แชร์

บทที่ 9 เสียใจ

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-22 04:48:56

บทที่ 9 เสียใจ

            ฉันหูฝาดไปหรือเปล่านะ เขาขอโทษฉันจริงๆเหรอ เอาจริงๆเรื่องเมื่อวานฉันโกรธเขามากๆเลยแหละ เห็นแกตัวที่สุด

            “โอเค ผมขอโทษ”

            “😳”

            “ไอ่บอสบอกผมหมดแลว้”

“หึ เชื่อแล้วใช่ไหมห้ะ!!! ทีฉันบอกทำไมถึงไม่เชื่อ”

“โอ๋ๆ ปะไปหาอะไรกินกัน”อยู่ๆเขาก็เข้ามาอ้อนฉันแหะ เหมือนได้ฟิลแฟนเลย

“คุณมีมุมนี้ด้วยเหรอ????”

“อะแฮ่มมม ป่าวววว ผมไม่ได้ทำอะไร คุณหิวใช่ไหมปะไปหาไรกินกัน”เข้าทำท่าทางเหมือนกับไม่ได้มีอะเกิดขึ้น น่ารักเหมือนกันแหะ

เขารีบลากฉันเขาลิฟต์ก่อนที่จะกดปิดมันจากนั้น เขาทั้งหอม ทั้งกอดฉัน

“นี่คุณกรพอได้แล้ววว”

“ผมยังไม่หายคิดถึงคุณเลย”

“เดียวมีคนเห็นขึ้นมานะคะ”

“เห็นก็เห็นไปสิ ผมไม่สนใจอะไรแล้ว”

“หื้มมมม?”

ร้านอาหารแห่งนึง

เขาพาฉันมาทานอาหาร ร้านอาหารหรูแห่งนึงโดยที่พนักงานยิ้มทักทายเหมือนกับเขาเป็นลูกค้าประจำ

“อ้าววคุณกรจะมาไม่โทรบอกผมก่อนหล่ะครับ แล้ววันนี้คุณดีนี่ไม่มา.....เอออ”

“ลิตาค่ะ”

“เออ....ขอโทษครับ”

“หึ😏”ฉันหันไปยิ้มให้เขา

สักพักพนักงานก็เดินพาฉันและคุณกรคุณไปยังห้องวีไอพี ในร้าน สงสัยจะพาสาวๆมาบ่อยมั้ง ถึงทำให้พนักงาน

“ทำไมคุณมองผมแปลกๆ”

“เปล่า....”

“ผมรู้นะ😏”

ฉันนั่งทานข้าวกับเขาสักพัก ก็ได้ยินเสียงเอ๊ะอะโวยวายมาจากนอกร้าน จนเสียงมันดังขึ้นมาเรื่อยๆ ขึ้นมาเรื่อยๆ

“ไม่ได้ค่ะ คุณกรไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปค่ะ”

“ฉันจะเข้า ปล่อย!”

ปัง!!! อยู่ๆเสียงประตูดังขึ้น

“พี่คุณ!!!!”

“เจนนี่”

“นี่มันอะไรกันค่ะ!!! อย่าบอกนะคะ ที่พี่คุณเปลี่ยนไปเพราะเธอ!!!”

“นี่เธอ!!!พี่คุณเขาเป็นแฟนฉัน!!!!”

“เจนนี่พอได้แล้ว!!!!”

“มานี่!!!”อยู่ๆเธอก็เข้ามาตบฉับ เพี้ยะ!!!

“เจนนี่!!”

เพี้ยะ เพี้ยะ!! รอบนี้คนที่ตบคือฉันเอง ฉันตบเธอไปมาจนมุมปากของเธอมีเลือกออกมา

“ลิตา!!!พอได้แล้ว”ใช่ค่ะ คุณกรคุณเดินเข้าไปประคองเจนนี่

“หึ...ได้ค่ะ”ฉันหยิบกระเป๋าแล้วรีบวิ่งออกมาทันที

“เดียวสิ....ลิตา ลิตา”

“ฮือๆ ฮือๆ ทำไหมฉันต้องมาร้องไห้กับอีตานี่ด้วยนะ ฮือๆ”มันน่าอายจริงๆ ทั้งๆที่ฉันไม่ผิดแต่เขากลับตะคอกฉัน

“ลิตา....”ฉันได้ยินเสียงคุ้นๆเรียกฉันจากด้านหลัง

“ฮึบ...ฮึบบ พะพี่เคอร์บี้”

“ใครทำน้องพี่”

“มะไม่มีค่ะ แล้วพี่กำลังจะไปไหนค่ะ”

“พี่พึ่งกินข้าวเสร็จกำลังจะไปทำงาน”

“อ่อค่ะ”

“ไปเดียวพี่ไปส่ง”

ฉันยังไม่อยากกลับคอนโดเลยขอไปนั่งเล่นที่ผับของพี่เคอร์บี้ทำงาน

“เล่าให้ฟังบ้างสิ”อยู่ๆพี่เคอร์บี้ก็พูดขึ้น

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่เจอคนนิสัยไม่ดี”

“หึ พี่คุณเหรอ”ฉันหันไปมองพี่เคอร์บี้แต่ไม่พูดอะไร

“พี่เองก็มีเรื่องจะพูดกับเราเหมือนกัน”

“เรื่องอะไรคะ?”

“เรื่องของพี่คุณนี้แหละ”

“ทำไมเหรอค่ะ”

“คือ...พี่เป็นห่วงเรานะ ลิตา”คำพูดของพี่เคอร์บี้ทำให้ฉันอยากรู้ขึ้นมากทันที

“คือพี่คุณเขาเจ้าชู้ พี่เลยไม่อยากเห็นลิตาเสียใจ เพราะยังไงลิตาก็เป็นน้องพี่”พี่เคอร์บี้กับฉันสนิทกันมาก เอาจริงๆเขาเคยแอบชอบฉันแต่เราตัดสินใจกันว่าเราจะเป็นพี่น้องกันเพราะยังไงเราก็จะไม่มีวันเลิกกันแน่นอน

“พี่ไม่เคยเห็นเขาจริงจังกับใครเลย ยกเว้น...”

“ยกเว้นใครค่ะ”

“พี่ขวัญ....”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • รักร้ายๆของคุณท่านประธาน   ตอนพิเศษ

    ตอนพิเศษ2 ปีผ่านไป~~~งานแต่งงานที่จัดขึ้นนะ ตึกที่สูงที่สุดในประเทศไทย ทุกคนต่างพากันมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว“คุณแม่ คุณแม่ เสร็จรึยังค่ะ”สาวน้อยหน้าตาน่ารัก แต่งชุดเจ้าหญิงวิ่งมาพร้อมกับ ดอกไม้ช่อโต“เสร็จแล้วค่ะ คุณแม่สวยไหม”ลิตาเจ้าสาวของงานนี้ยืนขึ้น พร้อมกับโอบกอด ลูกสาวของตน“สวยมากค่ะ คุณพ่อเองก็หล่อมากเช่นกัน”“จริงเหรอ”สาวน้อยกระซิบบอกกับผู้เป็นแม่“ช่ายค่ะ แต่คุณลุงปรินหล่อกว่าค่ะ”ลิตาได้ยินเช่นนั้นถึงกับหัวเราะออกมาก เพราะพี่ปรินเองก็ติดสาวน้อยดาเนียร์เอามากๆ ทุกครั้งที่เขากลับมาประเทศไทย เขาจะ รีบมาหาดาเนียร์ทันที“ปะ เราไปกันเถอะ”เสียงเพลงงานแต่งกดังขึ้น ลิตาเจ้าสาวเดินออกมาพร้อมกับลูกสาวของตน“ล๊า ลา ลา ล๊า ลา”ดาเนียร์ฮัมเพลงตามเสียงดนตรีที่ในงานได้เปิดขึ้น ลิตาเองก็ได้แต่อมยิ้มเมื่อเมื่อเห็นลูกสาวฮัมเพลงอย่ามีความสุข“ลุขปริน...”ทันทีที่สาวน้อยได้เห็นปรินเข้าก็ได้ปล่อยมือลิตาและรีบไปหาปรินทันที“คิดถึงลุงไหม...”“มากค่ะ”จากนั้นดาเนียร์ก็ไม่ได้สนใจใครอีกเลยตัดภาพมาบนเวที เจ้าบ่าวสาวเริ่มสวมแหวนให้กันจากนั้น ลิตาก้มลงกราบโดยที่กรคุณเอามือรองเอาไว้“น่ารักจริ

  • รักร้ายๆของคุณท่านประธาน   บทที่ 41 เป็นแฟนกันนะ

    บทที่ 41 เป็นแฟนกันนะ เสียงเปียโนดังขึ้น ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉัน ส่วนพี่ปรินก็มีท่าทางแปลกๆ อยู่ก็หยิบดอกไม้ขึ้นมา ทั้งๆที่ตอนเข้ามาฉันไม่เห็นมันด้วยซ้ำ“ลิตาครับ”“เอออ....”เหมือนฉันจะรู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร“เป็นแฟนกับพี่นะ”ทุกสายจับจ้องมาที่ฉัน“เป็นแฟนกับพี่นะครับ”“..........เอออ”“เออ........”ฉันควรทำยังไงดี ถึงความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่ปรินมันมากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้พอที่จะทำให้ฉันตอบรับคำขอของเขา“เออ......”“โอเค พี่เข้าใจแล้วครับ ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นช่วยรับดอกไม้จากพี่ก็พอ”พี่ปรินพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้กับฉัน“พี่ปรินไม่โกรธลิตาใช่ไหมคะ”“ไม่ครับ พี่เข้าใจ😊”หลังจากทานขข้าวกันเสร็จ ฉันกับพี่ปรินก็มานั่งคุยกันในรถ“ลิตาขอโทษพี่จริงๆนะคะ”“ลิตารู้ไหมว่าพี่รู้สึกดีใจที่สุดเลยที่ลิตาปฏิเสธพี่”“ทำไมเหรอค่ะ”“ก็เพราะพี่อยากให้ลิตาชอบพี่ด้วยใจจริง ไม่ใช่เพราะพี่ดีกับลิตา”“ทำไมเราไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ค่ะ”“เจอกันเวลาไหนถ้าคนมันไม่ใช่มันก็ไม่ใช่”“แต่พี่ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”“อะไรคะ”“เรื่องของกรคุณ”“พี่รู้ลิตายังรักเขาอยู่ทำไมถึงไม่กลับไป”“ลิตาไม่อยากเจ็บอีกแล้วค่ะ”

  • รักร้ายๆของคุณท่านประธาน   บทที่ 40 คำขอร้อง

    บทที่ 40 คำขอร้อง ก่อนหน้านี้ประมาณ 2 เดือนที่แล้ว พี่ปรินได้คุยกันกับฉัน เรื่อง โปรเจคที่ต่างประเทศ เขาขอร้องให้ไปทำถึงที่ เพราะตอนแรกเราตกลงกันไว้ว่าเราจะทำที่ไทย แต่ตอนนี้มันข้อเสนอดีๆ ที่เขาเสนอมาที่ให้ฉันทำงานที่นู้น บอกตอนแรกไม่คิดจะไปหรอก ไหนจะลูก ไหนจะอาหารการกิน แต่พอเกิดเรื่องของพี่คุณขึ้น ฉันเลยคิดที่จะไปอยู่ที่นั้นขึ้นมา เขาตามง้อฉันหนักมาก ฉันกลัวใจตัวเอง เลยคิดที่จะหนีเขาไปก่อนตัวเองจะกลับอยู่ในสภาพจิตใจแบบเดิมๆ แต่มีอีกเรื่องนึง ที่ฉันต้องคิดหนัก เรื่องยัยแสบ ดูเหมือนเธอจะโกรธฉันมาก แต่ฉันไม่มีเวลาที่จะอธิบาย เอาไว้ให้ฉันจัดของ เก็บของเสร็จแล้วฉันจะไปคุยกับยัยแสบ “เห้อออ เสร็จซะที“อ้าว ยัยแสบไปไหนมา”“กินข้าว”เธอพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“แสบๆ มาคุยกับพี่ก่อน”“เรื่องอะไรคะ”เธอเปิดประตูมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ“มานี่”ฉันเลยพาแสบเดินมายังห้องนั่งเล่น พร้อมกับให้เธอนั่งข้างๆกับฉัน“ฟังพี่ก่อนนะ”“😒”ฉันเลยเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้กับแสบฟัง ว่าฉันไม่อยากกลับไปหาพี่คุณอีกแล้ว และนี้เป็นวิธีเดียวที่ทำให้พี่ตัดใจจากเขาได้“โดย

  • รักร้ายๆของคุณท่านประธาน   บทที่ 39 คิดดี

    บทที่ 39 คิดดี ฉันเดินลงมาจากดาดฟ้าด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด เดินลงมาก็เจอแจงยืนรออยู่“พี่ลิตาเป็นไงบ้างค่ะ”“พี่ขออยู่คนเดียวสักพักนะ”ฉันพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“ทำไมต้องกลับมาเจอกันด้วย มาอธิบายอะไรตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว เหอะหงุดหงิดชะมัด”ก๊อกๆ....“ทำอะไรอยู่ครับ”“คุณปริน....”“น้อยใจจริงๆ”“เออ...พี่ปริน...”“5555555 เป็นไงบ้าง อารมณ์ดีขึ้นยัง”“คะ?”เขามองหน้าฉันก็รู้แล้วเหรอ“ปะไปกินข้าวกัน”ร้านอาหาร“ตามสบายเลยนะ”พี่ปรินพูดขึ้นพร้อมกับยื่นเมนูมาให้ฉัน เขาเป็นแบบนี้มาตลอด“จริงๆพี่ปรินไม่ต้องตามใจลิตามากขนาดนี้ก็ได้นะคะ อยากกินอะไรก็สั่งเลยค่ะ”“ลิตากินอะไรพี่ชอบหมดแหละ เพราะอะไรรู้ไหม”“เพราะอะไรคะ?”“ก็เพราะลิตาคือคนที่พี่ชอบไง”ฉันเผลออมยิ้มออกทันที เขาหยอดฉันจนฉันเริ่มจะรู้ทันขึ้นเรื่อยๆ“ไม่เขินเหรอ”“ลิตาชินแล้วค่ะ”“อ้าว....แล้วเมื่อไหร่จะรับรักพี่หละ”“เออ......”คำถามของเขาทำให้ฉันสตั้นไปสักพัก“5555พี่ไม่รีบ เรากินข้าวเถอะ”“ค่ะ😊”ฉันเคยคุยเรื่องแบบนี้กับพี่ปรินแล้ว ฉันไม่อยากคบกับเขาเพราะเพียงเพราะว่าเขาดีกับฉัน ต่อให้หลายๆคนพูดว่าคบกันไปเดียวก็รักกันเอง ฉ

  • รักร้ายๆของคุณท่านประธาน   บทที่ 38 ความจริง

    บทที่ 38 ความจริง 5 เดือนผ่านไป ความรู้สึกฉันมีดีขึ้นเยอะ เพราะคุณปริน ฉันมีคุณ ปรินคอยดูแล ส่วนท้องของฉันก็เริ่มโตขึ้น ยัยแจงก็น่ารักเธอช่วยฉันทำงาน ส่วนยัยแสบตอนนี้ติดพี่บอสมาก เพราะทั้ง2คน ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ส่วนพี่คุณ ฉันได้ยินว่าเขาควงผู้หญิงไปทั่ว พี่เคอร์บี้ชอบโทรมาบอกฉันบ่อยๆว่าพี่คุณเป็นหนักกว่าเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้สนใจเขาแล้ว เพราะว่าสิ่งเดียวที่สำคัญสำหรับฉันคือ ลูก “คุณแม่ดูอารมณ์ดีขึ้นมากเลยนะครับ ส่วนลูกก็แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ ดีมากครับ”ฉันได้แต่อมยิ้มและลูบท้องตัวเอง ลูกฉันต้องแข็งแรงและปลอดภัย“เสร็จแล้วเหรอ”“ค่ะ คุณปรินรอนานไหมคะ”“ขออะไรอย่างได้ไหม”“อะไรเหรอค่ะ”“เรียกพี่สิ เรียกคุณแล้วดูห่างเหินยังไงไม่รู้”“ค่ะพี่ปริน”พี่ปรินยิ้มออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของฉัน“ปะ...พี่เริ่มหิวแล้ว”ฉันกับพี่ปรินเดินกำลังจขะเดินออกจากโรงพยาบาลแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะพี่คุณกับพี่ขวัญเดินมา“พี่คุณ....”ฉันหน้าเสียทันทีหมับบ...พี่ปรินคว้ามือฉันมาจับและเดินตรงไปหาทั้ง 2 คน“หึ....”“อ้าวน้องลิตา”“สวัสดีค่ะพี่ขวัญสวัสดีค่ะคุณกรคุณ”“..

  • รักร้ายๆของคุณท่านประธาน   บทที่ 37 คนใจดีและคนอบอุ่น

    บทที่ 37 คนใจดีและคนอบอุ่น บริษัทเซนโทรไวฟ์ จริงๆมีงานอีกเยอะที่จะต้องทำ มันเลยทำให้ฉันต้องลุกขึ้นแต่งตัวและมาทำงาน แต่ก็แอบโดนคุณปรินดุไปนิดหน่อย “พี่ลิตา สวัสดีค่ะ”แจงเดินเข้ามาทักฉัน“อืม”“พี่ลิตาไม่สบายหรือคะ”“อืมนิดหน่อย”“เออ....”เหมือนแจงมีเรื่องจะพูดกับฉัน แต่เธอก็มั่วแต่อ่ำๆอึ้งๆ“มีเรื่องอะไรก็พูดมา”“คือเมื่อคืน....”“พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่”“เมื่อคืน แจงเห็นคุณกรเข้า....”“พี่เลิกกับเขาแล้ว”ไม่ทันให้เธอได้พูดจบ ฉันเลยพูดบอกเธอไป“จริงเหรอคะ”“อืม”“ดีใจไหม”“ดีใจมากค่ะ”ฉันถึงขั้นขมวดคิ้วทันที“พี่ลิตา ฟังแจงก่อนค่ะ แจงมีเรื่องจะเล่าให้พี่ฟัง”หลังจากนั้น ฉันกับแจงมานั่งปรับความเข้าใจกัน เธอขอโทษฉันที่ก่อนหน้าที่เธอทำตัวไม่น่ารักกับฉัน เธอบอกเธออิจฉาฉันแต่ในขณะเดียวกันเธอก็รักฉันเหมือนพี่สาว เธอบอกเธอหลงผิดเพราะผู้ชายคนเดียว นั้นก็คือพี่คุณ แต่พอเธอได้รู้จักพี่คุณเธอเลยเกลียดเขามากจริงๆ“แจงขอโทษพี่จริงๆ แจงรู้สึกผิดจริงๆ”เธอร้องไห้ออกมาหนักมาก จนฉันต้องเข้ามากอดเธอ“อืมไม่เป็นไรพี่เข้าใจ”“ที่แจงบอกพี่ว่าแจงดีใจที่พี่เลิกกับคุณกร แจงมีเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status