บทที่ 6 เล่นตัว 20+
ในเมื่อเธอตกลงที่จะเป็นผู้หญิงของผมเธอจะต้องทำสิ่งที่ผมสั่ง
“คุณฝังยาคุมได้ไหมเพื่อผมได้ไหม.....”
“คุณพูดว่าอะไรนะ?”
“ทำเพื่อผมและเพื่อตัวคุณเอง”
“หึ...คุณพูดตรงๆแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ฉันชอบ”
“ว่านอนสอนง่ายแบบนี้สิดี”ผมลูบหัวเธอเบาๆ
“ฉันยังไม่ได้พูดเลยว่าจะทำสิ่งที่คุณขอ”
“หมายความว่าคุณจะไม่ทำตามเหรอ ทำไม แต่คุณก็รู้หนิว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
ก๊อกๆ ใครมาขัดจังหวะอีกว่ะ
“ทำไรว่ะเพื่อน”ไอ่บอสเพื่อนของผมเอง
“กูยังคุยงานไม่เสร็จมึงออกไปรอด้านนอกก่อน!!!”
“สวัสดีครับ ผมบอสครับ”ไอ่นี่ไม่ฟังผมเลยมันยื่นมือให้กับลิตา
“สวัสดีค่ะ ลิตาค่ะ”
“ออกไปรอข้างนอกกูจะคุยงาน”ผมเริ่มโมโหแล้ว
“เออ...ฉันคิดว่าเราคุยกันเสร็จแล้วส่ะอีก”
“ลิตา!!”
“รู้จักกันเหรอ”ไอ่บอสหันมาถามผม
“ไม่ค่ะ เป็นแค่คนร่วมงานกัน”
“อ่ออ....ดีครับแล้ว....”
“ไอ่บอส!!!”
“เออๆก็ได้ๆ คุณลิตาครับขอไลน์หน่อยได้ไหมครับ”ไอ่นี่ยังไม่หยุด
“เออ....”เธอแอบหันมามองหน้าผมก่อนจะกระตุกยิ้ม อย่านะ!!!!
“ไอ่บอสออกไป!!!!”
“เธอเจอกันอีกครั้งฉันจะให้คุณนะคะ😊”ดูยิ้มนั้นสิ หึ...น่าหมั่นไส้จริงๆ
“โอเคครับคุณลิตา”
“ออกไปได้แล้ว!!!!”
“55555โอเคๆ อาการออกนะมึง”มันพูดอะไรของมัน
“ทำไมถึงยิ้มแบบนั้นให้กับไอ่บอส”
“ยิ้มแบบไหนค่ะ”
“ก็แบบที่คุณยิ้มให้ผมวันแรกที่เจอ”
“ทำไมฉันจะยิ้มให้เพื่อนคุณไม่ได้ อย่าลืมสิต่อหน้าคนอื่นเราไม่รู้จัก”ผมเงียบ ก็จริงของเธอ
“เอออ......”
“แล้วเรื่องที่คุณขอ ฉันตกลงมันก็ดีเหมือนกัน เพราะถ้าฉันเกิดพลาดจริงๆฉันคงเสียใจแน่ๆ”ทำไมเธอถึงพูดว่าเสียใจกัน
“อืมม...ก็ดี แล้วนี้คุณไปไหนต่อ”
“กลับบริษัทของฉันสิ”
“เดียวสิ ผมยังไม่หายคิดถึงคุณเลย”
“เหอะ....คุณมันขี้โกงชัดๆ”
“ผมขี้โกงยังไง”
“ก็ตบหัวแล้วลูบหลัง”
“55555 น่ารักจัง”
“ฉันว่าคุณอยู่นะ”
“ว่าเยอะๆเลยครับผมชอบ”ผมเข้าไปกอดเธอ เธอไม่ปฏิเสธ แถมยังอมยิ้มอีกด้วย
หลังจากผมนั่งคุยกับลิตาเธอก็ขอตัวกลับไปทำงาน เอาจริงๆ ทำไมความรู้สึกที่มีให้เธอมันต่างจากผู้หญิงคนอื่นกันนะ
“อ้าววว คุณลิตากลับแล้วเหรอ”
“เออ!!!!”
“5555 ทำไมมึงต้องดูหงุดหงิดด้วยว่ะ”ไอ่บอสพูดขึ้น
“กูไม่ได้หงุดหงิดมึงมีเรื่องอะไร”
“แหม่...ปกติกูก็มาหามึงทุกวันหนิ”ก็จริงของมัน ไอ่บอสเพื่อนผมทำงานกับผมแต่มันจะทำงานฝ่ายไอที ไอ่นี้มันเก่งมาก เลยต้องลากตัวมาอยู่บริษัทตัวเองสะเลย
“แต่เขาน่ารักนะ กูต้องเจอเขาอีกครั้งให้ได้!!!!”
“ไม่ได้!!!!!กูไม่ให้เจอ”
“555555 เด็กมึงอีกคนเหรอ”
“..........”ผมเงียบ
“เดียวนี้ไม่เอานักศึกษาแล้วเหรอว่ะ”
“อะไรของมึง ออกไปได้แล้วกูจะทำงาน!!!”
“555555”ผมลากมันออกจากห้องไป ไอ่นี้มันรู้ทุกเรื่องของผมจริงๆ แถมรู้ใจผมสุดๆ
21:00 น. คอนโด (กรคุณ)
ผมนัดกับลิตาเอาไว้ จริงๆก่อนหน้านี้ผมแวะกลับบ้านมา ต้องกลับไปเอาเสื้อผ้านิดหน่อย
“ผมมาแล้ววว..😳”ผมเปิดประตูเข้ามาเจอ ลิตาในชุดนอนลายดอกสีดำ ซึ่งมันขัดผิวของเธอมาก
“มองแบบนี้ตกหลุมรักฉันใช่ไหมคะ คุณกรคุณ”เธอเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับกอดผมก่อนที่จะพูดอย่างเบาๆ เธอช่างต่างกับคนที่ผมเจอที่ทำงานมาก
“อะ อืมมม....อยากได้อะไรหรือป่าว”
“อยากได้คุณค่ะ”
“หึ 555555 ผมคงต้องเล่นตัวสักหน่อยแล้ว”
“ได้ค่ะ ฉันรอได้ฉันชอบคนเล่นตัว”เธอพูดจบเธอเริ่มที่จะใช่มือลูบไปยังเป้ากางเกงของผมอย่างช้าๆก่อนที่จะหยุด
“เดียวสิ ทำไมไม่ต่อหล่ะ”
“ก็....ฉันบอกแล้วไงค่ะว่ารอได้”
“แต่ผมรอไม่ได้ ฟึ่บบ...”ผมอุ้มเธอขึ้นเตียงทันที ก่อนที่จะเริ่มถอดเสื้อของตัวเองออก
“ฉันถอดกางเกงเก่งหนะ”
“โชว์ให้ดูสิ”พูดจบเธอก็ลุกขึ้น และคลานเข้ามาหาผม ก่อนที่จะใช้ปากจูบตรงหน้าท้องและใช้มืออีกข้างรูดซิบกางเกงของผม
“อ่าส์...”ผมเริ่มส่งเสียงออกมาเบาๆ จากนั้นเธอก็เริ่มจับท่อนเอ็นของผมมาทั้งดูดและเลีย
“อ่าส์ ซี๊ดดด อ่าส์”ในบรรดาผู้หญิงเธอเป็นคนเดียวที่ เก่งเรื่องนี้มากที่สุด
“อ่าส์ อ่าส์”เธออมมันจนมิตร และค่อยๆดูดถุงนุ่มทั้ง2ลูกอย่างไปมา
“อ่าส์ๆๆ ...อ่าส์”ผมเริ่มสงเสียงร้องดังขึ้น
“อะ...เอาอีกกก แบบนั้นแหละ”มันเริ่มทำให้ผมจะถึงเส้นชัย ผมเลยเริ่มกดหัวเธอ
“อะ อ่าส์.....”จากนั้นน้ำกามของผมก็ไหลออกมาเต็มปากของเธอ.....
ตอนพิเศษ2 ปีผ่านไป~~~งานแต่งงานที่จัดขึ้นนะ ตึกที่สูงที่สุดในประเทศไทย ทุกคนต่างพากันมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว“คุณแม่ คุณแม่ เสร็จรึยังค่ะ”สาวน้อยหน้าตาน่ารัก แต่งชุดเจ้าหญิงวิ่งมาพร้อมกับ ดอกไม้ช่อโต“เสร็จแล้วค่ะ คุณแม่สวยไหม”ลิตาเจ้าสาวของงานนี้ยืนขึ้น พร้อมกับโอบกอด ลูกสาวของตน“สวยมากค่ะ คุณพ่อเองก็หล่อมากเช่นกัน”“จริงเหรอ”สาวน้อยกระซิบบอกกับผู้เป็นแม่“ช่ายค่ะ แต่คุณลุงปรินหล่อกว่าค่ะ”ลิตาได้ยินเช่นนั้นถึงกับหัวเราะออกมาก เพราะพี่ปรินเองก็ติดสาวน้อยดาเนียร์เอามากๆ ทุกครั้งที่เขากลับมาประเทศไทย เขาจะ รีบมาหาดาเนียร์ทันที“ปะ เราไปกันเถอะ”เสียงเพลงงานแต่งกดังขึ้น ลิตาเจ้าสาวเดินออกมาพร้อมกับลูกสาวของตน“ล๊า ลา ลา ล๊า ลา”ดาเนียร์ฮัมเพลงตามเสียงดนตรีที่ในงานได้เปิดขึ้น ลิตาเองก็ได้แต่อมยิ้มเมื่อเมื่อเห็นลูกสาวฮัมเพลงอย่ามีความสุข“ลุขปริน...”ทันทีที่สาวน้อยได้เห็นปรินเข้าก็ได้ปล่อยมือลิตาและรีบไปหาปรินทันที“คิดถึงลุงไหม...”“มากค่ะ”จากนั้นดาเนียร์ก็ไม่ได้สนใจใครอีกเลยตัดภาพมาบนเวที เจ้าบ่าวสาวเริ่มสวมแหวนให้กันจากนั้น ลิตาก้มลงกราบโดยที่กรคุณเอามือรองเอาไว้“น่ารักจริ
บทที่ 41 เป็นแฟนกันนะ เสียงเปียโนดังขึ้น ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉัน ส่วนพี่ปรินก็มีท่าทางแปลกๆ อยู่ก็หยิบดอกไม้ขึ้นมา ทั้งๆที่ตอนเข้ามาฉันไม่เห็นมันด้วยซ้ำ“ลิตาครับ”“เอออ....”เหมือนฉันจะรู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร“เป็นแฟนกับพี่นะ”ทุกสายจับจ้องมาที่ฉัน“เป็นแฟนกับพี่นะครับ”“..........เอออ”“เออ........”ฉันควรทำยังไงดี ถึงความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่ปรินมันมากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้พอที่จะทำให้ฉันตอบรับคำขอของเขา“เออ......”“โอเค พี่เข้าใจแล้วครับ ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นช่วยรับดอกไม้จากพี่ก็พอ”พี่ปรินพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้กับฉัน“พี่ปรินไม่โกรธลิตาใช่ไหมคะ”“ไม่ครับ พี่เข้าใจ😊”หลังจากทานขข้าวกันเสร็จ ฉันกับพี่ปรินก็มานั่งคุยกันในรถ“ลิตาขอโทษพี่จริงๆนะคะ”“ลิตารู้ไหมว่าพี่รู้สึกดีใจที่สุดเลยที่ลิตาปฏิเสธพี่”“ทำไมเหรอค่ะ”“ก็เพราะพี่อยากให้ลิตาชอบพี่ด้วยใจจริง ไม่ใช่เพราะพี่ดีกับลิตา”“ทำไมเราไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ค่ะ”“เจอกันเวลาไหนถ้าคนมันไม่ใช่มันก็ไม่ใช่”“แต่พี่ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”“อะไรคะ”“เรื่องของกรคุณ”“พี่รู้ลิตายังรักเขาอยู่ทำไมถึงไม่กลับไป”“ลิตาไม่อยากเจ็บอีกแล้วค่ะ”
บทที่ 40 คำขอร้อง ก่อนหน้านี้ประมาณ 2 เดือนที่แล้ว พี่ปรินได้คุยกันกับฉัน เรื่อง โปรเจคที่ต่างประเทศ เขาขอร้องให้ไปทำถึงที่ เพราะตอนแรกเราตกลงกันไว้ว่าเราจะทำที่ไทย แต่ตอนนี้มันข้อเสนอดีๆ ที่เขาเสนอมาที่ให้ฉันทำงานที่นู้น บอกตอนแรกไม่คิดจะไปหรอก ไหนจะลูก ไหนจะอาหารการกิน แต่พอเกิดเรื่องของพี่คุณขึ้น ฉันเลยคิดที่จะไปอยู่ที่นั้นขึ้นมา เขาตามง้อฉันหนักมาก ฉันกลัวใจตัวเอง เลยคิดที่จะหนีเขาไปก่อนตัวเองจะกลับอยู่ในสภาพจิตใจแบบเดิมๆ แต่มีอีกเรื่องนึง ที่ฉันต้องคิดหนัก เรื่องยัยแสบ ดูเหมือนเธอจะโกรธฉันมาก แต่ฉันไม่มีเวลาที่จะอธิบาย เอาไว้ให้ฉันจัดของ เก็บของเสร็จแล้วฉันจะไปคุยกับยัยแสบ “เห้อออ เสร็จซะที“อ้าว ยัยแสบไปไหนมา”“กินข้าว”เธอพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“แสบๆ มาคุยกับพี่ก่อน”“เรื่องอะไรคะ”เธอเปิดประตูมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ“มานี่”ฉันเลยพาแสบเดินมายังห้องนั่งเล่น พร้อมกับให้เธอนั่งข้างๆกับฉัน“ฟังพี่ก่อนนะ”“😒”ฉันเลยเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้กับแสบฟัง ว่าฉันไม่อยากกลับไปหาพี่คุณอีกแล้ว และนี้เป็นวิธีเดียวที่ทำให้พี่ตัดใจจากเขาได้“โดย
บทที่ 39 คิดดี ฉันเดินลงมาจากดาดฟ้าด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด เดินลงมาก็เจอแจงยืนรออยู่“พี่ลิตาเป็นไงบ้างค่ะ”“พี่ขออยู่คนเดียวสักพักนะ”ฉันพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“ทำไมต้องกลับมาเจอกันด้วย มาอธิบายอะไรตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว เหอะหงุดหงิดชะมัด”ก๊อกๆ....“ทำอะไรอยู่ครับ”“คุณปริน....”“น้อยใจจริงๆ”“เออ...พี่ปริน...”“5555555 เป็นไงบ้าง อารมณ์ดีขึ้นยัง”“คะ?”เขามองหน้าฉันก็รู้แล้วเหรอ“ปะไปกินข้าวกัน”ร้านอาหาร“ตามสบายเลยนะ”พี่ปรินพูดขึ้นพร้อมกับยื่นเมนูมาให้ฉัน เขาเป็นแบบนี้มาตลอด“จริงๆพี่ปรินไม่ต้องตามใจลิตามากขนาดนี้ก็ได้นะคะ อยากกินอะไรก็สั่งเลยค่ะ”“ลิตากินอะไรพี่ชอบหมดแหละ เพราะอะไรรู้ไหม”“เพราะอะไรคะ?”“ก็เพราะลิตาคือคนที่พี่ชอบไง”ฉันเผลออมยิ้มออกทันที เขาหยอดฉันจนฉันเริ่มจะรู้ทันขึ้นเรื่อยๆ“ไม่เขินเหรอ”“ลิตาชินแล้วค่ะ”“อ้าว....แล้วเมื่อไหร่จะรับรักพี่หละ”“เออ......”คำถามของเขาทำให้ฉันสตั้นไปสักพัก“5555พี่ไม่รีบ เรากินข้าวเถอะ”“ค่ะ😊”ฉันเคยคุยเรื่องแบบนี้กับพี่ปรินแล้ว ฉันไม่อยากคบกับเขาเพราะเพียงเพราะว่าเขาดีกับฉัน ต่อให้หลายๆคนพูดว่าคบกันไปเดียวก็รักกันเอง ฉ
บทที่ 38 ความจริง 5 เดือนผ่านไป ความรู้สึกฉันมีดีขึ้นเยอะ เพราะคุณปริน ฉันมีคุณ ปรินคอยดูแล ส่วนท้องของฉันก็เริ่มโตขึ้น ยัยแจงก็น่ารักเธอช่วยฉันทำงาน ส่วนยัยแสบตอนนี้ติดพี่บอสมาก เพราะทั้ง2คน ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ส่วนพี่คุณ ฉันได้ยินว่าเขาควงผู้หญิงไปทั่ว พี่เคอร์บี้ชอบโทรมาบอกฉันบ่อยๆว่าพี่คุณเป็นหนักกว่าเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้สนใจเขาแล้ว เพราะว่าสิ่งเดียวที่สำคัญสำหรับฉันคือ ลูก “คุณแม่ดูอารมณ์ดีขึ้นมากเลยนะครับ ส่วนลูกก็แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ ดีมากครับ”ฉันได้แต่อมยิ้มและลูบท้องตัวเอง ลูกฉันต้องแข็งแรงและปลอดภัย“เสร็จแล้วเหรอ”“ค่ะ คุณปรินรอนานไหมคะ”“ขออะไรอย่างได้ไหม”“อะไรเหรอค่ะ”“เรียกพี่สิ เรียกคุณแล้วดูห่างเหินยังไงไม่รู้”“ค่ะพี่ปริน”พี่ปรินยิ้มออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของฉัน“ปะ...พี่เริ่มหิวแล้ว”ฉันกับพี่ปรินเดินกำลังจขะเดินออกจากโรงพยาบาลแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะพี่คุณกับพี่ขวัญเดินมา“พี่คุณ....”ฉันหน้าเสียทันทีหมับบ...พี่ปรินคว้ามือฉันมาจับและเดินตรงไปหาทั้ง 2 คน“หึ....”“อ้าวน้องลิตา”“สวัสดีค่ะพี่ขวัญสวัสดีค่ะคุณกรคุณ”“..
บทที่ 37 คนใจดีและคนอบอุ่น บริษัทเซนโทรไวฟ์ จริงๆมีงานอีกเยอะที่จะต้องทำ มันเลยทำให้ฉันต้องลุกขึ้นแต่งตัวและมาทำงาน แต่ก็แอบโดนคุณปรินดุไปนิดหน่อย “พี่ลิตา สวัสดีค่ะ”แจงเดินเข้ามาทักฉัน“อืม”“พี่ลิตาไม่สบายหรือคะ”“อืมนิดหน่อย”“เออ....”เหมือนแจงมีเรื่องจะพูดกับฉัน แต่เธอก็มั่วแต่อ่ำๆอึ้งๆ“มีเรื่องอะไรก็พูดมา”“คือเมื่อคืน....”“พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่”“เมื่อคืน แจงเห็นคุณกรเข้า....”“พี่เลิกกับเขาแล้ว”ไม่ทันให้เธอได้พูดจบ ฉันเลยพูดบอกเธอไป“จริงเหรอคะ”“อืม”“ดีใจไหม”“ดีใจมากค่ะ”ฉันถึงขั้นขมวดคิ้วทันที“พี่ลิตา ฟังแจงก่อนค่ะ แจงมีเรื่องจะเล่าให้พี่ฟัง”หลังจากนั้น ฉันกับแจงมานั่งปรับความเข้าใจกัน เธอขอโทษฉันที่ก่อนหน้าที่เธอทำตัวไม่น่ารักกับฉัน เธอบอกเธออิจฉาฉันแต่ในขณะเดียวกันเธอก็รักฉันเหมือนพี่สาว เธอบอกเธอหลงผิดเพราะผู้ชายคนเดียว นั้นก็คือพี่คุณ แต่พอเธอได้รู้จักพี่คุณเธอเลยเกลียดเขามากจริงๆ“แจงขอโทษพี่จริงๆ แจงรู้สึกผิดจริงๆ”เธอร้องไห้ออกมาหนักมาก จนฉันต้องเข้ามากอดเธอ“อืมไม่เป็นไรพี่เข้าใจ”“ที่แจงบอกพี่ว่าแจงดีใจที่พี่เลิกกับคุณกร แจงมีเ