วันเดินทาง
9:45น.บ้านรัตนบูรภาพิทักษ์ และแล้วทริปไปทะเลก็มาถึง ฮันนี่อดใจจะไม่ไหวแล้วนะคะพี่ราม ฉันเดินลงมาจากบันไดบ้านลงมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางหนึ่งใบวันนี้ฉันใส่เสื้อลูกไม้สายเดี่ยวสีดำ กับกางเกงยีนส์ขาสั้น เมื่อฉันเดินออกมาจากประตูบ้านก็เห็นพี่ชายสุดที่รักกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ พี่เฮลใส่เสื้อวอร์มสีขาวแขนยาวกับกางเกงขาสั้นสีแดงงุ้ยเท่จังพี่ชายฉัน ข้างๆพี่เฮลมีรถตู้คันสีขาวสงสัยจะไปทะเลด้วยรถตู้สินะ เราจะไปทะเลจังหวัดใกล้ๆกรุงเทพนี้แหละเลยเดินทางสายๆหน่อยจะได้ไปถึงนู้นบ่ายๆ "อุ๊ย!!คุณหนูฮันคะทำไมไม่เรียกแจ๋วไปช่วยยกกระเป๋าล่ะคะหนักรึป่าวค่ะเนี่ย แจ๋ว แจ๋ว อยู่ไหนมานี่หน่อย"แม่นมวาดรีบเขามาจะแย่งกระเป๋าไปจากฉันพร้อมกับเรียกหาสาวใช้ที่ชื่อแจ๋ว "ไม่เป็นไรค่ะแม่นม ฮันยกได้จะถึงอยู่แล้วนะคะฮันเกรงใจแจ๋ว"ฉันรีบบอกแม่นมวาด พร้อมกับแย่งกระเป๋าเดินทางมาจากแม่นม "ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมยกเอง"พี่เฮลรีบเข้ามาแย่งกระเป๋าเดินทางของฉันออกไปจากฉันและแม่นมวาดทันที สงสัยเขาจะได้ยินที่ฉันคุยกับแม่นมนะ พี่เฮลรีบยกกระเป๋าฉันไปใส่หลังรถตู้เพราะกลัวว่าเดี๋ยวแม่นมวาดจะแย่งยกให้อีก "แม่นมคะไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฮันโตแล้วนะอายุ25แล้วนะคะ"ฉันบอกแม่นมวาดไป ท่านทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ "ก็แม่นมลืมหนิค่ะ นึกว่าคุณหนูฮันอายุ15"แม่นมท่านบอกพร้อมกับจับมือฉันไปกุมไว้ สงสัยจะน้อยใจที่ฉันทิ้งท่านไปตั้ง10ปี แล้วไม่ได้กลับมาหาแม่นมวาดเลยท่านคงจะน้อยใจ "โอ๋ๆๆแม่นมคะฮันขอโทษค่ะ ต่อไปนี้ฮันจะไม่ทิ้งแม่นมไปไหนอีกแล้วค่ะ"ฉันบอกพร้อมกับกอดแหละหอมแก้มของท่านไป ฉันรักแม่นมเหมือนแม่คนที่2เลยท่านช่วยมี๊เลี้ยงฉันกับพี่เฮลมาตั้งแต่เกิดท่านไม่มีครอบครัวเพราะท่านให้สัญญากับมี๊ของฉันไว้ว่าจะอยู่รับใช้มี๊ฉันไปจนท่านหมดลมหายใจเพราะมี๊กับแด๊ดของฉันมีบุญคุณกับแม่นมวาดมาก แม่นมวาดมักจะเป็นห่วงฉันกับพี่เฮลมากเหมือนกัน "โอ๋ๆๆเเม่นมคะฮันกับพี่เฮลไปแค่3วันเองนะคะ อาทิตย์หน้าฮันจะทำงานเต็มตัวเเล้ว ขอให้ฮันได้เที่ยวสักหน่อยก่อนทำงานนะคะๆๆ นะคะแม่นมนะ"ฉันอ้อนแม่นมพร้อมกับเอาหน้าไปถูไหล่แม่นมวาดเหมือนลูกแมวน้อย ฉันชอบอ้อนแบบนี้อยู่แล้ว "ก็ได้ค่ะ คุณหนูฮัน รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะคะทานข้าวให้ครบ3มื้ออย่าเล่นนำ้ทะเลนานๆๆแดดอาจจะทำให้คุณหนูฮันเป็นลมนะคะ สัญญากับนมได้ไหมคะว่าจะทำตาม"เมื่อฉันอ้อนแม่นมสำเร็จท่านก็ร่ายสิ่งที่ท่านเป็นห่วงให้ฉันฟังทันที "โอเคค่ะ ฮันสัญญาว่าจะทำตามที่แม่นมขอทุกข้อเลยขอบคุณนะคะรักเเม่นมที่สุดเลย^_^"ฉันกอดแม่นมไปทีหนึ่งก่อนจะเดินไปหาพี่เฮลที่รถ พี่เฮลหันมายกมือไหว้แม่นมวาด "ดูแลตัวเองด้วยนะคะคุณเฮล ฝากคุณหนูฮันของป้าด้วยนะคะ"แม่นมวาดบอกพี่เฮล "โอเคครับนมถ้าฮันนี่ดื้อผมจะตีให้นะครับนม"พี่เฮลตอบแม่นมวาดไปพร้อมกับหันมายักคิ้วให้ฉัน "ถ้าพี่เฮลดื้อ ฮันนี่ก็จะตีพี่เฮลเหมือนกันค่ะ"ฉันหันไปบอกแม่นมพร้อมกับยักคิ้วให้พี่เฮลเหมือนกัน "โอเคค่ะคู่พี่น้องผู้น่ารักทั้งสองของนม^_^"เสียงแม่นมวาดบอกฉันกับพี่เฮล ฉันกับพี่เฮลเลยหันไปยิ้มให้แม่นมวาด แล้วเราทั้งสองก็หันหน้ามาแสยะยิ้มให้กันก่อนที่ฉันจะเอานิ้วไปจี้ตรงเอวพี่เฺฮลพี่เฮลเขานะบ้าจี้ "อุ๊ยๆ!!ฮ่าๆฮันนี่อย่านะฮ่าๆๆ"พี่เฮลบิดเอวไปมาพร้อมกับหัวเราะฮ่าๆคิดถึงสมัยเด็กๆๆจัง "อุ๊ยๆๆฮ่าๆๆพี่เฮล"พี่เฮลหันมาจี้เอวฉันคืน เราสองคนแหย่กันไปแหย่กันมา แล้วในที่สุดเป็นพี่เฮลเองที่ทนความจั๊กจี้ไม่ไหวเขาจึงคว้าร่างของฉันเข้าไปกอดไว้แทน "เห้ย!!เชี้ยเฮลไหนมึงบอกให้กูเอาหญิงมาเผื่อมึงด้วยไง!"แล้วก็มีเสียงเรียกจากด้านหลังของพี่เฮลทำให้พี่เฮลรีบปล่อยฉันก่อนจะหันไปหาเจ้าของเสียงนั้นทันทีด้วยความตกใจปนกลัว พี่น็อตนั้นเองข้างๆกายเขามีผู้หญิงใส่เสื้อเกาะอกสีแดงกางเกงขาสั้นทั้งสองเลยแหม่สงสัยแต่งตัวให้เหมือนฝาแฝดมั้ง นมใหญ่มากคะสงสัยจะทำมาแพงหลายซีซีๆนะนั้น "สัสน็อตกูบอกว่าไง" "เออๆๆแล้วใครจะไปรู้ว่ะ"พี่น็อตรีบบอกพี่เฮลทันที "พี่น็อตคะสวัสดีค่ะ"ฉันรีบยกมือไหว้พี่น็อตก่อนจะรีบไปคว้าแขนพี่เฮลไว้เพื่อไม่ให้เขาทำอะไรพี่น็อต "แหม่พวกมึงหนิแย่งหญิงกันแต่หัววันเลยเหรอว่ะฮ่าๆดูดิไอ้เวย์"จู่ๆก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นอีกพอฉันหันไปก็เห็นผู้ชายสองคนและผู้หญิงสองคน พี่คนที่พูดเขาดูดีแบบพวกคุณชายจมูกโด่งตัวสูงผิวขาวมากและผิวก็ดีมากอ่ะ ส่วนพี่ผู้ชายคนที่ชื่อเวย์ๆอะไรเนี่ยก็ตัวเล็กหน้าขาวจมูกโด่งดูรวมๆแล้วพี่เขาน่ารักอ่ะ "ฮ่าๆน้องคนนี้สวยอ่ะกูชอบกูขอแย่งด้วยคนดิ"พี่เวย์พูดขึ้นแล้วชี้นิ้วมาที่ฉัน "เชี้ย!ไม่ได้เว้ย/เชี้ย!ไม่ได้เว้ย"เสียงพี่เฮลกับพี่น็อตพูดขึ้นพร้อมกันทำให้พี่หน้าหล่อสองคนนั้นถึงกับทำหน้างงกันทันที "ไม หวงขนาดนั้นเลย ปกติขอก็ให้นี้หว่าทำไมคนนี้ถึงไม่ให้ว่ะไอ้น็อตไอ้เฮล"เดือนต่อมา ประเทศไทย ราม วยุทัศ...... "พี่ราม ไปหยิบนมในตู้เย็นให้หนูหน่อยสิคะ" เสียงเมียผมเอ่ยใช้ผัวคนนี้ไง เมียผมตอนนี้นั่งดูทีวีอย่างสบายใจเลยล่ะครับ ผมกับฮันนี่แต่งงานกันหลังจากที่ผมขอเธอแต่งงานได้อาทิตย์เดียว แล้วตอนนี้เธอก็ท้องแล้วครับ คือจริงๆแล้ว ฮันนี่ท้องได้2เดือนแล้วครับ เธอเอาที่ตรวจครรภ์สองอันมาให้ผมดูในวันแต่งงานของเรา ผมดีใจมากต่อขาต่อแขนให้ลูกไปซะหลายยกเลย แล้วตอนนี้ผมกับฮันนี่เราก็มาฮันนีมูนกันน่ะครับ เธอไม่แพ้ท้องเลย กินเยอะ หิวบ่อย ผมเลยลางานจากท่านประธานบริษัทนำเข้ารถยนต์หรูออกมาเป็าขี้ข้ารับใช้เมียจนกว่าเมียจะคลอดลูกแทน "คร๊าบบ"ผมขานรับเมีย แล้วรีบวิ่งเข้าไปหยิบนมสดที่เป็นแกลลอนให้เมียดื่มพร้อมแก้วนำ้ เป็นกล่องเมียไม่พอกินครับ สงสัยจะได้ลูกแฝดอิอิๆๆ "นี้ครับเมีย"ผมเดินเข้ามาหาเมีย แล้วรินนมใส่แก้วแล้วส่งให้เธอดื่ม เธอก็รีบรับแก้วนมสดไปดื่มอย่างไวด้วยความหิวโหย "มองอะไรคะ?"เธอเอ่ยถามผมที่นั่งบนโซฟาตัวเดียวกันกับเธอแล้วเอามือท้าวคางมองเธอกินแล้วยิ้มตาม "มองเมีย เมียสวย^_^"ผมบอกเธอแล้วนอนหนุนตักเธอ แล้วจูบไปที่ท้องของเธอที่ตอนนี้เริ่มจะนูนๆออกมาแล้ว ไหนเข
พี่รามชูนิ้วสามนิ้วขึ้นมาทำท่าสาบาน ฉันจึงหัวเราะให้กับความน่ารักของเขา~~~I’ll say, “Will you marry me?”~~~(ผมจะพูดว่า คุณจะแต่งงานกับผมไหม)พี่รามร้องเพลง หรือเขาถามฉัน ฉันจึงมองไปที่เขาเพื่อขอคำตอบ พี่รามก็ยิ้ม แล้วเดินไปยืนร้องเพลงที่ตอนแรกที่เขายืนอยู่~~~How many girls in the world can make me feel like this?~~~(จะมีผู้หญิงสักกี่คนในโลกนี้ที่สามารถทำให้ผมรู้สึกแบบนี้ได้)~~~Baby I don’t ever plan to find out~~~(ที่รัก ผมไม่เคยคิดว่าจะเสาะหามัน)~~~The more I look, the more I find the reasons why~~~(สิ่งต่างๆมากมายที่ผมมอง สิ่งต่างๆมากมายที่ผมหาเหตุผลว่าทำไม)~~~You’re the love of my life~~~(คุณเป็นความรักของชีวิตผม) ~~~Cause I have you~~~(เพราะผมมีคุณ) ~~~Girl, I have(ที่รัก ผมมีคุณ)~~~To get right down on bended knee~~~(จะล้มลงนอนบนตักคุณ) พี่รามเดินมาหาฉันแล้วจับมือฉันไปหอม ~~~Nothing else would ever be better, better~~~(ไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่านี้อีกแล้ว)~~~That day when…~~~(วันนั้นเมื่อ....)นี้อย่าบอกน่ะว่าที่นิ้วเขาเป็นแผล เพราะพี่รามไปฝึกดีดกีต้าร์มา โ
2เดือนต่อมา ปารีส สาธารณรัฐฝรั่งเศสตอนนี้ฉันกับพี่รามเรามาเที่ยวปารีสกัน อยู่ดีๆพี่รามก็ชวนฉันมา ฉันก็มางั้นๆๆแหละเหงาๆๆอ่ะมี๊กับแด๊ดไม่อยู่ ไปเที่ยว เพิ่มเติมคือเอาไทเกอร์กับคุณป้าแจ่มจันทร์ไปด้วย ฉันจึงเหงาที่ไทเกอร์ไม่อยู่ อลิซกับพี่เฮลก็พากันไปเที่ยว ที่บริษัทพี่รามบอกว่างานเขาหมดแล้ว เขาว่างเลยชวนฉันมาเที่ยว จากตอนแรกๆน่ะพี่รามกลับบ้านมืดทุกวัน ไม่รู้เขาไปไหน ฉันถามเขาก็ไม่ตอบ จนวันหนึ่งเขาหลับแต่ฉันเกิดตื่น ฉันจะลุกขึ้นไปเข้าห้องนำ้ ฉันจับแขนพี่รามที่กอดฉันอยู่ออกแต่พอฉันเห็นที่นิ้วพี่รามเป็นแผล ฉันก็ปลุกเขาขึ้นมาถาม แต่พี่รามก็ไม่ตอบอะไรฉัน แล้วเขาก็กลับบ้านเขาไปนอนที่บ้านเขาเลย และก็ไม่มานอนบ้านฉันอีกเลย จนกระทั่งเขาชวนฉันมาเที่ยวที่ปารีสนี้แหละ"หายไปไหนล่ะ เมื่อยแล้วน่ะ"ฉันบ่นขึ้น แล้วเอามือทุบไปตามขา ตัวเองแรงๆฉันเดินหาพี่รามจนทั่ว แต่ก็ยังไม่เจอไม่รู้เขาไปไหน ตอนนี้ฉันกำลังเดินชมหอไอเฟลอยู่ เรามาถึงเมื่อวานนี้มืดแล้ว วันนี้พี่รามก็เลย ชวนฉันออกมาเดินเล่น ฉันก็เดินชมวิวไปเรื่อยๆจนคลาดกับพี่ราม หรือว่าเขาจะเอาฉันมาทิ้งไว้ที่นี้"ตรงนั้นมีอะไรกันน่ะ คนมุงเต็มเลย "ฉันเอ่ยถาม
ห้องนอนราม"พี่ราม หนูเหนื่อยนะ หนูอยากนอน อย่าทำอะไรหนูเลยน่ะ"ฮันนี่ทำหน้าอ้อนผมทันทีที่ผมอุ้มเธอเข้ามาถึงห้องนอนของผม"ไม่ได้ครับ เพราะหนูทำพี่โกรธ"ผมบอกเธอ แล้วนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ในห้องของผม ผมจับเธอมานั่งคร่อมบนตักผม ด้วยความที่เธอใส่เดรสสั้น ทำให้ชุดของเธอถกขึ้นไป อวดขาเรียวงาม ผมเอามือลูบไล้ไปตามขาของฮันนี่ แล้วจูบปากเธออย่างดูดดื่ม เธอก็ไม่น้อยหน้าผม จูบตอบผมมือเล็กของเธอยื่นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของผม พอเธอปลดกระดุมออกหมดแล้ว เธอก็เอามือเล็กๆของเธอลูบไล้ไปตามแผงอกแน่นๆของผม "ซี๊ดดด ฮันนี่"ผมเอ่ยชื่อฮันนี่ไปเมื่อเธอ เอามือของเธอมาหยอกเย้าเล่นบีบกับหัวนมของผม แล้วเธอก็ขยับหน้าของเธอเข้ามาซุกไซร้ซอกคอของผม ทำไมเมียนับวันยิ่งร้อนแรงว่ะ"หนูรู้ไหม ถ้าหนูทำพี่แบบนี้ หนูจะไม่ได้นอนยันเช้าเลยนะ”ผมกระซิบบอกเธอที่ข้างหูของเธอ"เหรอคะ? "เธอเอ่ยถามผมทั้งๆที่เธอยังไม่ได้เอาหน้าออกไปจากซอกคอผม เธอจึงดูดเม้มซอกคอผม ผมจึงยื่นมือไปบีบหน้าอกเธอ แล้วดึงสายเดี่ยวของเธอลงมา "พี่ราม ขาาา"ฮันนี่เงยหน้าจากซอกคอผม แล้วเรียกชื่อผมด้วยนำ้เสียงยั่วยวน แล้วเธอก็เอามือของเธอไปลูบตามใบหน้าของเธอลงมาที
"คุณฮันนี่ รึป่าวครับ"มีผู้ชายคนหนึ่ง เข้ามาโอบรอบเอวฉัน ฉันจึงหันกลับไป วันนี้ขอลืมสามีสักวันนะคะ นานแล้วที่ไม่ได้บริหารเสน่ห์เลย"ใช่ค่ะ^_^”"คุณสวยมากเลย"เขาบอกฉัน ฉันจึงยิ้มให้เขาไป"ขอบคุณค่ะ"ฉันยิ้มอย่างเขินๆอย่างมีจริตจะก้านตามแบบฉบับคาสโนวี่ชั้นที่สองของผับ AK (VIP) ราม วยุทัศ......"แม่งเอ้ย! ลูกค้างี่เง่า เมียก็งี่เง่า"ไอ้เฮลเอ่ยขึ้นมาด้วยนำ้เสียงหงุดหงิด มันหงุดหงิดแล้วเสือกลากผมมากินเหล้าด้วยเนี่ยน่ะ ผับตัวเองก็มีเสือกไม่ไป มันบอกผมว่ามาอุดหนุนผับเพื่อนมั่ง ผมก็ไม่เห็นว่าไอ้คาร์มันจะเอาเงินไอ้เฮลเลยสักครั้ง"แล้วมึงจะลากกูมาด้วยทำไม กูคิดถึงเมียกู กูอยากกลับบ้าน"ผมบอกไอ้เฮลไปตามความจริง เห็นฮันนี่บ่นเหนื่อยอยู่ สงสัยผมคงจะปั้มลูกกับเธอหนักเกินไป "น้องกูไม่หนีมึงไปไหนหรอกสัสราม!"ไอ้เฮลบอกผม ผมก็มองมันอย่างเหนื่อยๆ แล้วผมก็หันไปมองไอ้คาร์ที่ตอนนี้เเม่งกระดกแก้วเหล้าเข้าปากอย่างไม่หยุด นึกว่าแดกนำ้เปล่าเถอะครับ!"แล้วมึงล่ะ เมียงี่เง่า?"ผมเอ่ยถามไอ้คาร์ ไอ้คาร์ก็หันมามองหน้าผม "เปล่า เมียกูแค่เเรด!"ไอ้คาร์บอกผม แล้วกระดกเหล้าเข้าปากต่อ นี้มันกล้าว่าเมียแรดเลเหรอว่ะเนี่ย ช
"มี๊ว่าเราออกไปเดินเล่นข้างนอกกันดีกว่าตาเฮล"มี๊หันมาชวนพี่เฮล"อ๋อครับๆๆไปครับเมีย"พี่เฮลขานรับมี๊แล้วจับมืออลิซเดินออกไป แล้วทั้งหมดก็พากันเดินออกไปจากห้องพักผู้ป่วยของฉัน ฉันจึงหันไปมองหน้าพี่ราม "พี่คิดถึงหนูจังเลยคะฮันนี่ ยัยเด็กขี้เซา^_^”พี่รามบอกฉันพลางจับมือฉันไปกุมไว้เขาส่งยิ้มมาให้ฉัน"หนูก็คิดถึงพี่ พี่รามรู้ไหมวันนั้นหนูกลัวมาก หนูอยู่ในห้องที่มองไม่เห็นอะไรเลย มันมืดไปหมด"ฉันบอกพี่รามแล้วเข้าไปสวมกอดเขา พี่รามก็กอดตอบฉัน"พี่ขอโทษ ต่อไปพี่จะไม่ปล่อยหนูให้คลาดสายตาพี่อีกแล้วนะครับ"พี่รามกอดฉันแน่นขึ้น"มันลวนลามหนู มันฉีกเสื้อผ้าหนู หนูกลัว หนูนึกว่าหนูจะไม่รอดแล้ว "ฉันบอกพี่ราม พี่รามกอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก"พี่รู้ครับ พี่รู้ พี่อยู่ตรงนี้หนูไม่ต้องกลัวแล้วน่ะ ไม่มีใครทำอะไรหนูได้แล้ว"พี่รามบอกฉันด้วยน้ำเสียงอบอุ่น"หนูหายใจไม่ออก มันเหมือนมีควันมากมาย จนหนูสำลักควัน""ไม่ต้องพูดแล้วคะเด็กดี ลืมมันไปให้หมดนะ หนูแค่ฝันไป แค่นั้นเอง"พี่รามบอกฉัน แล้วเขาก็ก้มหน้าลงมาจูบหน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา"พี่รามไปช่วยหนูออกมาจากที่มืดๆนั้นใช่ไหมคะ?"ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองพี่ราม พี่รามก็ก้ม