Romans de พิชา - Phicha

วันเกิดน้องของขวัญวันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 3 ขวบของเด็กหญิงตัวน้อย ที่วันนี้ใส่ชุดเจ้าหญิงสีชมพูแสนสวยทรงฟูฟ่องพร้อมมงกุฏวิบวับที่ประดับบนหัว กำลังเดินไปเดินมา ส่องดูงานวันเกิดตัวเอง ที่คนในไร่กำลังเตรียมกันอยู่อย่างตื่นเต้น"แม่ขา เค้กเจ้าหญิงล่ะ""กำลังมาค่ะ นั่งนิ่งๆ ได้แล้วนะ คุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย กำลังจะมาถึงแล้วนะคะ""จริงหย่อ เย้" และลูกสาวตัวน้อยของชนิสาก็นั่งเรียบร้อยทันทีสักพักก็ลุกเดินขึ้นไปดูอีก เพราะปีนี้น้องของขวัญโตขึ้นจนเริ่มตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆ ที่ได้เจอ"จวัญ""ไทก้าาาาาา" และน้องของขวัญก็รีบวิ่งเข้าไปกอด น้องชายสุดที่รักของเธอน้องไทก้าลูกชายของนทีและแตงกวาในวัย 2 ขวบเมื่อมาถึงก็เรียกพี่สาวอย่างน้องของขวัญ พร้อมกอดกันกลม จนผู้ใหญ่ต่างพากันยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู"ไงนิสา เป็นยังไงบ้างช่วงนี้""สวัสดีค่ะ ดีใจที่มานะคะพี่นที แตงกวา" ชนิสาก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เพราะตอนนี้แตงกวาก็ท้องลูกคนที่สองได้สี่เดือนแล้ว"หื้อ ต้องมาสิค่ะ งานวันเกิดหลานสาวสุดที่รักของเราสองคนทั้งที แล้วก็แตงกวาคิดถึงพี่นิสา""พี่ก็คิดถึงเหมือนกัน" และทั้งสองคนก็กอดกัน ด้วยความคิดถึงนทีก็ยืนยิ้ม

เมื่อเห็นว่าขุนเขาไม่สนใจ เดือนนภาก็จะทำทุกอย่างให้เขาสนใจเอง เธอจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด เมื่อนั่งอยู่สักพักก็ตั้งใจว่าจะตามขุนเขาไป แล้วก็เห็นเขาอยู่ภายในห้องทำงานกับผู้หญิงอีกคน"ขุนคะ" และเสียงของเดือนนภาก็ดังขึ้น"เดือน.." ขุนเขาเรียกด้วยความตกใจที่เธอยังตามเขามาถึงตรงนี้"คือเดือนไม่เข้าใจที่พนักงานแนะนำ Package ค่ะ เดือนอยากคุยกับเจ้าของรีสอร์ทโดยตรง" เธอแปลกใจไม่น้อยที่คนไม่ชอบเด็กอย่างขุนเขา หัวเราะกับเด็กได้แบบนั้น หรือนี่จะเป็นลูกของขุนพลพี่ชายของเขา แล้วผู้หญิงคนตรงหน้าเป็นใครทำไมสวยขนาดนี้ แต่ยังไงก็ภาวนาขอให้ไม่ใช่แฟนของขุนเขาก็พอ"..." และชนิสาก็หันมองขุนเขา เธอไม่เคยเห็นผู้หญิงสวยๆ คนนี้มาก่อน เธอคือใคร มันต้องมีอะไร"ได้ เชิญคุณออกไปรอที่ห้องรับรองที่เดิมก่อน เดี๋ยวตามออกไป""ค่ะ" เดือนนภาตอบอย่างว่าง่าย เธอรู้ว่าถึงยังไงเขาก็ยังจะรักเธออยู่"ขออนุญาติค่ะ" ชนิสาเดินมาหาเดือนนภาพร้อมกับเอา Package ทุกอย่างที่อยู่ในแฟ้มมาให้ดู"ฉันว่าฉันบอกชัดแล้วนะว่าฉันจะคุยแค่กับเจ้าของไร่" เมื่อยังเห็นพนักงานคนอื่นที่ไม่ใช่เจ้าของไร่อย่างขุนเขามาคุย เดือนนภาพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจทันที"ค่

3 ปีผ่านไปทุกอย่างยังคงดำเนินต่อไป ขุนเขาดีกับชนิสาทุกอย่าง เป็นดั่งคำสัญญาที่เคยให้ไว้ ขุนเขาไม่เคยขาดตกบกพร่องอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ของสามีหรือหน้าที่ของพ่อรวมไปถึงดีกับครอบครัวชนิสาทุกอย่าง ขุนเขาก็ขอร้องให้พวกท่านมาอยู่ด้วยที่ไร่ แต่พวกท่านก็ไม่ยอมมา และสุดท้ายขุนเขาก็ดื้อไปสร้างบ้านหลังใหญ่ให้ตรงที่ดิน 6ไร่ ที่เขาเคยใช้เป็นข้อต่อรองให้ได้ชนิสามาอยู่ด้วยในตอนนั้น ทั้งยังกว้านซื้อที่ดินบริเวณรอบๆ นั้นจาก 6 ไร่ในตอนแรก กลายเป็น 50 ไร่ในตอนนี้ไปแล้วทีแรกพ่อแม่นิสาก็ไม่อยากรับ แต่ขุนเขาก็อ้างว่า เผื่อเขากับนิสามีลูกกันอีกหลายๆ คน แล้วลูกอยากไปเที่ยวบ้านตากับยายจะได้มีบ้านหลังใหญ่ให้ได้อยู่สบาย กับมีพื้นที่กว้างๆ ให้วิ่งเล่น ชนิสาก็ได้แต่ยิ้มปลื้มใจที่สามีเธอเป็นคนที่น่ารักอบอุ่น และรักเธอและครอบครัวของเธอได้มากขนาดนี้ทุกอย่างที่เป็นสมบัติส่วนของเขาในตอนนี้เขาให้ชนิสาเป็นคนจัดการดูแลทั้งหมด เรื่องเงินหรืออะไรก็แล้วแต่ทุกบัญชีเป็นชนิสาเก็บทั้งหมด เขายกทุกสิ่งทุกอย่างให้เธอโดยไม่มีข้อแม้แต่อย่างใดบุษบาก็เห็นดีเห็นงามด้วย กับการเปลี่ยนไปของขุนเขา เพราะเธอก็รักลูกสะใภ้คนเล็กคนนี้

เมื่อเสร็จงานเลี้ยงวันเกิดชนิสา กับวันที่เขาตั้งใจจะจัดขึ้นเพื่อง้อเธอ ทุกคนก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน และเขาก็พยายามให้ชนิสามานอนกับเขาที่บ้านให้ได้เมื่อเข้ามาภายในบ้านเขาแล้ว ขุนเขาก็กอดหอมชนิสาทันที ด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ และดีใจที่สุดในชีวิต"พี่ขอโทษนิสานะ ขอโทษสำหรับทุกอย่าง" เขาพูดพร้อมกับน้ำตาซึม"คุณ...""นิสาเรียกพี่ว่าพี่ได้ไหม พี่ไม่อยากห่างเหินกับนิสาอีกแล้ว""คะ...ค่ะ พี่ขุนเขา" นิสาเรียกพร้อมกับยิ้มบางให้ และกอดเขาแน่นเช่นกัน"พี่รักนิสานะ พี่รักนิสากับลูกมากๆ" เขาพูดพร้อมกับพรมจูบไปที่หน้าผากเธอ"นิสาก็รักพี่ขุนเขาค่ะ""..." คำว่ารักจากปากเธอ... แล้วขุนเขาก็ร้องไห้ออกมา อย่างรู้สึกผิด"ร้องไห้ทำไมคะ" นิสาเช็ดน้ำตาให้ขุนเขาอย่างเอ็นดู เขาเป็นคนเจ้าน้ำตาแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่"พี่ทำผิดกับนิสาไว้มากๆ เพราะความโง่เง่าของพี่""ช่างเถอะค่ะ อะไรที่มันผ่านไปแล้ว เราลืมมันกันเถอะนะคะ ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว""แต่สิ่งที่พี่ทำลงไป...มันร้ายแรงมาก""พี่ขุนเขา...""ทั้งพี่ยังหึงนทีกับชนิสา ด้วยเรื่องไร้สาระ" ขุนเขาพูดเสียงแผ่ว"หึงนิสากับพี่นทีเนี่ยนะ" ชนิสาก็ถามด้วยความแปลกใจหงึกๆ ขุนเขาก

ขุนเขายังคงทำทุกอย่างอยู่เหมือนเดิม วันนี้ก็เช่นกัน เขามาแอบดูเธอแต่ก็ต้องตกใจ ที่เธอไปไหนมาไหนกับผู้ชาย ที่ดูดีมากคนหนึ่ง แถมผู้ชายคนนั้น ยังเข้านอกออกในบ้านเธอได้ด้วย"ไอ้หน้าหล่อนั่นใครวะ" ขุนเขาบ่นขึ้นด้วยท่าทีที่หัวเสียเมื่อนิสาออกจากบ้านไปกับผู้ชายคนนั้นแล้ว ขุนเขาก็กำลังจะตามไป แต่มีคนมาเคาะกระจกรถซะก่อน"พ่อหนุ่มๆ""คะ...ครับ" ขุนเขาเลื่อนกระจกลงมาก่อนจะตอบรับ"ป้าเองนะ ร้านขายโจ๊ก""อ่อ สวัสดีครับ""กินเยอะๆ นะพ่อหนุ่ม" ลุงเจ้าของร้านก็ทำเมนูเดิมมาให้เขากิน แต่แปลกที่ครั้งนี้เขารู้สึกว่าใช้ได้ มันก็อร่อยไปอีกแบบ"ป้าอยากขอบคุณเอ็ง คนที่นี่ก็ด้วย"และชาวบ้านหลายคนก็ต่างมารุมล้อมขอบคุณเขา เพราะเสี่ยไพบูลย์เขาปรับโครงสร้างหนี้ใหม่ ทั้งลดต้นลดดอก แล้วป่าวประกาศกับชาวบ้านว่า จะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ และไม่หน้าเลือด จะทำเพื่อลูกชายลูกสะใภ้ และหลานที่จะเกิดมาทั้งนี้ชาวบ้านหลายคน ยังพากันกู่ไปที่บ้านของนิดากับทวี จากที่เคยว่าเคยนินทา ตอนนี้เป็นรักใคร่ครอบครัวนี้ยิ่งกว่าอะไร จนนิดาและทวีก็ยิ้มออกมาอย่างปลื้มปริ่มณ ไร่สุขสมบูรณ์"ไปไหนมา""..." เขายังไม่อยากบอกแม่เขา เรื่องที่เขาไปตามเฝ้

ขุนเขาจอดรถไว้ในตลาดชุมชนแห่งหนึ่งพร้อมลงจากรถด้วยความรีบเร่ง"ใช่ที่นี่จริงๆ หรอ" เขาพูดพร้อมกับดูกระดาษที่นทีจดชื่อร้านก๋วยจั๊บเจ้น้อยไว้ให้"เอาอะไรพ่อหนุ่ม" และลุงผู้ชายก็ถามขึ้น"อะ...เอาเมนูแนะนำก็ได้ครับ" เขาพูดแบบไม่คิดอะไรไม่นานป้าอีกคนก็ถือถ้วยใบโตมาเสริ์ฟ"..." เชี่ยอะไรวะเนี่ยโจ้กใส่มาม่าหรอ เขามองเมนูที่เขาเข้าไม่ถึง และไม่คิดว่าจะมีเมนูนี้เป็นเมนูแนะนำของร้านเขาชั่งใจอยู่นาน พร้อมกับกินเข้าไป ด้วยความรู้สึกที่ฝืนๆ จนกินไปได้แค่ครึ่งก็พอแล้ว และป้าคนที่มาเสริ์ฟก็นั่งแกะไข่ต้มอยู่ข้างๆ"เอ่อ ป้าครับ แถวนี้คนเยอะแบบนี้ทุกวันเลยหรอ""ไม่หรอกพ่อหนุ่มวันนี้มีตลาดนัดชุมชน คนเลยเยอะ ที่นี่มันสงบจะตาย ถ้าไม่มีตลาดคนก็ไม่พลุ่งพล่านแบบนี้หรอก""ดีจังเลยนะครับ คนที่นี่ดูเป็นกันเองมาก""ก็กันเองสิ ส่วนมากก็รู้จักกันทั้งนั้นแหละพ่อหนุ่ม""จริงหรอครับ" และขุนเขาก็ยิ้มออกมาอย่างมีความหวัง"แล้วเอ็งมาจากไหนล่ะ" ลุงผู้ชายก็ถามขึ้น"อ่อ มาจากอีกอำเภอครับ พอดีมาหาใครบางคนครับ แต่ไม่รู้ว่าบ้านอยู่ตรงไหน""แล้วชื่ออะไรละ เผื่อป้ารู้จัก""เอ่อ...ชื่อนิสาครับ" ขุนเขาพูดขึ้นด้วยความหวัง"นิสาห