บทที่ 951

สายตาของเจย์มองไปที่ชามที่แตกบนพื้น แล้วก็มีแววตาที่ทำอะไรไม่ถูก “ชามราคาเท่าไหร่? เดี๋ยวผมจ่ายให้”

แองเจลีนโพล่งออกมาว่า “831 เหรียญ”

เจย์มองเธออย่างสงสัย เขาอดไม่ได้ที่จะคิดว่านางมารร้ายคนนี้กำลังกลั่นแกล้งเขาด้วยเหตุผลบางอย่างที่เขาไม่อาจรับรู้ได้

แองเจลีนยื่นมือที่เรียวสวยของเธอออกมา “จ่ายมาสิ!”

เจย์รู้สึกลำบากใจ เขาไม่มีเงินเลยสักเพนนีเดียว แล้วเขาจะชดใช้ให้เธอได้อย่างไร?

“ผมจะจ่ายให้คุณตอนที่ผมมีเงินนะ” เขากล่าว

แองเจลีนโน้มไปข้างหน้า เธอยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณไม่มีเงินเลยเหรอ ให้ใจฉันมาสิ”

เจย์มองเธออย่างหมดคำพูด “คุณคิดว่าผมมีค่าแค่ 831 ดอลล่าร์เหรอ?” เขาจงใจเน้นคำว่า ‘ดอลล่าร์’

แองเจลีนคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ก็จริงนะที่เงิน 831 เหรียญคงไม่พอกับความหล่อของคุณหรอก เอาแบบนี้สิ ฉันจะให้เงินคุณ 831,224 ดอลลาร์ เป็นยังไงบ้าง?”

เจย์ค่อนข้างมั่นใจว่านางมารร้ายคนนี้กำลังแกล้งเขาอยู่

เขาจ้องเขม็งไปที่เธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึมที่ดูเหมือนอยากจะพูดว่า ‘มียศถาบรรดาศักดิ์และความร่ำรวยไม่ควรทำตัวเหลวไหล ตกอับยากจนแค่ไหนอุดมการณ์ไม่เคยเปลี่ยน เจอกับอำนาจอิทธิพลมาข่มขู่ก็ไม่ยอมสยบ’

“ไม่