Novels by คุณลูกเกด

ย้อนไป (ตอนที่ 43 ลูกๆ) หลังจากที่คุณแม่ของกายและลูกชุบ รู้ความจริงเรื่องน้ำอุ่นไม่ใช่เด็กเสี่ย“ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆ”“น้ำอุ่นเธอน่าจะแอบถ่ายรูปตอนที่แม่ดาวมหาลัยหน้าแตกมาให้พวกฉันดูด้วย”“นั้นสิ ฮ่าๆ ฮ่าๆ สะใจจริงๆ”“ใช่ ชอบสร้างเรื่องว่าเธอดีนัก สมน้ำหน้าจริงๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆ”เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของพวกเนยดังลั่นไปทั่วใต้ตึกคณะวิศวะ เมื่อน้ำอุ่นกับกายได้พูดเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น ตอนไปทานอาหารเย็นกับคุณพ่อคุณแม่ของกายให้ฟัง พวกเธอรู้สึกชอบและสะใจกับเรื่องที่ได้ยินมากๆ สมน้ำหน้าใครใช้ให้โง่เองหึหึ อยากเห็นสีหน้าตอนแม่ดาวมหาลัยหน้าแตกซะจริงๆ ว่าจะเป็นอย่างงั้น“ช่วงเถอะ โดนไปขนาดนั้นคงไม่กล้ามายุ่งกับฉันแล้วล่ะ” น้ำอุ่นพูดบอกเพื่อนๆ ออกไปเสียงเรียบ เธอเบื่อแล้วขี้เกียจจะสนใจยัยดาวบ้านั้นแล้ว“จะว่าไปน้องน้ำอุ่น จะเลี้ยงเสือจริงๆ เหรอครับ” เลโอที่นั่งฟังอยู่ข้างๆ กายพูดขึ้น เมื่อชายหน

“คุณพ่อของผมไข่แดงไม่สุกนะครับ”“ของหนูเอาไข่แดงสุกๆ นะคะ”“ผมเอาสองฟอง”“หนูก็จะเอาสองฟอง”“ได้ครับบบ! รอแป๊บหนึ่งนะเด็กๆ”เสียงเจี๊ยวจ๊าวของเด็กๆ กับคุณพ่อสุดหล่อพูดคุยกันอยู่ในห้องครัว ร่างเล็กที่สวมใส่ชุดนอนยืนกอดอก พูดส่งให้ผู้เป็นพ่อทำอาหารให้อย่างเอาแต่ใจ กายกับน้ำอุ่นใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมาตอนนี้ก็จะเข้าปีที่ห้าแล้ว ทั้งสองยังคงรักกันหวานชื่นเหมือนเดิม จะมีเพิ่มเติมก็คงจะเป็นจำนวนสมาชิกที่มีมากขึ้นและวุ่นวายขึ้นทุกๆ เช้ากายจะรับหน้าที่เป็นคนทำอาหารให้ลูกๆ และภรรยาคนสวยทาน ส่วนน้ำอุ่นก็จะมีหน้าที่เลี้ยงลูกๆ ช่วงที่ชายหนุ่มออกไปทำงาน ส่วนเรื่องทำความสะอาดกายจะจ้างแม่บ้านให้มาทำในช่วงกลางวันแบบไปกลับ เพราะกายกับน้ำอุ่นชอบใช้ชีวิตแบบส่วนตัวเอง ไม่อยากให้คนนอกมาพักหรืออาศัยอยู่ในบ้านด้วย“ทำไมเช้านี้มันวุ่นวายจังเลยวะ” กายพูดบ่นพึมพำขึ้นอย่างไม่เข้าใจ เพราะปกติลูกๆ ของเขาจะไม่ตื่นเช้ากันขนาดนี้ ทุกวันจะต้องให้เขาเข้าไปปลุกถึงจะยอมลุกกันแท้ๆ แต่วันนี้กลับตื่นเ

“ฮือออๆ ฮืออออๆ น้ำอุ่นจะทาน ฮือออๆ”“โอเคครับ! ทานก็ทาน หยุดร้องก่อนนะครับคนดี”เสียงร้องร่ำไห้สะอึกสะอื้นดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่น เมื่ออยู่ๆ ก็ถูกขัดใจไม่ให้ทานของที่ตัวเองอยากทานขึ้นมา ดวงตาคู่สวยทั้งสองข้างปล่อยหยดน้ำไหลออกมาอย่างหนักหน่วง ชายหนุ่มที่เห็นแบบนั้นก็รีบเข้าไปปลอบคนรักของตัวเองทันทีหลังจากเกิดเรื่องที่บ้านใหญ่วันนั้น กายก็รีบหาซื้อที่ตรวจครรภ์มาให้น้ำอุ่นตรวจ แล้วผลมันก็ออกมาเป็นเหมือนที่ชายหนุ่มคิดไว้ ภรรยาแสนสวยของเขาได้ตั้งครรภ์อ่อนแล้วนั้นเอง แล้วอาการที่ชายหนุ่มเป็นนั้น คุณหมอก็บอกว่าเพราะแพ้ท้องแทนเมีย กายรู้แบบนั้นชายหนุ่มก็รีบโทรบอกคุณพ่อคุณแม่ของตัวเองทันที รินรดาที่รู้เรื่องเช้าวันต่อมาก็รีบให้สามีตัวเอง พาไปหาซื้อของบำรุงครรภ์ไปให้ลูกสะใภ้ของตัวเองถึงคอนโดเลยทีเดียว เพราะนี่ถือว่าเป็นหลานคนแรกของเธอเลย รินรดาอยากอุ้มหลานมานานแล้ว แต่ลูกชายคนโตที่แต่งงานมีครอบครัวไปนั้น ก็ยังไม่ยอมมีหลานให้เธอซะทีในช่วงเดือนแรกๆ กายอาการหนักมาก ทั้งเวียนหัว ทานอะไรเข้าไปก็คลื่นไส้อาเจียนออกมาจนหมด มีครั้งหนึ่งชายหนุ่มอ

หลังจากผ่านคืนที่หวานละมุนแห่งความสุขมาได้ไม่นาน กายกับน้ำอุ่นก็ตัดสินใจบอกเรื่องที่ทั้งคู่จะแต่งงาน ให้ทางครอบครัวทั้งสองฝ่ายได้รับรู้ พอรินรดากับนิราทราบเรื่อง ก็รีบออกตัวว่าจะช่วยจัดการเรื่องงานแต่งกันเท่าที เลยทำให้ความคิดของกายกับน้ำอุ่นในตอนแรก ได้พังทลายลงไปในพริบตา เพราะทั้งสองตั้งใจกันไว้ว่าจะจัดงานเล็กๆ เชิญแค่ญาติๆ และเพื่อนๆ ที่สนิทๆ มาก็พอ แต่ดูถ้าคงจะเป็นไปไม่ได้ซะแล้วเพราะเท่าที่กายเห็นรายชื่อแขกของทั้งสองฝ่าย ก็แทบล้มทั้งยืนแล้ว ชายหนุ่มพึ่งรู้นะเนี่ยว่าตัวเองมีญาติและคนรู้จักเยอะมากขนาดนี้ งานแต่งงานของทั้งคู่ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่และอลังการ มีทั้งดาราทั้งนักธุรกิจชื่อดังหลากหลายมาร่วมงาน บ้างก็เป็นคนรู้จักของคุณพ่อของเจ้าบ่าว บ้างก็เป็นคนรู้จักของคุณพ่อกับคุณลุงของเจ้าสาว กายกับน้ำอุ่นยืนมองหน้ากันอย่างงงๆ เพราะคนที่มาแสดงความยินดีกับพวกเขาแต่ละคน ทั้งสองแทบจะไม่รู้จักใครสักคนเลยก็ว่าได้หลังจากกายกับน้ำอุ่นแต่งงานกันได้สองอาทิตย์ ทั้งสองก็ได้พากันไปฮันนีมูนที่ต่างประเทศ เพื่อเพิ่มความหวานให้คู่ของตัวเอง พอไปฮันนีมูนจนจุใจกันแล้ว ในช่วงเย็นทั้งสองคน

หลังจากผ่านการฝึกงานแสนจะทรมานมากได้ ในที่สุดน้ำอุ่นกับเพื่อนๆ ก็สามารถเอาชีวิตรอด มาจนถึงวันสุดท้ายของการศึกษาจนได้ พวกเธอไม่คิดเลยจริงๆ ว่าจะเรียนได้มาจนจบแบบนี้ ส่วนเรื่องชีวิตคู่ของทุกคนก็เป็นไปด้วยดี โดยเฉพาะเนยที่ทางบ้านของแฟนหนุ่ม ได้เข้ามาพูดคุยเรื่องการหมั้นหมายไว้แล้ว คิดว่าอีกไม่นานจะต้องมีข่าวดีอย่างแน่นอนส่วนน้ำอุ่นหลังเรียนจบหญิงสาวก็ยังคงอยู่คอนโดกับแฟนหนุ่มเหมือนเดิม เพราะถึงเธอจะกลับไปอยู่ที่บ้าน กายก็บอกว่าจะตามไปอยู่ด้วย น้ำอุ่นเลยตัดสินใจว่าพักอยู่ที่นี่ต่อเหมือนเดิมดีกว่า เพราะที่นี่มันใกล้บริษัทของชายหนุ่มมากด้วย ส่วนเธอตอนนี้ก็ไม่ได้ทำงานอะไร เพราะกายบอกว่าเมียคนเดียวเขาเลี้ยงได้ แต่น้ำอุ่นก็ต้องใช้ชีวิตเหมือนทำงานทุกวัน เพราะเธอถูกกายลากให้ไปทำงานด้วยแทบทุกวัน จนทุกคนในบริษัทคิดว่าเธอเป็นเลขาอีกคนของเขาไปแล้วด้วยซ้ำวันนี้เป็นวันหยุดน้ำอุ่นเลยออกไปทำธุระให้คุณพ่อของเธอ กว่าหญิงสาวจะทำอะไรเสร็จก็ใช้เวลาไปเกือบทั้งวัน เลยทำให้เธอกลับมาถึงห้องก็เย็นมากแล้ว ตอนแรกเธอว่าจะแวะซื้ออาหารมาจากข้างนอกเลย แต่วันนี้เป็นวันหยุดกายเลยบอกว่า เย็นนี้จะเข้าครัว

หลังอีกผ่านคืนแสนน่าตื่นเต้นมา กายกับน้ำอุ่นก็ไม่เจอหน้าลูกชุบอีกเลย แม้แต่ไปเรียนที่มหาลัยก็ยังไม่เคยเจอหน้า จนผ่านไปเกือบสองอาทิตย์ถึงได้รู้ว่าหญิงสาว ได้ทำเรื่องย้ายไปเรียนที่มหาลัยอื่นแล้ว ตอนแรกกายยังกลัวอยู่เลยว่า ลูกชุบเด็กดีของคุณแม่เขา จะเอาเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในคืนนั้นไปพูดฟ้องท่าน จนทำให้คุณแม่ของเขาโกรธและเกลียดน้ำอุ่นมากขึ้นกว่าเดิม แต่ว่าจนถึงวันนี้ท่านก็ยังคงทำตัวปกติ เหมือนกับว่าไม่รู้เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นเลยซะนิด จนกายได้มารู้ความจริงจากปากของน้ำอุ่นทีหลัง ว่าหญิงสาวได้โทรไปขอให้คุณลุงของตัวเอง ช่วยจัดการเรื่องทั้งหมดให้นั้นเองพิชัยเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง ท่านมีทั้งอำนาจและเส้นสายเต็มไปหมดทุกที่ ถึงคุณพ่อของลูกชุบจะเป็นนักธุรกิจเหมือนกัน แต่มันก็ไม่ใช่ระดับเดียวกันกับคุณลุงของน้ำอุ่นอยู่ดี ยิ่งท่านมาออกหน้าช่วยหลานสาวตัวเองแบบนี้ ทางครอบครัวของลูกชุบก็คงไม่กล้ามีปัญหาด้วยอย่างแน่นอน เพราะถ้าพวกเขากล้าต่อกรกับนักธุรกิจระดับนี้จริงๆ ก็คงจะต้องเตรียมตัวเจอกับหายนะครั้งใหญ่อย่างแน่นอนขนาดคุณพ่อของกายยังเคยพูดถามเรื่องของเขาก็น้ำอุ่นเลย ว่า

“โอ๊ย! มันเจ็บนะ”เสียงร้องโอดโอยดังขึ้นด้วยความเจ็บปวด เมื่อร่างเล็กถูกเหวี่ยงติดผนังอย่างแรง จนล้มพับไปกองอยู่กับพื้น เรนชักสีหน้าไม่พอใจใส่เอริคที่ยืนกอดอกมองตัวเองอยู่อย่างไม่เกร็งกลัว“แค่นี้มันยังน้อยไป ถ้ามึงยังไม่เลิกมาตอแยเมียกูอีก มึงได้เจ็บตัวมากกว่านี้แน่” เอริคยืนกอดอกดูผลงานตัวเองอย่างชอบใจ ก่อนจะพูดขู่ออกไปอีกครั้ง ทำแค่นี้ทำมาเป็นร้องโวยวายสำออยจริง ๆ“อย่ามาโกหกซะให้ยากเลย ผมไม่เชื่อหลอกว่าเฮียเฟยเป็นเมียของคุณจริง ๆ” เรนยันตัวเองลุกขึ้นยืนประจันหน้า แล้วพูดเถียงกลับอย่างไม่ยอมเรนรู้จักนิสัยของเฟยดีว่าเป็นคนยังไง ในอดีตเพราะหน้าตาสวยราวกับผู้หญิง เลยทำให้มีผู้ชายมากมายมาสนใจในตัวของเฟย แต่ไม่ว่าคนพวกนั้นจะเอาเงินหรือของมาให้มากเท่าไหร่ เฟยก็ไม่เคยสนใจและมีความคิดเปลี่ยนมาเป็นรับ เพื่อสนองอารมณ์ของผู้ชายพวกนั้นเลยสักครั้ง แล้วตอนนี้จะมาบอกว่าเฟยเป็นเมีย ใครมันจะเชื่อลง“แล้วทำไมกูจะต้องโกหกมึงด้วย” เอริคชักสีหน้าใส่คนเถียง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่มีทีท่าจะเชื่อคำพูดของตัวเองเลยสักนิด“คนอย่างเฮียเฟย ให้ตายก็ไม่มีทางจะเปลี่ยนใจมาเป็นรับหลอก” เรนพูดขึ้นอย่างมั่นใจ เขารู้จ

ตุบ!เสียงกำปั้นทุบลงโต๊ะทำงานด้วยความโกรธเกรี้ยว จนคนที่ยืนพูดรายงานอยู่ สะดุ้งตกใจรีบก้าวถอยหนีคนโมโหอย่างงง ๆ แซมไม่เข้าใจว่าเอริคโกรธตัวเองเรื่องอะไร เขาแค่มารายงานตามปกติเองนี่นา“ไอ้เด็กบ้า เดี๋ยวมึงได้เจอดีแน่” เอริคสถบด่าออกอย่างไม่พอใจ กล้ามาหาผู้ชายของเขาถึงที่นี่เลยเหรอ“เออ…” แซมยืนนิ่งค้างทำตัวไม่ถูก เมื่ออยู่ ๆ เจ้านายตัวเองก็แสดงท่าทีฉุนเฉียวขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ“แล้วเฟยล่ะ ตอนนี้อยู่ที่ไหน” เอริคถามขึ้นเสียงแข็ง เมื่อนึกถึงตัวต้นเหตุของเรื่องขึ้นมาได้“อ๋อ พึ่งเดินลงไปหาเด็กคนนั้นเมื่อกี้เองครับ” แซมตอบกลับไปตรง ๆ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างไม่ได้คิดอะไร“ใครบอกมัน”เอริคถามต่ออย่างสงสัย เพราะตามปกติแล้วเฟยจะอยู่แต่ชั้นบน ไม่ห้องพักก็จะมาช่วยงานเขาที่ห้องนี้เท่านั้น เฟยไม่มีทางรู้ได้เลยว่ามีคนมาหา ถ้าไม่มีใครขึ้นมาบอก“ผมบอกเองครับ”แซมชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง แล้วพูดบอกเอริคออกไปตรง ๆ พร้อมปั้นหน้ายิ้มแป้นรอรับคำชมจากอีกฝ่าย เมื่อคิดว่าตัวเองพึ่งทำเรื่องดี ๆ ไปแต่…สิ่งที่ได้มากับไม่ใช่คำชมเชย แต่กลับเป็นแฟ้มเอกสารเล่มหนา ปามาทางเขาแทน“ไอ้แซม มึงนี่มัน” เอริคตะคอกว่าลูกน้อ

ปัง!เสียงประตูห้องนอนปิดลงพร้อมความเงียบเข้ามาปกคลุม จนทำให้บรรยากาศภายในห้องดูหนาวเย็นขึ้นเป็นเท่าตัว เอริคยืนกอดอกหน้านิ่วคิ้วขมวด จ้องมองเฟยที่ยืนทำหน้าสลดอยู่ตรงหน้า ในหัวของเอริคตอนนี้ความคิดมันตีกันไปหมด ทั้งความอยากรู้ต้นสายปลายเหตุของเรื่อง ทั้งความรู้สึกขุ่นเคืองที่มีต่อคนตรงหน้าตอนนี้เอริคต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้นิ่งที่สุด เพื่อพูดคุยกับตัวต้นเหตุของเรื่องในคืนนี้“มีอะไรจะอธิบายไหม” เอริคพูดเปิดประเด็นขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก หลังจากที่นั่งเงียบมาตลอดทางกลับบ้านตอนแรกเขาก็ไม่มีความคิดที่จะอยากรู้เรื่องอดีตของเฟยหรอกนะ แต่ตอนนี้คงจะทำเป็นไม่สนใจไม่ได้แล้ว วันนี้มีเด็กหน้าตี๋มาบอกว่าเป็นคนรัก ไม่รู้วันหน้าจะมีใครโผล่ออกมาอีกบ้าง ไอ้จีนหื่นหน้าทะเล้นนี่ ยิ่งชอบแจกยิ้มให้คนอื่นไปทั่วอยู่ด้วย“แต่ตอนนี้มันดึกมากแล้วนะครับ ผมว่าเอาไว้…” เฟยยิ้มออกมาแห้ง ๆ ก่อนจะเดินเข้าไปโอบกอดคนที่ยืนทำหน้าบึ้งตึงอยู่ แล้วเอ่ยพูดขึ้นเสียงอ่อนตอนนี้มันจะตีสามเข้าไปแล้ว ถ้าเกิดให้มานั่งอธิบายเช้าก็คงจะยังพูดไม่จบแน่ ๆ“ถ้าไม่พูด งั้นก็ไสหัวออกไปจากห้องกูเดี๋

หลังจากที่ทั้งสี่คนพูดคุยเล่นกันได้พักใหญ่ ต่างคนก็ต่างเตรียมตัวแยกย้ายกลับห้องของตัวเอง“เออ ไงคืนนี้กูกลับกันก่อนนะ” เอริคลุกขึ้นยืนเต็มตัวตามด้วยเฟย“โอเค แล้วเจอกันใหม่ ส่วนมึงไอ้ริคกูขอเตือนอะไรหน่อย” มังกรลุกยืนตาม พร้อมหันไปพูดกับเอริคด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“อะไร” เสียงทุ้มเข้มถามกลับอย่างงง ๆ เตือน เตือนเรื่องอะไร เอริคชักสีหน้าไม่เข้าใจ เขารู้สึกงุนงงกับคำพูดของเพื่อนตัวเองมากมังกรยืนทำหน้าจริงจังจ้องมองไปที่เพื่อนสนิท ราวกับว่ากำลังจะเอ่ยพูดเรื่องสำคัญ จนทุกคนที่เห็นใบหน้าต้องหยุดนิ่งรอฟัง เพราะคิดว่าหน้าจะเป็นเรื่องใหญ่แน่นอนแต่…“เลิกกักตัวน้องเฟยไว้แต่ห้องได้แล้ว ระวังเถอะสักวันตำรวจจะไปจับมึง ข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยว”ใบหน้าเคร่งขึงก่อนหน้า อยู่ ๆ ก็กลายเป็นใบหน้าทะเล้น ก่อนจะเอ่ยพูดขู่เพื่อนตัวเองขึ้นอย่างหยอกล้อ เพราะมังกรคิดว่าถ้าเอริคยังเอาแต่ใจ ไม่ยอมให้เฟยอยู่ห่างตัวแบบนี้ สักวันเด็กหนุ่มอาจจะทนไม่ไหวก็ได้ นี่เขาเตือนด้วยความเป็นห่วงจริง ๆ นะเนี่ย“กักขังพ่อมึงสิ” เอริคที่ยืนรอฟังอย่างใจจดใจจ่อ ก็พูดว่ากลับอย่างหัวเสีย กักขังบ้าบออะไร เขาไม่ได้ทำแบบนั้นสักหน่อยถึง

1 ปีผ่านไปผับ The Drunken Dragonแสงไฟสีสันฉูดฉาดสะท้อนบนพื้นกระจกเงาของผับหรู บวกกับเสียงเพลงดังกระหื่มไปทั่วทั้งห้อง หนุ่มสาวเริ่มพากันออกมา เต้นวาดลวดลายตามเสียงดนตรีอย่างสนุกสนาน สองหนุ่มเดินจับมือผ่าฝูงคนไปที่โต๊ะของตัวเอง“ไงครับคุณเพื่อน ไม่โทรตามก็ไม่คิดจะออกมาเที่ยวหาเพื่อนฝูงเลยหรือไงครับ” เสียงเอ่ยแซวของมังกรดังขึ้นสายตาคู่คมจ้องมองมือของเพื่อนสนิทที่จับมือของอีกคนไว้แน่น ก่อนจะส่ายหัวไปมาอย่างเอือมระอา ปากบอกว่าอีกฝ่ายเป็นแค่คู่นอนไม่มีอะไรมากกว่านั้น แต่การกระทำที่แสดงออกมานั้นกับตรงข้ามกันไปหมด ขนาดเดินมาแค่นี้ยังจะจับมือกันไม่ปล่อย แล้วจะให้พวกเขาเชื่อที่พูดบอกได้ไงตั้งแต่เอริคพาเฟยกลับมาทำงานที่คาสิโนด้วย ตอนนี้ก็ผ่านมาปีกว่าแล้ว มังกรก็ยังคงเห็นทั้งสองทำตัวติดกันเหมือนเดิมอยู่เลย แต่พอเขาถามว่าคบกันแบบจริง ๆ จัง ๆ แล้วเหรอ เพื่อนสนิทของเขาก็จะตอบกลับมาคำเดิมทุกครั้ง ว่า บ้าหรือเปล่า พวกเขาเป็นแค่คู่นอน ไม่มีอะไรมากกว่านั้น แบบนี้ตลอด“งานกูยุ่งไหม” เอริคพูดตอบกลับ

แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอน แตะถูกผิวหน้าของคนนอนหลับใหลอยู่บนเตียง ทำให้เจ้าตัวเริ่มกะพริบตารู้สึกตัวอย่างช้า ๆ ร่างกายที่หนักอึ้งและปวดเมื่อยไปทั้งตัว ค่อย ๆ ขยับ แล้วลืมตาตื่นในที่สุดเอริคหันมองซ้ายมองขวาสำรวจรอบ ๆ ตัว ก่อนที่จะพยายามขยับตัวลุกขึ้นจากเตียง แต่เขารู้สึกร่างกายหนักอึ้งไปหมด เลยก้มมองดูที่หน้าอกของตัวเอง ก็เห็นว่าไอ้จีนหื่นคนเมื่อคืนกำลังนอนกอด เอาหน้าซบที่อกของตัวเองอยู่ เอริคจ้องมองคนหลับด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ปะปนกันไป ทั้งรู้สึกโกรธทั้งรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน เขาไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองตอนนี้เลยจริง ๆทั้งที่เมื่อก่อนเอริคไม่ชอบให้คู่นอนคนไหน ใช่ปากหรือถูกเนื้อถูกตัวเวลามีอะไรกันที่สุด เรื่องนอนค้างหรือนอนกอดกัน ยิ่งแทบเป็นไปไม่ได้ เพราะว่าคู่นอนคนอื่นพอสนุกกันเสร็จแล้ว ก็แค่จ่ายเงินแล้วต่างคนต่างแยกย้ายทั้งนั้นแต่สำหรับคนที่นอนหลับซบอกเขาในตอนนี้ กลับต่างออกไปจากคนอื่น ไม่รู้เป็นเพราะความหน้ามึนของอีกฝ่าย ที่ไม่ยอมทำตามคำสั่งของเขา ชอบทำอะไรตามใจซะทุกครั้ง แต่มันก็แปลกมากที่เอริคกับไม่รู้สึกรังเกียจสัมผัสของอีกฝ่ายเลยสักนิด ไม่ว่

โสมนภาที่ถูกลูกชายว่าให้ ก็มองค้อนใส่เป็นหนึ่งที ก็เธออยากซื้อของมาบำรุงหลานของเธอนี่นา ตอนที่น้องเพชรน้องพลอยเกิด เธอก็ไม่ได้ทำหน้าที่คุณย่าเลยสักนิด พอมีหลานคนนี้เธอเลยรู้สึกตื่นเต้นและดีใจมาก ๆ ก็เลยอยากทำหน้าที่คุณย่าบ้างไม่ได้หรือไงทะเลยามเย็น…แสงอาทิตย์ยามเย็นทอประกายสีส้มทองบนผืนน้ำอันกว้าง

หลังจากผ่านเรื่องราวแย่ ๆ มาได้ นาธานเห็นว่าร่างกายของม่านฟ้า กลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมแล้ว เขาก็จัดการประกาศสละโสด กับสื่อทุกที่ให้ได้รู้พร้อมกัน ทำให้ทุกคนโดยเฉพาะสาว ๆ ที่ทราบเรื่อง ต่างแตกตื่นและงุนงงกันไปหมด เพราะไม่คิดว่าหนุ่มฮอตอันดับหนึ่ง ที่ครองตัวเป็นโสดมาตลอด จะประกาศแต่งงานสายฟ้าแลบแบบนี้

“คุณน้าโสม” โรสรีบเดินเข้าไปกอดแขนของโสมนภา ก่อนจะเอ่ยเรียกชื่อออกมาเสียงอ่อนเสียงหวาน“เออ…มาทำอะไรกันที่นี่จ๊ะ”โสมนภาเอ่ยถามออกไปอย่างไม่มั่นใจ เพราะจะให้เธอคิดว่ามาเยี่ยมม่านฟ้ามันก็ดูแปลก ๆ เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น ทั้งสองคนไม่เคยมาเลยนี่นา จะมีก็ปิรดาที่โทรมาถามอาการของม่านฟ้าบ้างก็เท่านั้น

“ม่านฟ้าอยากกินอะไรไหม เดี๋ยวผมจะลงไปข้างล่างสักหน่อย”“เอาเป็นนมร้อนก็ได้ค่ะ”“โอเคครับ”เสียงทุ้มของนาธานเอ่ยถามเมียรักอย่างเอาใจ วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ม่านฟ้าจะพักอยู่โรงพยาบาลแล้ว ตอนที่เธอได้ยินคุณหมอพูดบอก ม่านฟ้ารู้สึกดีใจมาก เพราะเธอเบื่อที่จะนั่ง ๆ นอน ๆ อยู่แบบนี้แล้ว ถึงวันหยุดเพื่อน ๆ ท

“โอ๊ย..!!”ม่านฟ้าที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ ๆ ถูกโรสผลักล้มจนก้มกระแทกลงพื้นอย่างแรง“ม่านฟ้า!”“หนูม่านฟ้า!”นาธานกับโสมนภาเรียกชื่อม่านฟ้าออกมาด้วยความตกใจ แล้วรีบเข้าไปหาเธอที่นั่งอยู่กับพื้น ด้วยความเป็นห่วง นาธานหันมองโรสอย่างโกรธเกรี้ยว กล้าทำกับเมียเขาขนาดนี้เลยเหร

“ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันแล้ว ไม่จริง!”“หนูโรสพอเถอะลูก”โสมนภาที่นั่งฟังโรสพูดอยู่นาน ก็เอ่ยขัดขึ้นอย่างเหนื่อยหน่ายใจ เธอรู้ดีว่าโรสก็ชอบลูกชายตัวเองมากเหมือนกัน แต่เรื่องพวกนี้มันจะต้องสมยอมและชอบกันทั้งสองฝ่าย เรื่องทั้งหมดมันถึงจะไปต่อได้ โสมนภารู้ดีว่า อย่างไงเรื่องของโรสกับนาธานมันก็ไม่มีทางที่