43. ถึงเวลาไปก็ต้องไป

“….พี่คงไม่ได้เจอแล้วล่ะ อยู่คนเดียวแบบนี้สบายใจกว่าเยอะเลย ” กวินตาพูดบอกไปด้วยสีหน้ายิ้มอ่อนลง เพราะเธอคิดว่าหากเธอคลอดลูกแล้ว เธอจะเป็นเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวและเธอจะไม่ขอมีแฟนหรือสามีไปตลอดชีวิต

“ก็ไม่แน่หรอกค่ะ วันหนึ่งพี่กวางอาจจะเจอใครสักคนก็ได้ใครจะไปรู้ล่ะคะ อ่อจริงสิ วันนี้พี่กวางไปหาหมอมาแล้วนิคะ หมอว่ายังไงบ้างคะ” มารียาพูดตอบไปก่อนจะเอ่ยถามเรื่องที่พี่สาวไปโรงพยาบาลวันนี้อย่างเป็นห่วง

“อ่อ หมอบอกว่าพี่เครียดลงกระเพาะน่ะ ก็เลยทำให้มีอาการแบบที่เป็นอยู่ ทานยาบำรุงสักพักก็ดีขึ้นแล้วล่ะ” กวินตาพูดตอบไปแบบนั้น เพราะตอนนี้เธอยังให้น้องสาวรู้ไม่ได้ว่าเธอท้อง เธอคิดว่าเธอจะไปบอกมารียาตอนที่เธอกลับไทยไปแล้ว น้องสาวของเธอจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง

“มีอะไรพี่กวางก็มาระบายกับมีนได้นะคะ อย่าเก็บไว้คิดคนเดียว มีนไม่อยากให้พี่กวางเครียดจนเป็นแบบนี้อีก” มารียาได้ยินแบบนั้นก็คิดว่าพี่สาวคงจะเครียดกับการที่ตัดสนิใจเลิกกับจาซุสแน่ๆ เธอจึงพูดบอกไปแบบเข้าใจแล้วก็มองพี่สาวด้วยรอยยิ้ม

“จ้ะ…ต่อไปพี่จะพยายามไม่คิดไม่คิดมากก็แล้วกันนะ อ่อ พี่มีอีกเรื่องที่จะบอกมีนน่ะ พอดีวันนี้พี่ไปเจอพี่อุมาที่พี่เคยไปทำงา