ล่ามรัก : EP 6 ตามหาหรือตามเอา

                       บทที่ 6   

หลังจากตื่นนอนที่บ้านคือนานข้ามวันจริงๆนะ กลับมาคอนโดเพราะค้างทำรายงานไว้อีกหนึ่งเล่ม และต้องเสร็จก้อนไปเรียนพรุ่งนี้ เลยรีบมาคอนโดเข้าห้องเก็บโต๊ะคอมทำความสะอาดเล็กน้อย อาบน้ำเสร็จแต่งตัวเสร็จเตรียมจะนั่งทำรายงาน เสียงออดอ้อนดังขึ้นที่หน้าประตูห้อง เธอรีบลุกเดินออกมาดูหน้าประตู คิดว่าเป็นเพลงมีนา แต่เมื่อมองรูกระจกผ่านประตูแล้ว คนที่เคาะประตูคือคุณเพลิงอยู่หน้าห้อง ตอนแรกจะรีบเปิดประตูเพราะความดีใจที่เขามาหาถึงนี่ แต่พอนึกขึ้นได้จึงถอยหลังเดินกลับเข้าห้องนอน กลับมานั่งอยู่โต๊ะคอมเปิดโน๊ตบุ๊คแล้วนะเตรียมจะลงมือพิมพ์งาน แต่ลุกขึ้นหยิบมือถือออกมาดูก่อน เธอปิดเสียงไว้ตั้งแต่เมื่อคืนวาน จนนี่จะมืดอีกแล้วไม่เคยดูเลย

"เพลงมีนา" ตกใจที่เห็นเพลงโทรเข้ามาเกือบร้อยสาย หรือเพลงมีนาเป็นอะไรป่าวนะ รีบวิ่งมาหน้าประตูจะไปเปิดประตูให้คุณเพลิง แต่ไม่ทันถึงหน้าประตู ประตูห้องนั้นเปิดเข้ามาด้วยความแรง ทำไมเขาเข้าห้องมาได้เขาเอาคีย์การ์ดมาจากไหน

"คุณเพลิงเข้ามาที่นี่ได้อย่างไง"

ไม่มีอะไรที่ฉันทำไม่ได้ และก็ไม่มีอะไรที่ฉันอยากได้และฉันไม่ได้ หายไปไหนมาพราวมุก" ไม่ถามอย่างเดียวแค่มือจับกระชากแขนเธอและดึงเข้าหาตัวเอง

"ปล่อยพราวนะ คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับพราว"

มือเริ่มบีบเข้าแรงขึ้น ใช้มือข้างที่ไม่ถูกจับแกะมือเขาออกจากแขนตัวเอง  

"โอ้ยคุณเพลิงปล่อยนะพราวเจ็บ" เขาเบามือลงแต่ยังไม่ยอมปล่อย ดึงเธอเข้าหาอกเขาจนแน่บชิด ปล่อยมือเธอแล้วก็จริงแต่ขว้ากอดเอวรัดไว้จนเราขยับตัวหนีไม้ได้ พยายามที่จะดันเขาออกด้วยมือ แต่ยิ่งทำเขายิ่งกระชับกอดแน่นกว่าเดิม

"ปากแข็งพอๆกับนมเลยนะ" เขาไม่เพียงแต่พูดอย่างเดียว ยังจับเข้าหน้าอกขิงเธออีกด้วย ขยำนมบีบเค้นเหมือนจะให้แตกอย่างลูกโป่ง ไม่คิดว่าคนถูกบีบจะเจ็บไหมเลย 

"อ๊ะเจ็บ" ที่แอ่นหน้าอกไม่ได้เสียวแต่เจ็บต่างหาก ขยับเข้าไกล้เพื่อไม่ให้เจ็บมากใบหน้าเขาจ้องมองมา และสายตาเหมือนคนหื่นกระหายและต้องการ

"ไปไหนมาพราวมุก ทำไมไม่รับสายของเพลงมีนา เธอคิดจะหนีฉันใช่ไหม" เธอถูกดึงพาเข้ามาในห้องปิดประตูและเหวี่ยงแขนจนตัวเรากระเด็นนั่งลงที่เตียง 

"ปะไปไหนเล่า พราวไปบ้านคุณจะยุ่งอะไรด้วย" มือขวาของเขานั้นบีบเข้าที่ปลายคางเธอ แต่ไม่แรงมากนักเราจึงใช้มือปัดออก 

"ปากดีนะพราวมุกที่กล้าขึ้นเสียงกับกู เออกูตอบให้ก็ได้ว่ากูมีสิทธิ์อะไร สิทธิ์ที่เป็นผัวไง ในคืนวานทั้งเปิดซิงและยังเอาสดด้วยจะให้กูโพสลงไอจีเลยไหมจะได้ชัดเจน" ใบหน้าจริงจังจ้องมองมาเหมือนโกรธมาก สายตาอำมหิตนั้นเผยออกมารวดเร็วทันที 

"ไม่ใช่ คุณไม่ใช่ผัวพราวอย่ามาพูดแบบนี้เรื่องคืนวานมันจบลงไปแล้ว และพราวถือว่ามันเป็นอุบัติเหตุกรุณาออกไป" เธอนั้นกลัวแต่กล้าพอที่จะพูด เขาเองพูดตั้งแต่แรกแล้วว่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขานั้นต้องเป็นความลับ 

"ได้พราวได้ เดี๋ยวกูจะทำอุบัติเหตุให้เกิดขึ้นเดี๋ยวนี้แหละ และรับลองได้อุบัติเหตุครั้งนี้กูจะ เ -็ด ให้รูพังเลยได้มานี่!! " น้ำเสียงสั่นหูแดง และพุ่งเข้าหาตัวคร่อมเธอไว้ภายใต้ร่างใหญ่ ไม่มีโอกาศได้ขยับหนี มือขวาและซ้ายถูกจับกดลงที่นอน สายตานั้นจ้องมองด้วยความโกรธ

"ปล่อยนะปล่อย คุณเพลิง!พราวบอกให้คุณปล่อยพราว อื้มส์~อ่อย" พยายามที่จะทำให้ตัวเองหลุดออกจากเขา ทั้งดิ้นและถีบคนตัวใหญ่

"อึก อื้มส์" จากมือสองข้างที่ผลักหน้าอกเขาออกนั้น ลูบเข้าที่แผงอกหนาหลับตาลงจูบตอบเขาเบาๆ เลื่อนมือปลดกระดุมเสื้อเขาทีละเม็ด ความรู้สึกอยากลูบเนื้อเเข็งมากกว่าสัมผัสผ่านเสื้อเชิ้ต

" เ -ี่ ยนก็พูดมา" ปากหนาเขานั้นขยับออกจากปากเรา จ้องมองหน้าเอ่ยถามมาเสียงดัง 

"ปะป่าว" 

"ปากแข็งใช่ไหม ได้" เขามองซ้ายและขวาเหมือนกำลังหาอะไรสักอย่าง จนลงจากตัวเธอ เดินไปหยิบเชือกห่อของขวัญเส้นใหญ่ขนาดสามนิ้วสีแดงมาจากโต๊ะคอม เดินกลับมาหา เธอจึงรีบลุกจะวิ่งลงจากเตียงขาเจ้ากรรรมดันไปพันกับผ้าห่มทำให้ตัวร่วงจากเตียงและเลยลงพื้นดังตั๊บ อะเอิ่มก้นหักแล้วมั้งกระแทกกับพื้นจังๆ ทั้งเจ็บทั้งจุกลุกไม่ขึ้นสิ 

"กูบอกแล้วพราว ว่าไม่มีทางหนีกูพ้น มานี่มาเป็นสัตว์เลี้ยงของกูเดี๋ยวนี้" ตัวลอยขึ้นมาบนที่นอนอย่างรวดเร็ว มือสองข้างถูกจับมัดรวมกันด้วยริบบิ้นแดงแน่น เสื้อที่ใส่อยู่ถูกมือหนากระชากจนดระดุมเสื้อกระเด็นขาด กางเกงนั้นหลุดออกจากเอวเพราะมือหนาดึงออกทันที

"คุณเพลิง อื้อ" เธอนอนอยู่ในท่านอนหงายมือซ้ายเขาจับข้อมือทั้งข้างที่ถูกมัดรวมไว้กดลงเหนือหัว ส่วนมือขวาจับขาเรียวอ้าออก ใช้มืออีกข้างของเขาจับเข้าโหนกนูนเราเลื่อนลงแหย่เข้ากลีบบานหน้าช่องสวาท 

"บะเบาอื้ม...เจ็บ" ไม่รู้ว่าสอดเข้ามากี่นิ้วแต่เจ็บเพราะเป็นนิ้วมือไม่เหมือนท่อนเอ็นร้อนที่เคยทำเสียวและฟิน เขี่ยเข้ามายังดอกอูมที่เป็นจุดเสียวอยู่บนกรีบบานนั้นแรงๆ เสียวจนร่างกายร้อนผ่าว ใบหน้าชาขึ้นมาพร้อมเหงื่อหลุดออกไม่รู้กี่เม็ด  

"ซี๊ดส์~แค่กูเอานิ้วแหย่ -ี ก็เสียว -วย จนปวดแล้วพราว ร่างกายเธอนี่มันยั่วยวนอารมณ์จริงๆ" มือขวาสอดเข้าออกช่องสวาทเธอด้วยนิ้วทำรัวๆ ทำให้เสียวขึ้นมากกว่าเดิมเหมือนว่าถูกจุดกว่าตอนแรก 

"อ๊ะๆ ขะคุณไม่ไหว อร๊ากอื้อ"