Chapter 40

“ไหน แม่แม่เห็นบนคอของหนูหน่อยสิ” เธอพูดขณะที่เธอหยิบสร้อยคอจากฉันแล้วลุกจากเตียงและพยายามใส่มันไว้ที่คอของฉัน

"แม่ค่ะ!" เธอตัดสายฉันออกอีกครั้ง “ได้โปรดเถอะ จูเลียต! แม่มักจะมีความฝันที่จะมอบสร้อยคอนี้ให้กับลูกสะใภ้ด้วยมือของแม่เอง แม่รอเวลานี้มานานมากจนในที่สุด ก็ได้เห็นลูกชายของแม่มีความสุขกับใครสักคน แม่ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะเรียกคนอื่นว่าครอบครัวของเขาและวันนี้เขาก็ได้ทำ เขาเรียกหนูว่าครอบครัวของเขานะ จูเลียต!” เธอพูดและนั่นทำให้ฉันสนใจ

"ใช่! เขาเรียกหนูว่าครอบครัวของเขา แม่ไม่สามารถแสดงความรู้สึกที่มีความสุขในวันนี้ได้ ในที่สุดเขาก็จะสามารถอยู่ได้เหมือนคนปกติที่ห่างไกลจากสิ่งทั้งหมดนี้ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพียงเพราะหนูที่รัก แม่ไม่รู้ว่าหนูทั้งสองพบกันได้อย่างไร แต่แม่ดีใจเหลือเกินที่พวกเธอได้พบกัน ไม่อย่างนั้นแม่คงไม่ได้เห็นด้านนี้ของเขาอีกแล้ว” เสียงของเธอแหบแห้งในตอนท้าย และฉันเห็นน้ำตาไหลอาบตาของเธอ เธอกำลังพูดถึงอะไร?

“แม้ว่าแม่จะยังไม่ชอบความคิดของพวกเธอสองคนที่จะย้ายออกไป แต่แม่มาถึงจุดที่ว่าจะไม่บังคับทั้งสองคนอีก ก่อนหน้านี้ เมื่อแซคคารีบอกแม่เกี่ยวกับพวกเธอสองคนจะต้องแยกจาก