บทที่ 49 แบ่งปันความลับ

"หน้าคุ้น?" อีวอนน์ตกตะลึง

โดมินิกยิ้มเศร้า ๆ “ใช่ คุณหน้าคล้ายกับใครคนหนึ่งที่ผมเคยรู้จักในอดีต ถ้าคนคนนั้นไม่ตาย ผมคงเข้าใจผิดคิดว่าคุณคือลูกสาวของเธอ...”

โดมินิกรู้สึกประหลาดใจทันทีที่เดินเข้ามา

ผู้หญิงคนนี้มีความคล้ายคลึงกับแนนซี่จริง ๆ

ดวงตาของเธอก็เหมือนกัน

“เอ่อ... เธอคนนั้นเป็นใครเหรอคะ คุณคอนราด?” อีวอนน์กะพริบตาอย่างสงสัยและถามขึ้น

เฮนรี่กัดริมฝีปากและจ้องมองโดมินิกอย่างจดจ่อ เห็นได้ชัดว่าเฮนรี่ก็อยากรู้คำตอบเช่นกัน

โดมินิกเพียงแค่ยักไหล่ “เธอคนนั้นเสียชีวิตไปเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้วน่ะ ช่างมันเถอะ มันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะหยิบยกอดีตขึ้นมาพูดหรอก”

“โอเคค่ะ ฉันเข้าใจ” อีวอนน์เข้าใจดี เธอสังเกตเห็นความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ในดวงตาของชายตรงหน้า เธอมีลางสังหรณ์ว่าบุคคลนั้นน่าจะเป็นอดีตคนรักของเขาหรือไม่ก็เป็นญาติสนิทคนหนึ่ง

“ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย” โดมินิกมองดูนาฬิกา หลังจากนั้นเขาตบต้นขาแล้วลุกขึ้นยืน “ฉันควรไปได้แล้วสินะ เฮนรี่”

“ได้สิครับ” เฮนรี่ตอบอย่างเย็นชา

เมื่อเห็นว่าเฮนรี่ไม่ได้ตั้งใจจะลุกออกไป โดมินิกก็ถอนหายใจ

ดูเหมือนว่าทุกอย่างระหว่างเฮนรี่กับแจ็คกี้จะจบลงแล้