5 โฮส VVIP

"ผมเปลี่ยนใจแล้ว ผมจะทำ" ชายหนุ่มพูดเสียงเบา และมีท่าทีที่เปลี่ยนไป ต่างจากตอนที่อยู่ข้างล่างโดยสิ้นเชิง

"ทำ?" หญิงสาวหรี่ตาถาม ไม่เข้าใจว่าอะไรทำให้เขาเปลี่ยนใจได้เร็วขนาดนี้

"อ่า แต่ผมต้องได้บริการเพื่อนคุณคนนั้นเท่านั้น"

"ร้าย" เธอพูดพร้อมกับส่ายหน้าเบา ๆ

"แล้วปกติจะได้ออกไปกับลูกค้าปะ" ชายหนุ่มถามขึ้นด้วยความสนใจ

"ถ้าลูกค้าอยากให้ไป และนายเองก็อยากไปด้วย ก็ค่อยมาเซ็นสัญญา NVIP"

"คืออะไร" เขาถามอย่างไม่เข้าใจ

"ก็เรื่องอย่างว่า"

"ผมชอบ" เขาพูดพร้อมกับผุดรอยยิ้มร้าย ๆ ออกมา

"นายนี่ใช้ได้จริง ๆ"

"แต่ผมอยากไปกับเพื่อนคุณนะ" เขารู้สึกชอบเธอ จนอยากกระแทกร่างบางของเธอหนัก ๆ หลาย ๆ ครั้ง สัญญาจะตั้งใจทำให้ดีที่สุด ให้ลืมไม่ลงเลย

"อันนี้แล้วแต่นะ ว่าหงส์เขาจะถูกใจนายไหม รายนั้นเขาเป็นคนถูกใจคนยาก และมีไม่กี่คนหรอกที่จะได้ไปบริการ NVIP เพราะคนนั้นต้องสะอาดและดูดีมาก ๆ"

"ผมเลย รูปหล่อ ขาว สูง ยาว ใหญ่ หุ่นดี เนื้อตัวสะอาดสะอ้าน และที่สำคัญ ลีลาผมก็เด็ดใช้ได้" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตสีกรมของตัวเองออก 2 เม็ด เผยให้เห็นร่องอกที่สุดแสนจะเพอร์เฟกต์ ทั้งยิ้มออกมาด้วยความภาคภูมิใจ

"หึ อันนั้นให้คนอื่นเขาพูดเถอะย่ะ" หญิงสาวยิ้มอย่างชอบใจ คนอะไรจะบ้ามั่นใจในตัวเองได้มากขนาดนี้

"ไม่รู้แหละก็ผมมั่นใจในตัวเอง ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมผมจะได้ออกไปทำงาน"

"เดี๋ยว แล้วก็มีอีกเรื่องที่นายต้องรู้ สัญญานี้จะมีระยะเวลา 2 ปี ถ้านายไม่ทำแล้ว จะต้องเสียค่าปรับ 1,000,000 บาท"

"1,000,000 บาท!" เขาถึงกับอุทานออกมา

"ใช่ เพราะถ้าทำ NVIP ต้องมีกฎระเบียบ แล้วก็ต้องทำให้ได้"

"..." อะไรวะ ขนาดขายตัว พอจะเลิกยังต้องเสียเงินอีก

"หงส์" ครีมเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับชรัช

"อื้ม" หญิงสาวหันมามองทั้ง 2 คน ดวงตากลมโตของเธอก็ชะงักไป เมื่อประสานสายตากับชายหนุ่มตรงหน้าระยะประชิด ทำให้เธอได้จังหวะมองสำรวจ ใบหน้าอันหล่อเหลา สุดแสนจะมีเสน่ห์ คิ้วเข้มดกดำ ดวงตาคมเฉี่ยว จมูกโด่งได้รูป ตัวสูงใหญ่กว่าเธอมาก ๆ รสนิยมการแต่งตัวก็ดูดีใช้ได้เลยทีเดียว กระดุมที่ปลดออก ก็เผยให้เห็นแผงอกที่เป็นลอน ยอมรับว่าเขาดึงดูดเธอมาก

"..." ไม่ต่างจากชายหนุ่ม ที่พึ่งจะได้มองใบหน้าสวยของเธอชัด ๆ ระยะประชิดแบบนี้

เขาจ้องมองใบหน้าสวย ดวงตาเธอกลมโต แต่หน้าออกจะหมวย ๆ ริมฝีปากอวบอิ่ม ผิวเธอก็ขาวผ่องเป็นยองใย หุ่นบอบบางร่างเล็ก เย้ายวนไปด้วยเนื้อนมไข่ ชุดที่เธอใส่วันนี้ทั้งสั้นทั้งวาบหวิว หน้าอกหน้าใจก็ใหญ่จนล้นทะลักชุดเดรสตัวบางสีแดงนั้นออกมา กลิ่นตัวเธอก็หอมมาก ๆ ยิ่งอยู่ใกล้ ๆ แบบนี้ยิ่งหอมเย้ายวนขึ้นไปอีก หัวใจเขาตอนนี้เต้นกระหน่ำด้วยความรู้สึกที่แปลก ๆ เพราะไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาใจสั่นได้แบบนี้เลยสักคน

"คนนี้ชื่อเฟิส VVIP พึ่งเข้ามาทำงานวันนี้เอง แกโอเคไหม ถ้าจะให้มาบริการ"

"ก็ใช้ได้นะ" เธอพูดพร้อมกับมองมาที่เขา

เขาเองก็ลอบยิ้มออกมาเมื่อได้ยินเธอพูดแบบนั้น

"นั่งสิ"

"คะ...ครับ" ชรัชเดินไปนั่งข้าง ๆ ด้วยท่าทางที่ประหม่า 'ฉิบหายชีวิตกู เคยล่อแต่ผู้หญิง วันนี้กลับโดนผู้หญิงล่อ'

"เออ งั้นแกอยู่กับเฟิสไปนะ เดี๋ยวฉันขอไปดูงานข้างล่างก่อน"

"อืม"

"นายก็ดูแลเพื่อนฉันดี ๆ ล่ะ" ครีมหันมองเขาและทำตาวิ้งให้ 1 ที ก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง

"ให้ผมดูแลพี่นะครับ" เมื่ออยู่กันตามลำพัง ชายหนุ่มก็ขยับเข้ามาใกล้ พร้อมกับพูดข้างใบหูขาวอย่างแนบชิด

"ฉันไม่ชอบให้ใครเรียกว่าพี่" เสียงเรียบสุดแสนจะเยือกเย็นเอ่ยออกมา

"แค่ผมเรียกว่าพี่เอง ก็ไม่ชอบแล้วเหรอ" พูดจบเขาก็ขยับเข้าไปแนบชิดกับเธอ โดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว ไม่รู้อะไรทำให้เขาอยากแกล้งเธอ แต่พอเห็นเธอดุจริง สรรพนามในการเรียกของเขาก็เปลี่ยนไป

"ขยับเข้ามาใกล้เกินไปไหม" เสียงเข้มปนดุของเธอ ทำให้เขาถึงกับชะงักไป

"ผมก็แค่อยากดูแลคุณ" คนหน้ามึนอย่างเขาก็ยิ่งขยับเข้าไปใกล้อีก

"พึ่งมาทำงานจริง ๆ สินะ ถึงดูไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร"

"อ่าครับ ผมก็พึ่งมาทำงานจริง ๆ ใครมันจะไปรู้ พี่ก็สอนผมสิครับ" เขาตอบแบบกวน ๆ

"พึ่งมาทำงานของนาย คือพึ่งเคยมาทำที่นี่หรือเปล่า ตอนฉันเข้ามา ผู้หญิง 2 คนนั้นยังจะตบกันแย่งนายอยู่เลย"

"ฮะ?" 'จากกูเป็นลูกค้า ตอนนี้ 2 คนนั้นมาเป็นลูกค้ากูแล้วเหรอวะ'

"ช่างเถอะ" หญิงสาวพยายามจะไม่พูดต่อ

"นี่คุณจำผมได้ด้วยเหรอ" เขาถามพร้อมกับยิ้มออกมาด้วยความพอใจ ไม่ใช่แค่เขาที่จำเธอได้ เธอที่แทบไม่มองหน้าเขา ก็จำเขาได้เช่นกัน

"ก็ไม่อยากจำหรอกนะ ถ้าตรงที่ทะเลาะกันอยู่ไม่ใช่ที่จอดรถของฉัน" หญิงสาวพูดพร้อมกับหยิบไวน์ขึ้นมาจิบ ด้วยท่าทางที่สุดแสนจะเซ็กซี่เหมือนเดิม

"แล้วถ้า…ต่อจากนี้ไปผมจะบริการแค่คุณคนเดียวล่ะ" ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

และทั้ง 2 คนก็จ้องตากัน เหมือนตกอยู่ในภวังค์ ก่อนที่โทรศัพท์ของหญิงสาวจะดังขึ้นมาขัดจังหวะ

Rrr Rrr Rrr

"ว่าไงฉัตร"

(ฉัตร : เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะคุณหงส์)

"..."

"วันนี้ฉันจะกลับแล้วนะ นี่ค่าตัวนาย" หญิงสาวเปิดกระเป๋าหยิบเงินออกมาให้เขา 1 ปึก ดูแล้วก็น่าจะประมาณ 20,000-30,000

"ทำไมรีบกลับล่ะครับ"

"ฉันมีธุระด่วน"

"แล้วคุณจะมะ..."

"ไว้เจอกัน" ถึงแม้จะรู้สึกดีแปลก ๆ กับผู้ชายตรงหน้า แต่งานของเธอก็สำคัญกว่ามาก

"ผมจะรอคุณนะ จุ๊บ" ชายหนุ่มได้โอกาสก็โน้มตัวลงไปหอมแก้มสวยของเธอเบา ๆ

"..." เธอถึงกับชะงัก แล้วใจเธอตอนนี้เต้นแรงขึ้นมาก

"อือ" เธอพูดจบก็ลุกขึ้นจะกลับ

"ผมอยากบริการแค่คุณนะ"

"..." เธอหันไปพร้อมกับส่งสายตาที่ยั่วยวนมาให้เขาอย่างเป็นธรรมชาติ ก่อนจะเดินออกไป

"ไงมึง เป็นเอ๋อไปเลย"

"กูแม่ง!...ชอบเธอว่ะคิว" ชายหนุ่มถึงขั้นตาเป็นประกาย

"กูจะบอกมึงนะ พี่สาวกู 35 แล้ว พี่หงส์ก็คง 35 มึงเท่าไร พึ่งจะ 30 ไอ้ห่า"

"เหี้ย 35 อะไรจะสวยขนาดนั้นวะ บอกกูว่า 25 กูก็เชื่อสนิทใจ" ตาของเขาก็เป็นประกายขึ้น เธอสวยมากสวยจริง ๆ ดูจากผิวพรรณหน้าตาถ้าบอกว่า 20 ต้น ๆ เขาก็เชื่อ

"พี่หงส์ไม่เอามึงหรอกครับ อย่าฝันไปเลย"

"ทำไม มึงอย่าลืมนะมีแต่ผู้หญิงอยากได้กูทั้งนั้น ขนาดจะซื้อยังให้ฟรี"

"มันคนละเกรดเว้ย นี่นักธุรกิจ Working Woman แม่งทำงานเก่งมาก สวยมาก รวยมาก"

"เออ จริงสิ เธอทำงานอะไรวะ" ดูทรงแล้วก็น่าจะรวยมีตังค์ใช้ได้

"เหมืองทอง เกี่ยวกับทอง มึงคิดว่ารวยไหมล่ะ ดูนี่" คิวก็เข้าเว็บไซต์เปิดให้ชรัชดู เพียงพิมพ์แค่ชื่อ ประวัติของไฮโซหงส์หยกก็ขึ้นมามากมาย

"เหี้ย สวยและรวยมากจริง แล้วยังชอบแต่งตัวเซ็กซี่ด้วยนะ" แล้วนามสกุลของเธอยังคุ้นมากอีกต่างหาก คุ้นเหมือนเขาเคยได้ยินที่ไหน แต่ก็นึกไม่ออก

"นี่แหละ สวย รวย ไม่ต้องง้อผู้ชาย เช่นผู้ชายแบบมึง"

"แล้วไง สัตว์" เพราะบ้านเขาเองก็รวยเหมือนกัน ทั้งพ่อแม่เขาก็ยังเป็นคนมีชื่อเสียงในประเทศนี้ เขาเทียบเท่าเธอได้ทุกอย่าง

"สวย รวย โสด ไม่มีพันธะ มีแต่หิ้วหนุ่มโฮสต์ไปบริการแค่นั้น อารมณ์อยากก็ซื้อกิน"

"มาบ่อยเหรอวะ" ชายหนุ่มถามด้วยท่าทางไม่ค่อยพอใจ

"ช่วงปีที่แล้วอะบ่อย อาทิตย์ละ 2-3 ครั้งเลยนะ แล้วเปย์หนักด้วย ใคร ๆ ต่างก็พากันอยากดูแล แต่แม่งแค่ครั้งเดียว มีแต่คนเสียดาย แต่กูก็รู้มาจากเด็กที่นี่นะ..."

"เหี้ยไรวะรีบพูดดิ" ชายหนุ่มที่กำลังตั้งใจฟังอยู่ก็เกิดอารมณ์หงุดหงิดขึ้นมา

"มันบอกว่า พี่หงส์ตอนอยู่บนเตียงเร่าร้อนมาก ต่างจากบุคลิกที่หยิ่ง ๆ ในเวลาปกติ และอีกอย่างก็..."

"..."