขี้เกียจ"
Bab terbaru
รักร้ายนายแฟนเก่า 39
เอวา...."อื้มมม" มันพยักหน้าตอบแล้วก้มหน้าอย่างสำนึกผิด"แล้วเรื่องที่นายไม่เคยรักฉันเลยล่ะทำไมนายไม่พูดออกมาด้วย พูดเหมือนที่นายพูดกับเพื่อนของนาย" ฉันพยายามฝืนความรู้สึกไม่ให้ร้องไห้แก่อนจะพูดในสิ่งที่อยากจะพูดกับเขาออกมา มันคือคำถามที่ฉันอยากจะถามเขาตั้งแต่ที่ได้ยินแล้วว่าทำไมเพราะอะไรเขาถึงหลอกฉันหลอกให้ฉันรัก "เธอ..รู้""ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกจนกระทั่งได้ยินนายพูดกับปืน""ฉัน..""ตอนนั้นที่นายขอคบฉันเป็นแฟนเพียงเพราะแค่ต้องการร่างกายของฉันสินะ มันไม่มีอยู่จริงหรอกใช่ไหมรักแรกคนแรกสำหรับนายน่ะ""เอวา""ฉันจะบอกความจริงให้ก็ได้ว่าฉันไม่ได้ความจำเสื่อมฉันจำได้หมดทุกอย่างแล่ะว่านายเคยทำอะไรกับฉันไว้บ้าง แต่ถ้าเลือกได้ฉันอยากจะความจำเสื่อมไปจริงๆไม่ต้องจดจำอะไรที่มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดรู้สึกแย่ ฉันอยากใช้ชีวิตแบบที่ไม่ต้องคิดถึงอดีต ไม่ว่าจะเรื่องของนายหรือเรื่องของพ่อกับแม่ ฉันอยากเป็นเอวาที่ไม่ต้องมีความทรงจำอะไรเลยเพราะฉันคิดว่าฉันคงจะมีความสุขมากกว่านี้""..........." เซเดย์ยังคงเงียบ"ฉันยอมรับว่าที่ฉันแกล้งความจำเสื่อมเพราะฉันแค่อยากแก้แค้นนายที่เคยทำให้ฉันเจ็บ แต่พอนายกล้าที่จะ
รักร้ายนายแฟนเก่า 38
เซเดย์....."มึงรักเอวาใช่ไหม""ไม่" ผมยังยืนยันคำเดิมเพราะผมคิดว่าผมไม่ได้รักเอวา"คำว่าไม่ของมึงเหมือนมึงฝืนพูดเลยเนอะ มึงลองถามใจมึงให้แน่อีกครั้งว่ามึงรักเอวาหรือไม่ได้รัก เพราะถ้ามึงไม่ได้รักเธอมึงจะไม่แคร์เลยว่าเธอจะจำได้หรือไม่ได้แต่นี่มึงกำลังกลัว กลัวว่าเธอจะจำสิ่งที่มึงทำได้" นั่นสินะทำไมผมกลัวว่าเธอจะกลับมาจำได้ล่ะถ้าผมไม่รักเธอเอวา..."ทำอะไรทานอ่ะหอมจัง อาหารก็หอมแก้มเมียก็หอม" จุ๊บ จุ๊บ"อุ้ย ตกใจหมด" ฉันตกใจเมื่อจู่ๆเซเดย์ก็เดินเข้ามากอดฉันจากทางด้านหลังแล้วก็จุ๊บแก้มอย่างถือวิสาสะตอนแรกฉันเกือบจะหันไปด่าแล้วแต่พอนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ฉันยังความจำเสื่อมอยู่ก็เลยเงียบ"กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่ได้ยินเสียงเปิดประตูเลยล่ะ""ก็เธอมัวแต่ทำอาหารอยู่ในครัวจะได้ยินอะไรล่ะ ว่าแต่วันนี้เธอทำอะไรให้ฉันทานล่ะ ฉันหิวแล้วนะหิวมากด้วย" เซเดย์พูดอ้อนๆทั้งที่ยังกอดฉันอยู่"ก็อาหารง่ายๆ ไข่เจียว ต้มยำปลากระป๋อง ผัดผักรวม พอทานได้มั้ย เซย์ก็รู้ว่าเอวาทำอะไรไม่ค่อยเป็น""อื้มทานได้หมดแล่ะถ้าเธอเป็นคนทำ""ปากหวานเนอะไม่รู้จะไปปากหวานกับผู้หญิงคนอื่นด้วยหรือเปล่าแต่คงไม่หรอกมังเนอะเพราะเซย
รักร้ายนายแฟนเก่า 37
เซเดย์...."ถ้าบอกว่าไม่ได้เซย์จะพาเอวาไปมหาลัยด้วยไหมล่ะ เอวาไม่ได้ไปเรียนหลายวันแล้วด้วย""เธอยังไม่หายดีเลยไว้หายดีค่อยไปนะ" "ก็ได้ ว่าแต่เซเดย์จะกลับกี่โมงล่ะ เอวาจะได้ทำกับข้าวไว้รอ" "อืมม วันนี้ฉันเลิกเรียนบ่ายสามน่าจะกลับมาถึงไม่เกินครึ่งชั่วโมง" "ถ้าอย่างงั้นเอวาจะรอทานข้าวนะ ห้ามเถลไถลล่ะเข้าใจไหม""ครับคุณแฟน^^""ดีมากทำตัวดีๆ ล่ะเข้าใจไหมถ้าจับได้ว่ามีกิ๊กนะเอวาจะไม่ให้อภัยเลย" ใจผมกระตุกวูบอีกครั้งเมื่อได้ยินแบบนั้นแต่ก็แสร้งยิ้มกลับไปเพื่อกลบเกลื่อนมหาลัย..."เอวาเป็นไงบ้าง" พอมาถึงมอไอ้ปืนก็ถามถึงเอวาทันทีที่เจอหน้าผม"ก็เหมือนเดิมยังจำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม""อืมมม""ไอ้ปืนกูถามมึงอย่างดิ""ถามอะไร""มึงทำไมถึงไม่พูดความจริงกับเอวาเรื่องที่กูทำเหี้ยกับเธอ""เพราะตอนที่เธอฟื้นขึ้นมาเธอเอาแต่ร้องไห้แล้วก็เอาแต่กอดมึงบอกคิดถึงมึงแล้วกูจะพูดความจริงได้ยังไง เธอยังรักมึงอยู่เธอถึงจำได้แค่นั้น เธอเลือกที่จะไม่จำว่ามึงเคยทำเหี้ยทำเลวอะไรไว้บ้าง""แล้วมึงไม่เสียใจหรือไงที่ทำแบบนั้นไหนมึงบอกกับกูว่ามึงรักเอวาไง มึงไม่กลัวว่ากูกับเธอจะกลับมาคบกันเหรอวะ" ผมลองถามมันเพราะอยากจะรู
รักร้ายนายแฟนเก่า 36
เอวา.....หลายวันต่อมา...ฉันอยู่กับเซเดย์ที่คอนโดของเขาแต่เรานอนแยกกันคนละห้องโชคดีที่คอนโดของเขามีหลายห้องนอนทำให้ฉันไม่ต้องทนอึดอัดที่จะนอนร่วมเตียงกับเขาบอกตามตรงว่าฉันไม่อยากนอนบนเตียงที่เซย์มันเคยพาผู้หญิงคนอื่นมานอน ฉันรับไม่ได้จริงๆฉันทั้งรังเกียจทั้งขยะแขยง แม้ว่าเซย์มันจะพยายามขอให้ฉันไปนอนด้วยแต่ฉันก็หาข้ออ้างว่าฉันเพิ่งหายป่วยเขาก็เลยยอม"เซย์จะไปเรียนแล้วหรอ" ฉันแสร้งถามเขาทั้งที่รู้อยู่แล้วเพราะเห็นเขาแต่งต้วด้วยชุดนักศึกษาถูกระเบียบ"อื้มมม เธออยู่คนเดียวได้ไหม" เซเดย์ถามขณะผูกเนคไทหน้ากระจกฉันก็เลยเดินไปช่วยเขาผูก เซเดย์มันจ้องหน้าฉันตลอดเวลาแววตามันดูเศร้าจนฉันรู้สึกได้แต่ฉันไม่รู้หรอกว่ามันเศร้าเรื่องอะไร หรือเศร้าเพราะฉันมาอยู่ด้วยทำให้มันไม่สามารถพาใครมานอนที่ห้องได้ อยากจะบอกอีกเรื่องตั้งแต่วันที่ฉันมาอยู่ที่นี่มันไม่เคยทิ้งฉันแล้วออกไปไหนเลย เวลาไปซื้อของใช้เข้าห้องมันก็พาฉันไปด้วยตลอดกลับมาก็ทำอาหารให้ฉันทานเพราะฉันทำอาหารไม่เคยเป็นนอกจากบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ถ้าเรื่องของเราไม่เป็นแบบนี้ถ้ามันรักฉันเหมือนอย่างที่ฉันรักมันฉันคงมีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตได้อยู่กับ
รักร้ายนายแฟนเก่า 35
เซเดย์...."นั่งนี่ก่อนนะเดี๋ยวฉันเอากระเป๋าเธอไปเก็บก่อน""อื้มมม" เอวาพยักหน้าจากนั้นผมก็รีบเข้ามาในห้องนอนแล้วจัดการเก็บเสื้อผ้าของเธอเข้าตู้เสื้อผ้า โชคดีที่เมื่อวานผมให้แม่บ้านมาทำความสะอาดแล้วให้จัดการเอาเสื้อผ้าเครื่องสำอางที่เป็นของผู้หญิงออกให้มดทุกชิ้นห้ามให้เหลือแม้แต่อย่างเดียวเพราะผมกลัวว่าเอวาจะมาเจอ คือผมไม่รู้ว่าทำไมผมต้องกลัวด้วยในเมื่อผมไม่ได้รักเธอและเราก็เลิกกันแล้วทำไมผมต้องมาเหมือนตัวเองกำลังทำผิดก๊อก ก๊อก ก๊อก แอร๊ดดดด"เซย์ เอวาอยากอาบน้ำอ่ะ""อาบสิ เดี๋ยวฉันไปรอข้างนอกนะ""ทำไมไม่อาบด้วยกันล่ะเมื่อก่อนเซย์ชอบอาบน้ำกับเอวาไม่ใช่เหรอ""เอ่อ.." "นะอาบด้วยกันนะ" ไม่พูดเปล่าเอวาเดินเข้ามาในห้องจากนั้นเธอก็จัดการถอดเสื้อผ้าของเธอออกทีละชิ้นจนกระทั่งร่างกายของเธอเปลือยเปล่าต่อหน้าผม"ถอดเสื้อผ้าสิไม่อาบเหรอ" เหมือนถูกสะกดผมจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกหลังจากนั้นเราสองคนก็ลงไปแช่ในอ่างอาบน้ำ เอวามองหน้าผมแล้วก็ยิ้มแต่ยิ้มของเธอมันแปลกๆจนผมรู้สึกได้"เซย์จ๋าาาา" เอวาครางเรียกชื่อผมก่อนจะขยับตัวเข้ามาใกล้แล้วนั่งคร่อมบนตักแล้วถูไถตัวเองขึ้นลงทำให้ตอนนี้ตรงส่วนนั้นของ
รักร้ายนายแฟนเก่า 34
เซเดย์...."เกิดอะไรขึ้นเหรอเซย์ เซย์บอกเอวามาสิ""เอ่อ คือเธอ...." ผมคิดว่าจะบอกความจริงกับเธอทุกอย่างเพราะไม่อยากปิดบังแต่..."หลังจากที่ฉันเปิดประตูให้เธอเข้าห้องเธอก็นั่งกินเหล้ากับพวกเราเพราะวันนั้นไอ้เซย์มันจัดงานวันเกิดของมันพอดีแต่เธอดันกินเยอะจนเมาแล้วล้มหัวฟาดพื้นจนไอ้เซย์ต้องพาเธอมาโรงพยาบาลนี่ไง เธอไม่ได้สติถึงสามวันเต็มๆเลยนะไอ้เซย์ก็มานอนเฝ้าไข้เธอทุกวัน" ผมไม่เข้าใจว่าไอ้ปืนทำไมถึงพูดแบบนั้นมันทำไมไม่พูดความจริงกับเอวาไปเลย บอกตามตรงนะว่าผมไม่อยากปิดบังอะไรเธอผมกลัวว่าถ้าเธอรู้ความจริงทีหลังเธอจะเกลียดผมมากกว่าที่เป็นอยู่"เหรอ ฉันเมาถึงขนาดนั้นเลยเหรอ ว๊า แย่จังเลยอ่ะที่ทำให้ทุกคนต้องมาเดือดร้อนต้องมาดูแล" "แต่ตอนนี้เธอไม่เป็นอะไรแล้วนะปลอดภัยดีแล้ว""อื้มมม^^"หลังจากวันนั้นผมก็มาเฝ้าเอวาที่โรงพยาบาลทุกวันจนกระทั่งหมอให้ออกจากโรงพยาบาลส่วนไอ้ปืนหลังจากที่มันรู้ว่าเอวาจำมันไม่ได้มันก็เปลี่ยนไปกลายเป็นไอ้ปืนที่ไม่พูดไม่จาและวันนี้มันก็ไม่ได้มากับผมมันบอกให้ผมมารับเอวาออกจากโรงพยาบาลแค่คนเดียวบนรถ"เซย์จะพาเอวาไปที่ไหนเหรอ" เอวาถามผม"กลับคอนโดไง""คอนโดเซย์เหรอ""อืม"
Anda juga akan menyukai
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ49.1K Dibacaซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花21.7K DibacaCLOSE FRIEND เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อน
ACHICHI60.8K Dibacaเรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C47.7K Dibacaของเล่นชิ้นโปรดคุณอา
อลินดา28 Dibacaร้ายรัก (พ่อของลูก)
ชะนีติดมันส์10.8K Dibacaเมียอุ้มบุญของคุณคิรัน
จิ้งจอกหูค้างคาว306 Dibacaรักใช่ไหม?
ohpal162 Dibaca
