Chapter 51

Chapter 51

“แต่พี่ว่า หลินช่วยได้นะ” เขาพูดอย่างมีเลศนัย

“ช่วยยังไงคะ”

“ก็ช่วยเป็นลูกสะใภ้ให้คุณป้าไง พี่เห็นคุณป้าออกจะปลื้มหลินมาก พูดชมไม่ขาดปากเลย” ยศนัยพูดทีเล่นทีจริง แต่คนที่ฟังอยู่แก้มแดงแป๊ด

“พี่ไก่พูดเป็นเล่น คุณท่านปลื้มเรื่องงานหลินต่างหากค่ะ หลินไม่คู่ควรกับคุณจิมหรอกค่ะ” ไพลินพูดอย่างเจียมตัว

“เรื่องแบบนี้ไม่เกี่ยวกับฐานะนะหลิน มันเกี่ยวที่ใจมากกว่า ดูอย่างคุณแม่ของพี่สิ คุณพ่อพี่จนเป็นแค่พนักงานในบริษัท แต่ก็พิจิตใจคุณแม่พี่ได้ ทั้งที่คุณแม่พี่มีคนรวยหลายคนมาจีบ อย่างนี้ไงเขาถึงเรียกว่าพรหมลิขิต และอีกหลายคู่ที่มีความต่างๆ กันราวฟ้ากับเหวแต่ก็อยู่ด้วยกันได้จนแก่เฒ่า” ยศนัยมีความคิดต่างกับไพลิน โดยใช้ประสบการณ์ของบิดามารดาเป็นแบบอย่าง “จิมเองก็ไม่ใช่คนเรื่องมากด้วยนะ ถ้ารักใครล่ะก็ ต่อให้จนเป็นยากจกจิมก็ไม่สน ส่วนคุณป้าก็ไม่แคร์เรื่องนี้ จิมรักใครท่านก็รักด้วย เผลอๆ จะรักมากกว่าซะอีก”

“ชักอิจฉาผู้หญิงที่จะมาเป็นภรรยาของคุณจิมซะแล้วสิ โชคดีสองต่อเลย”

ไพลินพูดด้วยรอยยิ้ม คำพูดของเธอดูคล้ายกับจะยินดีกับสตรีผู้โชคดีคนนั้น แต่จริงๆ แล้วเธอรู้สึกไม่ดีเลยที่คิดว่า ศตวรรษจะแต่ง