บทที่ 3.1 หงุดหงิด

หลังจากที่น้ำอุ่นและเพื่อนๆ วิ่งกันเสร็จก็เดินกลับมาหาพวกกลุ่มของกายที่นั่งรออยู่ ชายหนุ่มจ้องมองสภาพของสาวๆ แต่ละคนที่เดินกลับมาในตอนนี้บอกได้คำเดียวว่าหมดสภาพ ผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด ใบหน้าสวยเปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อนๆ ลำคอก็มีแต่เหงื่อไหลออกมาจนเปียกไปหมด ริมฝีปากบางก็อ้าปากสูบหายใจเข้าออกไม่หยุด มันช่างเป็นภาพที่น่ามองซะจริงๆ หึหึ

น้ำอุ่นกับเพื่อนๆ ยืนหอบอยู่ตรงหน้าของพวกหนุ่มๆ ใบหน้าบึ้งตึงแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด ดวงตากลมโตของเธอจ้องมองส่งสายตาดุไปทางชายหนุ่มที่นั่งอยู่อย่างไม่เกร็งกลัว นี่ขนาดแค่สามรอบนะพวกเธอยังแทบแย่ นี่ถ้าเปลี่ยนเป็นห้ารอบจริงๆ พวกเธอคงตายคาสนามกันเนี่ยๆ เลย ผู้ชายอะไรใจร้ายที่สุดเลยย

กายรับรู้ได้ทันทีว่ามีสายตาแสนจะดุร้ายของแม่เหยื่อตัวน้อยกำลังจ้องมองมาทางเขาอยู่ ชายหนุ่มก็เลยหันหน้าไปกระตุกยิ้มยั่ว แล้วยักคิ้วให้หญิงสาวไปหนึ่งที หึหึ น่ากลัวตายละ น้ำอุ่นได้เห็นแบบนั้นก็ยิ่งรู้สึกโมโหเข้าไปใหญ่ ริมฝีปากบางเม้นกัดกันจนเป็นรอย เธอเกลียดผู้ชายนิสัยแบบนี้ที่สุดเลยชอบใช้อำนาจรังแกคนอื่นคนนิสัยไม่ดี

“จำไว้นะครับว่าเวลารับน้องห้ามพูดคุยและแอบเล่นโทรศัพท์กันอีก”

“ค่ะ”

“งั้นวันนี้กลับกันได้แล้วครับ”

“ค่ะ…ไปก่อนนะคะ”

ลุคเห็นสาวๆ ได้พักเหนื่อยกันน่าจะพอแล้ว ก็เลยเอ่ยพูดตักเตือนออกไปอีกสองสามคำแล้วปล่อยให้กลับกันได้ พวกของน้ำอุ่นพอได้ยินแบบนั้นก็รีบเอ่ยขอตัวกลับกันทันที เพราะกลัวว่าพวกชายหนุ่มจะเปลี่ยนใจขึ้นมาอีก

“นี่เหรอพ่อเทพบุตรของพวกเธอ นี่มันซาตานชัดๆ”

พอพูดจบสี่สาวก็รีบหันหลังเดินจากไปทันที แต่พอเดินออกมาได้ไม่กี่ก้าว อยู่ๆ น้ำอุ่นก็พูดบ่นกับเพื่อนๆ ของเธอขึ้นอย่างเหลืออด

“ยัยน้ำอุ่น!!”

พอพวกเนยได้ยินคำพูดของน้ำอุ่นที่บ่นแบบนั้นก็รีบหันหน้าไปเอ็ดเพื่อนตัวเองทันที ส่วนไอรินก็รีบยกมือขึ้นมาปิดปากเพื่อนขี้บ่นของตัวเองเช่นกัน มันจะพูดอะไรก็รอให้เดินออกไปไกลๆ ก่อนไม่ได้หรือยังไงกันนะ วันนี้มันเป็นอะไรถึงได้พูดมากซะจริงๆ แล้วก็พูดแต่เรื่องดีๆทั้งนั้นซะด้วยยัยเพื่อนคนนี้นี่ ตาย ตาย ตาย!!

“เมื่อกี้พูดอะไรกันหรือเปล่าครับ พวกพี่ได้ยินไม่ค่อยชัดเลย”

เสียงพูดบ่นของน้ำอุ่นที่เดินจากไปแล้วนั้นถึงจะเบาอยู่บ้าง แต่คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนก็ได้ยินชัดกันทุกคนอยู่ดี หนุ่มๆ ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะหันมองหน้ากันแล้วก็กระตุกยิ้มขึ้นอย่างเสียไม่ได้ ลุคหนึ่งในกลุ่มเพื่อนของกายก็เลยตะโกนถามกลับไปเล่นๆ อย่างนึกสนุก ปากร้ายจริงๆ เลยนะเหยื่อตัวน้อยของเพื่อนเขาเนี่ย…

“เปล่า เปล่าค่ะ…พวกเราคุยกันเรื่องซีรี่ย์นะค่ะ ไม่มีอะไร” พอพวกน้ำอุ่นได้ยินเสียงของรุ่นพี่ตะโกนมาพวกเธอก็ชะงักแล้วยืนตัวแข็งทื่อกันเลยทีเดียว เนยเลยรีบหันหน้ากลับมาพูดแก้ตัวให้เพื่อนของตัวเองทันที

“ใช่ค่ะ…ไปก่อนนะคะรุ่นพี่” อิงอิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็รีบหันมาพูดเสริมแล้วรีบลากตัวน้ำอุ่นออกไปจากที่นั่นกันทันที ตาย ตาย เกือบพากันมาตายตั้งแต่เรียนวันแรกกันเลยแล้วไง ยัยเพื่อนบ้าคนนี้นี่!!!

หลังจากที่ผ่านการรับน้องที่สุดแสนจะโหดมากันมาได้ พวกน้ำอุ่นที่เกือบพากันตายอยู่หลายรอบเลยนั้น บางทีพวกเธอก็อดคิดไม่ได้จริงๆ เหมือนกันนะ ว่าพวกรุ่นพี่กลุ่มนั้นมีปัญหาอะไรกับพวกเธอหรือเปล่า เพราะช่วงที่รับน้องอยู่นั้นเรียกได้ว่ากลุ่มของพวกเธอถูกทำโทษมากที่สุดเลยก็ได้ จนภาพเทพบุตรในหัวของพวกเนยได้เลือนหายไปจนหมด แต่ก็ช่างมันเถอะเพราะว่าตอนนี้พวกเธอก็ผ่านเรื่องพวกนั้นมากันได้แล้วนี่นา คงไม่ได้เจอกับพวกหนุ่มๆ กลุ่มนั้นแล้วล่ะ…มั้งน่ะ

หลังจากที่รับน้องจบลงนักศึกษาปีหนึ่งทุกคนก็ได้กลับมาใช้ชีวิตของนักศึกษาจริงๆ กันสักที ไม่ว่าจะเป็นทรงผมหรือการแต่งกายที่แสนจะเรียบร้อยของทุกคน ตอนนี้ก็ได้ถูกเปลี่ยนออกกันจนหมด เรียกได้ว่าเปลี่ยนเป็นคนละคนกันเลยก็ได้ในตอนนี้ โดยเฉพาะพวกนักศึกษาผู้หญิงที่พอรับน้องจบลง ก็ได้อัพสกิลเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมแม้แต่รองเท้าก็ยังไม่เว้น เรียกได้ว่าเรื่องแฟชั่นนี้ไม่มีใครยอมใครเลยทีเดียว