หึงเหรอ??

อลิซ....

ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องพักโดยมีเตวิชที่อุ้มน้องติณณ์เดิมตามหลังเข้ามาติดๆ ฉันไม่อยากเสวนากับผู้ชายคนนี้ก็เลยทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน ฉันจัดการลากกระเป๋าเข้าห้องนอนเพื่อจัดเสื้อผ้าของฉันกับของลูกเข้าตู้

ติ้ง ติ้ง ติ้ง เสียงมือถือของฉันดังขึ้นฉันหยิบมาดูปรากฏว่าเป็นยัยเมย์เพื่อนรักเพื่อนเลิฟของฉันเอง

"ว่าไงจ๊ะ"

"กลับถึงโรงแรมแล้วเหรอลิซ"

"อื้ออเพิ่งกลับมาถึงน่ะ ว่าแต่แกจะมาหาฉันกี่โมง"

"น่าจะค่ำๆ่อะต้องรอพี่มาร์ชก่อน"

"พี่มาร์ช พี่เค้าจะมาด้วยเหรอ" พี่มาร์ชคือพี่ชายแท้ๆของยัยเมย์

"มาดิพอรู้ว่าแกกลับมาแล้วฉันจะมาหาแกพี่ชายฉันก็รีบเสนอตัวว่าจะขับรถมาส่ง สงสัยอยากเจอแกกับน้องติณณ์ ว่าแต่แกไม่ว่าอะไรใช่มะถ้าพี่มาร์ชจะไปหาแกอ่ะ"

"จะว่าอะไรล่ะ"

"ไว้เจอกับนะจ๊ะว่าที่พี่สะใภ้"

"บ้าพูดอะไร"

"55555 พูดเล่น แต่คิดจริงนะ5555"

"ไร้สาระ พี่ชายแกทั้งหล่อทั้งนิสัยดีคงมีสาวๆเข้าหาเยอะอยู่แล่ะ"

"แกก็รู้ว่าพี่มาร์ชเค้าคิดยังไงกับแก"

"แต่แกก็รู้ว่าฉันคิดกับพี่ชายแกแค่พี่ชาย"

"อืมมม ฉันรู้ แต่ตอนนี้แกก็โสดนี่นาไม่คิดจะรับพิจารณาพี่ชายฉันบ้างหรือไงเค้าชอบแกมานานแล้วนะแกก็รู้"

"ฉันน่ะเป็นแม่ลูกหนึ่งแล้วนะไม่ใช่สาวโสด"

"แล้วไงอ่ะ ในเมื่อแกก็เป็นคนดีพี่ชายฉันก็เป็นคนดีคนดีกับคนดีจะรักกันไม่ได้หรือไง แกอย่าเอาอดีตที่ผ่านมาของแกมาปิดกั้นสิแกควรเปิดใจบ้าง"

ตุบ ตุบ ตุบ เสียงวิ่งพร้อมเสียงเรียกของลูกทำให้ฉันต้องรีบวางสายจากเมย์

"แม่ค๊าบบบ แม่ค๊าบบบบ"

"ครับ"

"ปะป๊าบอกว่าวันนี้จะพาผมไปนอนบ้านคุณปู่กับคุณย่าค๊าบบบ" ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองพ่อของลูกที่ยืนพิงประตูล่วงกระเป๋ามองมาที่ฉันอยู่ก่อนแล้ว เขายักคิ้วให้ฉันอย่างกวนๆ ฉันลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาเขาเพราะฉันไม่อยากให้ลูกได้ยินในสิ่งที่ฉันจะพูดกับเตวิช

"ทำไมนายไม่บอกฉันก่อนว่าจะพาลูกไปนอนบ้านป๊ากับม๊า"

"จะให้บอกตอนไหน ก็เธอเล่นบล็อกเบอร์บล็อกไลน์ฉันน่ะ"

"นายจะมาทำอะไรตามอำเภอใจแบบนี้ไม่ได้นะ อยากจะพาลูกไปไหนนายก็ควรจะบอกฉันก่อน"

"ฉันแค่จะพาลูกไปหาปู่กับย่าเธอจะมีปัญหาอะไรและเธอก็ต้องไปด้วย"

"ฉันไม่ได้มีปัญหากับการที่นายจะพาลูกไปหาปู่กับย่าแต่วันนี้ฉันไปด้วยไม่ได้เข้าใจไหม"

"ทำไม"

"ฉันนัดยัยเมย์กับพี่มาร์ชไว้พวกเค้าจะมาที่นี่"

"อ่อที่แท้ก็นัดผู้ชายให้มาหานี่เอง"

"นัดผู้ชายให้มาหา?? พี่มาร์ชเค้าเป็นพี่ชายยัยเมย์เพื่อนสนิทของฉันนะการที่เค้าจะมาหาฉันมาหาติณณ์มันผิดตรงไหน"

"ไม่ผิดหรอก แต่เธอรู้มั้ยว่ามันคิดอะไรยังไงกับเธอ"

"รู้ดิทำไมจะไม่รู้"

"อ่อ แปลว่าเธอรู้ว่ามันชอบเธอ"

"อืม รู้นานละเรื่องนั้นน่ะ" ฉันบอกไปตามความจริง

"แปลว่าเธอจะเปิดโอกาสให้มันเข้ามาจีบเธองั้นดิเธอถึงให้มันมาหาถึงที่นี่"

"ถ้าเป็นอย่างที่นายพูดแล้วนายจะทำไมพี่มาร์ชเค้าเป็นคนดีผู้หญิงที่ไหนก็ต้องชอบป่ะ"

"รู้จักมันดีมากงั้นเหรอถึงพูดออกมาได้เต็มปากเต็มคำว่ามันเป็นคนดี"

"ก็คงดีกว่านายล่ะ"

"เออ ฉันมันเลวในสายตาเธอ ไม่ได้มีวิเศษเหมือนไอ้มาร์ชนั่น"

"นายไม่มีสิทธิ์เรียกพี่มาร์ชว่าไอ้นะเต เอ๊ะ หรือว่านาย...หึงฉัน"

"หึงเธอ?? ถ้าฉันหึงเธอฉันจะขอเลิกกับเธอทำไม" มันเจ็บนะที่ได้ยินแบบนี้แม้ว่าเราสองคนจะเลิกกันมานานหลายปีแล้วก็ตาม

"หึ นั่นสินะ" ฉันยิ้มเยาะให้ตัวเองก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น

"ไม่รู้ล่ะยังไงวันนี้เธอกับลูกก็ต้องไปนอนบ้านป๊ากับม๊าเพราะฉันบอกท่านเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้ท่านก็น่าจะทำขนมทำอาหารไว้รอแล้ว"

"ทำแบบนี้มันมัดมือชกชัดๆเลยนะ"

"ก็ช่วยไม่ได้ในเมื่อเธอบล็อกเบอร์ฉันก่อนทำไม"

สุดท้ายฉันก็ต้องโทรไปเลื่อนัดยัยเมย์พร้อมบอกเหตุผล ยัยเมย์ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเข้าใจว่าป๊าม๊าของน้องติณณ์อยากเจอหลาน

บ้านป๊าม๊า...

"คุณปู่ คุณย่าค๊าบบบ ผมมาแล้วววววว" น้องติณณ์พอลงจากรถก็รีบวิ่งลงไปหาป๊ากับม๊าของเตทันทีท่านทั้งสองยืนรออยู่ก่อนแล้ว ฉันยกมือไหว้สวัสดีท่านอย่างอ่อนน้อม

"น้องติณณ์หลานย่า ย่าคิดถึงจังเลยครับ"

"ผมก็คิดถึงปู่กับย่ามากๆเลยค๊าบบบ"

"มาให้ย่าหอมทีสิครับ"

"ปู่ก็หอมด้วยคน" ตอนนี้ทั้งปู่ทั้งย่าทั้งหลานชายตัวน้อยก็ต่างผลัดกันกอดกันหอมด้วยความคิดถึงเพราะไม่ได้เจอกันนานหลายเดือน คือปกติป๊ากับม๊าจะไปหาน้องติณณ์ที่อังกฤษบ่อยๆอยู่แล้วส่วนพ่อของลูกก็ไปด้วยทุกครั้งนั่นแล่ะแต่เพราะช่วงนี้เตเรียนใกล้จบงานที่มหาลัยก็คงจะเยอะไหนจะะต้องฝึกงานด้วยเค้าก็เลยไม่ค่อยมีเวลาได้ไปหาลูกที่อังกฤษในช่วงนี้แต่ก็มีการเฟซไทม์หากันอยู่แล้วเกือบจะทุกวัน ส่วนใหญ่ฉันจะให้ลูกคุณกับเขาเองตามลำพังโดยมีฉันนั่งอยู่ข้างๆนั่นแล่ะเพียงแต่ไม่เข้ากล้องให้เขาเห็นหน้า คือฉันไม่อยากเห็นหน้าไม่อยากคุยอะไรกับเขาจะเรียกว่าเกลียดขี้หน้าเลยก็ว่าได้ คือถ้าไม่มีลูกด้วยกันฉันกับเขาควจะต่างคนต่างอยู่ไม่เกียวข้องกันแล้ว แต่เพราะลูกถึงทำให้ฉันกับเขาตัดกันไม่ขาด

"สวัสดีค่ะป๊าม๊า" ฉันยกมือไหว้ป๊ากับม๊าหลังจากที่ท่านหอมหลานชายตัวน้อยจนพอใจแล้ว

"เดินทางมาเหนื่อยมั้ยลูก" ป๊าหันมาถามฉัน

"เหนื่อยนิดหน่อยค่ะป๊า^^"

"ม๊าว่าเราเข้าบ้านกันเถอะจ้ะ ม๊าสั่งให้แม่ครัวทำของโปรดไว้ให้ลิซกับน้องติณณ์เพียบเลย"

"แล้วของผมละม๊ามีอะไรบ้าง"

"ของโปรดของเรานะเหรอมีสิม๊าสั่งให้แม่ครัวทำให้พิเศษเลยนะ"

"อะไรเหรอม๊า"

"ยำหอยหวาน แกงคั่วหอยขม"

"ม๊า!!!"

"ทำไมก็ของโปรดแกทั้งนั้นไม่ใช่หรือไงเมนูหอยน่ะเห็นกินทุกวัน" ฉันถึงกับเอามือปิดปากแอบขำเบาๆ