Share

บทที่ 731

Author: ทองประกาย
ลิ่วลู่ส่งเสียงร้อง “หา” ออกมา "เพราะเหตุใด"

"ก็ที่นี่เป็นป่าช้าร้างยังไงเล่า" ไป๋หลีมองเขาอย่างเย็นชา "เจ้ารับประกันได้หรือว่าสิ่งที่เรียกชื่อเจ้านั้นเป็นคนแน่"

เขากลืนน้ำลายแล้วพูดอย่างตะกุกตะกักว่า "แล้วทำไมถึงหันหลังกลับไม่ได้"

"ตำนานเล่าว่าคนเรามีไฟสามดวงในร่างกาย หัวมีไฟหนึ่งดวง ไหล่ซ้ายขวาอีกข้างละดวง หากเจ้า..."

ไป๋หลีพูดไปพูดมา เสียงก็ค่อยๆ หยุดลง

ลิ่วลู่ลูบหูลูบแก้มตนเองอย่างร้อนรน "เจ้าช่วยพูดต่อให้จบสิ"

"ชู่วว!" ไป๋หลีรีบปิดปากลิ่วลู่ แล้วชี้ไปที่ยอดเขาเล็กๆ ไม่ไกลนัก "เจ้าดูนั่นสิว่ามันคืออะไร!"

ลิ่วลู่จ้องดูอย่างตั้งใจ เห็นที่ตรงกลางของยอดเขาเล็กลูกนั้นมีไฟผีสีเขียวลอยอยู่เป็นสิบๆ ดวง

ดูเพียงแค่แวบเดียว เหงื่อเย็นก็ไหลลงมาจากหน้าผาก เสียงอันสั่นเทากล่าวว่า "นั่นมันไฟผีนี่!"

คนอื่นๆ ต่างก็เห็นไฟผี ต่างหยุดย่างเท้า หน้าตาแต่ละคนดูรู้สึกสยดสยองไม่แพ้กัน

เจียงซุ่ยฮวนพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า "อย่ากลัวไป สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ไฟผี แต่เป็นแสงกระสือ"

หลายคนหันมามองนาง ลิ่วลู่ถามด้วยความสงสัย "พระชายา แสงกระสือคืออะไรหรือ"

นางกำลังจะอธิบาย ทันใดก็เห็นองครักษ์ที่นำทางข้างหน้าหน้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 734

    ไม่รู้ว่าองครักษ์ลับที่นำพาเจียงซุ่ยฮวนและพวกเข้ามาในอุโมงค์ทางเดินนี้ถือแหวนวงหนึ่งเอาไว้เมื่อไหร่ เขายิ้มอย่างโง่ ๆ พลางเดินเข้าไปหากองทรัพย์สมบัตินั้นเจียงซุ่ยฮวนตบหน้าผากเข้าฉาดหนึ่ง จากนั้นก็ถอนหายใจอย่างจนปัญญา "ของพวกนี้มีปัญหาจริงๆ"ในถ้ำอันกว้างใหญ่ มีเพียงนาง ปาฟาง และลิ่วลู่ สามคนเท่านั้นที่ยังมีสติ คนอื่นๆ บ้างก็นั่งบนพื้นแล้วยิ้มอย่างเลื่อนลอย บ้างก็พุ่งเข้าไปกลิ้งเกลือกในภูเขาสมบัติ ราวกับกำลังเสียสติลิ่วลู่และปาฟางเห็นสภาพคนเหล่านี้ ก็ถอยหลังด้วยความตกใจ "บ้าไปแล้ว! พวกเขาบ้ากันหมดแล้ว!"หยวนจิ่วนอนอยู่ในกองทอง แววตาคลุ้มคลั่ง สองมือคว้าภาชนะทองโยนออกไป ตะโกนว่า "ของข้า! ทั้งหมดเป็นของข้า!"แหวนหัวแม่มือทองวงหนึ่งพุ่งไปหาลิ่วลู่ ลิ่วลู่ร้องเสียงหลง กระโดดขึ้นไปบนตัวปาฟางราวกับสปริง "สวรรค์ทรงโปรด อย่าให้ของนั่นโดนตัวข้าเชียว!"แหวนหัวแม่มือทองกระแทกผนังถ้ำ แล้วไถลตกลงมา กลิ้งหลุนหลุนมาหยุดข้างเท้าเจียงซุ่ยฮวนลิ่วลู่เกาะแขนขาแน่นบนตัวปาฟาง ร้อนรนจนเสียงเปลี่ยนไป "ของนั่นโดนตัวข้าหรือไม่"ปาฟางใช้แรงพอสมควรกว่าจะผลักเขาออก กล่าวว่า "ไม่โดน! มันกระแทกผนังถ้ำแล้ว"

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 733

    ไป๋หลีเอ่ยห้ามว่า "พระชายา ข้างล่างอาจจะอันตรายยิ่งนะเพคะ""ไม่เป็นไร ข้าจะเดินแค่อุโมงค์ทางเดินสายนั้นสายเดียว" เจียงซุ่ยฮวนกล่าวจบ ก็กระโดดลงไปอย่างเบาหวิวไป๋หลีและคนอื่นๆ เห็นดังนั้น ก็กระโดดตามลงไปด้วย เหลือเพียงองครักษ์ลับห้าคนเฝ้าอยู่ข้างบนหลังจากเจียงซุ่ยฮวนยืนมั่นคงแล้ว ก็ไม่ได้หยุด แต่เดินตรงเข้าไปในอุโมงค์ทางเดินที่ฉู่เฉินทิ้งข้อความไว้ทันทีอุโมงค์ทางเดินแคบยิ่งนัก มากสุดเพียงเดินเคียงข้างกันได้แค่สามคน ผนังถ้ำด้านซ้ายเสียบคบเพลิงไว้เพื่อส่องสว่างเส้นทางข้างหน้าเจียงซุ่ยฮวนมองผนังถ้ำอย่างละเอียดถี่ถ้วน เพื่อค้นหาข้อความของฉู่เฉินขณะที่เดินไป ในที่สุดนางก็เห็นอักษรขนาดใหญ่สองบรรทัดเจ้าเก้า หากเจ้าลงมาแล้ว และเห็นข้อความนี้ จงเดินตรงไปข้างหน้าเรื่อยๆ มีของดีรออยู่!ลงท้ายด้วยข้อความว่าอาจารย์ที่รักที่สุดของที่สุดของเจ้าเก้านี่คือลายมืออาจารย์ แต่หวัดกว่าปกติมาก ดูออกว่าอาจารย์ตื่นเต้นมากตอนเขียนสองบรรทัดนี้เจียงซุ่ยฮวนคาดเดาว่า ตอนที่อาจารย์เขียนสองบรรทัดนี้ คงไม่รู้ว่ามีคนร้ายอยู่ มิฉะนั้นคงไม่ให้นางลงมาง่ายๆนี่หมายความว่า คนร้ายไม่ได้เดินมาตามทางนี้ใช่หรือ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 732

    เจียงซุ่ยฮวนเดินมายังข้างปากถ้ำ ก้มหน้ามองลงไปในหลุมลึก ภายในมีแสงกระสือนับสิบดวงลอยละล่องอยู่อย่างเนิบช้า ราวกับหิ่งห้อยที่เปล่งแสงระยิบระยับแสงกระสือหลายดวงลอยออกมาจากปากถ้ำ คนที่อยู่ข้างๆ ต่างถอยหลังตามกันติดๆ โดยเกรงว่าจะไปโดนไฟนั้นเข้าแสงกระสือบางดวงอยู่ห่างกันมาก พอจะมองเห็นได้ว่าพื้นที่ข้างล่างหลุมนั้นกว้างใหญ่ยิ่งนัก แต่แสงสว่างริบหรี่ เกินกว่าจะมองเห็นว่าข้างในเป็นเช่นไรลิ่วลู่ยืนอยู่ข้างๆ ตอนนี้เขาสงบสติได้มากแล้ว เอ่ยเสียงแผ่วว่า "แสงกระสือที่พวกเราเห็นเมื่อครู่ เป็นไปได้หรือไม่ว่ามันลอยออกมาจากในนี้""เป็นไปได้อย่างยิ่ง" เจียงซุ่ยฮวนเม้มปากแน่น ครุ่นคิดว่าต่อไปควรจะทำอย่างไรดีหากว่าองครักษ์ลับคนอื่นๆ รีบมาที่นี่ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาครึ่งชั่วยามเศษส่วนคนที่ทำร้ายองครักษ์ลับนั้น บางทีอาจเข้าไปในหลุมแล้ว หากนางไม่ทำอะไรเลย อาจารย์และจางรั่วรั่วก็จะตกอยู่ในอันตรายหลังจากใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง นางจึงหันไปถามปาฟางว่า "เจ้าพกตะบันไฟมาหรือไม่""พกมาพ่ะย่ะค่ะ" ปาฟางหยิบตะบันไฟออกมา "จะให้โยนลงไปหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ""อืม ข้าอยากดูว่าข้างล่างนั้นเป็นเช่นไร"ปาฟางจุดตะบัน

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 731

    ลิ่วลู่ส่งเสียงร้อง “หา” ออกมา "เพราะเหตุใด""ก็ที่นี่เป็นป่าช้าร้างยังไงเล่า" ไป๋หลีมองเขาอย่างเย็นชา "เจ้ารับประกันได้หรือว่าสิ่งที่เรียกชื่อเจ้านั้นเป็นคนแน่"เขากลืนน้ำลายแล้วพูดอย่างตะกุกตะกักว่า "แล้วทำไมถึงหันหลังกลับไม่ได้""ตำนานเล่าว่าคนเรามีไฟสามดวงในร่างกาย หัวมีไฟหนึ่งดวง ไหล่ซ้ายขวาอีกข้างละดวง หากเจ้า..."ไป๋หลีพูดไปพูดมา เสียงก็ค่อยๆ หยุดลงลิ่วลู่ลูบหูลูบแก้มตนเองอย่างร้อนรน "เจ้าช่วยพูดต่อให้จบสิ""ชู่วว!" ไป๋หลีรีบปิดปากลิ่วลู่ แล้วชี้ไปที่ยอดเขาเล็กๆ ไม่ไกลนัก "เจ้าดูนั่นสิว่ามันคืออะไร!"ลิ่วลู่จ้องดูอย่างตั้งใจ เห็นที่ตรงกลางของยอดเขาเล็กลูกนั้นมีไฟผีสีเขียวลอยอยู่เป็นสิบๆ ดวงดูเพียงแค่แวบเดียว เหงื่อเย็นก็ไหลลงมาจากหน้าผาก เสียงอันสั่นเทากล่าวว่า "นั่นมันไฟผีนี่!"คนอื่นๆ ต่างก็เห็นไฟผี ต่างหยุดย่างเท้า หน้าตาแต่ละคนดูรู้สึกสยดสยองไม่แพ้กันเจียงซุ่ยฮวนพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า "อย่ากลัวไป สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ไฟผี แต่เป็นแสงกระสือ"หลายคนหันมามองนาง ลิ่วลู่ถามด้วยความสงสัย "พระชายา แสงกระสือคืออะไรหรือ"นางกำลังจะอธิบาย ทันใดก็เห็นองครักษ์ที่นำทางข้างหน้าหน้

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 730

    "อากาศแห้งแล้ง! ระวังฟืนไฟ!"ราตรีมืดมิด บนถนนในเมืองหลวงมีหมอกหนาแน่นปกคลุม คนตีระฆังยามวิกาลคนหนึ่งห่มเสื้อนวมหนาเดินโซเซไปข้างหน้าทันใดนั้น จากหมอกหนาในระยะไกลมีเสียงกีบม้าดังมา รถม้าคันหนึ่งค่อยๆ ปรากฏขึ้น แล่นผ่านข้างกายคนตีระฆังไปอย่างรวดเร็วคนตีระฆังหดคอ พึมพำประโยคหนึ่งว่า "มีหมอกลงแล้วยังกล้าวิ่งเร็วขนาดนี้อีก ไม่กลัวชนคนหรอกหรือ..."เขาส่ายหน้า แล้วร้องตะโกนอีกครั้ง"อากาศแห้งแล้ง! ระวังฟืนไฟ!"ในรถม้า เจียงซุ่ยฮวนนั่งอย่างไร้อารมณ์ ไป๋หลีและคนอื่นๆ นั่งอยู่สองข้าง ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงไม่รู้ว่ากีบม้าเหยียบหลุมหรือไม่ รถม้ากระเด้งขึ้นครั้งหนึ่ง ไป๋หลีตะโกนใส่ลิ่วลู่ผู้ขับรถม้าว่า "เจ้าช้าลงหน่อย!"ลิ่วลู่สองมือกุมบังเหียน ตะโกนสุดเสียง "ช้ากว่านี้ไม่ได้แล้ว ถ้าไม่รีบไปให้ถึง ฟ้าก็สว่างแล้ว!"ไป๋หลีโต้แย้ง "ฟ้าสว่างยังอีกนาน เจ้ารีบขนาดนี้ ระวังจะชนคน""วางใจเถิด บนถนนนี้นอกจากคนตีระฆังแล้วก็ไม่มีผู้อื่นเลย"แม้จะพูดเช่นนั้น ลิ่วลู่ก็ยังชะลอความเร็วรถม้าลงปาฟางรวบรวมความกล้าเอ่ยปลอบขึ้นว่า "พระชายา ท่านอย่าได้วิตกนัก องค์ชายตงเฉินและคุณหนูจางรั่วรั่วไม่มีอันต

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 729

    หลังจากพักผ่อนไปหนึ่งคืน อสรพิษหอมมายาก็มีพลังมากกว่าเมื่อวานขึ้นมาหน่อยฉู่เฉินอุทานด้วยความประหลาดใจ "สีนี้ดูเหมือนหยก แต่ตัวเล็กเกินไปหน่อยกระมัง""หากวันใดเจ้าไม่ระวัง เผลอเหยียบมันตายจะทำอย่างไร"เจียงซุ่ยฮวนนำอสรพิษหอมมายากลับไปที่ห้องทดลอง กล่าวว่า "กลิ่นหอมบนตัวมันเข้มข้นกว่าก่อนหน้านี้ เมื่อข้าได้กลิ่นหอม ก็รู้ว่ามันอยู่ที่ใด"ฉู่เฉินมองด้วยแววตาอิจฉา "บัดนี้เจ้ามีงูน้อยที่ทั้งสามารถวางยาพิษและถอนพิษได้ ขอให้ข้าเลี้ยงสี่จือได้หรือไม่""ข้าอยากพามันไปอยู่เจียงหนานสักครึ่งปี ถึงเวลาค่อยส่งกลับมาให้เจ้า"เจียงซุ่ยฮวนงงงัน "ท่านจะเอาสี่จือไปทำอะไร ดูเหมือนมันจะไม่เคยชอบท่านเลยนะ"คราวก่อนตอนฉู่เฉินแอบปีนกำแพงเข้ามา ถูกสี่จือไล่กัด จึงผูกเวรกันตั้งแต่นั้นมาฉู่เฉินกล่าวว่า "นั่นเป็นเรื่องในอดีต ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับสี่จือดีขึ้นมากแล้ว""เมื่อถึงเวลาที่ข้าพาสี่จือไปเจียงหนาน จะต้องดูสง่าผ่าเผยมาก""ได้ หากสี่จือยินดีไปกับท่าน ข้าก็ไม่ขัด" เจียงซุ่ยฮวนยักไหล่ ก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ"ซุ่ยฮวน!"จางรั่วรั่วเดินเข้ามาจากนอกประตู มองซ้ายมองขวา แล้วถามขึ้นอย่างยินดี "ร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status