ตอนที่ 4 นาดา กับ คาวี

แล้ววันที่นาดารอคอยก็มาถึง เมื่อถึงกำหนดเปิดเรียน หญิงสาวกุลีกุจอตื่นแต่เช้าแต่งชุดนิสิตแพทย์เตรียมไปเรียนวันแรก รถสปอร์ตคันงามจอดที่หน้าตึกคณะพอนาดาเดินลงจากรถแทบทุกสายตาก็จับจ้องไปที่เธอแทบจะพร้อมกัน

นับตั้งแต่ก้าวแรกที่นาดาย่างเข้าสู่คณะเธอก็กลายเป็นดาวเด่นทันที แน่นอนว่าตำแหน่งดาวคณะก็ไม่ไกลเกินความคาดหมาย นั่นทำให้ว่าที่คุณหมอน้องใหม่มีทั้งหนุ่มในรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่เรียงหน้ากันเข้ามาขายขนมจีบไม่เว้นแต่ละวัน แต่นาดาก็ไม่เคยใจอ่อนให้กับใคร หรือจะเรียกว่ายังไม่เจอคนที่ถูกใจก็คงไม่ผิด

นาดามองว่าหนุ่ม ๆ นิสิตแพทย์ดูจืดชืดและเคร่งเครียดกับเรื่องเรียนมากจนเกินไป ตรงข้ามกับเธอที่แม้ภายนอกจะดูน่ารักสดใสแต่ภายในกลับร้อนเป็นไฟแถมยังมีจินตนาการทางเพศที่โลดโผน

วันเวลาผ่านไป 1 ปี นาดาขึ้นมาเป็นนิสิตแพทย์ปี 2 หนุ่ม ๆ ในคณะเริ่มถอดใจเรื่องคิดจะจีบนาดามาเป็นแฟน ส่วนหนุ่มต่างคณะก็ดูว่าเธอสวย รวย และเก่งจนไกลเกินเอื้อม จนกระทั่งวันหนึ่งนาดาก็ได้เจอกับคาวี หนุ่มวิศวะหุ่นนักกีฬาที่มีไลฟ์สไตล์ตรงกันคือชอบการออกกำลังกายด้วยการวิ่ง 

แปลกที่ตลอด 1 ปีที่ผ่านมาทั้งคู่ไม่เคยพบกันมาก่อน หรือไม่ก็อาจจะมองข้ามกันไป คาวีนั้นตกหลุมรักนาดาตั้งแต่แรกพบ เขาจำได้ว่าวันนั้นตัวเองออกไปวิ่งตามปกติแล้วเจอสาวน้อยคนหนึ่งข้อเท้าแพลงจึงเข้าไปช่วยดูแลเบื้องต้นก่อนจะพาไปโรงพยาบาล แม้อาการจะไม่รุนแรงแต่ก็โดนสั่งห้ามออกกำลังกายไปถึง 2 อาทิตย์ 

คาวียังคงไปวิ่งที่สนามเดิมพร้อมกับความหวังว่าจะได้เจอนางในฝันอีกครั้ง แต่วันแล้ววันเล่านาดาก็ยังไม่มาปรากฏตัวให้เขาเห็นสักทีจนคาวีเริ่มท้อใจ แต่คนเราลองได้มีวาสนาต่อกันสุดท้ายก็ต้องได้เจอกัน

วันหนึ่งขณะที่คาวีกำลังจะเดินเข้าไปในสยามสายตาเขาก็หันไปเห็นนาดากำลังเดินเข้ามาใกล้ ๆ กับจุดที่เขายืนอยู่ คาวีหัวใจเต้นแรงเพราะออร่าที่ออกมาจากนาดานั้นมันพุ่งตรงกระแทกไปที่หัวใจของเขาอย่างจัง

พอนาดาเดินมาถึงจุดที่คาวียืนอยู่เขาก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดทักทายเธอ

“เอ่อ สวัสดีครับ จำผมได้มั้ยครับ วันนั้นที่คุณข้อเท้าแพลงแล้วผมเข้าไปช่วย”

“อ๋อ จำได้แล้ว วันนั้นต้องขอบคุณมากเลยนะคะที่ช่วยนาดาไว้ พอตรวจเสร็จว่าจะขอบคุณ เอ่อ พี่ก็ไม่อยู่แล้ว”

“ผมชื่อคาวีนะครับเรียนปี 2 คณะวิศวะ แล้วคุณชื่ออะไรครับ”

“อ้าว งั้นเราก็รุ่นเดียวกันค่ะ นาดาก็เพิ่งขึ้นปี 2 เหมือนกัน”

“อ่อครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ว่าแต่นาดาเรียนคณะไหนครับ”

“อ๋อ นาดาเรียนหมอค่ะ”

พอได้ยินว่าสาวสวยที่ตัวเองแอบชอบเรียนหมอคาวีถึงกับคิดหนัก แต่ความรู้สึกที่เขามีต่อเธอมันรุนแรงมากกว่าจะสั่งให้ตัวเองถอยห่าง

“งั้นเราไม่วอร์มอัพกันที่ลานข้างหน้า นี้กันดีมั้ยครับ เอ่อจะรักเกียจมั้ยครับถ้าจะวิ่งด้วยกัน”

นาดาดูออกว่าคาวีกำลังสนใจในตัวเธออยู่ แต่แปลกที่ครั้งนี้เธอกลับไม่แสดงท่าทีผลักไสเขาเหมือนกับหนุ่มคนอื่น ๆ อาจเพราะใบหน้าที่คมเข้ม หุ่นนักกีฬา ความสูงที่ทำเอานาดาเทียบได้แค่หัวไหล่ของเขาเท่านั้น ที่สำคัญก็คือแววตาที่เขามองเธอมันเป็นประกายจนเธออดหวั่นไหวไม่ได้ 

วันนั้นทั้งคู่วิ่งไปคุยไปได้ทำความรู้จักกันยิ่งขึ้น ยิ่งทำให้สองหนุ่มสาวสนใจฝ่ายตรงข้ามมากขึ้นไปอีก ก่อนกลับนาดากับคาวีได้แลกเบอร์และไอดีไลน์และนี่คือจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ของทั้งคู่ 

นาดาเป็นเหมือนนางฟ้าของคาวีที่เขาอดภูมิใจไม่ได้เท่อได้ไปไหนมาไหนกับเธอ ส่วนคาวีก็ทำเอาหนุ่ม ๆ อิจฉาที่คว้าหัวใจของนาดาไปได้หลังจากทำความรู้จักกันแค่ไม่ถึงสามเดือน 

แม้ฐานะทางบ้านจะต่างกันโดยสิ้นเชิงแต่ในวัยนี้ทั้งคู่มองข้ามเรื่องอื่นไปและสนใจแค่เรื่องความสัมพันธ์ของตัวเองเท่านั้น โดยหารู้ไม่ว่าในอนาคตมันอาจเป็นอุปสรรคใหญ่หลวงก็เป็นได้.....

และพอความสัมพันธ์เริ่มสุกงอม ความต้องการภายในและฮอร์โมนที่กำลังพลุ่งพล่านก็ดึงดูดให้นาดาและคาวีใกล้ชิดกันมากขึ้นเรื่อย ๆ จากแค่เดินจับมือก็เริ่มมีการกอดจูบกันแทบทุกครั้งที่ได้เจอกัน แต่นาดาก็ยังไม่กล้าจะข้ามเส้นไปมากกว่านี้ 

ทุกครั้งที่คาวีพยายามจะครอบครองทั้งตัวและหัวใจนาดาก็รอดพ้นมาได้ทุกครั้ง จนกระทั่งวันวาเลนไทน์หลังจากที่ทั้งคู่ไปสังสรรค์และดื่มกันมาเล็กน้อย นาดาก็ไปที่ห้องของคาวีเหมือนที่เคยไป แต่ที่ต่างกันออกไปคือคืนนี้คาวีจะไม่ยอมปล่อยนาดาไปเหมือนทุกครั้งอีกแล้ว....