Главная / โรแมนติก / ราคีหวามรัก / Chapter 8 . ไม่เคยรู้สึกต้องการผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้มาก่อน

Share

Chapter 8 . ไม่เคยรู้สึกต้องการผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้มาก่อน

last update Последнее обновление: 2024-10-11 10:45:13

มือแกร่งลูบไล้ไปตามเรือนร่างอ่อนนุ่มที่ทำให้เขารุ่มร้อน เขากอบกุมความเป็นชายที่สวมปราการไว้พร้อมรบถูไถกับร่องรักที่คับแคบ เรียวขางามแยกออกอย่างรอคอยเขากดแก่นกายแทรกลงไปในโพรงถ้ำสีหวาน

“อึก...” ความเจ็บแปลบแล่นผ่านพร้อมกับแก่นกายร้อนระอุที่แทรกเข้ามา มือใหญ่กุมสะโพกเธอไว้มั่นไม่ให้ถอยหนี

“อา”  กวิวัชร์ครางเสียงต่ำเมื่อถูกบีบรัด เขาจ้องมองหญิงสาวที่กัดริมฝีปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงร้อง เขาจึงโน้มหน้าลงจูบเธออีกครั้งพลางดันตัวตนเข้าไป ผนังอ่อนนุ่มโอบรัดแก่นกายเขาแน่น มันคับแคบจนเขาต้องถอนตัวออกช้าๆ แล้วค่อยๆ ดันกลับเข้าไปใหม่ เขาถอนแก่นกายออกเกือบสุดแล้วดันกลับเข้าไปอีก ซ้ำไปซ้ำมาจนหญิงสาวส่ายสะโพกอย่างไม่รู้ตัว ความอ่อนหวานที่ได้รับทำให้เขากดกระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุด หญิงสาวผวาเฮือกกอดไหล่เขาไว้แน่น

สวรรค์!  กวิวัชร์ตื่นตะลึงเมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ แต่ไม่ใช่เวลาที่จะเอ่ยถาม เขาขยับสะโพกสอบเคลื่อนไหว ความเป็นชายของเขาฝังลึกในตัวเธอ นำพาความเสียวซ่านจนแทบคลั่ง เขาโยกเอวดุดันและซอยถี่ทำเอาหญิงสาวได้แต่ครางจนเสียงแหบแห้ง

 “ผ่อนคลายหน่อย ซี๊ด...แบบนั้นแหละ คุณน่ารักมาก พระเจ้า! คุณรัดผมแน่นมาก”

“อื้อออออ”  พลอยดาวครางในปากของเขา ลิ้นถูกดูดดึง มือข้างหนึ่งของเขาบีบเคล้นหน้าอกสลับกับดึงปลายยอดเพิ่มความเสียวซ่านไปถึงปลายนิ้วเท้า 

เธอไม่รู้ว่าเขาพูดเรื่องอะไร ทุกการเคลื่อนไหวทำให้สติเธอพร่าเลือนไปหมด วาบหวิวและเสียวซ่านไปถึงปลายนิ้วเท้า ร่างสั่นไหวตามแรงกระแทกกระทั้น เธอเสียวกระสันจนร่างกายเกร็งกระตุกและหวีดร้องออกมาในที่สุดพร้อมหัวใจเต้นรัว

“อ๊า”

“คุณชอบไหม” เขาถามหลังจากส่งเธอไปถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง

“พอแล้ว พอก่อนค่ะ”  เธอส่ายหน้าไปมาจนผมยาวคลี่สยาย เขายังคงเคลื่อนไหวบนร่างเธอ เขายันกายขึ้นแล้วจับขาเรียวของเธอออกจากเอวเขามาพาดบนบ่นแกร่ง

“อีกครั้งนะ ดับเบิ้ลออกัสซั่ม”

ถึงพลอยดาวจะอ่านหนังสือมาเยอะ แต่เธอไม่เคยปฏิบัติจริง ครั้งนี้เขาโยกเอวดุดันกว่ารอบแรก ถี่รัวจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อและเสียงครางต่ำในลำคอของเขา มือหนึ่งขยี้จุดอ่อนไหว เธอเสียวซ่านอย่างรุนแรง ร่องรักบีบรัดแก่นกายอย่างไม่รู้ตัว ยิ่งทำให้กวิวัชร์กระแทกแก่นกายเข้าไปลึกขึ้นกว่าเดิม เร่งจังหวะเร็วขึ้น ช่องทางคับแคบตอดรัดจนเหมือนถูกกลืนกิน เขาก้มมองกลีบเนื้อสีอ่อนที่โอบรัดแก่นกายของเขายามเคลื่อนไหวเข้าออกอาบด้วยน้ำหวานวาวใส มือเล็กจิกเล็บกับไหล่อย่างห้ามไม่ได้ เธอเสร็จไปอีกครั้งพร้อมกับเขาก็ปลดปล่อยน้ำรักจนเต็มถุง

เขาคำรามเหนือร่างที่เกร็งกระตุก ดวงตาจ้องมองทุกอากัปกิริยาของหญิงสาว เธอหลับตาอย่างอ่อนล้าแต่ริมฝีปากยังเผยอขึ้นหอบหายใจเบาๆ

มันจะดีแค่ไหนนะถ้าเขาได้หลั่งในตัวเธอ

ให้ตายเถอะ!  เขาไม่เคยรู้สึกต้องการผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้มาก่อน

พลอยดาวคิดว่าทุกอย่างจบแล้ว เธอครางแผ่วเบาเมื่อเขาถอนแก่นกายออกอย่างช้า เธอหุบขาอย่างเขินอายแล้วพลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้ เธอไม่รู้จะทำหน้ายังไง นอกจากนี้คือวันไนท์สแตนด์ครั้งแรกของเธอแล้ว มันยังเป็นเซ็กส์แรกของเธอด้วย

กฎของวันไนท์สแตนด์คืออะไรนะ เสร็จภารกิจแล้วต้องชิงเลยใช่ไหม แต่สภาพนี้เธอขยับตัวแทบไม่ไหว ที่นอนนี่ก็นุ่มเหลือเกิน ได้หลับสักงีบคงดีทีเดียว

ไม่ได้นะ จะหลับไม่ได้ ซินเดอเรลล่ามีเวลาแค่เที่ยงคืน เธอต้องกลับ...

พลอยดาวลืมตาขึ้นทันที่ที่มือร้อนจับไหล่ เธอคิดว่าเขาจะปลุกให้เธอสวมเสื้อผ้า แต่เพียงเอี้ยวใบหน้ามาริมฝีปากก็ถูกทาบทับอีกครั้ง

“อื้อ”  เสียงครางดังขึ้นอีกครั้ง มือใหญ่เลื่อนมาลูบไล้ยอดตูมสีชมพูอ่อนทำให้ร่างเธอสั่นระริกขึ้นมาอีกครั้ง เขาซ้อนกายอยู่ด้านหลัง เรือนร่างแนบชิดโดยเฉพาะแก่นกายแข็งขึงนั้นบดเบียดร่องก้นทำให้รู้ถึงความปรารถนาของอีกฝ่าย

กวิวัชร์ถอนจูบแล้วขบเม้มติ่งหูของหญิงสาว ทำเอาร่างบางอ่อนระทวย  หน้าอกของเธอสวยมันพอดีกับมือของเขา ยามบีบเคล้นเรียกเสียงครางกระเส่าจากริมฝีปากหวาน เธอหอบหายใจแรงขึ้น เขาจูบซอกคอได้กลิ่นกายหอมหวาน มันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม แต่เป็นกลิ่นจากกายสาว และทำให้น้องชายของเขาขยายลำใหญ่ขึ้น เลื่อนมืออีกข้างลงไปแยกกลีบดอกไม้ หยอกเย้าความอ่อนนุ่มที่ไวต่อสัมผัส

เสียงหอบหายใจผสานเสียงครางกระเส่า นิ้วร้ายกาจปั่นป่วนอารมณ์ของหญิงสาวจนเธอสะอึกสะอื้น ครั้งนี้เขาส่งตัวตนเข้ามารวดเร็วกว่าครั้งแรก การกระแทกเข้าจากด้านหลังทำให้ร่างเธอถูกดันไปด้านหน้า เขารัดเธอไว้แน่นในขณะที่สะโพกสอบขยับโยก เขาครางกระเส่าเพราะร่องรักตอดรัดแก่นกายทำให้แทบคลั่ง เขาหยัดกายเสียดสีเร่งเร้าเร่าร้อนและรุนแรงขึ้น

“อ่า คุณ...กั้ง...พลอย...อ๊า” เธอสะบัดหน้าไปมา เขาฝังกายเข้ามาอย่างลึกล้ำและดุดัน  ครั้งแล้วครั้งเล่า บดเบียดราวกับหิวโหย เธอครางจนเสียงแหบแห้งน่าสงสารในขณะที่เขาก็เริ่มหายใจแรง

“พลอย ไม่..ไม่ไหวแล้วค่ะ...”

“ไม่ไหวได้ยังไง คุณทั้งร้อนทั้งแฉะ” เขาโยกเอวดุดันสาวลำเอ็นรัวแรง ยกต้นขาของเธอขึ้นอีกเพื่อแทรกกายเข้าไปจนมิดลำ  ร่องรักคับแคบอ่อนนุ่มและเปียกร้อน เขาครางเสียงต่ำลมหายใจหนักหน่วง เหงื่อร้อนไหลอาบร่างกำยำ เขาเลื่อนมือมาจจับเอวเล็กไว้มั่นแล้วซอยสะโพกจนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อ

พลอยดาวเกร็งกระตุกไปอีกครั้ง แก่นกายของเขาเข้ามาลึกมาก ทั้งแข็งขันและขยายใหญ่เธอไม่คิดว่าสิ่งนั้นจะเข้ามาได้หมดและมันยังเคลื่อนไหวอย่างตอกตรึงอย่างบ้าคลั่ง หนักหน่วง แต่ทุกการเสียดสีนำความเสียวกระสันมาสู่กายสาว

“อ๊า!”  

ชายหนุ่มแหงนหน้าคำรามเมื่อไม่อาจยื้อความเสียวซ่านนี้ไว้ได้อีก กายหนาสั่นสะท้านจากสัมผัสเร่าร้อนที่เธอมอบให้ ความกระสันซ่านไปทั่วร่างเขาปลดปล่อยอีกครั้ง

คราวนี้พลอยดาวฝืนตัวเองไม่ไหวอีกต่อไป เธอผล็อยหลับไปทันทีโดยไม่รู้ว่า กวิวัชร์รั้งร่างเธอมาโอบกอดใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน.

Продолжить чтение
Scan code to download App
Комментарии (1)
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
พี่กั้งรับผิดชอบน้องพลอยด้วยนะคะ
ПРОСМОТР ВСЕХ КОММЕНТАРИЕВ

Latest chapter

  • ราคีหวามรัก   Chapter 52.  รักนะครับ (จบ)

    น้ำเสียงออดอ้อนอ่อนหวานทำเอาหัวใจของชายหนุ่มอ่อนยวบ เขาถอนหายใจแล้วหมุนตัวไปถอดเสื้อที่สวมอยู่ออก ปกติเขานอนไม่สวมเสื้อแล้วก้าวขึ้นไปนอนเคียงข้าง คนตัวเล็กพลิกตัวเข้ามากอด ซุกใบหน้าหาตำแหน่งที่พอเหมาะแล้วหลับตาพริ้ม เขาก้มมองแล้วยิ้มอย่างเป็นสุข การได้กอด ได้รักและปกป้องใครสักคน มันทำให้หัวใจอิ่มเอมได้ถึงขนาดนี้เลยหรือ? ความรักเป็นสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ “รักนะคะ” “อะ..อ.ไรนะครับ” เขานึกว่าเธอหลับ แม้ได้ยินชัดแต่อยากได้ความมั่นใจอีกครั้ง “รักค่ะ” หญิงสาวเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มให้ “ขอบคุณที่มาให้รักนะคะ” “ครับ” เขาจูบหน้าผากเธอเบาๆ “พี่รักน้องมุก ขอบคุณที่ให้โอกาสผู้ชายธรรมดาคนนี้ได้รู้จักความรักนะครับ” “ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง มุกจะถนอมความรักของพี่คิมไว้นานๆ” “พี่ก็จะถนอมความรักที่น้องมุกให้พี่เก็บไว้ให้นานที่สุด” “อื้ม พี่คิมไม่กลัวพ่อของมุกจริงๆเหรอคะ เราคบกันแล้ว ไม่ต้องหลบๆมาเจอกัน เพราะฉะนั้นให้พ่อแม่รู้คงไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ” พราวมุกถาม ดวงตาเริ่มปิดลง คราวนี้เธอง่วงแล้วจริงๆ

  • ราคีหวามรัก   Chapter 51.   คำตอบล่ะคะ

    “เหมือนเรื่องของเรานะเหรอ” “แค่กๆ ก็...ประมาณนั้น” “ทำไมพูดแค่นี้ก็ต้องเขิน” เธอมองเขาแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ “แล้วนายไม่เข้าใจประโยคไหนของฉัน” “ก็...เอ่อ...ที่น้องมุกบอกว่าไม่ชอบผู้ชายเหมือนพ่อ ...พี่ก็พยายามวิเคราะห์มาตลอดแต่ก็ยังไม่เข้าใจ” “ถึงขั้นต้องวิเคราะห์เลยเหรอ” เธอไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ฉลาดอย่างนายไม่เข้าใจจริงๆเหรอ” เขาพยักหน้าแทนคำตอบ ท่าทางเหมือนลูกศิษย์ที่รอรับคำสอนของคุณครูทำให้พราวมุกยันกายขึ้นนั่ง เขาหยิบหมอนให้เธอเอนหลังพิงหัวเตียง “ตั้งแต่เด็ก ฉันจะเห็นพ่อยุ่งกับงานตลอด แม่เล่าว่าพ่อกับแม่คบกันตั้งแต่เรียนมหา’ลัย พอจบก็แต่งงานกันทันที และเพื่อให้ได้เงินเดือนที่สูงขึ้น พ่อก็เรียนต่อปริญญาโทและทำงานไปด้วย รับงานวิจัยอีกสารพัด หลายครั้งที่แม่รู้สึกเหมือนเป็นคนนอก ไม่เข้าใจในงานของพ่อ จนสุดท้ายมันเกิดเป็นความเหินห่างและทำให้แม่เป็นฝ่ายขอเดินออกจากชีวิตของพ่อ ฉันเอง...เวลาอยู่กับพ่อก็ไม่ค่อยเข้าใจงานของพ่อ เวลาอยู่กันสามคน ฟังพ่อกับพลอยคุยกันก็ไม่รู้ว่าคุยเรื่องอะไรกัน ยิ่งเวลาที

  • ราคีหวามรัก   Chapter 50.  จะทำอะไร

    “อยู่ที่นี่แหละ” แฟรงค์ยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มที่ทำให้รู้สึกเสียวสันหลังวาบ“ทะ...ทำไมทำแบบนี้”“เพราะเธอทำให้ฉันต้องทำแบบนี้”“แฟรงค์...ฉันไม่เข้าใจ ...นายปล่อยฉันก่อนได้ไหม เรา...เรามาคุยกันดีๆ ก่อนดีไหม”“มุก” น้ำเสียงเขาพร่าลง สายตาจับจ้องริมฝีปากที่เม้มเข้าหากันแน่นจนเรียบตึง “ฉันทำดีกับเธอตั้งมากมาย เธอยังไม่สนใจฉัน ฉันเบื่อเล่นเป็นบทคนดีแล้ว ถึงเวลาที่เธอจะได้รู้ว่าตัวจริงของฉันเป็นยังไง บางที เธออาจจะชอบมันก็ได้”พราวมุกเบี่ยงหน้าหลบทันทีที่เห็นแฟรงค์โน้มหน้าลงมา เธอพยายามยกเท้าขึ้นเตะไปมาแต่กลับถูกเขาใช้ร่างตัวเองกดทับเธอไว้ ยิ่งดิ้นรนร่างกายก็ยิ่งแนบชิด เสียงลมหายใจของเขาแรงขึ้น สีหน้าก็ตื่นเต้นจนแก่นกายแข็งขันดุนดันจนเขาปวดหนึบไปหมด เขาครางอย่างพอใจที่เห็นเหยื่อตัวน้อยแสดงการขัดขืนชัดเจนถึงเพียงนี้ พราวมุกเข้าใจในทันทีว่าการขัดขืนของเธอกระตุ้นความต้องการทางเพศของเขา แต่เธอฝืนทำอยู่นิ่งไม่ได้ สีหน้าหื่นกระหายมันน่ารังเกียจ เธอขยะแขยงจนต้องพยายามบิดตัวหนี“ที่รัก! บอกแล้วคุณต้องชอบมัน”“แฟรงค์! ปล่อย!”เธอตวาดเขาเสียงสั่นแล้วถ่มน้ำลายใส่หน้าเขา แฟรงค์ผงะไปทันที ปล่อยมือจาก

  • ราคีหวามรัก   Chapter 49.  ลูกชายแม่จะมีแฟนแล้วเหรอ

    “อ้าว…แม่ก็นึกว่าลูกกับหนูพลอยดาว...” “ไม่ใช่ครับแม่ คิมกับน้องพลอยเป็นแค่พี่น้องกันครับ ไม่ได้คิดอย่างอื่นกันเลย แล้วตอนนี้น้องพลอยก็มีคนรักแล้วด้วย “แม่ก็นึกว่า...” แม่ยิ้มแหย คุณกานดาก็เห็นลูกชายเที่ยวรับส่งดูแลพลอยดาวมาตลอด หญิงสาวเองก็นิสัยดี น่ารัก ถ้าได้เป็นลูกสะใภ้ นางก็ไม่ขัดอะไร “เอ่อ...แม่ครับ แม่ว่า..ปกติผู้หญิงเขาจะชอบผู้ชายเหมือนพ่อใช่ไหม แบบมีพ่อเป็นต้นแบบอะไรอย่างนั้น” คุณกานดาฟังแล้วก็พยักหน้ารับ “ก็ทำนองนั้นแหละ” “แล้วถ้าผู้หญิงที่บอกว่าไม่ชอบผู้ชายเหมือนพ่อนี่...แม่คิดยังไงครับ” “แม่เคยเจอเคสเด็กผู้หญิงถูกพ่อทำร้ายร่างกายมาโรงพยาบาล ถ้าเป็นแบบนั้นคงไม่มีใครอยากได้แฟนแบบพ่อหรอก” คิมหันต์ขมวดคิ้วยุ่ง เป็นไปไม่ได้หรอก อาจารย์วิทยาไม่ใช่คนชอบใช้ความรุนแรงอยู่แล้ว เป็นคนใจเย็นและประนีประนอม ขนาดเจอนักศึกษาหัวเสียขึ้นเสียงใส่ อาจารย์ยังนิ่งเฉยไม่ตอบโต้ได้เลย “...หรือไม่ก็...” คุณกานดาพูดอย่างเพิ่งนึกออก “อาจจะเปรียบเปรยว่าทำตัวเหมือนพ่อ คอยคุมไปเสียทุกอย่างก็ได้”

  • ราคีหวามรัก   Chapter 48.  ดูซื่อๆ จนเกือบจะเป็นซื่อบื้อ

    “หา! นี่เราเห็นอะไรแบบนี้บ่อยๆเหรอ” “พี่คิม! มุกไม่ใช่คนชอบแอบดูคนอื่นนะ แค่สงสัยนิดๆหน่อยๆแต่ไม่มีหลักฐานเท่านั้นเอง” ได้ยินเธอเรียก ‘พี่คิม’ หัวใจก็ปลื้มปริ่มยินดี มันไม่เหมือนเวลาพลอยดาวเรียกเขาว่า ‘พี่’ เพราะนั้นคือความรู้สึกแบบพี่ชายน้องสาว แต่เมื่อได้ยินจากปากของพราวมุก เขารู้สึกว่าได้ใกล้ชิดกับเธอมากขึ้น ไม่ใช่ ‘นายนั้น นายนี่ หรืออาจารย์คิม’ เขาห็นใบหน้าเล็กๆ มีเหงื่อออกก็หยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้“ให้พี่สตาร์ทรถให้ไหม” “ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวพวกเขารู้” โชคยังเข้าข้างที่ไม่กี่นาทีต่อมารถคันนั้นสงบลง อวัชลงจากรถเสื้อผ้ายับยู่เล็กน้อย เขาถอยห่างออกมาและไม่กี่นาทีต่อมารถคันนั้นก็เคลื่อนออกไป พราวมุกสะดุ้งโหยงเมื่ออวัชกวาดตามองมาทางเธอ หญิงสาวรีบก้มหัวลงต่ำแต่กลายเป็นว่าเธอซุกเข้าไปในอกแกร่งของคิมหันต์กลิ่นหอมจากตัวเขาทำให้เธอดิ้นขลุกขลักแต่ชายหนุ่มกอดรัดแน่นขึ้น “ชู่ว์...อย่าเพิ่งขยับ ให้เขาไปก่อน” คราวนี้พราวมุกจึงหยุดดิ้นแทบกลั้นหายใจเมื่อตกอยู่ในวงแขนที่โอบกอด อากาศน้อยเกินไปหรือเธอกำลังเ

  • ราคีหวามรัก   Chapter 47.   มันเกิดอะไรขึ้น(วะ)เนี้ย!

    พราวมุกสะบัดหน้าไปมา บอกตัวเองให้ทุ่มเทกับงานและลืมผู้ชายที่คิมหันต์นั้นเสียที ทว่าอีกด้านหนึ่งที่พราวมุกไม่รู้ ฝ่ายอาจารย์หนุ่มก็หน้าเคร่งเครียดตลอดเวลา แต่ทุกคนเข้าใจไปว่าเขาเครียดกับเรื่องวิทยานิพนธ์ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมพราวมุกทำเหมือนไม่อยากติดต่อพูดคุย ทั้งที่เขาอยากเดินหน้า ‘จีบ’ อย่างเป็นทางการ แต่เธอกลับหลบหน้าเขาเสียอย่างนั้น มันเกิดอะไรขึ้น(วะ)เนี้ย! เขายกมือขึ้นนวดขมับเป็นจังหวะเดียวกับโทรศัพท์มือถือดังขึ้น รีบร้อนรับสายโดยไม่ดูว่าใครโทรเข้ามา เพราะใจหวังให้เป็นเสียงหวานใจ แต่กลายเป็นว่า “อาจารย์พี่คิม...” “ครับ” คิมหันต์ตอบรับแล้วยกมือถือดูหน้าจอแล้วค่อยพูดต่อ “อ้อ..นายนนท์มีอะไรเหรอ” “พอดีมีเรื่องอยากขอความช่วยเหลือ รูปที่ขายได้ในงานนิทรรศการต้องเอาไปส่งที่บริษัท...แต่รถของพวกเราขนไปไม่หมด เลยอยากจะรบกวนอาจารย์คิม...” เพียงแค่ได้ยินชื่อบริษัทนั้น เขาก็ดีดตัวนั่งหลังตรงทันที เพราะมันคือบริษัทที่พราวมุกทำงานอยู่ “ได้ครับ เดี๋ยวพี่เอาไปส่งเอง” “ต้องรบกว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status