Mag-log inหงส์หยกเดินเข้าไปข้างใน พร้อมยื่นบัตร VVIP ให้การ์ดที่ยืนเฝ้าประตูอยู่
"เชิญครับคุณหงส์" การ์ดตัวใหญ่พูดและผายมือเชิญให้เธอเดินเข้าไปด้านใน พร้อมกับรอยยิ้มที่ส่งให้เป็นประจำ เธอเพียงแต่ยิ้มตอบและพยักหน้าให้ สิ่งนั้นทำให้บรรดาการ์ดที่เฝ้าอยู่ตรงนั้น ต่างมองตามกันตาไม่กะพริบ "คุณหงส์แม่งสวยมากเลยว่ะ" "เออ ดูดีไปหมดทุกอย่าง ผู้หญิงอะไรวะ" เมื่อเข้ามาในโซน VVIP หญิงสาวก็ไปนั่งที่ประจำของเธอ ก่อนจะมองไปรอบ ๆ ก็ยังคงเห็นเหล่าบรรดาหนุ่ม ๆ ทั้งหลายคอยบริการสาวน้อยใหญ่ เป็นภาพที่เธอเห็นจนชินตา "ทำไมวันนี้มาเร็วยะ" ครีมที่เดินเข้ามาถามคนที่นั่งทอดสายตามองไปข้างล่าง "พอดีว่าง" ทั้งเธอยังรู้สึกเบื่อ ๆ กับงานหลาย ๆ อย่าง "จ้ะ สนใจน้องคนไหน นั่นเด็กใหม่เข้าอาทิตย์นี้ พึ่งเริ่มงาน NVIP คนนี้สะอาด" ครีมพูดพร้อมกับส่งสายตาไปที่ผู้ชายที่ยืนอยู่บนเวทีโชว์ตัว "ก็ดูดีนะ แต่ไม่น่าสนใจ" หญิงสาวพูดเสียงเรียบ พร้อมกับกวาดตาไปรอบ ๆ เพื่อหาใครบางคนที่ทำให้เธอถูกใจ "เอาเถอะน่าค่อย ๆ ดูไป ต้องมีสักคนที่ถูกใจแก" ครีมจับมือเบา ๆ และพยักหน้าให้ "..." เธอก็หวังเหมือนกันว่าวันนี้จะเจอคนที่เธอถูกใจบ้าง เนื่องจากก็ไม่เจอคนคนนั้นมานานแล้วเหมือนกัน "แล้วเครื่องดื่มแกจะเอาอะไร" "เอาไวน์มาแล้วกัน" "จัดไปจ้ะ เพื่อนรัก" พอพูดจบครีมก็เดินออกไปจากห้อง เพื่อไปสั่งของว่างกับไวน์ราคาแพงมาบริการให้เพื่อนรักของเธอด้วยตัวเอง "หายไปไหนวะ" เมื่อหลุดจากสองสาวที่ทะเลาะกันเพื่อแย่งเขาได้ ชรัชก็รีบเดินตรงเข้ามาภายในบาร์ เพราะต้องการเจอผู้หญิงคนนั้น... "อ้าว พี่เฟิส นี่มึงจะมาทำงานจริง ๆ เหรอ" คิวที่กำลังเดินดูงานอยู่ เมื่อเห็นรุ่นพี่คนสนิทมาที่นี่อีกก็คิดว่าคงหลงคารมพี่สาวเขาเข้าอีกคนแล้ว "ทำงานพ่อมึงสิ ไอ้ห่า ไอ้ฉิบหาย มึงหาแต่เรื่องแต่ราวให้กู" ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างหงุดหงิด "ฮ่า ๆ ๆ ก็งานนี้เหมาะกับคนแบบมึงสุดละ มึงดู มีแต่หญิง นั่นก็หญิง นี่ก็หญิง" คิวพูดพร้อมกับชี้ไปรอบ ๆ ให้เขามองตาม "กวนตีนนะมึง" "ไป ห้องทำงานกูอยู่ทางโน้น" "ไปทำไม" "ก็กูกำลังจะเข้าไปทำงานไง" "แล้วเกี่ยวอะไรกับกู" "อ้าววว ไม่ได้มาหากู?" "แล้วกูบอกมึงตอนไหนว่ามาหามึง" "ห่า แล้วคือมึงมาทำไร" คิวถามอย่างไม่เข้าใจ "มาหาพี่สาวมึง" "อยู่ข้างบน ห้อง VVIP" "เออ" พูดจบชรัชกำลังจะเดินไป แต่คิวก็ดึงแขนเขาไว้ก่อน "เดี๋ยว มึงจะไปไหน" "ก็ขึ้นไปหาพี่สาวมึงไง" "ขึ้นพ่อมึงสิ ขึ้นไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่โฮสต์กับลูกค้า VVIP" "เมื่อวานยังขึ้นไปได้" "ก็กูพาขึ้นไปไงครับ" "งั้นมึงก็พากูขึ้นไปดิ" "เมื่อวานมึงก็เห็นพี่สาวกูจะกินหัวกูอยู่แล้ว ถ้ากูพามึงขึ้นไปอีกวันนี้จบกันอนาคตกู" คิวพูดพร้อมกับถอนหายใจออกมา "เหี้ยไรวะกู!" ชายหนุ่มได้แต่เสยผมลวก ๆ ด้วยท่าทางสุดเท่อย่างเป็นธรรมชาติแบบไม่ได้คิดอะไร แต่หารู้ไม่ว่าตั้งแต่เขาเดินเข้ามา และไปหยุดคุยกับคิว มีดวงตาสวยคู่หนึ่งจ้องมองอยู่ตลอดเวลา พร้อมกับปากบางที่ยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกพอใจ... "เออคิว ว่าแต่มึงเห็นผู้หญิงใส่ชุดเดรสสีแดงเดินเข้ามาไหม" "เดรสสีแดงมันกว้างไป มึงดูใครไม่ใส่สีแดงบ้าง" คิวพูดพร้อมกับหันมองรอบ ๆ และชรัชก็มองตาม แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ วันนี้ก็ไม่ใช่วันอาทิตย์นี่หว่าทำไมสีแดง "แล้วคนที่ขาว ๆ สวย ๆ หน้าหมวย ๆ หน่อยล่ะ มึงพอจะเห็นไหม" "แล้วมาเที่ยวที่แบบนี้ ใครจะแต่งให้ตัวเองไม่สวยมาวะ" "ห่า! ไม่ได้เรื่องเลยมึง" "เออ นั่นไงเจ้กู มึงมีไรไปคุยสิ" "เออ จริงด้วย" ชรัชเกือบลืมไปแล้วว่าเอาเอกสารที่ไม่เซ็นมาคืน เพราะมัวแต่ถามหาผู้หญิงตัวหอมคนนั้น ไม่รู้ไปอยู่โซนไหน อยากเจออีกครั้งจังว่ะ "อ้าว ว่าไง" ครีมเดินมาหาและถามเสียงเรียบ "ผมเอาเอกสารมาคืน" "ไม่ทำ?" หญิงสาวถามพร้อมกับยิ้มมุมปาก "อ่า…ครับ" ชายหนุ่มยื่นเอกสารซองนั้นคืนให้เธอไป "เสียดายจัง ไม่งั้นฉันจะให้ขึ้นไปบริการเพื่อนฉันซะหน่อย" "ไม่ดีกว่าครับ" ชรัชปฏิเสธเสียงเรียบ "พี่หงส์มาเหรอเจ้" คิวถามขึ้นพร้อมกับตาลุกวาว "ใช่ ไม่รู้จะเอาใครขึ้นไปบริการดี หงส์ยิ่งถูกใจคนยาก ๆ อยู่ด้วย" "ไปดิพี่ มึงไปลองดูไหม" คิวพูดพร้อมกับสะกิดชรัชเบา ๆ ด้วยท่าทางตื่นเต้น "กูมะ..." พูดยังไม่ทันจบสายตาก็พลันเห็นผู้หญิงชุดเดรสสีแดงแวบ ๆ พอดี และเขาก็คิดว่าถ้าเป็นเธอคนนั้นก็คงจะดี ว่าแล้วก็คิดอยากจะเปลี่ยนใจ ทำงานแบบนี้ขึ้นมาเสียแล้วสิ "ช่างเถอะ เอกสารไม่ได้ไปก๊อบปี้ไว้ที่ไหนนะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเปิดดูซอง เอกสารที่เขายังไม่ได้เซ็นอะไรลงไป "ครับ แต่เดี๋ยวก่อนนะ ผมยังไม่ได้อ่านรายละเอียดอะไรมากมายเลย ขออ่านแล้วค่อยเอาให้คุณได้ไหม" "อือ ถ้างั้นก็รีบอ่านนะ ถ้าโอเคยังไงเอาเอกสารขึ้นไปให้ฉันก็แล้วกัน อะนี่เอกสารนาย" "แล้วถ้า..." "ฉันเป็นคนไม่ชอบอะไรที่มากเรื่อง ทำก็ทำ ไม่ทำคือไม่ทำ!" พูดจบครีมก็เดินออกไป ไม่ปล่อยให้เขาได้พูดอะไรต่อ "คิว พี่สาวมึงนี่แม่ง..." ชายหนุ่มพูดพร้อมกับกัดปากเบา ๆ "เออน่าพี่ เจ้เขาต้องบริหารบาร์ใหญ่โตขนาดนี้ ทั้งมีลูกน้องผู้ชายอีกหลายร้อย ก็ต้องมีความเป็นผู้นำแบบนี้เป็นธรรมดา" "หึ! เยอะอย่างมาก" ผู้หญิงที่ดูเป็นผู้นำแบบนี้เขาโคตรไม่ชอบเลย เพราะผู้หญิงทุกคนที่เขารู้จัก ไม่ว่าจะเป็นใครก็ยอมเขาหมด ไม่เคยเลยที่จะเจอใครพยศใส่ได้แบบนี้ "เถอะน่า ว่าแต่ถ้ามึงสนใจก็ลองดู" "กูยังไม่ตัดสินใจ ขอดูรายละเอียด..." หมายถึงรายละเอียดลูกค้า VVIP คนนั้นนะว่าน่าสนใจมากแค่ไหน "เรื่องมากฉิบหาย" "เออ แล้วมึงไม่ต้องบอกใครนะ เรื่องที่กูเป็นใครฐานะเป็นยังไง พี่สาวมึงก็ห้ามบอก" ชายหนุ่มพูดด้วยท่าทางที่จริงจังกว่าครั้งไหน ๆ "ทำไม รวยจะตายโหงตายห่าแต่มาทำงานเป็นโฮสต์เนี่ยเหรอ กูว่าถ้าเรื่องมึงลงโซเชียลมึงจะดังว่ะพี่ ฮ่า ๆ ๆ" คิวหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ "ไอ้ห่า ทำตามที่กูบอกนะมึง กูจะขึ้นไปรอพี่สาวมึงข้างบน" "ไปเหอะ กูก็เบื่อมึงจะแย่แล้ว" พูดจบคิวก็เดินออกไปดูงานต่อ "ไอ้ห่า!" ติ๊ง! ชายหนุ่มเดินขึ้นไปห้อง VVIP พร้อมกับเสียงประตูอัตโนมัติที่เปิดออก เผยให้เขาได้เห็นผู้หญิงคนนั้น... ใช่ คือเธอ เธอจริง ๆ คนที่ตัวหอมติดจมูกเขามาถึงตอนนี้ ทำให้เขามองเธอจนตาค้างอยู่แบบนั้น ด้านหญิงสาวก็ชะงักไปเหมือนกัน เมื่อเห็นชายหนุ่มเดินเข้ามา แววตาทั้งคู่สบกันพอดี เพราะเธอก็ไม่นึกว่าเขาจะเป็นโฮสต์ VVIP ทั้ง 2 คนจ้องตากันเหมือนตกอยู่ในภวังค์ แต่พอได้สติขึ้นมา เธอก็นั่งยืดตัวตรงหลังตรง ด้วยท่าทางที่สง่างาม ดุจนางฟ้าแบบที่เธอเป็น "เอ่อ..." ชรัชเป็นฝ่ายพูดออกมาก่อน "ฉันก็ว่าฉันยังไม่ได้เรียกใครนะ" เธอพูดพร้อมกับมองไปที่เขาด้วยใบหน้าเรียบเฉย "คือผม..." ติ๊ง "อ้าว แล้วทำไมนายขึ้นมาเร็ว" ครีมเดินเข้ามาพร้อมกับพนักงานเสิร์ฟอีก 2 คน ที่ถือเครื่องดื่มและของว่างเข้ามา "คือ..." "ไปคุยกันอีกห้อง" "คะ...ครับ" "เดี๋ยวฉันมานะหงส์" หญิงสาวพยักหน้าให้ พร้อมกับหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ แล้วมองไปที่ชายหนุ่มด้วยท่าทางสุดเซ็กซี่อย่างเป็นธรรมชาติ การกระทำนั้นของเธอ ทำให้คนที่มองเธออยู่ก่อนแล้วกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ จนลูกกระเดือกขยับขึ้นลง 'แม่งกูชอบเธอสัส ๆ'Rrr Rrr Rrr เสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มดังขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ เขาลืมตาขึ้นมางัวเงีย หันไปมองข้าง ๆ เจอเธอกอดเขาไว้แน่น ซึ่งเมื่อคืนกว่าจะเสร็จกิจกรรมกันก็ปาไปตี 2 กว่าแล้ว นี่ก็เป็นครั้งแรกเลยที่เธอกอดเขา ทุกครั้งจะเป็นเขาที่กอดเธอ พอเห็นแบบนี้ก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ "มันโทร.มาทำไมของมันตั้งแต่เช้าวะ" ชายหนุ่มบ่นพึมพำอย่างหัวเสีย เมื่อเห็นชื่อลูกน้องคนสนิทโชว์อยู่หน้าจอโทรศัพท์ เขาก็ค่อย ๆ แกะมือเธอออกอย่างเสียดาย ก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบหน้าผากมนของเธอเบา ๆ แล้วเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อรับโทรศัพท์ "เออ" เขากดรับสายปอนด์ลูกน้องคนสนิท ด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดใจ (ปอนด์ : บอสไม่ได้เข้ามาดูงานหลายวันแล้วนะครับ) "มึงก็ดูไปก่อนแล้วกัน ช่วงนี้กูมีอะไรต้องทำเยอะ" เยอะของเขาในตอนนี้คือ ติดคนตัวบางที่นอนอยู่บนเตียง (ปอนด์ : แต่บอส...โชว์รูมก็ไม่เข้า เต็นท์ก็ไม่เข้า มันหลายวันเกินไปแล้วนะครับ) "มึงเป็นพ่อกูเหรอวะปอนด์" (ปอนด์ : โธ่ บอสครับ คุณยุพินมาวันก่อนถามจนพวกผมตอบกันไม่ได้ บอสก็เข้ามาหน่อยเถอะ) "นี่แม่กูเข้าไปด้วยเหรอ" (ปอนด์ : เข้ามาก็บ่นพวกผมหูชาเลย ผมถึงโทร.หาบอสนี่ไง บอกบอสไม่รับแล้วก็ไม่โทร.
หงส์หยกเดินเข้าบริษัทด้วยท่าทีที่ไม่ปกติ เธอไม่ยิ้มแย้มรับคำทักทายจากใครเลยแม้แต่น้อย ทั้งทุกคนยังรู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ซ่านไปรอบตัวเธอจนพนักงานหลายคนไม่กล้าทัก และเหมือนจะเข้าหน้าไม่ติดพอเธอเข้าไปในห้องประชุม ก็เห็นลูกน้องที่เกี่ยวข้อง 10 กว่าคนยืนรออยู่ก่อนแล้ว"นี่มันเกิดอะไรขึ้น ฉันต้องการคำอธิบาย" เสียงดังกังวานก็ก้องไปทั่วห้อง พนักงานทุกคนในห้องตอนนี้ต่างตัวสั่นและก้มหน้าทุกคน"เอ่อ""พจน์!""มาเจอตอนทีมวิจัยของเราเข้าตรวจสอบครับ แยกออกไปแล้วถึงรู้ว่าเป็นทองปลอม" พจน์พูดพร้อมกับก้มหน้า ไม่กล้าสบตา"นี่มันทองคำนะ ไม่ใช่ของเล่น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ ระบบความปลอดภัยแน่นหนาขนาดนั้น จะมีทองปลอมปนมาได้ยังไง" เธอพูดด้วยท่าทางที่โมโหเต็มทน"..." พนักงานทุกคนก็ได้แต่เงียบ ก้มหน้ากุมมือตัวเองไว้"ฉันรู้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาจากคนใน และตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าใคร แต่เชื่อไหมว่ามันไม่เกินความสามารถฉัน""..." แต่ละคนก็ได้แต่ก้มหน้าและพากันเงียบ"เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใหญ่มาก ต้องสอบคนที่ใกล้ชิดทั้งหมด""ค่ะ/ครับ""พจน์ออกไปตามไอทีมา นกไปตามคุณยงค์ ส่วนฉัตรเธอตามฉั
"อ้าว หงส์ เจอกันอีกแล้วนะจ๊ะ" รตีที่เดินตามเธอมาสักพักแล้ว ก็ถือโอกาสแสดงตัวออกไปทักทาย พร้อมกับแสดงรอยยิ้มร้าย ๆ ให้เธอ "..." เธอได้แต่มองด้วยสีหน้าไม่พอใจ แล้วก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป "หึ นี่มากับใครเหรอ อย่าบอกนะว่า..." "เรื่องของฉัน" เสียงเรียบนิ่งพูดออกมาอย่างไม่พอใจ "น้าก็แค่ถามเอง เห็นนีน่าเล่าให้ฟังว่า ครั้งก่อนก็เจอหงส์อยู่กับผู้ชายคนนี้ใช่ไหม" เธอพูดพร้อมกับหันหน้าไปมองลูกสาวอย่างนีน่า ที่กำลังจ้องผู้ชายตรงหน้าตาเป็นมัน "ใช่ค่ะ เจอกันอีกแล้วนะคะ" "ครับ" ชรัชตอบเพียงเท่านี้ เมื่อมองหน้าหญิงสาวข้างกาย ก็พอจะเดาได้ว่าเธอกับ 2 คนนี้ไม่ถูกกัน และเขาก็เริ่มจำได้ว่า เขาเคยเห็นผู้หญิงคนนี้กับลูกน้องของเธอที่หน้าคลับของคชา วันนั้นผู้หญิงคนนี้แสดงอาการหึงหวงอย่างชัดเจน แล้วกับเธอเองดูไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกันเลยด้วยซ้ำ ระหว่างผู้หญิงคนนี้กับลูกน้องของเธอ มันคืออะไรกันแน่ ชายหนุ่มได้แต่ครุ่นคิด "นาฬิกาสวยดีนะ ดูแล้วน่าจะแพง" รตีพูดพร้อมกับมองไปที่ข้อมือชายหนุ่มที่สวมนาฬิกาเรือนนั้นอยู่ "จะแพงไม่แพงมันเรื่องอะไรของเธอ" "ฉันแค่แปลกใจน่ะ ทุกวันนี้นี่เลี้ยงผู้ชายแล้วเหรอ ดูท่าแล
เขาไม่เคยคิดถึงใครเท่าเธอมาก่อนเลยในชีวิต ผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตก็แค่ทางผ่าน ไม่เคยรอใคร หรืออยากตามมาเอาใจใครได้ขนาดเธอ และในเมื่อเขาเป็นคนรอไม่เก่ง นับแต่นี้ไปเขาจะไม่รอเธออีก เพราะเขาจะไปอยู่ในชีวิตเธอ...ผ่านไปกว่า 2 วันที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน ซึ่งคนหน้ามึนอย่างเขาก็ไม่ยอมไปไหน แล้วก็ไม่ให้เธอไปไหนด้วย เพราะรู้มาว่าเธอเพิ่งไปทำงานมา และสุดสัปดาห์แบบนี้ก็เป็นวันหยุดของเธอซึ่งตลอด 2 วันมานี้ก็ไม่พ้นเรื่องบนเตียง เขากับเธอมีอะไรกันตลอดเกือบทั้งวันทั้งคืน ช่วงเหนื่อยก็แค่หลับ ตอนหิวก็สั่งอาหารมา ซึ่งตัวเขาเองเป็นคนจัดแจงทุกอย่าง เมื่อดูจากใบหน้าที่เรียบนิ่งของเธอ เขาก็เริ่มเดาทางอะไรได้หลายอย่างRrr Rrr Rrr"อื้มมม พจน์" เธองัวเงียตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์ พร้อมกับแกะแขนแกร่งของใครบางคนที่กอดเธอไว้แน่นออก"วันนี้คุณหงส์ไม่เข้าบริษัทเหรอครับ" เป็นเสียงพจน์ลูกน้องคนสนิทอีกคนของเธอ"..." เมื่อได้ยินประโยคนี้เธอก็รีบกดดูเวลา ซึ่งเธอก็ต้องตกใจ เพราะตอนนี้ 9 โมงกว่าแล้ว คนอย่างเธอไม่เคยเหลวไหลเรื่องงาน ซึ่งนี่ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกในชีวิต"คุณหงส์ไม่สบายหรือเปล่าครับ" พจน์ถามด้วยน้ำเสียงเป็น
"นะ...นาย""อยากมากเลยเหรอครับ ผมจะทำให้คุณมีความสุขมากกว่านี้อีก"เขาก้มหน้าลงไปกลางหว่างขาเธอ ก่อนจะกดจูบลงที่กุหลาบดอกสวยจนเธอสะดุ้ง รีบยกมือขึ้นมากัดนิ้วตัวเอง สายตาก็จ้องมองเขาอย่างไม่ลดละ"จุ๊บ จ๊วบบบ หื้มมม""ซี้ดดด อื้มมม อ่าา" จนเธอถึงขั้นครางออกมา"ชอบไหม หื้มมม จุ๊บบบ จ๊วบบบ""อ๊าาา อื้มมม อื้มมม"เธอบิดเร่าตัวไปมาตามจังหวะใส่หน้าเขาอย่างลืมตัว คนตัวโตก็กดลิ้นละเลงเลีย ด้วยจังหวะที่เร็วและแรงขึ้น จนคนตัวบางยกสะโพกเข้าหา จนตอนนี้กุหลาบสวยของเธอติดเข้ากับจมูกเขา"เป็นยังไงบ้าง หื้มมม คุณชอบไหม จุ๊บบบ""อ๊าาา อืมมม ...อ่าาา""ผมถามว่าชอบไหม จ๊วบบบ" เขาสอดลิ้นร้ายเข้าไปภายในร่องของเธอ"อ๊ายยย ชะ ชอบบบ อื้อ""จุ๊บบบ จ๊วบบบ จุ๊บบบ""อ๊ายยย อ๊ะ""แบบนี้ดีไหม อ๊าาา" เขาพูดพร้อมกับสอดนิ้วเข้าไปในร่องรักของเธอ แล้วเลียต่ออย่างหิวโหยยย"อ๊ายยย เสียววว เสียวววมาก""หื้มมม แผล็บบบ ต้องการอะไรครับที่รัก""อื้มมม แรง ๆ แรง ๆ อีก""จัดไปครับ"แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แผล็บ แผล็บ แผล็บเขาแหย่นิ้วเข้าไปที่ร่องรักของเธออย่างรัวเร็ว พร้อมกับปากที่ดูดดื่มน้ำหวานของเธอไปด้วย เธอรู้สึกเสียวซ่านจนร้องเส
จากสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย ทำให้ในหัวเธอโล่งและคิดงานได้หลายอย่าง นอกจากคิดแบบแล้วยังได้ไอเดียธุรกิจอีกด้วย แล้วเมื่อเสร็จธุระอะไรเรียบร้อยเธอ ก็เตรียมตัวกลับไทย"พร้อมแล้วค่ะคุณหงส์" จางลี่เข้ามาบอก เมื่อเตรียมทุกอย่างให้เธอพร้อมเดินทางเรียบร้อย"ขอบใจมากนะจางลี่""ลี่ยินดีค่ะ""สวัสดีนะคะพี่จางลี่" ฉัตรพูดขึ้นบ้าง"มีอะไรก็โทร.มานะฉัตร""ขอบคุณค่ะ ไว้เจอกัน""เดินทางปลอดภัยนะคะคุณหงส์ ฉัตร"ณ คอนโดมิเนียมหงส์หยก"กลับไปพักผ่อนเถอะฉัตร""ค่ะคุณหงส์""เจอกันวันจันทร์""ค่ะ มีอะไรก็โทร.หาฉัตรได้ตลอดเลยนะคะ""ขอบใจมาก""ค่ะ"เมื่อร่ำลากับลูกน้องเสร็จ หญิงสาวก็กำลังจะเดินเพื่อขึ้นไปที่เพนต์เฮาส์ของเธอ แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อมีใครบางคนยืนรอเธออยู่"รตี" เธอพูดเสียงเรียบ แล้วข่มอารมณ์ไม่พอใจเอาไว้"ไง ไม่เจอกันนานเลยนะ""...""ไม่คิดจะทักทายน้าบ้างเหรอจ๊ะ""ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับเธอ""อย่าห่างเหินนักสิ ยังไงฉันก็เป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของพ่อเธอนะ""หึ ไม่อายบ้างหรือยังไง" เธอแค่นหัวเราะในลำคอ"คนที่อายต้องเป็นแม่เธอมากกว่า""...""ฉันพูดถูกละสิ""เธอมาทำอะไรที่นี่""ฉันก็เอาการ์ดเชิญมาให้ด้วย







