ログイン共有
บทที่ 730
最新チャプター
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 732
เจียงซุ่ยฮวนเดินมายังข้างปากถ้ำ ก้มหน้ามองลงไปในหลุมลึก ภายในมีแสงกระสือนับสิบดวงลอยละล่องอยู่อย่างเนิบช้า ราวกับหิ่งห้อยที่เปล่งแสงระยิบระยับแสงกระสือหลายดวงลอยออกมาจากปากถ้ำ คนที่อยู่ข้างๆ ต่างถอยหลังตามกันติดๆ โดยเกรงว่าจะไปโดนไฟนั้นเข้าแสงกระสือบางดวงอยู่ห่างกันมาก พอจะมองเห็นได้ว่าพื้นที่ข้างล่างหลุมนั้นกว้างใหญ่ยิ่งนัก แต่แสงสว่างริบหรี่ เกินกว่าจะมองเห็นว่าข้างในเป็นเช่นไรลิ่วลู่ยืนอยู่ข้างๆ ตอนนี้เขาสงบสติได้มากแล้ว เอ่ยเสียงแผ่วว่า "แสงกระสือที่พวกเราเห็นเมื่อครู่ เป็นไปได้หรือไม่ว่ามันลอยออกมาจากในนี้""เป็นไปได้อย่างยิ่ง" เจียงซุ่ยฮวนเม้มปากแน่น ครุ่นคิดว่าต่อไปควรจะทำอย่างไรดีหากว่าองครักษ์ลับคนอื่นๆ รีบมาที่นี่ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาครึ่งชั่วยามเศษส่วนคนที่ทำร้ายองครักษ์ลับนั้น บางทีอาจเข้าไปในหลุมแล้ว หากนางไม่ทำอะไรเลย อาจารย์และจางรั่วรั่วก็จะตกอยู่ในอันตรายหลังจากใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง นางจึงหันไปถามปาฟางว่า "เจ้าพกตะบันไฟมาหรือไม่""พกมาพ่ะย่ะค่ะ" ปาฟางหยิบตะบันไฟออกมา "จะให้โยนลงไปหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ""อืม ข้าอยากดูว่าข้างล่างนั้นเป็นเช่นไร"ปาฟางจุดตะบัน
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 731
ลิ่วลู่ส่งเสียงร้อง “หา” ออกมา "เพราะเหตุใด""ก็ที่นี่เป็นป่าช้าร้างยังไงเล่า" ไป๋หลีมองเขาอย่างเย็นชา "เจ้ารับประกันได้หรือว่าสิ่งที่เรียกชื่อเจ้านั้นเป็นคนแน่"เขากลืนน้ำลายแล้วพูดอย่างตะกุกตะกักว่า "แล้วทำไมถึงหันหลังกลับไม่ได้""ตำนานเล่าว่าคนเรามีไฟสามดวงในร่างกาย หัวมีไฟหนึ่งดวง ไหล่ซ้ายขวาอีกข้างละดวง หากเจ้า..."ไป๋หลีพูดไปพูดมา เสียงก็ค่อยๆ หยุดลงลิ่วลู่ลูบหูลูบแก้มตนเองอย่างร้อนรน "เจ้าช่วยพูดต่อให้จบสิ""ชู่วว!" ไป๋หลีรีบปิดปากลิ่วลู่ แล้วชี้ไปที่ยอดเขาเล็กๆ ไม่ไกลนัก "เจ้าดูนั่นสิว่ามันคืออะไร!"ลิ่วลู่จ้องดูอย่างตั้งใจ เห็นที่ตรงกลางของยอดเขาเล็กลูกนั้นมีไฟผีสีเขียวลอยอยู่เป็นสิบๆ ดวงดูเพียงแค่แวบเดียว เหงื่อเย็นก็ไหลลงมาจากหน้าผาก เสียงอันสั่นเทากล่าวว่า "นั่นมันไฟผีนี่!"คนอื่นๆ ต่างก็เห็นไฟผี ต่างหยุดย่างเท้า หน้าตาแต่ละคนดูรู้สึกสยดสยองไม่แพ้กันเจียงซุ่ยฮวนพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า "อย่ากลัวไป สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ไฟผี แต่เป็นแสงกระสือ"หลายคนหันมามองนาง ลิ่วลู่ถามด้วยความสงสัย "พระชายา แสงกระสือคืออะไรหรือ"นางกำลังจะอธิบาย ทันใดก็เห็นองครักษ์ที่นำทางข้างหน้าหน้
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 730
"อากาศแห้งแล้ง! ระวังฟืนไฟ!"ราตรีมืดมิด บนถนนในเมืองหลวงมีหมอกหนาแน่นปกคลุม คนตีระฆังยามวิกาลคนหนึ่งห่มเสื้อนวมหนาเดินโซเซไปข้างหน้าทันใดนั้น จากหมอกหนาในระยะไกลมีเสียงกีบม้าดังมา รถม้าคันหนึ่งค่อยๆ ปรากฏขึ้น แล่นผ่านข้างกายคนตีระฆังไปอย่างรวดเร็วคนตีระฆังหดคอ พึมพำประโยคหนึ่งว่า "มีหมอกลงแล้วยังกล้าวิ่งเร็วขนาดนี้อีก ไม่กลัวชนคนหรอกหรือ..."เขาส่ายหน้า แล้วร้องตะโกนอีกครั้ง"อากาศแห้งแล้ง! ระวังฟืนไฟ!"ในรถม้า เจียงซุ่ยฮวนนั่งอย่างไร้อารมณ์ ไป๋หลีและคนอื่นๆ นั่งอยู่สองข้าง ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงไม่รู้ว่ากีบม้าเหยียบหลุมหรือไม่ รถม้ากระเด้งขึ้นครั้งหนึ่ง ไป๋หลีตะโกนใส่ลิ่วลู่ผู้ขับรถม้าว่า "เจ้าช้าลงหน่อย!"ลิ่วลู่สองมือกุมบังเหียน ตะโกนสุดเสียง "ช้ากว่านี้ไม่ได้แล้ว ถ้าไม่รีบไปให้ถึง ฟ้าก็สว่างแล้ว!"ไป๋หลีโต้แย้ง "ฟ้าสว่างยังอีกนาน เจ้ารีบขนาดนี้ ระวังจะชนคน""วางใจเถิด บนถนนนี้นอกจากคนตีระฆังแล้วก็ไม่มีผู้อื่นเลย"แม้จะพูดเช่นนั้น ลิ่วลู่ก็ยังชะลอความเร็วรถม้าลงปาฟางรวบรวมความกล้าเอ่ยปลอบขึ้นว่า "พระชายา ท่านอย่าได้วิตกนัก องค์ชายตงเฉินและคุณหนูจางรั่วรั่วไม่มีอันต
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 729
หลังจากพักผ่อนไปหนึ่งคืน อสรพิษหอมมายาก็มีพลังมากกว่าเมื่อวานขึ้นมาหน่อยฉู่เฉินอุทานด้วยความประหลาดใจ "สีนี้ดูเหมือนหยก แต่ตัวเล็กเกินไปหน่อยกระมัง""หากวันใดเจ้าไม่ระวัง เผลอเหยียบมันตายจะทำอย่างไร"เจียงซุ่ยฮวนนำอสรพิษหอมมายากลับไปที่ห้องทดลอง กล่าวว่า "กลิ่นหอมบนตัวมันเข้มข้นกว่าก่อนหน้านี้ เมื่อข้าได้กลิ่นหอม ก็รู้ว่ามันอยู่ที่ใด"ฉู่เฉินมองด้วยแววตาอิจฉา "บัดนี้เจ้ามีงูน้อยที่ทั้งสามารถวางยาพิษและถอนพิษได้ ขอให้ข้าเลี้ยงสี่จือได้หรือไม่""ข้าอยากพามันไปอยู่เจียงหนานสักครึ่งปี ถึงเวลาค่อยส่งกลับมาให้เจ้า"เจียงซุ่ยฮวนงงงัน "ท่านจะเอาสี่จือไปทำอะไร ดูเหมือนมันจะไม่เคยชอบท่านเลยนะ"คราวก่อนตอนฉู่เฉินแอบปีนกำแพงเข้ามา ถูกสี่จือไล่กัด จึงผูกเวรกันตั้งแต่นั้นมาฉู่เฉินกล่าวว่า "นั่นเป็นเรื่องในอดีต ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับสี่จือดีขึ้นมากแล้ว""เมื่อถึงเวลาที่ข้าพาสี่จือไปเจียงหนาน จะต้องดูสง่าผ่าเผยมาก""ได้ หากสี่จือยินดีไปกับท่าน ข้าก็ไม่ขัด" เจียงซุ่ยฮวนยักไหล่ ก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ"ซุ่ยฮวน!"จางรั่วรั่วเดินเข้ามาจากนอกประตู มองซ้ายมองขวา แล้วถามขึ้นอย่างยินดี "ร
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 728
เจียงซุ่ยฮวนอยู่ในห้องทดลองทั้งวัน ความเหน็ดเหนื่อยทำให้นางหลับสนิท แม้กระทั่งตอนที่กู้จิ่นห่มผ้าให้ นางก็ยังไม่ตื่นกู้จิ่นนั่งข้างเตียง ก้มหน้ามองใบหน้ายามหลับใหลของนางผิวนางละเอียดเนียน โครงหน้าคมชัด ยามตื่นดวงตาเปล่งประกายใสกระจ่าง ทุกครั้งที่กู้จิ่นมองตานาง เขามักจมดิ่งอยู่ในนั้นขณะนี้ นางเงียบสงบดั่งบุคคลในภาพวาดในห้องนอนอันเงียบสงัด กู้จิ่นถอนหายใจเบาๆ "อาฮวน ข้าต้องออกเดินทางไปยังแคว้นเฟิ่งซี""แต่เดิมอยากอยู่เคียงเจ้าจนผ่านวันปีใหม่ก่อนจึงจากไป แต่เรื่องเร่งด่วน ข้าต้องจากไปโดยเร็ว""ข้าจะกลับมาเร็วๆ นี้ เจ้าต้องรอข้า"สิ่งที่ตอบเขากลับมา มีเพียงเสียงหายใจสม่ำเสมอของเจียงซุ่ยฮวนมุมปากเขาปรากฏรอยยิ้มขมขื่น ก้มตัวลงแตะริมฝีปากเจียงซุ่ยฮวนเบาๆ แล้วลุกขึ้นเดินออกไปเช้าวันรุ่งขึ้น แสงอรุณสาดส่องเจียงซุ่ยฮวนลุกขึ้นนั่งบนเตียง ก่อนยืดเส้นยืดสาย แล้วชะงักไปครู่หนึ่งนางไม่ได้อยู่ในห้องหนังสือหรอกหรือ กลับมาเมื่อไรกันหยิ่งเถาถือชามน้ำร้อนเข้ามา "คุณหนู ท่านตื่นแล้ว""อืม" นางสวมรองเท้า พลางล้างหน้าแล้วถามว่า "เมื่อคืนข้ากลับมาอย่างไร"หยิ่งเถาเอียงศีรษะ "คุณหนูไม่ท
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 727
"แปลกนัก เครื่องมือไม่มีปัญหา แล้วเหตุใดจึงตรวจไม่พบข้อมูลของดีเฟิ่งหวงล่ะนี่"เจียงซุ่ยฮวนพึมพำกับตัวเองพลางหันกลับไป ก็พอดีเห็นอสรพิษหอมมายากลืนดีเฟิ่งหวงลงไป"!"หลังจากอสรพิษหอมมายายอมรับเจียงซุ่ยฮวนเป็นนายแล้ว นางเกรงว่าคนในจวนจะกลัวงู จึงเลี้ยงอสรพิษหอมมายาไว้ในห้องทดลองเสมอมาช่วงเวลาที่ผ่านมา นางเคยลองนำอาหารหลายชนิดมาให้อสรพิษหอมมายา แต่มันไม่ยอมกินสิ่งใดเลยนอกจากบางครั้งมันจะเลื้อยไปมาสักพัก ช่วงเวลาอื่นล้วนขดตัวอยู่ตามมุม ราวกับเป็นงูปลอมใครเล่าจะคาดคิด งูน้อยตัวนี้ไม่กินสิ่งใดมาแต่ไหนแต่ไร พอกินทีก็ทำเอาตกตะลึง กลืนดีเฟิ่งหวงซึ่งอาจเป็นเม็ดสุดท้ายบนปฐพีเข้าไปเสียแล้วไม่รู้ว่านางตาฝาดหรือไม่ นางเหมือนจะเห็นอสรพิษหอมมายาเรอ สีหน้าแสดงแววอิ่มเอมเจียงซุ่ยฮวนจับหางอสรพิษหอมมายาขึ้นมา จ้องตากันอยู่นาน นางเริ่มลองทำให้อสรพิษหอมมายาอาเจียนหากเป็นงูธรรมดา ก็คงฆ่าเพื่อเอาดีได้เลย แต่ประโยชน์ของอสรพิษหอมมายาไม่น้อยไปกว่าดีเฟิ่งหวง จึงไม่อาจฆ่าได้เด็ดขาดเจียงซุ่ยฮวนเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง นี่เป็นครั้งแรกในสองชาติที่นางอยากทำให้งูอาเจียนแต่ลองหลายวิธีแล้ว อสรพิษหอมมา
あなたも気に入るかもしれません
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง361.2K ビューมเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว194.9K ビューได้โอกาสอีกคราข้าไม่ขอเป็นอนุ
เสี่ยวชิงเทียน10.1K ビューแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน21.4K ビューจวนแห่งนี้มีเมียเด็กของผู้ตรวจการ
ป่าดอกท้อ5.4K ビューชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง99.0K ビューท่านพี่ได้โปรดอย่าลืมข้า
JAOTUNTEE423 ビューข้าคือทาสรับใช้ของปีศาจงู
องค์หญิงโนเนม47 ビュー
