มือแกร่งลูบไล้ไปตามเรือนร่างอ่อนนุ่มที่ทำให้เขารุ่มร้อน เขากอบกุมความเป็นชายที่สวมปราการไว้พร้อมรบถูไถกับร่องรักที่คับแคบ เรียวขางามแยกออกอย่างรอคอยเขากดแก่นกายแทรกลงไปในโพรงถ้ำสีหวาน
“อึก...” ความเจ็บแปลบแล่นผ่านพร้อมกับแก่นกายร้อนระอุที่แทรกเข้ามา มือใหญ่กุมสะโพกเธอไว้มั่นไม่ให้ถอยหนี
“อา” กวิวัชร์ครางเสียงต่ำเมื่อถูกบีบรัด เขาจ้องมองหญิงสาวที่กัดริมฝีปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงร้อง เขาจึงโน้มหน้าลงจูบเธออีกครั้งพลางดันตัวตนเข้าไป ผนังอ่อนนุ่มโอบรัดแก่นกายเขาแน่น มันคับแคบจนเขาต้องถอนตัวออกช้าๆ แล้วค่อยๆ ดันกลับเข้าไปใหม่ เขาถอนแก่นกายออกเกือบสุดแล้วดันกลับเข้าไปอีก ซ้ำไปซ้ำมาจนหญิงสาวส่ายสะโพกอย่างไม่รู้ตัว ความอ่อนหวานที่ได้รับทำให้เขากดกระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุด หญิงสาวผวาเฮือกกอดไหล่เขาไว้แน่น
สวรรค์! กวิวัชร์ตื่นตะลึงเมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ แต่ไม่ใช่เวลาที่จะเอ่ยถาม เขาขยับสะโพกสอบเคลื่อนไหว ความเป็นชายของเขาฝังลึกในตัวเธอ นำพาความเสียวซ่านจนแทบคลั่ง เขาโยกเอวดุดันและซอยถี่ทำเอาหญิงสาวได้แต่ครางจนเสียงแหบแห้ง
“ผ่อนคลายหน่อย ซี๊ด...แบบนั้นแหละ คุณน่ารักมาก พระเจ้า! คุณรัดผมแน่นมาก”
“อื้อออออ” พลอยดาวครางในปากของเขา ลิ้นถูกดูดดึง มือข้างหนึ่งของเขาบีบเคล้นหน้าอกสลับกับดึงปลายยอดเพิ่มความเสียวซ่านไปถึงปลายนิ้วเท้า
เธอไม่รู้ว่าเขาพูดเรื่องอะไร ทุกการเคลื่อนไหวทำให้สติเธอพร่าเลือนไปหมด วาบหวิวและเสียวซ่านไปถึงปลายนิ้วเท้า ร่างสั่นไหวตามแรงกระแทกกระทั้น เธอเสียวกระสันจนร่างกายเกร็งกระตุกและหวีดร้องออกมาในที่สุดพร้อมหัวใจเต้นรัว
“อ๊า”
“คุณชอบไหม” เขาถามหลังจากส่งเธอไปถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง
“พอแล้ว พอก่อนค่ะ” เธอส่ายหน้าไปมาจนผมยาวคลี่สยาย เขายังคงเคลื่อนไหวบนร่างเธอ เขายันกายขึ้นแล้วจับขาเรียวของเธอออกจากเอวเขามาพาดบนบ่นแกร่ง
“อีกครั้งนะ ดับเบิ้ลออกัสซั่ม”
ถึงพลอยดาวจะอ่านหนังสือมาเยอะ แต่เธอไม่เคยปฏิบัติจริง ครั้งนี้เขาโยกเอวดุดันกว่ารอบแรก ถี่รัวจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อและเสียงครางต่ำในลำคอของเขา มือหนึ่งขยี้จุดอ่อนไหว เธอเสียวซ่านอย่างรุนแรง ร่องรักบีบรัดแก่นกายอย่างไม่รู้ตัว ยิ่งทำให้กวิวัชร์กระแทกแก่นกายเข้าไปลึกขึ้นกว่าเดิม เร่งจังหวะเร็วขึ้น ช่องทางคับแคบตอดรัดจนเหมือนถูกกลืนกิน เขาก้มมองกลีบเนื้อสีอ่อนที่โอบรัดแก่นกายของเขายามเคลื่อนไหวเข้าออกอาบด้วยน้ำหวานวาวใส มือเล็กจิกเล็บกับไหล่อย่างห้ามไม่ได้ เธอเสร็จไปอีกครั้งพร้อมกับเขาก็ปลดปล่อยน้ำรักจนเต็มถุง
เขาคำรามเหนือร่างที่เกร็งกระตุก ดวงตาจ้องมองทุกอากัปกิริยาของหญิงสาว เธอหลับตาอย่างอ่อนล้าแต่ริมฝีปากยังเผยอขึ้นหอบหายใจเบาๆ
มันจะดีแค่ไหนนะถ้าเขาได้หลั่งในตัวเธอ
ให้ตายเถอะ! เขาไม่เคยรู้สึกต้องการผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้มาก่อน
พลอยดาวคิดว่าทุกอย่างจบแล้ว เธอครางแผ่วเบาเมื่อเขาถอนแก่นกายออกอย่างช้า เธอหุบขาอย่างเขินอายแล้วพลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้ เธอไม่รู้จะทำหน้ายังไง นอกจากนี้คือวันไนท์สแตนด์ครั้งแรกของเธอแล้ว มันยังเป็นเซ็กส์แรกของเธอด้วย
กฎของวันไนท์สแตนด์คืออะไรนะ เสร็จภารกิจแล้วต้องชิงเลยใช่ไหม แต่สภาพนี้เธอขยับตัวแทบไม่ไหว ที่นอนนี่ก็นุ่มเหลือเกิน ได้หลับสักงีบคงดีทีเดียว
ไม่ได้นะ จะหลับไม่ได้ ซินเดอเรลล่ามีเวลาแค่เที่ยงคืน เธอต้องกลับ...
พลอยดาวลืมตาขึ้นทันที่ที่มือร้อนจับไหล่ เธอคิดว่าเขาจะปลุกให้เธอสวมเสื้อผ้า แต่เพียงเอี้ยวใบหน้ามาริมฝีปากก็ถูกทาบทับอีกครั้ง
“อื้อ” เสียงครางดังขึ้นอีกครั้ง มือใหญ่เลื่อนมาลูบไล้ยอดตูมสีชมพูอ่อนทำให้ร่างเธอสั่นระริกขึ้นมาอีกครั้ง เขาซ้อนกายอยู่ด้านหลัง เรือนร่างแนบชิดโดยเฉพาะแก่นกายแข็งขึงนั้นบดเบียดร่องก้นทำให้รู้ถึงความปรารถนาของอีกฝ่าย
กวิวัชร์ถอนจูบแล้วขบเม้มติ่งหูของหญิงสาว ทำเอาร่างบางอ่อนระทวย หน้าอกของเธอสวยมันพอดีกับมือของเขา ยามบีบเคล้นเรียกเสียงครางกระเส่าจากริมฝีปากหวาน เธอหอบหายใจแรงขึ้น เขาจูบซอกคอได้กลิ่นกายหอมหวาน มันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม แต่เป็นกลิ่นจากกายสาว และทำให้น้องชายของเขาขยายลำใหญ่ขึ้น เลื่อนมืออีกข้างลงไปแยกกลีบดอกไม้ หยอกเย้าความอ่อนนุ่มที่ไวต่อสัมผัส
เสียงหอบหายใจผสานเสียงครางกระเส่า นิ้วร้ายกาจปั่นป่วนอารมณ์ของหญิงสาวจนเธอสะอึกสะอื้น ครั้งนี้เขาส่งตัวตนเข้ามารวดเร็วกว่าครั้งแรก การกระแทกเข้าจากด้านหลังทำให้ร่างเธอถูกดันไปด้านหน้า เขารัดเธอไว้แน่นในขณะที่สะโพกสอบขยับโยก เขาครางกระเส่าเพราะร่องรักตอดรัดแก่นกายทำให้แทบคลั่ง เขาหยัดกายเสียดสีเร่งเร้าเร่าร้อนและรุนแรงขึ้น
“อ่า คุณ...กั้ง...พลอย...อ๊า” เธอสะบัดหน้าไปมา เขาฝังกายเข้ามาอย่างลึกล้ำและดุดัน ครั้งแล้วครั้งเล่า บดเบียดราวกับหิวโหย เธอครางจนเสียงแหบแห้งน่าสงสารในขณะที่เขาก็เริ่มหายใจแรง
“พลอย ไม่..ไม่ไหวแล้วค่ะ...”
“ไม่ไหวได้ยังไง คุณทั้งร้อนทั้งแฉะ” เขาโยกเอวดุดันสาวลำเอ็นรัวแรง ยกต้นขาของเธอขึ้นอีกเพื่อแทรกกายเข้าไปจนมิดลำ ร่องรักคับแคบอ่อนนุ่มและเปียกร้อน เขาครางเสียงต่ำลมหายใจหนักหน่วง เหงื่อร้อนไหลอาบร่างกำยำ เขาเลื่อนมือมาจจับเอวเล็กไว้มั่นแล้วซอยสะโพกจนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อ
พลอยดาวเกร็งกระตุกไปอีกครั้ง แก่นกายของเขาเข้ามาลึกมาก ทั้งแข็งขันและขยายใหญ่เธอไม่คิดว่าสิ่งนั้นจะเข้ามาได้หมดและมันยังเคลื่อนไหวอย่างตอกตรึงอย่างบ้าคลั่ง หนักหน่วง แต่ทุกการเสียดสีนำความเสียวกระสันมาสู่กายสาว
“อ๊า!”
ชายหนุ่มแหงนหน้าคำรามเมื่อไม่อาจยื้อความเสียวซ่านนี้ไว้ได้อีก กายหนาสั่นสะท้านจากสัมผัสเร่าร้อนที่เธอมอบให้ ความกระสันซ่านไปทั่วร่างเขาปลดปล่อยอีกครั้ง
คราวนี้พลอยดาวฝืนตัวเองไม่ไหวอีกต่อไป เธอผล็อยหลับไปทันทีโดยไม่รู้ว่า กวิวัชร์รั้งร่างเธอมาโอบกอดใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน.
น้ำเสียงออดอ้อนอ่อนหวานทำเอาหัวใจของชายหนุ่มอ่อนยวบ เขาถอนหายใจแล้วหมุนตัวไปถอดเสื้อที่สวมอยู่ออก ปกติเขานอนไม่สวมเสื้อแล้วก้าวขึ้นไปนอนเคียงข้าง คนตัวเล็กพลิกตัวเข้ามากอด ซุกใบหน้าหาตำแหน่งที่พอเหมาะแล้วหลับตาพริ้ม เขาก้มมองแล้วยิ้มอย่างเป็นสุข การได้กอด ได้รักและปกป้องใครสักคน มันทำให้หัวใจอิ่มเอมได้ถึงขนาดนี้เลยหรือ? ความรักเป็นสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ “รักนะคะ” “อะ..อ.ไรนะครับ” เขานึกว่าเธอหลับ แม้ได้ยินชัดแต่อยากได้ความมั่นใจอีกครั้ง “รักค่ะ” หญิงสาวเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มให้ “ขอบคุณที่มาให้รักนะคะ” “ครับ” เขาจูบหน้าผากเธอเบาๆ “พี่รักน้องมุก ขอบคุณที่ให้โอกาสผู้ชายธรรมดาคนนี้ได้รู้จักความรักนะครับ” “ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง มุกจะถนอมความรักของพี่คิมไว้นานๆ” “พี่ก็จะถนอมความรักที่น้องมุกให้พี่เก็บไว้ให้นานที่สุด” “อื้ม พี่คิมไม่กลัวพ่อของมุกจริงๆเหรอคะ เราคบกันแล้ว ไม่ต้องหลบๆมาเจอกัน เพราะฉะนั้นให้พ่อแม่รู้คงไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ” พราวมุกถาม ดวงตาเริ่มปิดลง คราวนี้เธอง่วงแล้วจริงๆ
“เหมือนเรื่องของเรานะเหรอ” “แค่กๆ ก็...ประมาณนั้น” “ทำไมพูดแค่นี้ก็ต้องเขิน” เธอมองเขาแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ “แล้วนายไม่เข้าใจประโยคไหนของฉัน” “ก็...เอ่อ...ที่น้องมุกบอกว่าไม่ชอบผู้ชายเหมือนพ่อ ...พี่ก็พยายามวิเคราะห์มาตลอดแต่ก็ยังไม่เข้าใจ” “ถึงขั้นต้องวิเคราะห์เลยเหรอ” เธอไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ฉลาดอย่างนายไม่เข้าใจจริงๆเหรอ” เขาพยักหน้าแทนคำตอบ ท่าทางเหมือนลูกศิษย์ที่รอรับคำสอนของคุณครูทำให้พราวมุกยันกายขึ้นนั่ง เขาหยิบหมอนให้เธอเอนหลังพิงหัวเตียง “ตั้งแต่เด็ก ฉันจะเห็นพ่อยุ่งกับงานตลอด แม่เล่าว่าพ่อกับแม่คบกันตั้งแต่เรียนมหา’ลัย พอจบก็แต่งงานกันทันที และเพื่อให้ได้เงินเดือนที่สูงขึ้น พ่อก็เรียนต่อปริญญาโทและทำงานไปด้วย รับงานวิจัยอีกสารพัด หลายครั้งที่แม่รู้สึกเหมือนเป็นคนนอก ไม่เข้าใจในงานของพ่อ จนสุดท้ายมันเกิดเป็นความเหินห่างและทำให้แม่เป็นฝ่ายขอเดินออกจากชีวิตของพ่อ ฉันเอง...เวลาอยู่กับพ่อก็ไม่ค่อยเข้าใจงานของพ่อ เวลาอยู่กันสามคน ฟังพ่อกับพลอยคุยกันก็ไม่รู้ว่าคุยเรื่องอะไรกัน ยิ่งเวลาที
“อยู่ที่นี่แหละ” แฟรงค์ยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มที่ทำให้รู้สึกเสียวสันหลังวาบ“ทะ...ทำไมทำแบบนี้”“เพราะเธอทำให้ฉันต้องทำแบบนี้”“แฟรงค์...ฉันไม่เข้าใจ ...นายปล่อยฉันก่อนได้ไหม เรา...เรามาคุยกันดีๆ ก่อนดีไหม”“มุก” น้ำเสียงเขาพร่าลง สายตาจับจ้องริมฝีปากที่เม้มเข้าหากันแน่นจนเรียบตึง “ฉันทำดีกับเธอตั้งมากมาย เธอยังไม่สนใจฉัน ฉันเบื่อเล่นเป็นบทคนดีแล้ว ถึงเวลาที่เธอจะได้รู้ว่าตัวจริงของฉันเป็นยังไง บางที เธออาจจะชอบมันก็ได้”พราวมุกเบี่ยงหน้าหลบทันทีที่เห็นแฟรงค์โน้มหน้าลงมา เธอพยายามยกเท้าขึ้นเตะไปมาแต่กลับถูกเขาใช้ร่างตัวเองกดทับเธอไว้ ยิ่งดิ้นรนร่างกายก็ยิ่งแนบชิด เสียงลมหายใจของเขาแรงขึ้น สีหน้าก็ตื่นเต้นจนแก่นกายแข็งขันดุนดันจนเขาปวดหนึบไปหมด เขาครางอย่างพอใจที่เห็นเหยื่อตัวน้อยแสดงการขัดขืนชัดเจนถึงเพียงนี้ พราวมุกเข้าใจในทันทีว่าการขัดขืนของเธอกระตุ้นความต้องการทางเพศของเขา แต่เธอฝืนทำอยู่นิ่งไม่ได้ สีหน้าหื่นกระหายมันน่ารังเกียจ เธอขยะแขยงจนต้องพยายามบิดตัวหนี“ที่รัก! บอกแล้วคุณต้องชอบมัน”“แฟรงค์! ปล่อย!”เธอตวาดเขาเสียงสั่นแล้วถ่มน้ำลายใส่หน้าเขา แฟรงค์ผงะไปทันที ปล่อยมือจาก
“อ้าว…แม่ก็นึกว่าลูกกับหนูพลอยดาว...” “ไม่ใช่ครับแม่ คิมกับน้องพลอยเป็นแค่พี่น้องกันครับ ไม่ได้คิดอย่างอื่นกันเลย แล้วตอนนี้น้องพลอยก็มีคนรักแล้วด้วย “แม่ก็นึกว่า...” แม่ยิ้มแหย คุณกานดาก็เห็นลูกชายเที่ยวรับส่งดูแลพลอยดาวมาตลอด หญิงสาวเองก็นิสัยดี น่ารัก ถ้าได้เป็นลูกสะใภ้ นางก็ไม่ขัดอะไร “เอ่อ...แม่ครับ แม่ว่า..ปกติผู้หญิงเขาจะชอบผู้ชายเหมือนพ่อใช่ไหม แบบมีพ่อเป็นต้นแบบอะไรอย่างนั้น” คุณกานดาฟังแล้วก็พยักหน้ารับ “ก็ทำนองนั้นแหละ” “แล้วถ้าผู้หญิงที่บอกว่าไม่ชอบผู้ชายเหมือนพ่อนี่...แม่คิดยังไงครับ” “แม่เคยเจอเคสเด็กผู้หญิงถูกพ่อทำร้ายร่างกายมาโรงพยาบาล ถ้าเป็นแบบนั้นคงไม่มีใครอยากได้แฟนแบบพ่อหรอก” คิมหันต์ขมวดคิ้วยุ่ง เป็นไปไม่ได้หรอก อาจารย์วิทยาไม่ใช่คนชอบใช้ความรุนแรงอยู่แล้ว เป็นคนใจเย็นและประนีประนอม ขนาดเจอนักศึกษาหัวเสียขึ้นเสียงใส่ อาจารย์ยังนิ่งเฉยไม่ตอบโต้ได้เลย “...หรือไม่ก็...” คุณกานดาพูดอย่างเพิ่งนึกออก “อาจจะเปรียบเปรยว่าทำตัวเหมือนพ่อ คอยคุมไปเสียทุกอย่างก็ได้”
“หา! นี่เราเห็นอะไรแบบนี้บ่อยๆเหรอ” “พี่คิม! มุกไม่ใช่คนชอบแอบดูคนอื่นนะ แค่สงสัยนิดๆหน่อยๆแต่ไม่มีหลักฐานเท่านั้นเอง” ได้ยินเธอเรียก ‘พี่คิม’ หัวใจก็ปลื้มปริ่มยินดี มันไม่เหมือนเวลาพลอยดาวเรียกเขาว่า ‘พี่’ เพราะนั้นคือความรู้สึกแบบพี่ชายน้องสาว แต่เมื่อได้ยินจากปากของพราวมุก เขารู้สึกว่าได้ใกล้ชิดกับเธอมากขึ้น ไม่ใช่ ‘นายนั้น นายนี่ หรืออาจารย์คิม’ เขาห็นใบหน้าเล็กๆ มีเหงื่อออกก็หยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้“ให้พี่สตาร์ทรถให้ไหม” “ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวพวกเขารู้” โชคยังเข้าข้างที่ไม่กี่นาทีต่อมารถคันนั้นสงบลง อวัชลงจากรถเสื้อผ้ายับยู่เล็กน้อย เขาถอยห่างออกมาและไม่กี่นาทีต่อมารถคันนั้นก็เคลื่อนออกไป พราวมุกสะดุ้งโหยงเมื่ออวัชกวาดตามองมาทางเธอ หญิงสาวรีบก้มหัวลงต่ำแต่กลายเป็นว่าเธอซุกเข้าไปในอกแกร่งของคิมหันต์กลิ่นหอมจากตัวเขาทำให้เธอดิ้นขลุกขลักแต่ชายหนุ่มกอดรัดแน่นขึ้น “ชู่ว์...อย่าเพิ่งขยับ ให้เขาไปก่อน” คราวนี้พราวมุกจึงหยุดดิ้นแทบกลั้นหายใจเมื่อตกอยู่ในวงแขนที่โอบกอด อากาศน้อยเกินไปหรือเธอกำลังเ
พราวมุกสะบัดหน้าไปมา บอกตัวเองให้ทุ่มเทกับงานและลืมผู้ชายที่คิมหันต์นั้นเสียที ทว่าอีกด้านหนึ่งที่พราวมุกไม่รู้ ฝ่ายอาจารย์หนุ่มก็หน้าเคร่งเครียดตลอดเวลา แต่ทุกคนเข้าใจไปว่าเขาเครียดกับเรื่องวิทยานิพนธ์ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมพราวมุกทำเหมือนไม่อยากติดต่อพูดคุย ทั้งที่เขาอยากเดินหน้า ‘จีบ’ อย่างเป็นทางการ แต่เธอกลับหลบหน้าเขาเสียอย่างนั้น มันเกิดอะไรขึ้น(วะ)เนี้ย! เขายกมือขึ้นนวดขมับเป็นจังหวะเดียวกับโทรศัพท์มือถือดังขึ้น รีบร้อนรับสายโดยไม่ดูว่าใครโทรเข้ามา เพราะใจหวังให้เป็นเสียงหวานใจ แต่กลายเป็นว่า “อาจารย์พี่คิม...” “ครับ” คิมหันต์ตอบรับแล้วยกมือถือดูหน้าจอแล้วค่อยพูดต่อ “อ้อ..นายนนท์มีอะไรเหรอ” “พอดีมีเรื่องอยากขอความช่วยเหลือ รูปที่ขายได้ในงานนิทรรศการต้องเอาไปส่งที่บริษัท...แต่รถของพวกเราขนไปไม่หมด เลยอยากจะรบกวนอาจารย์คิม...” เพียงแค่ได้ยินชื่อบริษัทนั้น เขาก็ดีดตัวนั่งหลังตรงทันที เพราะมันคือบริษัทที่พราวมุกทำงานอยู่ “ได้ครับ เดี๋ยวพี่เอาไปส่งเอง” “ต้องรบกว