로그인공유
บทที่ 16 ผู้หญิงคนนั้นคือใคร
최신 업데이트:
2025-03-04 22:57:38ภายในรถพี่แบงค์
" หอน้องอยู่ที่ไหน " รุ่นพี่ถามขึ้นทันทีเมื่อฉันขึ้นรถเป็นที่เรียบร้อยแล้ว " หอในหญิงที่มหาลัยค่ะ " ฉันตอบกลับรุ่นพี่ไปพร้อมส่งยิ้มให้กับรุ่นพี่ " อืม " รุ่นพี่ตอบพร้อมกับยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน จนหน้าฉันร้อนผ่าวและใจเต้นตึกตักๆ การที่รุ่นพี่เข้ามาใกล้ฉันครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งที่แล้วที่เขาลากฉันไปหลังตึกคณะนิติที่ตอนนั้นผลักฉันแรงๆ แต่ตอนนี้ฉันสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนในแววตาของเขาและการกระทำของเขา " ระ รุ่นพี่จะทำอะไรคะ " ฉันตัวสั่นเทาถามรุ่นพี่ไปทันทีเมื่อรุ่นพี่เริ่มโน้มใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนแทบจะสิงฉันอยู่แล้ว " คาดเข็มขัด " ฉันที่กำลังตัวเกร็งต้องชะงักทันที เมื่อรุ่นพี่ยื่นมือมาดึงเข็มขัดนิรภัยคาดให้ฉัน จะคาดเข็มขัดก็ไม่บอกกันดีๆ ทำเอาคนตกอกตกใจหมด เฮ้อ! " หึๆ " รุ่นพี่หันกลับไปนั่งที่คนขับรถตามเดิมพร้อมกับหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ แต่ฉันแอบได้ยินนะ TT " พี่หิวแล้ว " รุ่นพี่พูดขึ้นขณะขับรถอยู่ " คะ " ฉันเลิกคิ้วพร้อมหันหน้าไปมองรุ่นพี่ทันที " ไปกินข้าวเป็นเพื่อนพี่หน่อย " รุ่นพี่หันหน้ากลับมามองฉันแล้วยิ้มให้ฉัน พร้อมกับที่เขายื่นมือมาของเขาลูบที่หัวของฉันเบาๆ จนฉันเขินหน้าแดงไปหมด -////- ฉันไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้อยู่ใกล้รุ่นพี่ขนาดนี้ ได้นั่งรถรุ่นพี่ แถมรุ่นพี่ชวนไปกินข้าวอีก ตอนนี้ฉันดีใจมากๆจนแทบจะร้องไห้ อยากจะโทรไปเม้าท์กับยัยน้ำ เล่าเรื่องทุกๆอย่างให้มันฟังว่าฉันได้ใกล้ชิดกับรุ่นพี่ขนาดไหนมันคงจะดีใจแทนฉันเอามากๆ น้ำ เพื่อนสนิทของฉันสมัยม.ปลาย ตอนนี้นางไปเรียนที่ต่างประเทศ นานๆทีนางว่างจะติดต่อกลับมาหาฉัน เห็นบอกว่าพอขึ้นปี 2 พ่อของเธอจะให้ย้ายมาเรียนคณะบริหารที่ประเทศไทย นางบอกว่าจะย้ายเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับฉันด้วย ดีใจสุดๆไปเลย เอี้ยดดดดด เสียงรถจอดเมื่อถึงร้านอาหาร " พี่มากินใกล้ๆมอนะ เดี๋ยวหอปิดแล้วน้องเข้าหอไม่ได้ " รุ่นพี่บอกฉันแล้วมองหน้าฉันทันที " ได้ค่ะ แพรวได้หมดเลย ^^ " ฉันส่งยิ้มหวานไปให้กับรุ่นพี่ ก่อนจะเปิดประตูรถก้าวขาเดินลงจากรถ ฉันกับรุ่นพี่ที่กำลังเดินเข้าไปในร้านอาหารกลับมีสายตาทั้งชายและหญิงจ้องฉันกับรุ่นพี่อย่างไม่ละสายตา ฉันยืนตัวแข็งทื่อก้าวขาแทบจะไม่ออก ที่จู่ๆก็มาเดินอยู่ข้างๆคนในแก็งค์ท่านเทพที่ทุกๆคนในมหาวิทยาลัยต่างพาชื่นชอบ " ระ รุ่นพี่เดี๋ยวค่ะ " รุ่นพี่ที่กำลังจะก้าวเท้าเดินเข้าไปร้านอาหารโดนฉันเรียกท้วงไว้ก่อน " นะ น้องว่าเราไปกินทะ ที่.. " ฉันที่พูดยังไม่ทันจบ แต่กลับมีมือหนาของรุ่นพี่จับเข้าที่ข้อมือเล็กของฉันแล้วเดินจูงมือฉันเข้าไปในร้านอาหารทันที โดยไม่สนใจสายตาคนที่กำลังมองมาทางฉันกับรุ่นพี่ " กลัวอะไร ทำตัวให้ชินไว้เถอะ " รุ่นพี่บอกฉันทันทีเมื่อนั่งลงบนโต๊ะ " ชะ ชินอะไรคะ ไม่ชินหรอกค่ะ " ฉันรีบตอบกลับรุ่นพี่ทันที ฉันไม่ชิน และก็จะไม่มาแบบนี้กับรุ่นพี่อีกแล้วฮือออ ฆ่าตัวเองชัดๆเลย ดูสายตาแต่ละคนที่มองฉันสิ ถ้าเอาส้อมแทงฉันได้คงเดินมาแทงฉันเละแล้วแน่ๆเลย พอเด็กเสิร์ฟมาเสิร์ฟอาหารจนครบ ฉันรีบหยิบช้อนและจานมาตักอาหารกินทันทีอย่างรีบๆ ยัดใส่ปากคำแล้วคำเล่าจนแก้มป่อง เพื่อจะได้รีบกินให้หมดแล้วไปจากตรงนี้ทันที " หึ! กินช้าๆเดี๋ยวติดคอหรอก " รุ่นพี่มองหน้าฉันแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ " รุ่นพี่รีบกินสิคะ " ฉันพยักหน้าชี้ไปทางอาหารของรุ่นพี่ทั้งๆที่ข้าวยังเต็มปากฉันอยู่ " ครับ ^^ " รุ่นพี่ตอบฉันแล้วยิ้มพร้อมตักข้าวเข้าปาก วันนี้ฉันเห็นรุ่นพี่ยิ้มตั้งแต่อยู่ในรถ และฉันก็ไม่เคยเห็นรุ่นพี่ยิ้มมาก่อนเลย รุ่นพี่ทำหน้าตานิ่งๆว่าหล่อมากแล้ว ตอนยิ้มยิ่งโคตรหล่อเข้าไปใหญ่ หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ววว กรี๊ดดด -////- ฉันที่ได้แต่คิดในใจและกรี๊ดในใจ อยากจะตบหน้าตัวเองสักร้อยทีเพื่อเช็คดูว่าตอนนี้ฉันไม่ใช่ฝันไปใช่ไหม!! และพอกินข้าวเสร็จรุ่นพี่ก็ขับรถมาส่งฉันที่หอ มหาวิทยาลัย เพจ: ตามกรี๊ดหนุ่มหล่อ โพสรูปภาพ 3 รูป ................................................. " ผู้หญิงคนนั้นคือใคร " " พี่แบงค์อยู่กับใคร " " พี่แบงค์ยิ้มให้นางด้วยแก " " ฉันจะอกหักเหรอเนี่ยยยย " " ตั้งแต่เกิดมาพึ่งเคยเห็นพี่แบงค์ยิ้ม " " เขาจับมือกันด้วย " " แฟนพี่แบงค์เหรอ " " ไม่น่าใช่แฟนอาจจะเป็นรุ่นน้องที่คณะก็ได้ " ฉันที่กำลังเดินมาที่มหาลัยกับแพมแพม ก็โดนสายตาคนนับร้อยๆคนตั้งแต่หน้ามหาลัย จนทางเข้าประตู และจนตอนนี้ก็มีคนจ้องมองมาที่ฉันกับแพมแพมอย่างไม่ละสายตา " เขามองอะไรกันวะแก " ฉันถามแพมแพมไปอย่าง งงๆ " หรือเขามองว่าฉันสวยวะ " แพมแพมพูดขึ้น เพราะนางพึ่งประกวดดาวเดือนได้ป๊อปปูล่าโหวตไปเมื่อไม่กี่วันมานี่เอง " คงจะใช่ มีเพื่อนสวยนี่ลำบากจริงๆเลย " ฉันพูดพร้อมหัวเราะไปพร้อมๆกับแพมแพม
최신 챕터
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 66 รักกันตลอดไป The End
ผมที่พาแพรวมาถึงที่คอนโดของผมแล้ว ผมก็จัดการกับร่างบางที่นอนเมาอยู่บนเตียง" ร้อนจัง " แพรวที่ใส่กระโปรงสั้นๆ และใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำที่นอนราบอยู่บนเตียง มันทำให้ผมที่อดทนรอวันที่เธออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์มานานถึงกับกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่อย่างหักห้ามใจ จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะ ผมได้แต่คิดวกไปวนมาอยู่ในหัว" จะทำอะไรคนเมาไม่ได้นะเว้ย! " ผมพึมพำออกมาอย่างขาดสติ เซ็กซี่และขาวเป็นบ้าเลยเด็กอะไรวะผิวเนียนไปทั้งตัว" รุ่นพี่ " แพรวที่พูดจาด้วยน้ำเสียงงัวเงียจากน้ำเมาพูดขึ้นมาพร้อมกับที่เธอยันตัวเองให้ลุกนั่งขึ้นมาอยู่บนเตียง" ครับ " ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆเธอ พร้อมกับเอื้อมมือไปเขี่ยไรผมของเธอเบาๆ อย่างนึกเอ็นดูใบหน้าที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์นั้น" ดื่มอะไรเยอะขนาดนั้น หืม " ผมถามเธอออกไปอย่างเป็นห่วง ถ้าวันนั้นผมไม่ได้ไปอยู่ที่ผับนั่นแล้วเห็นเธอมันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างผมก็ไม่รู้เลยจริงๆ ผมไม่ได้ห้ามให้เธอไม่ไปเที่ยวในที่แบบนั้น แต่ผมก็แค่อยากจะไปด้วย ไปดูแลเธอใกล้ๆไม่ให้คาดสายตาของผม" เครียด เครียด " แพรวบอกผมพร้อมกับส่ายหัวของเธอไปมาอย่างน่ารัก" หืม เครียดอะไรครับ " ผมจับหัวทุยของเธอเข้
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 65 ห่างกัน ไม่ได้เลิกกัน
หลังจากที่พวกสาวๆได้เต้นกันจนหนำใจแล้วพวกเธอก็คงเหนื่อยและพากันนั่งลงที่โต๊ะกันเหมือนเดิม" ดีเจร้านนี้เปิดเพลงมานนนนจริงๆ " แพมแพมเพื่อนของแพรวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยานยาวเพราะเกิดจากอาการเมา " งื้อ " แพรวที่ตอนนี้เมาจนหน้าแดงไปหมดได้ทำแก้มป่องอย่างน่ารัก จนผมเห็นแล้วอดที่จะไปคว้าร่างบางมาซบลงที่อกของผมเอาไว้ไม่ให้ใครมองใบหน้าของเธอเลย " แบงค์คะ กลับกันเถอะค่ะ " ปิ่นที่ยังนั่งรอผมอยู่ไม่ไปไหนพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ" แพรว " ผมเรียกแพรวที่ทำแก้มป่องอย่างนึกเอ็นดูและก็หวงเธอด้วย" หื้ม รุ่นพี่หรา มาตั้งแต่เมื่อหร่ายยยย " แพรวที่เมาจนจำผมไม่ได้ว่าผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้น พร้อมกับที่เธอโน้มหน้าลงมามองผม ใกล้ๆผม จนผมที่เห็นแก้มแดงๆนั่นถึงกับเขิล ออกมาทันที ไม่ได้เจอหน้าตั้งหลายวัน คิดถึงใบหน้าจิ่มลิ้มของเธอจัง -/////-" เมาแล้ว กลับกันเถอะนะ " ผมลุกขึ้นยืนและจับแขนของเธอให้ลุกขึ้นไปกับผม" แต่พี่เลิกกับแพรวแล้วนะครับ " ภพที่นั่งเงียบอยู่นานลุกขึ้นยืนพูดกับผม พร้อมกับมองหน้าผมอย่างไม่พอใจนัก" ใครบอกว่าเลิก! " ผมตวัดหางตาไปมองไอ้ภพอย่างไม่พอใจ " ก็...พี่กับแพรวห่างกัน " ภพยังพยายามหาเหตุผ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 64 จะง้อยังไงดีวะ
ฉันที่ตอนนี้เริ่มเมาแล้ว เพราะเต้นไปและยกแก้วขึ้นจิบเหล้าไปพลางๆ " ไหวไหม " ภพลุกขึ้นมาพยุงฉันเมื่อเขาเห็นฉันเริ่มจะเซเล็กน้อย" มึนหัวนิดหน่อย " ฉันตอบภพไป" นั่งลงก่อน " ภพบอกฉันพร้อมกับพยุงหลังของฉันเอาไว้" แพรวอยากไปเข้าห้องน้ำ " ฉันที่ตอนนี้ปวดฉี่เอามากๆ น่าจะเป็นเพราะกินเหล้าเยอะไป" งั้นเราพาไปนะ " ภพเสนอ" ได้จ๊ะ ขอบใจนะ " ฉันพยักหน้าภพค่อยๆพยุงฉันที่เดินไม่ค่อยจะตรงจนมาถึงหน้าห้องน้ำหญิง" เดี๋ยวภพยืนรอแพรวตรงนี้นะ " ภพหันหน้ามาบอกฉันก่อนจะปล่อยมือของเขาที่พยุงหลังของฉันเอาไว้" อื้อ " ฉันพยักหน้าตอบกลับภพไป แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที" มึนหัวจัง " ฉันที่นั่งอยู่ในห้องน้ำพึมพำออกมาเบาๆอยู่คนเดียว นี่เป็นการกินเหล้าครั้งแรกของฉัน และฉันก็ยังไม่ชินกับสถานที่แบบนี้เท่าไหร่นัก" แพรว!! " เสียงภพร้องตะโกนขึ้นอย่างตกใจ เพราะฉันที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำและได้ชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันทีีเมาอยู่ก่อนแล้วเลยล้มลงไปกองอยู่กับพื้น" เป็นอะไรมากไหม " ภพรีบวิ่งมาพยุงฉันขึ้นในทันที พร้อมกับหันหน้าไปมองผู้หญิงคนนั้นตาขวาง เพราะภพเขาเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เธอจงใจเดินเข้ามาชนแพรวเพื่อนของเ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 63 ห่างกันสักพัก
" แพรวไม่ไปค่ะ "แพรวสะบัดมือผมออกทันทีในระหว่างที่ผมจะเอื้อมมือไปจับแขนของเธอเอาไว้" แพรว อย่าดื้อสิ " ผมบอกเธอไปอย่างกล้าๆกลัวๆ นี่เธอโกรธผมจริงจังขนาดนั้นเลยเหรอ ผมเองไม่ใช่เหรอที่จะต้องเป็นฝ่ายโกรธเธอก่อนไหม เพราะเธอไปให้ไอจีกับผู้ชายคนอื่นเลยนะ!" ว่าแพรวดื้อเหรอคะ " เธอขมวดคิ้วเขาหากันเป็นปมทวนคำที่ผมว่าเธออย่างไม่ชอบใจ" แพรว จะอะไรนักหนาว่ะ พี่ควรจะเป็นคนที่โกรธเรานะที่เราไปให้ไอจีผู้ชายคนอื่นน่ะ! " ผมที่หมดความอดทนเลยพูดขึ้นเสียงใส่เธออีกครั้งอย่างลืมตัว" เหตุผลแพรวก็อธิบายไปหมดแล้วนิ่ค่ะ เป็นรุ่นพี่เองที่ไม่เข้าใจอะไรเลยสักอย่าง ไม่รับฟังอะไรเลยสักอย่าง แพรวเหนื่อยค่ะที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์รุ่นพี่กับเรื่องแบบนี้บ่อยๆ แพรวอธิบายไปรุ่นพี่ก็ไม่เคยจะฟังเหตุผลกันบ้างเลย ทุกอย่างรุ่นพี่คิดแค่ว่าแพรวเป็นฝ่ายผิด และที่ผ่านมารุ่นพี่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิดเลยสักนิด " ฉันที่อัดอั้นมานานก็ระเบิดอารมณ์และพูดออกมาจนหมดเปลือก ฉันเหนื่อย เหนื่อยมากจริงๆ เหนื่อยกายฉันยังพอจะทนไหวนะ แต่เหนื่อยใจฉันไม่อยากจะอดทนมันแล้วจริงๆ" แพรวว่าเรา... " ฉันที่กำลังจะพูดออกไป" เลิกกันเถอะ " รุ่นพ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 62 ทะเลาะ
" คะ " ฉันเลิกคิ้วขึ้นอย่างงุนงงกับคำพูดของรุ่นพี่เมื่อสักครู่ นี่เดินเข้ามาทักกันหรือเดินเข้ามาหาเรื่องกันกันแน่" หมายความว่ายังไงคะ " ฉันคิ้วขมวดเข้าหากันทันที" ให้ไอจีกันไปแล้วนิ ไม่เห็นหัวแฟนตัวเองที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้แล้วมั้ง " รุ่นพี่ต่อว่าฉันพร้อมกับทำใบหน้าเรียบนิ่งเหมือนกำลังข่มอารมณ์โกรธของตัวเองเอาไว้อยู่" น้องเขาแค่มาขอไว้ปรึกษาเรื่องเรียนค่ะ น้องคนอื่นๆเขาก็ทำแบบนี้กับรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะ เลยค่ะ ไม่ใช่แค่กับน้องนี่คะ " ฉันอธิบายเหตุผลกลับไปให้รุ่นพี่ฟัง แต่รุ่นพี่กับทำหูทวนลมไม่ได้สนใจคำอธิบายของฉันเลยสักนิด " หึ! " รุ่นพี่เค้นหัวเราะออกมาเบาๆในลำคอเหมือนไม่พอใจกับคำพูดของฉันและเขาก็เดินออกไปจากฉันทันที เอาจริงๆถามว่าฉันเหนื่อยกับอาการหึงไปทั่วของรุ่นพี่ไหม ฉันก็มีเหนื่อยบ้างนะ แต่ฉันก็เข้าใจรุ่นพี่มาตลอด แต่ว่ารอบนี้ฉันรู้สึกจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ความไว้ใจกันไม่มีสักนิดเลยหรือไงการที่รุ่นน้องมาขอเฟสบุ๊ค ไลน์ หรือไอจี น้องๆทุกคนก็ไปขอรุ่นพี่คนอื่นๆกันเยอะแยะไม่ใช่แค่กับฉัน และก็มีรุ่นน้องหลายคนมาขอฉันเยอะแยะเหมือนกันไม่ใช่แค่กับน้องบาส ฉันเป็นคนเฟรนลี่เข้าถึงคนง่
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 61 เดือนคณะคนใหม่
ตอนนี้พวกฉันก็พาน้องๆปี1 คณะนิติศาสตร์มารวมตัวกันที่คณะเป็นทีีเรียบร้อย และพวกเราก็พาน้องๆทำกิจกรรมต่างๆที่ได้เตรียมกันเอาไว้แล้วดั่งเช่นทุกปี ส่วนผู้นำหรือพิธีกรในการพูดคุยถือไมค์ในปีนี้ก็คือ แพมแพม และภพ เพื่อนทั้งสองคนของฉันเอง ส่วนฉันก็ทำงานทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ส่วนพูดคุยแนะนำกับน้องๆก็มีทำหน้าที่เป็นพิธีกรรายงานแทนแพมแพมบ้างเล็กน้อยพอผ่านวันปฐมนิเทศไปก็เป็นการให้น้องๆทุกคนค้นหาป้ายชื่อของตัวเอง ซึ่งป้ายชื่อก็อยู่กับรุ่นพี่ปี3 เหมือนเดิมที่เคยทำกันมาเป็นธรรมเนียมของคณะเรา และในตอนนี้น้องๆทุกคนก็ได้ป้ายชื่อกันครบแล้ว ส่วนรุ่นพี่กับแก็งค์ท่านเทพที่อยู่ปี4 ก็มารวมกิจกรรมในครั้งนี้ด้วย พร้อมกับเสียงกรี๊ดร้องของสาวๆน้องๆปี1 ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกรี๊ดแก็งค์ท่านเทพเหมือนที่เคยเป็นมาในทุกๆปี พักเที่ยงรุ่นพี่ที่คอยแต่ยืนๆนั่งๆ จ้องมองฉันเต้นและพาน้องๆทำกิจกรรมอยู่ตั้งนานในรอบเช้าก็เดินเข้ามาหาฉันในตอนนี้ เพราะพวกฉันได้ปล่อยน้องๆที่ทำกิจกรรมไปทานข้าวกันเรียบร้อยแล้ว " แพรวครับ " รุ่นพี่เดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับส่งยิ้มเจื่อนๆมาให้ ทำไมยิ้มแบบนั้นกันนะ " คะ ? " ฉันหันหน้าไปส่งยิ้มหวาน
