บทที่ 7 ฟินสุดๆ 20+
หลังจากฉันเสร็จกับเขาไป 1 น้ำเขาก็เริ่มใช่มือลูบอย่างช้าๆที่ ต้นขาของฉัน
“ให้ผมทำให้คุณบ้างเอาไหม?”เขาพูดขึ้นด้วยสีหน้าอ้อนตาอ้อนใจของฉันมากจริงๆ
“อืมม...”ฉันพูดก่อนด้วยความเขินอาย ต่อให้เรามีอะไรกัน นี่ถือเป็นครั้งแรกที่เขาจะก้มลงไปเลียให้ฉัน
เขาเริ่มใช้ปากจูบลงไปบริเวณต้นขาจากนั้นเริ่มจูบลงมาเรื่อยๆ แล้วจนถึงโพรงสีนู้ดเขาเริ่มใช้ลิ้นเลียมันอย่างช้าๆ
“อ่าส์....”ฉันเริ่มสงเสียงร้องในลำคอ ทำให้เขาหันมามองก่อนที่จะกระตุ้กยิ้มและทำมันต่อ
“อ่าส์ ซี๊ดดด อ่าส์ๆ.....”ฉันเริ่มที่จะไม่ไหวแล้วจริง ฉันเริ่มใช้มือของฉันจิกตรงผ้าปูที่นอน และเขาเริ่มที่เลียเร็วขึ้นและ เริ่มใช้นิ้วแหย่เข้าไปในโพรงสีนู้ดของฉันและชักเข้าออกจากช้าๆและเริ่มแรงขึ้น ส่วนลิ้นของเขายังอยู่ที่เดิม มันทำให้ฉันเสียวจนจะรับมันไม่ไหว
“อ่าส์ๆ.....อ่าส์ๆ...ฉันไม่ไหวแล้ววว”พูดจบฉันก็ถึงจุดหมาย.... บอกตรงๆไม่เคยฟินแบบนี้มาก่อน
หลังจากที่เราทั้ง 2 คนร่วมรักกันเสร็จ เราก็นอนกอดกัน นี่เป็นครั้งแรกที่เขากอดฉัน ซึ่งฉันอยากจะบอกว่ามันดีมาก เหมือนไม่ใช่แค่เอากันแล้วนอนหันหลังให้กันแต่ มันเหมือนเราทั้ง2 คนเป็นแฟนกันต่อให้ฉันกับเขาไม่ได้เป็นแฟนกันก็เถอะ
“คุณกรค่ะ คุณกร”ฉันพยายามจะปลุกเขาแต่ปลกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นสงสัยจะเหนื่อยมากๆ
“ว่าไปเขาก็น่ารักเหมือนกันนะ แต่ทำไมถึงทำตัวนิสัยไม่ดีแบบนี้”ฉันพูดก่อนที่จะเอานิ้วชี้ไปที่ปลายจมูกของเขา
“ผมได้ยินนะ”เขาหลับตาแต่พูดมันออกมาเบาๆ
“หื้มมม นี้คุณแกล้งฉันเหรอ”
“ก็อยากจะรู้หนิว่าคุณจะทำอะไรผม”
“แล้วคุณคิดว่าฉันจะทำอะไรคุณ ฉันเป็นผู้หญิงนะ”ฉันทำท่าทางงอนเขา โดยการสะบัดตัวออกจากเขา
“ใครจะรู้หล่ะบางทีคุณอาจจะอยากหลักหลับผมก็ได้นะ”
“หนิคุณ อย่าพูดเรื่องจริงสิ”
“5555 ความจริงเปิดเผยแล้ว”
“55555จริงๆเลย”พูดจบเขาก็คว้าฉันมากอดเหมือนเดิม ทำไมรู้สึกดีจังนะ (ไม่ได้สิยัยลิตาอย่าชอบเขาเด็ดขาด!!!)ฉันต้องคอยเตือนสติตัวเองเอาไว้ เพราะฉันห้ามรักผู้ชายคนนี้!!!!
รุ่งเช้า
ฉันตื่นมาไม่เห็นเขาเช่นเดิม แต่เห็นโน้ตที่วางไว้พร้อมกับอาหารเช้า (morning ❤️ ส่วนบัตรเครดิตรูดได้ตามสบายเลยครับ)ใช่ค่ะเขาวางบัตรเครดิตให้กับฉัน
“รู้แล้วค่ะ ว่ารวย”เอาจริงๆ ฉันตั้งใจจะไม่ใช่และไม่เอาเงินเขาเด็ดขาด!!!เพราะฉันมีสิ่งที่ต้องการมากกว่าเงิน อีกอย่างฉันไม่เหมือนบรรดาเด็กๆในสังกัดของเขา
ฉันกลับมาถึงห้องก็เจอแสบกำลังนอนอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่
“ทำไมวันนี้กลับช้าจัง”
“อืมพี่ตื่นสายหนะ แล้วเรากินไรแล้วยัง”
“ยังเลย เออพี่เราไปกินอาหารญี่ปุ่นกันป่ะ มีร้านเปิดใหม่ด้วยนะที่ห้าง”
“แกอยากกินเหรอ”
“ใช่ค่ะ”
“อืมไปสิ”ปกติวันหยุดฉันออกไปหาไรกินเป็นเพื่อนยัยแสบ ฉันลูกคนเดียวเลยรักยัยแสบเป็นพิเศษ
ห้างสรรพสินค้าแห่งนึง
ร้านอาหารญี่ปุ่นที่เปิดใหม่ เป็นร้านอาหารที่มีที่ประเทศญี่ปุ่นแต่มาเปิดสาขาที่ไทย
“มากี่ท่านครับ”
“สะ... ค่ะ”
“3 ครับ”ฉันไม่ทันตอบก็ได้ยินเสียงคุ้นๆดังมาจากทางด้านหลัง
“อ้าวคุณบอส”คุณบอสเพื่อนคุณกรคุณนั้นเอง
“5555 ครับ”
“คุณบอสมากับใครคะ”
“คนเดียวครับ เออขอนั่งกับคุณลิตาและน้องสาวด้วยได้ไหมครับ”
“เออ....”ฉันหันไปมองยัยแสบ ยัยแสบพยักหน้า
“ได้ค่ะ😊”
ฉันเดินมานั่งในร้าน ตกลงครั้งนี้ฉันมาทานกัน 3 คนนะคะ เพิ่มคุณบอสมา
“ชื่ออะไรอะเรา”คุณบอสหันไปถามยัยแสบ
“แสบค่ะ”
“พี่ชื่อบอส”
“ค่ะได้ยินแล้วค่ะ”ไอ่เด็กนี้!!! ดูพูดสิ
“ยัยแสบ!!!”
“5555 ไม่เป็นไรครับ แต่แสบสมชื่อจริงๆ”
“นี่คุณ!!!!โอ้ย...พี่ฉันเจ็บนะ”ฉันแอบหยิกยัยแสบเบาๆ
“พอได้แล้ว”
“เออ...ปกติคุณบอสมาทานข้าวคนเดียวเหรอคะ”
“ใช่ครับ แต่ตอนนี้อยากให้คุณลิตามาด้วยกันบ่อยๆแล้วสิ”หึ เจ้าชูเหมือนอีตากรคุณชัดๆ
“เจ้าชู้”ยัยแสบพูดเบาๆ
“อะไรนะน้องแสบ”
“ไม่มีอะไรค่ะ คุณบอส”ยัยแสบพูดจบก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นทันที
“เอออ...
“ไอ่กรเหรอครับ สงสัยจะอยู่กับสาวๆอุ้ย เออ...สงสัยอยู่บ้านอะครับ”ไม่ทันแล้วค่ะ คุณบอส
“ฉันจะถามว่าคุณทานวาซาบิไหมคะ”จริงๆอยากจะรู้เรื่องคุณกรนั้นแหละ
“ทานครับ แต่คุณลิตาไม่ต้องเรียกผมว่าคุณว่าพี่ก็ได้นะครับ เรียกพี่เถอะไหนๆเราก็สนิทกันแล้ว”
“ได้ค่ะพี่บอส”
“เราด้วยนะ”พี่บอสหันไปพูดกับยัยแสบ
“ไม่!!!!”
“55555”
หลังจากเรานั่งทานอาหารกันสักพัก พวกเราคุยกันเยอะมาก ฉันรู้สึกว่าคุณบอสเป็นคนน่ารัก และรู้สึกได้ทันทีว่าเขาชอบยัยแสบ ส่วนยัยแสบดูเหมือนจะรำคาญเขานิดหน่อย 5555
“เออ...เรามาถ่ายรูปกันสักหน่อยดีไหมครับ พอดีอยากจะแกล้งคนบางคน”
“ใครเหรอคะ?”
“ประธานบริษัท”
แชะ!!!!
2 นาที ผ่านไปหลังจากพี่บอสได้โพสรูปลง ก็มีเบอร์แปลกๆโทรมาหาฉัน
“ฮัลหละ......”
“กลับคอนโดเดียวนี้!!!!!!”
ตอนพิเศษ2 ปีผ่านไป~~~งานแต่งงานที่จัดขึ้นนะ ตึกที่สูงที่สุดในประเทศไทย ทุกคนต่างพากันมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว“คุณแม่ คุณแม่ เสร็จรึยังค่ะ”สาวน้อยหน้าตาน่ารัก แต่งชุดเจ้าหญิงวิ่งมาพร้อมกับ ดอกไม้ช่อโต“เสร็จแล้วค่ะ คุณแม่สวยไหม”ลิตาเจ้าสาวของงานนี้ยืนขึ้น พร้อมกับโอบกอด ลูกสาวของตน“สวยมากค่ะ คุณพ่อเองก็หล่อมากเช่นกัน”“จริงเหรอ”สาวน้อยกระซิบบอกกับผู้เป็นแม่“ช่ายค่ะ แต่คุณลุงปรินหล่อกว่าค่ะ”ลิตาได้ยินเช่นนั้นถึงกับหัวเราะออกมาก เพราะพี่ปรินเองก็ติดสาวน้อยดาเนียร์เอามากๆ ทุกครั้งที่เขากลับมาประเทศไทย เขาจะ รีบมาหาดาเนียร์ทันที“ปะ เราไปกันเถอะ”เสียงเพลงงานแต่งกดังขึ้น ลิตาเจ้าสาวเดินออกมาพร้อมกับลูกสาวของตน“ล๊า ลา ลา ล๊า ลา”ดาเนียร์ฮัมเพลงตามเสียงดนตรีที่ในงานได้เปิดขึ้น ลิตาเองก็ได้แต่อมยิ้มเมื่อเมื่อเห็นลูกสาวฮัมเพลงอย่ามีความสุข“ลุขปริน...”ทันทีที่สาวน้อยได้เห็นปรินเข้าก็ได้ปล่อยมือลิตาและรีบไปหาปรินทันที“คิดถึงลุงไหม...”“มากค่ะ”จากนั้นดาเนียร์ก็ไม่ได้สนใจใครอีกเลยตัดภาพมาบนเวที เจ้าบ่าวสาวเริ่มสวมแหวนให้กันจากนั้น ลิตาก้มลงกราบโดยที่กรคุณเอามือรองเอาไว้“น่ารักจริ
บทที่ 41 เป็นแฟนกันนะ เสียงเปียโนดังขึ้น ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉัน ส่วนพี่ปรินก็มีท่าทางแปลกๆ อยู่ก็หยิบดอกไม้ขึ้นมา ทั้งๆที่ตอนเข้ามาฉันไม่เห็นมันด้วยซ้ำ“ลิตาครับ”“เอออ....”เหมือนฉันจะรู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร“เป็นแฟนกับพี่นะ”ทุกสายจับจ้องมาที่ฉัน“เป็นแฟนกับพี่นะครับ”“..........เอออ”“เออ........”ฉันควรทำยังไงดี ถึงความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่ปรินมันมากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้พอที่จะทำให้ฉันตอบรับคำขอของเขา“เออ......”“โอเค พี่เข้าใจแล้วครับ ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นช่วยรับดอกไม้จากพี่ก็พอ”พี่ปรินพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้กับฉัน“พี่ปรินไม่โกรธลิตาใช่ไหมคะ”“ไม่ครับ พี่เข้าใจ😊”หลังจากทานขข้าวกันเสร็จ ฉันกับพี่ปรินก็มานั่งคุยกันในรถ“ลิตาขอโทษพี่จริงๆนะคะ”“ลิตารู้ไหมว่าพี่รู้สึกดีใจที่สุดเลยที่ลิตาปฏิเสธพี่”“ทำไมเหรอค่ะ”“ก็เพราะพี่อยากให้ลิตาชอบพี่ด้วยใจจริง ไม่ใช่เพราะพี่ดีกับลิตา”“ทำไมเราไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ค่ะ”“เจอกันเวลาไหนถ้าคนมันไม่ใช่มันก็ไม่ใช่”“แต่พี่ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”“อะไรคะ”“เรื่องของกรคุณ”“พี่รู้ลิตายังรักเขาอยู่ทำไมถึงไม่กลับไป”“ลิตาไม่อยากเจ็บอีกแล้วค่ะ”
บทที่ 40 คำขอร้อง ก่อนหน้านี้ประมาณ 2 เดือนที่แล้ว พี่ปรินได้คุยกันกับฉัน เรื่อง โปรเจคที่ต่างประเทศ เขาขอร้องให้ไปทำถึงที่ เพราะตอนแรกเราตกลงกันไว้ว่าเราจะทำที่ไทย แต่ตอนนี้มันข้อเสนอดีๆ ที่เขาเสนอมาที่ให้ฉันทำงานที่นู้น บอกตอนแรกไม่คิดจะไปหรอก ไหนจะลูก ไหนจะอาหารการกิน แต่พอเกิดเรื่องของพี่คุณขึ้น ฉันเลยคิดที่จะไปอยู่ที่นั้นขึ้นมา เขาตามง้อฉันหนักมาก ฉันกลัวใจตัวเอง เลยคิดที่จะหนีเขาไปก่อนตัวเองจะกลับอยู่ในสภาพจิตใจแบบเดิมๆ แต่มีอีกเรื่องนึง ที่ฉันต้องคิดหนัก เรื่องยัยแสบ ดูเหมือนเธอจะโกรธฉันมาก แต่ฉันไม่มีเวลาที่จะอธิบาย เอาไว้ให้ฉันจัดของ เก็บของเสร็จแล้วฉันจะไปคุยกับยัยแสบ “เห้อออ เสร็จซะที“อ้าว ยัยแสบไปไหนมา”“กินข้าว”เธอพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“แสบๆ มาคุยกับพี่ก่อน”“เรื่องอะไรคะ”เธอเปิดประตูมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ“มานี่”ฉันเลยพาแสบเดินมายังห้องนั่งเล่น พร้อมกับให้เธอนั่งข้างๆกับฉัน“ฟังพี่ก่อนนะ”“😒”ฉันเลยเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้กับแสบฟัง ว่าฉันไม่อยากกลับไปหาพี่คุณอีกแล้ว และนี้เป็นวิธีเดียวที่ทำให้พี่ตัดใจจากเขาได้“โดย
บทที่ 39 คิดดี ฉันเดินลงมาจากดาดฟ้าด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด เดินลงมาก็เจอแจงยืนรออยู่“พี่ลิตาเป็นไงบ้างค่ะ”“พี่ขออยู่คนเดียวสักพักนะ”ฉันพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“ทำไมต้องกลับมาเจอกันด้วย มาอธิบายอะไรตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว เหอะหงุดหงิดชะมัด”ก๊อกๆ....“ทำอะไรอยู่ครับ”“คุณปริน....”“น้อยใจจริงๆ”“เออ...พี่ปริน...”“5555555 เป็นไงบ้าง อารมณ์ดีขึ้นยัง”“คะ?”เขามองหน้าฉันก็รู้แล้วเหรอ“ปะไปกินข้าวกัน”ร้านอาหาร“ตามสบายเลยนะ”พี่ปรินพูดขึ้นพร้อมกับยื่นเมนูมาให้ฉัน เขาเป็นแบบนี้มาตลอด“จริงๆพี่ปรินไม่ต้องตามใจลิตามากขนาดนี้ก็ได้นะคะ อยากกินอะไรก็สั่งเลยค่ะ”“ลิตากินอะไรพี่ชอบหมดแหละ เพราะอะไรรู้ไหม”“เพราะอะไรคะ?”“ก็เพราะลิตาคือคนที่พี่ชอบไง”ฉันเผลออมยิ้มออกทันที เขาหยอดฉันจนฉันเริ่มจะรู้ทันขึ้นเรื่อยๆ“ไม่เขินเหรอ”“ลิตาชินแล้วค่ะ”“อ้าว....แล้วเมื่อไหร่จะรับรักพี่หละ”“เออ......”คำถามของเขาทำให้ฉันสตั้นไปสักพัก“5555พี่ไม่รีบ เรากินข้าวเถอะ”“ค่ะ😊”ฉันเคยคุยเรื่องแบบนี้กับพี่ปรินแล้ว ฉันไม่อยากคบกับเขาเพราะเพียงเพราะว่าเขาดีกับฉัน ต่อให้หลายๆคนพูดว่าคบกันไปเดียวก็รักกันเอง ฉ
บทที่ 38 ความจริง 5 เดือนผ่านไป ความรู้สึกฉันมีดีขึ้นเยอะ เพราะคุณปริน ฉันมีคุณ ปรินคอยดูแล ส่วนท้องของฉันก็เริ่มโตขึ้น ยัยแจงก็น่ารักเธอช่วยฉันทำงาน ส่วนยัยแสบตอนนี้ติดพี่บอสมาก เพราะทั้ง2คน ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ส่วนพี่คุณ ฉันได้ยินว่าเขาควงผู้หญิงไปทั่ว พี่เคอร์บี้ชอบโทรมาบอกฉันบ่อยๆว่าพี่คุณเป็นหนักกว่าเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้สนใจเขาแล้ว เพราะว่าสิ่งเดียวที่สำคัญสำหรับฉันคือ ลูก “คุณแม่ดูอารมณ์ดีขึ้นมากเลยนะครับ ส่วนลูกก็แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ ดีมากครับ”ฉันได้แต่อมยิ้มและลูบท้องตัวเอง ลูกฉันต้องแข็งแรงและปลอดภัย“เสร็จแล้วเหรอ”“ค่ะ คุณปรินรอนานไหมคะ”“ขออะไรอย่างได้ไหม”“อะไรเหรอค่ะ”“เรียกพี่สิ เรียกคุณแล้วดูห่างเหินยังไงไม่รู้”“ค่ะพี่ปริน”พี่ปรินยิ้มออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของฉัน“ปะ...พี่เริ่มหิวแล้ว”ฉันกับพี่ปรินเดินกำลังจขะเดินออกจากโรงพยาบาลแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะพี่คุณกับพี่ขวัญเดินมา“พี่คุณ....”ฉันหน้าเสียทันทีหมับบ...พี่ปรินคว้ามือฉันมาจับและเดินตรงไปหาทั้ง 2 คน“หึ....”“อ้าวน้องลิตา”“สวัสดีค่ะพี่ขวัญสวัสดีค่ะคุณกรคุณ”“..
บทที่ 37 คนใจดีและคนอบอุ่น บริษัทเซนโทรไวฟ์ จริงๆมีงานอีกเยอะที่จะต้องทำ มันเลยทำให้ฉันต้องลุกขึ้นแต่งตัวและมาทำงาน แต่ก็แอบโดนคุณปรินดุไปนิดหน่อย “พี่ลิตา สวัสดีค่ะ”แจงเดินเข้ามาทักฉัน“อืม”“พี่ลิตาไม่สบายหรือคะ”“อืมนิดหน่อย”“เออ....”เหมือนแจงมีเรื่องจะพูดกับฉัน แต่เธอก็มั่วแต่อ่ำๆอึ้งๆ“มีเรื่องอะไรก็พูดมา”“คือเมื่อคืน....”“พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่”“เมื่อคืน แจงเห็นคุณกรเข้า....”“พี่เลิกกับเขาแล้ว”ไม่ทันให้เธอได้พูดจบ ฉันเลยพูดบอกเธอไป“จริงเหรอคะ”“อืม”“ดีใจไหม”“ดีใจมากค่ะ”ฉันถึงขั้นขมวดคิ้วทันที“พี่ลิตา ฟังแจงก่อนค่ะ แจงมีเรื่องจะเล่าให้พี่ฟัง”หลังจากนั้น ฉันกับแจงมานั่งปรับความเข้าใจกัน เธอขอโทษฉันที่ก่อนหน้าที่เธอทำตัวไม่น่ารักกับฉัน เธอบอกเธออิจฉาฉันแต่ในขณะเดียวกันเธอก็รักฉันเหมือนพี่สาว เธอบอกเธอหลงผิดเพราะผู้ชายคนเดียว นั้นก็คือพี่คุณ แต่พอเธอได้รู้จักพี่คุณเธอเลยเกลียดเขามากจริงๆ“แจงขอโทษพี่จริงๆ แจงรู้สึกผิดจริงๆ”เธอร้องไห้ออกมาหนักมาก จนฉันต้องเข้ามากอดเธอ“อืมไม่เป็นไรพี่เข้าใจ”“ที่แจงบอกพี่ว่าแจงดีใจที่พี่เลิกกับคุณกร แจงมีเ