LOGINShare
(ไตรฉัตร) ตอนที่ 5 เรื่องให้คิด 2
Last Updated:
2025-11-02 17:08:37เหมือนแพรเริ่มมีสีหน้าครุ่นคิด จากข่าวของมารดาทำให้เธออดจะกังวลไม่ได้ เพราะตลอดเวลาเธอไม่เคยรู้เรื่องภายในบริษัทของพ่อสักนิด รู้แค่เวลามีโพรเจกต์ใหม่ๆ แล้วพ่อเธอมาคุยให้ฟังเท่านั้น ซึ่งบางครั้งเธอก็ไม่ได้สนใจที่จะอยากรู้ด้วยซ้ำ
"พรุ่งนี้พ่อเราก็นัดกับพวกนักลงทุนไปตีกอล์ฟกันด้วย ถ้าเจรจากันได้ด้วยดี ก็อาจจะมีทางรอด" คุณนายราตรีเอ่ยบอกอีกเรื่องที่ได้ยินมา "แกเตรียมตัวเข้าไปทำงานได้แล้ว ไอ้บอส" บอสได้แต่ยู่ปากให้พี่สาว แล้วหันไปยิ้มหวานให้มารดา "อะไรอีกล่ะเรา" เหมือนคุณนายราตรีจะรู้ว่าลูกชายตัวเองจะพูดอะไร "เดือนนี้แม่ยังไม่ให้เงินผมเลยนะครับ" เสียงอ่อยๆ ของลูกชายคนเล็ก ทำเอาพี่สาวถอนหายใจ อาหารค่ำเย็นนี้จึงค่อนข้างที่จะฝืดคอเธออยู่ไม่น้อย เหมือนแพรเริ่มสังเกตบิดาตัวเอง เห็นท่านออกจะไม่ค่อยพูด ค่อยบ่นเหมือนครั้งก่อนๆ ที่เธอเคยมา แต่วันนี้ท่านออกจะเงียบขรึมคล้ายคนใช้ความคิดอยู่ตลอดเวลา จนเธอสังเกตเห็นริ้วรอยเหี่ยวย่นบนใบหน้า ดูท่านแก่ไปมากเชียว ซึ่งเธอไม่เคยได้สนใจจะมองให้ชัดเลยสักครั้ง ของโปรดฝีมือคุณราตรียังทิ้งไว้อยู่ในรถ หลังจากออกจากบ้านหลังใหญ่ เธอก็แวะมาหาเครื่องดื่มดับความตึงเครียดในสมอง ที่บาร์ของนิติธร แต่แค่เธอเดินเข้ามาถึงหน้าเคาน์เตอร์ก็ต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อเห็นใครบางคนนั่งดื่มเหล้าอยู่ตรงนั้น "อ้าว วันนี้มีทั้งดาวทั้งเดือนเลยนะ" นิติธรเอ่ยทักทายผู้มาใหม่ ทำให้ไตรฉัตรหันไปมอง เหมือนแพรยิ้มให้น้อยๆ พลางนั่งลงที่เก้าอี้ทรงสูงข้างไตรฉัตร "รมณ์ไม่ดีหรือ" ไตรฉัตรเอ่ยทักคนมาใหม่ "หน้าฉันเหมือนแบบนั้นหรือ" "ก็คงงั้น" เหล้าสีสวยแบบที่เธอชอบถูกส่งมาให้ตรงหน้าอย่างรู้ใจ "ทำไมนายไม่ไปทำงานที่บริษัทพ่อนายล่ะ" อยู่ๆ เหมือนแพรก็ถามไตรฉัตรอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยทำให้ชายหนุ่มถึงกับหันมามองหน้าเธอ "ก็บ้านฉันไม่ได้ทำบริษัทก่อสร้างนี่" "แล้วใครรับช่วงบริษัทต่อล่ะ" "พี่ชายคนโตมั้ง" เธอพยักหน้ารับ แล้วก็ยกแก้วเหล้าขึ้นจิบน้อยๆ "ถามทำไม คิดจะกลับไปทำงานที่บริษัทพ่อเธอหรือ" "แค่คิดน่ะ" เหมือนแพรเอ่ยตอบ กำลังจะยกแก้วเหล้าเข้าปากอีกครั้ง แต่พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นโต๊ะมุมด้านในถัดจากเคาน์เตอร์ ผู้หญิงคนนั้นที่นั่งอยู่กับเพื่อนเธอ และเหมือนกำลังจะมองมาทางเธอด้วยเช่นกัน เหมือนแพรตกใจเล็กน้อยยังจำภาพที่ไตรฉัตรจูบกับเธอคนนั้นได้ เธอเหลือบไปมองผู้ชายคนข้างๆ ทันที "มองแบบนั้น อยากพูดอะไร" และเหมือนเขาจะรู้ตัว ว่าถูกเธอแอบมอง รวมถึงผู้หญิงโต๊ะนั้นด้วย "เอ่อ..ผู้หญิงคนนั้น" เหมือนแพรทำเสียงเบาๆ ไม่หันไปทางโต๊ะนั้นอีก เพราะไม่อยากให้คนตรงนั้นรู้ว่ากำลังพูดถึงอยู่ "ไม่มีอะไร" "ไม่มีอะไร" เหมือนแพรเผลอพูดตามเขาโดยไม่รู้ตัว "แต่จูบกับเธอนั่นอ่ะนะ บ้าไปแล้ว" "แล้วฉันจูบกับเธอมีอะไรไหมล่ะ" เหมือนแพรถลึงตาใส่เขา นึกอยากด่าไอ้บ้าไตรนี่เสียจริง นึกอยากจูบกับใครก็จูบงั้นเหรอ "จะกลับไปคบกับไอ้มอสอีกหรือ" อยู่ๆ เขาก็เปลี่ยนเรื่องอีกแล้ว เหมือนแพรไม่ตอบได้แต่ยักไหล่ใส่เขา เธอดื่มอยู่กับเขาอีกสองแก้ว ก็ขอตัวกลับ เพราะต้องขับรถ ก่อนกลับเธอลงมาจากเก้าอี้ทรงสูงนั้นยืนข้างๆ ไตรฉัตรแล้วก็ใช้ข้อศอกสะกิดเขาพลางเหล่ตาไปทางโต๊ะสาวๆ สองคนนั้น แล้วก็บรรจงยิ้มหวานอย่างเจ้าเล่ห์ใส่ แต่สายตาของไตรฉัตรมองว่าเธอกวนประสาทเขามากกว่า เธอหัวเราะเบาๆ ยกมือขึ้นตบไหล่เขาคล้ายเป็นกำลังใจให้ ก่อนจะเดินออกไป ไม่ลืมที่เธอจะวางเงินไว้ใต้แก้วเหล้าทรงสวยนั้นด้วย
Latest chapter
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 13 เรื่องที่ไม่ได้พูด 2
เสียงถามของไตรฉัตรทำให้เธอนึกขึ้นได้ถึงเรื่องเมื่อคืน แล้วตอนนี้เธอก็ยังนอนกอดอยู่กับเขาอีกต่างหาก เธอเริ่มดันตัวออกห่างแต่แขนแกร่งที่กอดเอวเธอไว้กลับกระชับแน่นขึ้น "ฉันต้องกลับแล้ว" เสียงกระด้างบอกความต้องการ จนคนที่ตื่นแล้วแต่ยังไม่ยอมลุกต้องลืมตาขึ้นมอง "อะไรตื่นเช้ามาก็เสียงแข็งใส่เชียว ทีเมื่อคืนเสียงอ่อนเสียงหวาน" เธอแหงนมองหน้าคนที่กอดอยู่ ส่งสายตาขุ่นให้ทันที ที่เขารื้อฟื้นเรื่องเมื่อคืน "ก็เราจะกลับแล้ว" "เดี๋ยวไปส่ง ต้องไปรับนังบี้ด้วย หรือจะเอาไว้เลี้ยงเอง" "ไม่เอา" เหมือนแพรรีบปฏิเสธทันที "ไตรฉัตร เราบอกว่าให้ปล่อย" เมื่อเขายังไม่ยอมคลายอ้อมแขน เธอก็ดิ้นขลุกขลักเขาก็ยิ่งออกแรงกอดเธอไว้แน่นเช่นกัน อกอิ่มเกยไปที่หน้าอกเขาถูกบดเบียดอยู่อย่างนั้น และครู่ต่อมาเธอก็สัมผัสเข้ากับน้องชายตัวใหญ่เขาอย่างจังอีกครั้ง เหมือนแพรดิ้นขลุกขลักได้อีกครู่เดียว เธอก็ต้องถูกเขาพันธนาการไปอีกครั้ง ถุงยางอนามัยอีกชิ้นที่วางอยู่ข้างเตียงถูกฉีกซองออกในตอนเช้า เมื่อเธอยิ่งขัดขืนไตรฉัตรก็ยิ่งเล้าโลมจนร่างอรชรนอนดิ้นพล่านอ่อนระทวย จากอากาศหนาวเมื่อครู่กลายเป็นไอร้อนจนสองร่างชุ่มไ
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 13 เรื่องที่ไม่ได้พูด
เหมือนแพรรีบตะแคงข้างหนีสายตาคมที่จ้องราวกับจับผิดเธอ แต่แขนแกร่งก็ยังไม่คลายอ้อมแขน เมื่อเธอพลิกตัวหนีเขาก็ตะแคงตัวซ้อนตามคนตัวเล็กมาติดๆ "เจ็บไหมเบบี๋" ไม่พูดเปล่า ไตรฉัตรยังไล้นิ้วไปที่เนินเนื้ออวบอูมด้านล่าง จนเหมือนแพรต้องหนีบขาแน่น แล้วปัดมือเขาออก แต่แขนที่มีมัดกล้ามแน่นๆ นั้นปัดอย่างไรก็ไม่พ้นทาง นิ้วร้ายเริ่มกรีดกรายตามรอยแยกอีกครั้ง "อื้อ..ไตรน่ะ ปล่อยบี๋ก่อน" "ก็ถามไม่ตอบ เมื่อกี้เจ็บไหม" ไตรฉัตรกระซิบอยู่ที่ริมใบหู ลมหายใจอุ่นๆ ทำเอาเหมือนแพรลืมคำถามที่เขาถาม "เจ็บซิ" เหมือนแพรเริ่มดิ้นขลุกขลักเพราะนิ้วยาวของเขาเริ่มซุกซนก่อกวนนอกจากแหวกกลีบกุหลาบให้แยกแล้วยังไล้นิ้วเขี่ยขยี้อยู่แถวช่องทางรัก จนเธอเผลอเกร็งท้องน้องคิดว่าเขาจะกดนิ้วลงไปเสียอีก แต่ก็เพียงวนเวียนอยู่แบบนั้น "อื้อ..ไตร..พะ..พอแล้ว" เสียงกระเส่าเอ่ยแทบไม่เป็นคำ มือเล็กดันแขนเขาให้ออกห่าง แต่แขนเขาแข็งแรงมากจนมันไม่ขยับไปทางไหน จนเธอเผลอจิกเล็บเขาที่แขนเขาไว้แน่น "เสียวไหม" "อ๊ะ .." เหมือนแพรแหงนหน้าขึ้น แล้วก็กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้แน่น เพราะมันคอยจะส่งเสียงลามกออกมา "พอจริงหรือ" เสียงทุ
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 12 คืนวันไนต์ 2
ฝ่ามือใหญ่ดึงชายผ้าขนหนูออกมาเพียงนิด ก็เผยให้เห็นร่างอรชรขาวผ่องอวดสายตา ไตรฉัตรแอบลอบกลืนน้ำลายจากที่เคยเห็นภายนอกเขาคิดว่าเธอก็คงธรรมดา หน้าอกอิ่มแม้ยามเธอใส่ชุดเซ็กซี่มันก็ไม่ได้ดูใหญ่โตขนาดนั้น แต่ที่เขาเห็นอยู่ตอนนี้ อีกทั้งฝ่ามือใหญ่ที่กอบกุมไว้ทั้งเต้าจนเต็มมือมันอวบอิ่มอยู่ไม่น้อย เขาก้มลงมาดูดยอดอกสีอ่อนชูชันอีกข้าง เหมือนแพรสะดุ้งตัวนิด แต่เมื่อปากเขาดูดเน้นเธอก็แอ่นอกขึ้นหา มือเรียวสอดเข้าไปที่เรือนผมดกดำของเขา ปลายนิ้วขยุ้มเบาๆ ยามเมื่อลิ้นร้ายกวัดเกี่ยวยอดไตแข็งชูชัน อีกข้างก็ถูกปลายนิ้วเรียวเขี่ยขยี้ เขาย้ายจากข้างนั้นก็ไปข้างนี้อย่างไม่รู้เบื่อหน่าย "อะ..อื้อ.." เหมือนแพรเริ่มส่งเสียงในลำคออย่างไม่อาจกลั้น ยามเมื่อคนด้านบนเริ่มรุนแรงขึ้นมันไม่ได้เจ็บแต่กลับเสียวซ่านไปทั้งตัว เหมือนแพรสัมผัสได้ถึงแรงบีบตัวที่ช่องทางว่างเปล่าด้านล่างกลางกายสาว จนอยากให้เขาเข้ามาสัมผัส มือใหญ่ลูบไล้ผิวเนียนจนมาถึงจุดที่เธอเพิ่งเผลอคิดเตลิดไปเมื่อครู่ นิ้วยาวกรีดตามรอยแยกที่ปิดสนิทปลายนิ้ววนเวียนอยู่ปากทางรักที่ฉ่ำแฉะ แค่เพียงนิ้วเขาจุ่มลึกลงไปเหมือนแพรก็ผวาตัวเข้าหารั้งแขนแกร่งเขาไว้เป
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 12 คืนวันไนต์
ใบหน้าหวานปรือตามองคนตัวโตอย่างรอคอยคำตอบ มือใหญ่ยังไม่ปล่อยจากท้ายทอยเธอ ใกล้กันเพียงนิด แต่เหมือนยิ่งรู้สึกไกลเขาขึ้นไปอีกเพียงเพราะคำพูดที่เธอเผลอเอ่ยปากออกมานั่นหรือเปล่า อีกใจก็หวาดหวั่นไม่น้อยกลัวเขาจะปฏิเสธ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะเรื่องที่เธอได้ยินมา มันถึงช่วยเพิ่มความกล้าให้เธอถึงขนาดนี้ "ถ้าผ่านคืนนี้ไปแล้ว ความเป็นเพื่อนของเรามันอาจจะไม่เหมือนเดิมนะ" เสียงทุ้มเอ่ยเตือนคนตัวเล็ก "ความจริงสำหรับเรา มันไม่เหมือนเดิมตั้งแต่ที่เธอปฏิเสธเราคราวนั้นแล้ว ไหนๆ เธอก็ปฏิเสธเราอีกครั้ง ผ่านคืนนี้ไปเราอาจจะเป็นแค่คนรู้จักกันเฉยๆ ก็ได้" "เธอแน่ใจนะ" "อื้ม" "ไปคอนโดเรานะ" ไตรฉัตรกระซิบบอก เหมือนแพรจึงได้แต่พยักหน้า ภายในรถยังคงไม่มีเสียงของคนทั้งสอง เหมือนแพรได้แต่หันหน้ามองไปข้างกระจก ไม่ได้สนใจคนขับรถที่คอยจะหันมามองเธออยู่บ่อยๆ ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดสนิท แต่กลับมองไม่เห็นดวงดาวสักดวง คงมีแต่แสงสายฟ้าที่แลบลงมาเป็นระยะๆ และเวลาต่อมาสายฝนก็โปรยปรายลงมาพอให้ชุ่มฉ่ำ จากสถานบันเทิงไตรฉัตรขับรถเพียงไม่นานก็มาถึง คอนโดหรูใจกลางเมืองราคาแต่ละห้องแทบจะไม่ต่ำกว่ายี่สิบล้
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 11 อีกครั้ง 2
อ้นขึ้นเสียงใส่แล้วก็จับแขนบี๋ให้เดินตามออกมา แต่ไอ้มอสก็รั้งแขนเธออีกข้างไว้ เหมือนแพรพยายามสะบัดให้หลุดแต่มันก็ไม่หลุด เมื่ออ้นหันไปจะผลักออก แต่กลับโดนไอ้มอสชกเข้าที่ปากอย่างจัง เมื่อมืออ้นหลุดจากเหมือนแพร เธอก็ถูกมอสดึงให้ไปยืนอยู่ข้างๆ "ปล่อยนะมอส" เหมือนแพรดึงมือออกจากการเกาะกุมอย่างยากลำบากกว่าจะหลุดออกมาได้ แต่พอหลุดออกมาได้เธอก็รีบวิ่งออกมา อ้นรีบคว้าแขนไอ้มอสไว้เพราะมันจะจับเหมือนแพรอีกครั้ง รั้งให้มันถอยหลังไปเกือบชนผนังห้องน้ำ เมื่อตั้งหลักได้ มอสก็ถลาเข้าใส่เหมือนแพรอีกครั้ง เธอรีบวิ่งมาได้เพียงไม่กี่ก้าว ก็ชนกับร่างใหญ่ของไตรฉัตร ที่วิ่งขึ้นบันไดมาอย่างรีบร้อน เขาคว้าเธอไว้ในอ้อมแขน ไอ้มอสที่กำลังจะถึงตัวเธอ จึงถูกเขาถีบจนหงายหลังไปนั่งกับพื้น "มึงเลิกยุ่งกับบี๋ได้แล้วไอ้มอส ไม่งั้นอย่าหาว่ากูไม่เตือน" เสียงทุ้มต่ำเน้นคำพูดทีละคำ สายตาคมดุยิ่งดูเย็นชาจ้องหน้าไอ้มอสเขม็ง เหมือนแพรสะอื้นตัวโยนอยู่ในอ้อมกอดของไตรฉัตร เขาลูบผมเธอสองสามครั้ง ก่อนจะรั้งเอวให้เธอเดินออกมาจากตรงนั้น โดยมีอ้นเดินตามออกมาด้วย โดยไม่สนใจไอ้มอสที่ยังนั่งอยู่กับพื้นตรงนั้น มอสก้มมอง
รักอีกครั้งไม่อยากเป็นเพื่อน (ไตรฉัตร) ตอนที่ 11 อีกครั้ง
"พูดมาอ้น ตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้น" เหมือนแพรยังไม่ยอมถอยห่างจากหน้าประตูยืนขวางอ้นไว้อย่างนั้น สายตาคาดคั้น จนในที่สุดอ้นก็ทนไม่ไหว เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เผื่อคนทั้งสองจะเข้าใจกันมากขึ้น กลับมารักกันอีกครั้งได้ "ก็ที่ไอ้ไตรมันปฏิเสธเธอ เพราะไอ้มอสไปบอกมันว่าไอ้พีมันชอบเธอ" เสียงถอนหายใจหนักๆ ของมอสก่อนจะเอ่ยปากเล่า แต่เมื่อเหมือนแพรได้ฟังก็ยิ่งไม่เข้าใจมากขึ้นไปอีก "เกี่ยวอะไรกับพี" "ไอ้ไตรกับไอ้พี มันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ เคยทะเลาะตีกันเกือบตายตอนม.ปลายเพราะชอบสาวคนเดียวกัน มันเลยสัญญากันไว้ว่าจะไม่ชอบผู้หญิงคนเดียวกับเพื่อนอีก" "แล้วเกี่ยวอะไรกับเรา พีไม่ได้ชอบเราสักหน่อย" "ก็ไอ้มอสมันไปบอกไอ้ไตรแบบนั้น บอกว่าไอ้พีมันรักเธอ กำลังจะขอเธอคบเป็นแฟน ไอ้ไตรมันเลยปฏิเสธ เพราะไม่อยากเสียเพื่อน แต่สุดท้ายเธอกลับไปคบกับไอ้มอส ทุกคนก็เลยงง ไล่ไปไล่มาจนสุดท้ายเราไปถามไอ้พี มันบอกไม่เห็นรู้เรื่อง ถึงได้เข้าใจว่าไอ้มอสมันโกหก เพราะมันก็ชอบเธออยู่" เหมือนแพรส่งโทรศัพท์คืนให้อ้น เธอไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอย่างไรดีหรือควรจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองตอนนี้อย่างไร มันชาวูบไปทั้งตั
You may also like
