ยอดชายาจอมจักรพรรดิ

ยอดชายาจอมจักรพรรดิ

last updateLast Updated : 2025-09-08
By:  zueyUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
19Chapters
32views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เมื่อหยางซินเยว่ถูกหักหลังจากคนที่ไว้ใจจนตัวเองต้องตายพอได้เกิดใหม่ในดินแดนที่แปลกประหลาดยังถูกน้องสาวต่างมารดารังแกแถมบิดาผู้ให้กำเนิดยังรังเกียจที่ไร้พลังทั้งยังต้องค้นหาชาติกำเนิดที่เเท้จริงของตน

View More

Chapter 1

หยางซินเยว่

เด็กหญิงตัวน้อยใบหน้าที่ฉายแววงดงามตั้งแต่ยังเล็กมีผิวขาวราวกับหิมะ เธอได้อาศัยและเติบโตที่บ้านเด็กกำพร้าในเมืองหนึ่งชื่อว่า 'หวงลู่' 

 

เมื่อตอนที่อายุได้ราวหนึ่งขวบ เธอถูกคนนำมาทิ้งไว้ที่หน้าประตู บ้านเด็กกำพร้า ภายในตัวของเด็กน้อยยังมีแหวนหยกเก่าๆ ที่สลักตัวอักษร 'หยาง' ไว้ด้านในมันถูกห้อยด้วยเชือกผ้าเก่าๆ แขวนไว้ที่คอของเธอ

เมื่อผู้ดูแลมาพบเข้าจึงนำตัวเธอมาดูแลรวมกับเด็กคนอื่นและตั้งชื่อให้เธอว่า ซินเยว่ให้ใช้นามสกุลหยางเหมือนกับตัวอักษรที่สลักอยู่บนแหวนหยก

 

เมื่อซินเยว่อายุได้ห้าขวบเธอได้ถูกรับเลี้ยงโดยสามีภรรยาที่ดูร่ำรวยและใจดี เกาชิงและเกาหลิงลี่ สองสามีภรรยาแซ่เกาที่ความจริงแล้วเป็นนักโจรกรรมและนักต้มตุ๋นที่ทางตำรวจสากลต้องการตัว

สองสามีภรรยาถูกออกหมายจับนับสิบประเทศเมื่อเป็นแบบนั้น พวกเขาจึงคิดวางแผนรับเลี้ยงเด็กกำพร้าให้เป็นลูกบุญธรรมเพื่อฝึกฝนให้เป็นตัวแทนของเขาและภรรยา โดยมีพวกเขาที่อยู่เบื้องหลังคอยสั่งการ

สองสามีภรรยาแซ่เกาปลอมตัวเป็นเศรษฐีใจบุญคอยบริจาคเงินช่วยเหลือบ้านเด็กกำพร้า เพื่อให้ดูแนบเนียนจึงเสแสร้งรักและสงสาร เหล่าเด็กที่ถูกทอดทิ้ง อีกอย่างทั้งสองคนยังไม่เคยมีลูกเป็นของตัวเองนั่นยิ่งง่ายต่อแผนที่วางเอาไว้

ครั้งนี้ซินเยว่คือเด็กหญิงที่ได้รับเลือกจากสามีภรรยาแซ่เกาพราะมีเธอมีผิวพรรณขาวผ่องหน้าตาน่ารัก อายุของเธอยังน้อยจึงง่ายต่อการล้างสมองและฝึกให้เชื่อฟัง

เมื่อซินเยว่ย้ายไปอยู่กับสามีภรรยาแซ่เกาเธอก็ถูกฝึกทักษะ ด้านต่างๆ จากทั้งสองไม่ว่าจะด้านร่างกายจิตใจการต่อสู้และทักษะการเอาตัวรอดเพื่อง่ายต่อการหนีหลังจากที่ชิงของล้ำค่ามาจากเศรษฐีพวกนั้น ทุกอย่างที่เธอถูกฝึกมาแทบจะไม่ต่างอะไรกับการฝึกหน่วยพิเศษหรือสายลับขององค์กรต่างประเทศ

นอกจากซินเยว่แล้วยังมีเด็กที่ถูกรับมาเลี้ยงก่อนหน้าเธออีกสามคนคือ ชิงเหอ หานเยี่ย และหลิงหลง ทุกคนต่างถูกรับมาจากบ้านเด็กกำพร้าต่างที่กัน

ผ่านไปสิบสี่ปีพวกเขาทั้งสี่เติบโตมาพร้อมกันในบ้านสกุลเกา แต่ดูเหมือนว่าความสามารถของซินเยว่จะก้าวหน้าและโดดเด่นมากกว่าใครในหมู่พี่น้องของเธอ เพราะซินเยว่มีพรสวรรค์และทักษะที่โดดเด่นความทรงจำของเธอเป็นเลิศกว่าใคร

ทุกอย่างที่เธอทุ่มเทมาตลอดในการฝึกนั่นเพราะซินเยว่ต้องการความรักจากสองสามีภรรยา เธอจึงเพียรพยายามฝึกฝนตนเองเพื่อจะได้เป็นที่โปรดปราน

ทุกครั้งที่ถูกชมเชยเธอจะดีใจเป็นอย่างมากแต่ซินเยว่ก็ไม่เคยทำตัวหยิ่งผยองหรือร้ายกาจเห็นเเก่ตัวกับลูกบุญธรรมคนอื่น เธอยังคงตระหนักอยู่เสมอว่าเธอเป็นเพียงเด็กที่ถูกรับมาเลี้ยง เธอยังคงเป็นซินเยว่ที่ร่าเริงและอบอุ่นอยู่เสมอ แต่ภายใต้หน้ากากที่เธอสร้างขึ้นมานั้นกลับมีแต่ความโดดเดี่ยวและอ้างว้างซินเยว่หวังอยู่เสมอว่าสักวันหนึ่งจะมีใครสักคนเข้ามาเติมและทำให้ความรู้สึกที่อ้างว้างของเธอนั้นหายไป

ตลอดมาซินเยว่รับงานโจรกรรมทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นภาพวาดเก่าแก่หายาก เครื่องเพชรมูลค่าสูง หรือปล้นพิพิธภัณฑ์ที่มีมรดกเก่าเเก่ล้ำค่าของโลก ไม่ว่าจะเป็นงานอะไรที่สามีภรรยาแซ่เกาสั่งมาโอกาสที่ซินเยว่สามารถมันได้สำเร็จคือหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์

ตั้งแต่อายุสิบแปดเธอก็เริ่มเดินทางออกนอกประเทศใช้ชีวิตโลดโผนไม่เคยมีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง และตอนนี้ซินเยว่เริ่มมีชื่อเสียงและถูกกล่าวขวัญในหมู่นักประมูลใต้ดินผิดกฎหมายเพราะฝีมือที่ยอดเยี่ยมของเธอ แต่ไม่เคยมีใครได้พบตัวจริงของเธอมาก่อน หากต้องการจ้างเธอทำงานต้องผ่านระบบและคัดกรองจากสามีภรรยาแซ่เกา

ซินเยว่จะรับคำสั่งผ่านรหัสที่มีเพียงสามีภรรยาแซ่เกาเท่านั้นที่รู้เธอจึงยังคงเป็นบุคคลปริศนาที่ไม่มีใครรู้ประวัติอายุหรือหน้าตา บางคนก็ลือกันว่าเธอเป็นผู้ชายบ้างก็ว่าเป็นผู้หญิง แต่มีเพียงเรื่องเดียวที่พวกเขารู้ตรงกันคือฉายาที่ตำรวจสากลทั่วโลกมอบให้เธอ

"นักโจรกรรมเงา"

'หยดน้ำตาสวรรค์' สร้อยเพชรที่มีเอกลักษณ์และมีมูลค่ามหาศาลซึ่งถูกเก็บอยู่ในห้องนิรภัยทันสมัยที่สุดในโลกและได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาจากบอดี้การ์ดมือดีของคฤหาสน์ 'เรนเดล'

สร้อยเพชรเก่าเเก่ที่ตกทอดมาหลายชั่วอายุคนของตระกูลเรนเดล อีกไม่นานจะมีการจัดงานเดินแบบแฟชั่นโชว์การกุศลและหยดน้ำตาสวรรค์ จะออกมาสู่สายตาสาธารณชนเป็นครั้งแรกในรอบทศวรรษ

ซินเยว่คือหัวโจกในการวางแผนปล้นครั้งสำคัญ เธอรู้ดีว่าต้องเลือกใครมาร่วมทีมเพราะเป้าหมายในการโจรกรรมครั้งนี้คือ เพชรเม็ดงามมูลค่ากว่าห้าร้อยล้านเหรียญที่จะถูกจัดให้อยู่กลางเวทีงานการกุศลใหญ่แห่งปี แผนการทุกอย่างต้องรัดกุมและแนบเนียนก่อนที่พวกเธอจะลอยลำหายเข้ากลีบเมฆไป

โดยปกติแล้วซินเยว่จะทำงานคนเดียวเพราะง่ายแก่การเร้นตัว แต่คราวนี้เป็นงานใหญ่ และระบบรักษาความปลอดภัยเเน่นหนาซินเยว่จึงต้องมีผู้ช่วย เธอเรียกตัวชิงเหอ หานเยี่ย และหลิงหลงมาช่วยในการโจรกรรมครั้งนี้

ก่อนงานการกุศลเริ่มขึ้นหนึ่งชั่วโมง

ซินเยว่ ที่ปลอมตัวเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลอัญมณีได้รับมอบหมายให้เข้าไปในห้องนิรภัยเพื่อตรวจสอบ หยดน้ำตาสวรรค์เป็นครั้งสุดท้ายก่อนการนำไปสวมให้นางแบบที่จะเดินในชุดฟินาเล่ในคืนนี้ ส่วนชิงเหอและหานเยี่ย ปลอมตัวเป็นบอดี้การ์ดในงานและคอยดึงดูดความสนใจพวกบอดี้การ์ดคนอื่นที่เฝ้าอยู่ด้านนอก

เมื่อซินเยว่นำหยดน้ำตาสวรรค์ที่ทำขึ้นมาเลียนแบบทำการสับเปลี่ยนกับของจริงและนำไปใส่ให้กับนางแบบ จากนั้นจึงแอบนำหยดน้ำตาสวรรค์ของจริงแยกชิ้นส่วนแล้วส่งให้หลิงหลงที่ปลอมตัวเป็นบริกรหญิงและส่งต่อให้ชิงเหอนำออกไปอย่างแนบเนียน

หลังจบงานแฟชั่นโชว์เจ้าหน้าที่ได้นำหยดน้ำตาสวรรค์มาตรวจสอบอีกครั้งก่อนเก็บเข้าตู้นิรภัยและพบว่ามันกลายเป็นสร้อยที่ทำขึ้นมาเลียนแบบแต่ตอนนี้ซินเยว่ได้หายตัวไปแล้ว

สิบวันต่อมาซินเยว่ได้เดินทางไปยังจุดนัดพบที่ทั้งสี่ได้ตกลงกันไว้หลังจบงานนี้

ณโรงแรมใหญ่ใจกลางกรุงนิวยอร์ก

มีการจัดงานประมูลลับขึ้นที่ชั้นใต้ดินที่ลึกที่สุดของโรงแรมและสินค้าที่นำมาทำการประมูลส่วนใหญ่ถูกปล้นมาทั้งนั้น ผู้ที่สามารถเข้าร่วมการประมูลจะต้องลงทะเบียนออนไลน์และได้รับการ์ดทองเพื่อยืนยันตัวตนจึงจะสามารถเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้ได้ สถานที่จะเปลี่ยนไปทุกครั้งที่จัดงานประมูลลับขึ้นและข้อมูลสถานที่จะถูกส่งเข้ามือถือส่วนตัวของผู้ลงทะเบียนเท่านั้น

คนที่เข้าร่วมการประมูลลับนี้ส่วนใหญ่เป็นพวกอิทธิพลมืด นักการเมือง พ่อค้ายาดังนั้นจึงไม่แปลกที่สินค้าที่นำมาประมูลจะมีมูลค่าสูงลิ่วแต่ยังคงเป็นที่ต้องการของพวกนักสะสมกระเป๋าหนัก

หยดน้ำตาสวรรค์ ก็เป็นหนึ่งในสินค้าที่จะเข้าร่วมการประมูลในครั้งนี้ด้วย ซินเยว่สวมชุดเดรสยาวเกาะอกเปิดไหล่สีดำดูเรียบแต่หรูหรา เพียงแต่งหน้าบางๆ ก็สามารถทำให้เธอดูสวยโดดเด่นยิ่งกว่าใคร ขาเรียวยาวก้าวลงจากแลมโบกินี่สีแดงตัดกับชุดสีดำของเธอเมื่อเดินเข้าไปในเลาจ์ชั้นใต้ดินขอโรงแรม ซินเยว่สั่งไวน์มานั่งดื่มรอหลิงหลง ชิงเหอและหานเยี่ย อย่างใจเย็นจากนั้นไม่นานทั้งสามก็เดินเข้ามาพร้อมกัน

หลิงหลงเปิดแชมเปญเพื่อดื่มฉลองให้กับความสำเร็จเงินที่ได้จากการประมูลมากกว่าราคาจริงของสร้อยเพชรเสียอีก ซินเยว่รับแชมเปญจากหลิงหลง เมื่เธอดื่มเข้าไปก็รู้สึกแสบร้อนที่คอคล้ายกำลังกลืนลูกไฟเข้าไป แก้วเเชมเปญในมือร่วงลงพื้นแตกกระจาย ซินเยว่ล้มลงจากเก้าอี้แล้วกระอักเลือดออกมา

'ทำไม'

ซินเยว่ส่งสายตาเป็นคำถามเธอมองพวกเขาด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจ แต่มันก็ไม่ได้รับคำตอบจากพวกเขานอกจากรอยยิ้มเย้ยหยัน พร้อมกับลมหายใจรวยรินที่ค่อยๆ จากไปของเธอ

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
19 Chapters
หยางซินเยว่
เด็กหญิงตัวน้อยใบหน้าที่ฉายแววงดงามตั้งแต่ยังเล็กมีผิวขาวราวกับหิมะ เธอได้อาศัยและเติบโตที่บ้านเด็กกำพร้าในเมืองหนึ่งชื่อว่า 'หวงลู่' เมื่อตอนที่อายุได้ราวหนึ่งขวบ เธอถูกคนนำมาทิ้งไว้ที่หน้าประตู บ้านเด็กกำพร้า ภายในตัวของเด็กน้อยยังมีแหวนหยกเก่าๆ ที่สลักตัวอักษร 'หยาง' ไว้ด้านในมันถูกห้อยด้วยเชือกผ้าเก่าๆ แขวนไว้ที่คอของเธอเมื่อผู้ดูแลมาพบเข้าจึงนำตัวเธอมาดูแลรวมกับเด็กคนอื่นและตั้งชื่อให้เธอว่า ซินเยว่ให้ใช้นามสกุลหยางเหมือนกับตัวอักษรที่สลักอยู่บนแหวนหยกเมื่อซินเยว่อายุได้ห้าขวบเธอได้ถูกรับเลี้ยงโดยสามีภรรยาที่ดูร่ำรวยและใจดี เกาชิงและเกาหลิงลี่ สองสามีภรรยาแซ่เกาที่ความจริงแล้วเป็นนักโจรกรรมและนักต้มตุ๋นที่ทางตำรวจสากลต้องการตัวสองสามีภรรยาถูกออกหมายจับนับสิบประเทศเมื่อเป็นแบบนั้น พวกเขาจึงคิดวางแผนรับเลี้ยงเด็กกำพร้าให้เป็นลูกบุญธรรมเพื่อฝึกฝนให้เป็นตัวแทนของเขาและภรรยา โดยมีพวกเขาที่อยู่เบื้องหลังคอยสั่งการสองสามีภรรยาแซ่เกาปลอมตัวเป็นเศรษฐีใจบุญคอยบริจาคเงินช่วยเหลือบ้านเด็กกำพร้า เพื่อให้ดูแนบเนียนจึงเสแสร้งรักและสงสาร เหล่าเด็กที่ถูกทอดทิ้ง อีกอย่างทั้งสองคนยังไม่เคยมีลู
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
เกิดใหม่
ท้องฟ้ายามราตรีใสสะอาดดุจสายน้ำมวลหมู่ดาวส่องประกายระยิบระยับ ความงดงามที่หาดูได้ยากในเมืองใหญ่ จวนสกุลหยางเสียงร่ำไห้เบาๆ ดังลอดออกมาจากเรือนพักเก่าโกโรโกโสตัวเรือนเหมือนไม่ได้รับการดูแลมานานทำท่าจะพังลงมาได้ทุกเมื่อ ด้านในมีเพียงเตียงไม้เล็กๆ ปูด้วยผ้าเก่าผืนบาง มุมห้องด้านในมีโต๊ะสี่เหลี่ยมตัวเล็กเทียนหนึ่งเล่มถูกจุดขึ้นให้แสงสว่างที่ริบหรี่จนแทบมองไม่เห็นมีคนสามคนอยู่ในห้องหนึ่งคนนอนหายใจรวยรินหนึ่งคนนั่งร้องไห้อยู่ข้างเตียงด้วยใบหน้าอิโรยและอีกหนึ่งคนนั่งคุกเข่าที่พื้นกุมมือผู้ที่นอนอยู่บนเตียงเอาไว้เด็กสาวใบหน้าจิ้มลิ้มผิวขาวซีดอายุประมาณสิบสี่สิบห้าปี แต่ผอมแห้งเหมือนคนขาดสารอาหาร กำลังคุกเข่าบนพื้นที่เย็นเยียบร้องไห้อย่างหนักอยู่ข้างเตียงฮุ่ยหลิงสาวใช้ตัวน้อยที่ถูกซื้อตัวมาจากลุงของนางตั้งแต่ตอนอายุห้าขวบ ฮุ่ยหลิงเป็นเด็กกำพร้าบิดามารดาเสียชีวิตไม่มีญาติคนไหนต้องการดูแลนางจึงถูกครอบครัวพี่ชายของบิดาที่ไม่ต้องการตัวภาระขายให้โรงค้าทาส ตอนนั้นหยางซินเยว่อายุหกขวบเดินเที่ยวตลาดกับมารดา เห็นฮุ่ยหลิงที่ตัวเล็กผอมแห้งถูกชายวัยกลางคนลากถูไปกับพื้น ดูน่าเวทนานักหยางซินเยว่จึงขอให
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
ทวีปชิวหลิง
ซินเยว่นั่งรอให้ฮุ่ยหลิงกลับมาเพื่อจะได้ถามไถ่เรื่องราวต่างๆ ที่นางได้เกริ่นไว้ก่อนหน้านี้ แต่ฮุ่ยหลิงยังไม่ทันได้กลับมานางก็ได้ยินเสียงโวยวายด้านนอกจึงเปิดประตูออกไปดู ด้านหน้าเรือนหลังเล็กที่ดูซอมซ่อแทบจะพังลงมาทับผู้อาศัยอยู่ด้านใน ทุกครั้งที่มีลมพัดจะมีเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดตามมา เด็กสาวหน้าตาน่ารักแต่งกายด้วยชุดฮั่นฝูสีแดงปักลายดอก เหมยฮวาดูสดใส ไว้ผมหน้าม้าถักเปียสองข้างแล้วมัดรวบคล้ายทรงนางเซียน อายุราวสิบสี่สิบห้าแต่ใบหน้ากลับบิดเบี้ยวเพราะความโกรธ นางคือ'หยางหลันฮวา' น้องสาวต่างมารดาของหยางซินเยว่หยางหลันฮวายืนชี้นิ้วอย่างเกรี้ยวกราดสั่งการให้หญิงสาวอีกสองคนอายุราวยี่สิบปีจับฮุ่ยหลิงเอาไว้"นางไพร่เป็นเเค่ขี้ข้าบังอาจมาขวางทางข้าอย่างนั้นหรือ จิงอี ลี่หลิน ตบปากสั่งสอนนางบ่าวไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงคนนี้ซะ"จิงอีตบหน้าฮุ่ยหลิงสองทีอย่างเต็มแรงแต่จู่ๆ ก็มีน้ำเย็นสาดใส่พวกนางทั้งสามคนเสียงกรีดร้องโวยวายขึ้นทันทีเพราะความเย็น"อ๊าย....ใครมันกล้าบังอาจสาดน้ำเย็นใส่ข้า"เมื่อทั้งสี่คนหันมาก็พบกับซินเยว่ถือถังน้ำยืนพิงกรอบประตูด้วยใบหน้าซีดขาว มองพวกนางด้วยสายตาเฉยเมย"หยางซินเยว่เจ้าบัง
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
ท่านรักแม่ทัพหยางหรือไม่
หยางซินเยว่ไม่มีพลังปราณจึงทำให้แม่ทัพหยางหมางเมินต่อเซวี่ยฟังเฟยและยังให้นางแม่ลูกย้ายมาอยู่เรือนเล็กท้ายจวน บ่าวในเรือนก็พลอยแบ่งพรรคแบ่งพวก บ่อยครั้งที่หยางซินเยว่ถูกบ่าวรังแกแรกเริ่มก็ยังมีการลงโทษบ่าวที่รังแกหยางซินเยว่บ้าง แต่เมื่อนานวันเข้าหยางจิ่งเทียนก็เลิกสนใจ ทำปิดตาข้างหนึ่งสุดท้ายก็ลืมเลือนว่าเคยมีสองแม่ลูกอยู่ในจวน"เยว่เอ๋อเจ้าบาดเจ็บหรือไม่ แม่ได้ยินเสียงหยางหลันฮวาอยู่ด้านนอกนางทำร้ายเจ้าอีกแล้วใช่หรือไม่"พูดจบเซวี่ยฟังเฟยก็หมุนตัวซินเยว่ไปมาเพื่อสำรวจหาร่องรอยของบาดแผล"ท่านแม่ข้าเวียนหัวไปหมดแล้วข้าบอกแล้วว่าข้ามิได้เป็นอะไรท่านไม่ต้องห่วงข้าเพียงนั้น ต่อไปข้าจะไม่ยอมให้นางมารังแกข้าอีกข้าสัญญา"เซวี่ยฟังเฟยมองซินเยว่ด้วยสายตาเศร้าสร้อยและเจ็บปวด ถ้าหากนางไม่ไร้ความสามารถเช่นนี้นางคงสามารถปกป้องบุตรสาวของนางจากสองแม่ลูกมู่เซี่ยอี่และหยางหลันฮวาได้ เยว่เอ๋อของนางคงจะไม่ถูกรังแกแบบนี้ ตอนนี้แม้แต่บ้านเดิมของนางยังมาตัดขาดเมื่อรู้ว่าหยางซินเยว่ไร้พลังปราณ ถ้าหากท่านปู่ของเยว่เอ๋อยังอยู่ทุกคนคงไม่กล้าทำกับนางทำกับเยว่เอ๋อเช่นนี้ สินเดิมที่เคยติดตัวมาตอนแต่งเข้าตระกูลห
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
วางแผนออกนอกจวน
ซินเยว่กลับมาเข้าสู่โหมดจริงจัง ทุกการทำงานของนางจะต้องมีการวางแผนเอาไว้ก่อนทุกครั้ง ก่อนที่จะหาเงินนางจะต้องหาทางหนีทีไล่เอาไว้เผื่อคนทั้งสามก่อน"รู้เจ้าค่ะคุณหนูบ่าวใช้ทางนั้นออกไปนอกจวนประจำตอนที่บ่าวแอบไปทำงานที่เหลาอาหารในเมือง"ฮุ่ยหลิงยืดอกตอบอย่างภูมิใจ"ดี เช่นนั้นคืนนี้เจ้าบอกทางให้ข้าเราจะออกไปหาเงินกัน"ซินเยว่จัดแจงวางแผนกับฮุ่ยหลิงหลังจากเซวี่ยฟังเฟยออกไปจากห้องแล้วนางไม่อยากให้มารดารู้ในสิ่งที่นางกับสาวใช้ตัวน้อยกำลังจะทำ ถ้าเซวี่ยฟังเฟยรู้คงต้องห้ามนางทั้งสองเป็นแน่ยามจื่อ (23.00-24.59) ซินเยว่แต่งตัวด้วยชุดดำที่นางให้ฮุ่ยหลิงไปหามา นางรวบผมหางม้าขึ้นผูกด้วยผ้าสีดำจากนั้นนำหลัววั่งจื่อ (มะขาม) ที่ฮุ่ยหลิงแอบไปเอามาจากครัวใหญ่เมื่อตอนเย็นผสมน้ำแล้วคั้นเอาแต่เนื้อมาทาหน้าทาแขนจนเป็นสีกระดำกระด่างรอให้แห้งแล้ว จากนั้นจึงย่องไปที่กำแพงด้านหลังจวน ที่นางได้ดูลาดเลาไว้แล้วเมื่อตอนเย็น บริเวณมุมกำแพงด้านหลังมีเถาวัลย์และต้นไม้ขึ้นหนาทึบเพราะไม่ได้รับการดูแลเป็นเวลานาน ซินเยว่และฮุ่ยหลิงแหวกเถาวัลย์แล้วมุดลอดรอยแตกของกำแพงออกไปด้านนอกได้อย่างง่ายดายบริเวณด้านหลังจวนแม่ทัพหย
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
ความวุ่นวาย
"คุณชาย.....คือ....ข้าเข้าห้องผิดถ้าข้ารบกวนท่านข้าต้องขออภัย" ซินเยว่ยกมือมองข้างขึ้นเป็นสัญลักษญ์ว่ายอมแพ้ นางเหลือบตามองเขาเล็กน้อยแต่อีกฝ่ายยังคงยืนนิ่งอยู่ในท่าเดิมทุกอย่างเงียบ!! จนนางแทบอยากจะหยุดหายใจ"เอ่อ ถ...ถ้าท่านไม่มีอะไรแล้วเช่นนั้นข้าต้องขอตัว"ซินเยว่ใช้นิ้วดันกระบี่ออกจากคอแล้วเดินไปทางระเบียงช้าๆ นางกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนใจวกกลับมาเล่นงานนางอีก"เจ้าไปผิดทาง"เสียงทุ้มดังขึ้นที่ด้านหลังของนาง -____-?"อ่อ! ประตูอยู่อีกด้านขอบคุณ คุณชายที่เตือนข้า"ซินเยว่พุ่งออกนอกประตูไปอย่างรวดเร็ว นางรีบหลบออกทางด้านหลังโรงเตี๊ยมตรงไปหาฮุ่ยหลิงที่กำลังรออยู่ คล้อยหลังหญิงสาวเสียงเย็นทุ้มต่ำดังออกมาจากมุมมืดภายในห้อง"ตามไป"บุรุษชุดน้ำเงินมองบุรุษปริศนาในความมืดด้วยสายตาไม่เข้าใจ"นางไม่มีพลังปราณนะขอรับ หรือว่านางจะเป็น......"บุรุษชุดน้ำเงินคาดเดาตัวตนของสตรีที่พึ่งออกจากห้องไป"อืม.... ตามนางไป"เสียงเย็นกดต่ำยิ่งกว่าเดิม"ขอรับนายท่าน"บุรุษชุดน้ำเงินขานรับแล้วหายวับไปทันที"ข้ามาแล้วฮุ่ยหลิงเจ้าอยู่ไหน"ซินเยว่เรียกหาสาวใช้เบาๆ ตรงที่นางได้นัดเอาไว้"เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะคุณหน
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
ตัดขาด
ซินเยว่สะดุ้งสุดตัวรีบสูดอากาศเข้าปอดเพราะก่อนหน้านี้คล้ายนางจะขาดอากาศหายใจ"คุณหนูท่านยังไม่ตายคุณหนูของบ่าวข้าดีใจเหลือเกิน"ซินเยว่มองดวงตาบวมปูดจากการร้องไห้อย่างหนักของฮุ่ย หลิงนางทั้งสงสารทั้งขบขัน"คุณหนูเจ็บตรงไหนหรือไม่ ท่านอย่าพึ่งขยับให้บ่าวไปตามท่านหมอมารักษานะเจ้าคะ"พูดจบฮุ่ยหลิงก็กำลังจะผละจากไปแต่ซินเยว่ดึงแขนนางเอาไว้ก่อน"ไม่เป็นไรข้าไม่เจ็บที่ใดเลย""แต่บ่าวเห็นคุณหนูกระอักเลือดออกมาเยอะมากเลยนะเจ้าคะ"ฮุ่ยหลิงยังคงรู้สึกไม่สบายใจเรื่องอาการของนาง ซินเยว่ขยับตัวให้ฮุ่ยหลิงดูเพื่อให้นางสบายใจ"คุณหนูฮูหยินไปที่เรือนหลักนะเจ้าคะฮูหยินจะต้องไปเเก้แค้นให้คุณหนูอย่างแน่นอน"ซินเยว่พยักหน้า"เกิดเรื่องกับข้าขนาดนี้แต่กลับไม่มีใครมาดูสักคนใจดำกันจริงๆ คนตระกูลนี้"นางพูดเสียงเย็นชา"ฮุ่ยหลิงข้าคิดว่าคงถึงเวลาที่เราจะต้องออกไปจากที่นี่แล้วล่ะ"ฮุ่ยหลิงมองนายสาวตาเป็นประกาย"ไปเรือนหลักกันเถอะ"ซินเยว่ลุกขึ้นเดินนำหน้าฮุ่ยหลิงไป"คุณหนูท่านไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนหรือเจ้าคะตัวท่านมีแต่เลือด"ซินเยว่ก้มลงมองร่างของตนที่ชุ่มไปด้วยเลือด"ไม่เป็นไรแบบนี้เเหละดีจะได้มีข้ออ้างตัดขา
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
ลงโทษตนเองซะ
ลมพัดบางเบาเรื่อยเฉื่อยหอบเอากลิ่นดินกลิ่นหญ้าพัดโชยมาเข้าจมูกนำพาให้สดชื่นยิ่งนัก นี่เป็นครั้งแรกที่ซินเยว่ออกจากจวนแม่ทัพหยางในตอนกลางวัน นางทำท่าสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ เพราะรู้สึกสดชื่นปลอดโปร่งเป็นอย่างมาก"ท่านแม่ท่านหิวหรือไม่อดทนอีกนิดนะเจ้าคะ"ซินเยว่ถามเซวี่ยฟังเฟยด้วยความเป็นห่วง"ไม่เป็นไรแค่นี้แม่ทนได้ แล้วเจ้าทั้งสองคนเล่าหิวหรือไม่"เซวี่ยฟังเฟยถามซินเยว่และฮุ่ยหลิง ทั้งสองคนส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมกัน หลังจากที่ออกมาจากจวนตระกูลหยางได้สักพัก ตลอดทางที่พวกนางเดินมาเซวี่ยฟังเฟยเอาแต่เงียบอยู่อย่างนั้นซินเยว่ห่วงความรู้สึกของมารดาของนางอยู่ไม่น้อยที่นางต้องหย่าขาดกับสามีที่อยู่กันมาสิบกว่าปีตอนนี้ทั้งสามคนเดินออกจากเส้นทางสายหลักมุ่งหน้าเข้าสู่ป่าด้านนอกที่ติดกับภูเขาไม่ห่างจากเมืองหลวงเท่าใดนัก"ท่านแม่ข้าว่าเราหาที่พักแถวนี้ไปก่อนดีหรือไม่หากว่าเราเข้าป่าไปลึกมากกว่านี้อาจเจอกับอันตรายจากสัตว์อสูรได้นะเจ้าคะเซวี่ยฟังเฟยมองไปรอบๆ อย่างระแวดระวังเมื่อซินเยว่พูดถึงสัตว์อสูร"ได้ๆ เยว่เอ๋อว่าดีแม่ก็ว่าดี"เดินเข้าป่ามาได้สักพักก็เจอเข้ากับลานหินที่ด้านหน้าเป็นน้ำตกเล็กๆ ซินเยว่จึง
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
ดินแดนเปลี่ยวร้าง
ซินเยว่มองไปที่โอ่งดินเผาขนาดใหญ่มีฝาปิด นางล้วงเอาขวดยาขนาดเล็กออกจากอกเสื้อเเล้วเปิดจุกเทเม็ดยาลูกกลอนลงในโอ่งดินเผา ยาเม็ดเมื่อโดนน้ำก็ละลายในทันที"หึหึ นี่แค่ของฝากเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น"ซินเยว่ล้วงเอาขวดยาอีกขวดออกมาเปิดจุกฝาออกมีกลิ่นหอมอ่อนโชยออกมาเบาๆ"อันนี้สิของจริง ข้าอยากจะรู้นักถ้าพวกเจ้าไม่มีพลังปราณจะยังมีใครเกรงกลัวจวนแม่ทัพหยางของพวกเจ้าอีก ลองเป็นสวะสักหกเดือนดูดีหรือไม่พวกเจ้าจะได้รับรู้ถึงความรู้สึกของหยางซินเยว่"ปากพูดพึมพำมือก็เทเม็ดยาลงน้ำ โอสถสลายปราณชั่วคราวที่ซินเยว่ทำเล่นๆ หลังจากที่ฟื้นขึ้นมาถ้าหากสำนักแพทย์โอสถรู้ว่านี่เป็นเพียงยาที่นางหลอมขึ้นมาเล่นๆ พวกเขาคงจะอยากวิ่งเอาหัวชนเสาตายเเน่ๆ เพราะกว่าคนหนึ่งคนจะสามารถปรุงยาหรือหลอมโอสถขั้นแรกได้นั้นต้องใช้เวลานานนับปี แต่นั่นสำหรับคนที่ถูกเรียกว่าอัจฉริยะแต่สำหรับซินเยว่ที่ไม่รู้เรื่องนั้นนางย่อมไม่สนใจอยู่แล้วหนังสือสมุนไพรและวิธีปรุงยาหลอมโอสถ เป็นสินเดิมที่เซวี่ยฟังเฟยนำติดตัวมาด้วยแต่นางไม่เคยสนใจเปิดอ่านจึงเก็บไว้ในหีบเช่นนั้นจนกระทั่งซินเยว่ไปเปิดเจอเข้า นางจึงหยิบมาอ่านฆ่าเวลาช่วงรักษาตัว มียาบางตัวท
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
ปลุกพลังให้ตื่น
กระท่อมน้อยหลังคามุงด้วยหญ้าภายนอกดูซอมซ่อบริเวณรอบๆ ก็มีต้นไม้ยืนต้นตายมากมาย บ่อน้ำแห้งขอดผืนดินแตกระแหงผาน้ำตกที่ไม่มีน้ำซักหยด ภาพที่เห็นอยู่ตอนนี้สร้างความประหลาดใจให้ซินเยว่ยิ่งนัก"นี่มันอะไรกันที่นี่ที่ไหนแล้วนี่บ้านของใครเจ้าตัวน้อย"ซินเยว่ถามเจ้าก้อนขน สภาพของกระท่อมที่นางเห็นท่าทางจะไม่มีใครอยู่มานาน มันดูเก่าเหมือนจะพังลงมาได้ทุกเมื่อแค่เพียงลมพัดเบาๆ เท่านั้น เจ้าตัวน้อยใช้ปากกัดปลายชุดของซินเยว่ทำท่าจะลากนางให้เข้าไปในกระท่อม"เจ้าจะให้ข้าเข้าไปในนั้นหรือ จะได้อย่างไรบ้านของใครก็ไม่รู้แล้วเก่าขนาดนั้นเกิดพังลงมาทับข้าจะทำอย่างไร"ซินเยว่ส่ายหน้าปฏิเสธมัน เจ้าก้อนขนพยักหน้าแล้วทำเสียงจิ๊จ๊ะ เหมือนพูดกับซินเยว่ นางมองไปที่กระท่อมเก่าอย่างชั่งใจแล้วลองเปิดประตูเข้าไป เมื่อประตูเปิดออกพลันมีสายลมวูบหนึ่งพัดมาปะทะใบหน้านางเบาๆ มันเย็นสบายทำให้รู้สึกสดชื่นผิดกับบรรยากาศด้านนอกลิบลับมองจากด้านนอกกระท่อมหลังเล็กนิดเดียวแต่พอเข้ามาด้านในกลายเป็นห้องโถงกว้างกว่าที่เห็นภายนอกลิบลับ ริมผนังมีโต๊ะเก้าอี้ชั้นวางหนังสือและชั้นวางขวดยาที่ทำจากไม้เนื้อแข็งชั้นดี มีเตียงนอนเล็กๆ ติดกับห
last updateLast Updated : 2025-09-04
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status