MasukShare
Chapter 3
Terakhir Diperbarui:
2025-08-23 02:15:53Chapter 3
“คุณพ่อครับ ผมขอโทษแทนใหญ่ด้วยนะครับ” คนกลางอย่างวิมุต รีบขอโทษบิดาแทนบุตรชาย
“ดวงกราบขอโทษคุณพ่อค่ะ ใหญ่อาจจะพูดแรงไปหน่อย เดี๋ยวดวงจะพูดกับใหญ่เองค่ะ” ดวงดาราขอโทษแทนจอมทัพอีกคน ทว่าทีท่าของลิขิตยังคงนิ่งเฉยจนสองสามีภรรยานึกหวั่น
“ทุกคนออกไปก่อน พ่อมีเรื่องจะคุยกับแม่”
เป็นคำสั่งที่ทุกคนพร้อมจะปฏิบัติตาม วิมุตเดินนำภรรยาและบุตรสาวอีกสองคนเดินออกไปจากห้อง รั้งท้ายด้วยนภาพร
“เรื่องที่จะคุยกับฉันมีลับลมคมนัยมากหรือไง ถึงได้ต้องให้ทุกคนออกไปจากห้องนี้”
“ผมอยากให้คุณช่วยเรื่องใหญ่” ลิขิตเปิดเรื่อง
“ช่วยเรื่องใหญ่” นางทวนคำพูด “จะให้ฉันช่วยพูดกับใหญ่ให้แต่งงานกับผู้หญิงที่คุณหาให้ใช่ไหม”
“ใช่”
“ถ้าอย่างนั้นฉันไม่ช่วย ฉันเห็นด้วยกับใหญ่ที่ใหญ่น่าจะหาคู่ชีวิตเอง ไม่ใช่ถูกคลุมถุงชนที่ไม่มีใครเขาทำกันแล้ว”
สกาวใจเลือกที่จะเข้าข้างหลานชาย สิ่งใดที่สามีคิดว่าดี นางจะค้าน เรื่องใดที่สามีเห็นว่าสมควร นางจะคิดต่างตรงกันข้าม ซึ่งลิขิตนึกอยู่แล้วว่าต้องออกมาในรูปแบบนี้
“คุณยังอยากได้ไร่รังสรรค์อยู่หรือเปล่า ถ้าอยากได้ผมจะยกให้ แต่มีข้อแม้ว่าคุณต้องช่วยผมพูดกับใหญ่ ให้ใหญ่ยอมแต่งงาน”
ข้อเสนอของลิขิตทำให้สกาวใจตาลุกวาว ไร่ที่ว่านี้ตั้งอยู่ในจังหวัดเชียงราย พื้นที่ของไร่มีมากกว่าห้าร้อยไร่ แบ่งออกเป็นรีสอร์ท ไร่ส้ม องุ่นและไร่กาแฟ นางต้องการไร่นี้มากแต่ลิขิตกลับยกไร่รังสรรค์ให้กับนภาพร ภรรยาน้อย นำพาความแค้นเคืองและริษยาให้นางไม่น้อย แต่อยู่ๆ เขากลับยกให้นางง่ายๆ เพียงแค่ช่วยเหลือให้ความต้องการของลิขิตเป็นผลสำเร็จ มันทำให้นางคิดว่า ลิขิตอยากได้ผู้หญิงคนนั้นเป็นหลานสะใภ้จนตัวสั่น ไม่เช่นนั้นคงไม่ยื่นข้อเสนอนี้มา
“แล้วนภาไม่ว่าคุณเหรอที่คุณยกไร่ให้ฉัน ไร่นี้คุณตั้งใจยกให้มันนี่”
“ไร่รังสรรค์ยังเป็นชื่อของผม ผมจะยกให้ใครก็ได้ แล้วตอนนี้ผมพร้อมที่ยกให้คุณ ขอเพียงคุณทำตามข้อตกลงให้สำเร็จก็พอ”
สกาวใจทำท่าครุ่นคิด ข้อเสนอของสามีถูกใจนางมาก แต่นางต้องเล่นตัวเพราะตอนนี้ตนถือไพ่เหนือกว่า ในบ้านหลังนี้มีเพียงนางคนเดียวเท่านั้นที่จะทำให้จอมทัพยอม
“แล้วคุณมั่นใจได้ยังไงว่า ฉันจะทำสำเร็จ”
“ผมรู้ว่า ใหญ่รักและเคารพคุณมาก คุณทำได้อยู่แล้วถ้าคิดจะทำ”
ในบ้านหลังนี้ จะมีเพียงสกาวใจคนเดียวเท่านั้นที่จะทำให้ความต้องการของเขาสำเร็จ เป็นเพราะนางเลี้ยงดูจอมทัพมาตั้งแต่เกิด อบรมสั่งสอนและมอบความรักมากกว่าหลานคนใด อีกทั้งจอมทัพก็รักและตามใจผู้เป็นย่าทุกอย่าง ลิขิตจึงเสนอทรัพย์สินก้อนโตให้นางด้วยความเต็มใจ
“ฉันว่านะ งานนี้ฉันต้องเหนื่อยหนัก ใหญ่รักมั่นอยู่กับน้ำหวานเพียงคนเดียว คงจะไม่ยอมแต่งงานง่ายๆ แน่ แค่ไร่รังสรรค์ฉันว่าคงไม่คุ้มกับค่าเหนื่อย” ลิขิตรู้ความนัยในประโยคนี้ เขาจึงยื่นข้อเสนออีกข้อให้ภรรยาหลวง
“ผมรู้มาว่า คุณหญิงรัตนาได้เครื่องเพชรชุดใหม่มาจากฝรั่งเศส ราคาชุดนึงเจ็ดสิบกว่าล้าน ผมรู้ว่าคุณอยากได้เครื่องเพชรใหม่อีกสักชุดเพื่อไปประชันกับคุณหญิงรัตนา ถ้าคุณพูดกล่อมให้ใหญ่ยอมแต่งงานได้ ผมจะสั่งทำชุดเครื่องเพชรให้คุณหนึ่งชุด โดยใช้เพชรสีชมพูที่คุณแม่ของผมให้มาทำเป็นจี้สร้อยให้คุณ ผมกะราคาของเครื่องเพชรชุดนี้ก็น่าจะประมาณหนึ่งร้อยยี่สิบล้าน รับรองว่าคุณเดินเชิดให้เพื่อนๆ ของคุณอิจฉาเล่นแน่นอน แบบนี้คุณคงหายเหนื่อยนะ”
สกาวใจถึงกับตาโตกับข้อเสนอพิเศษนี้ รอยยิ้มเปื้อนใบหน้าของสตรีสูงวัยที่หลงใหลในเครื่องเพชร ยิ่งได้ยินว่า เขาจะนำเพชรสีชมพูทรัพย์สมบัติของมารดาที่ทิ้งไว้ให้ก่อนเสียชีวิตมาทำจี้สร้อย ความอยากได้ยิ่งเพิ่มพูน เนื่องจากเพชรชนิดนี้หายากและมีราคาสูง นางหมายปองตั้งแต่แรกเห็น อยากได้เป็นเจ้าของจนตัวเนื้อสั่น แล้วตอนนี้มีโอกาสแล้ว มีหรือสกาวใจจะไม่รีบคว้าไว้
“ฉันขอเพิ่มเติมนิดนึง ชุดเครื่องเพชรฉันขอครบชุดนะ สร้อยคอ ต่างหู สร้อยข้อมือแล้วก็แหวน” นางต่อรอง
“ไม่มีปัญหา ผมจัดให้” ลิขิตไม่มีข้อแม้ ยอมทำตามที่ภรรยาหลวงต้องการ
“ตกลงตามนี้ ฉันจะช่วยคุณ แต่คุณอย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้กับฉันล่ะ”
“ผมไม่ลืมหรอก คุณจะได้ในสิ่งที่ผมบอกหลังจากที่งานแต่งงานของจอมทัพเสร็จสิ้น” ลิขิตย้ำบอก “ผมให้เวลาคุณแค่สองวันนะ วันมะรืนผมต้องได้รับข่าวดีเพราะผมจัดเตรียมงานแต่งงานไว้แล้ว มันจะเกิดขึ้นวันอาทิตย์หน้า บอกใหญ่ให้เตรียมตัวให้พร้อม”
“ทำไมมันไวจังล่ะ งานแต่งงานหลานนะ ไม่ใช่คนใช้ แขกเหรื่อเชิญกี่คน ไหนจะนั่นโน่นนี่อีก จะรีบอะไรนักหนา”
“ผมไม่จำเป็นต้องตอบคำถามนี้ คุณแค่ทำงานให้เสร็จตามที่ตกลงกันไว้ก็พอ” ลิขิตพูดจบก็ลุกขึ้นยืน “ผมจะรอฟังข่าวดีจากคุณ อย่าลืมนะว่าทรัพย์สมบัติรอคุณอยู่นับร้อยล้าน”
เขาย้ำบอกมูลค่าทรัพย์สินให้สกาวใจมีแรงผลักดัน ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องทันทีที่หมดธุระ
“ตายล่ะ ลืมถามเลยว่าเจ้าสาวคือใคร”
นางพูดกับตัวเองเมื่อสามีเดินพ้นห้อง เพราะมัวแต่ดีใจที่จะได้ทรัพย์สินที่สามีนำมาหลอกล่อ เรื่องชื่อเสียงเรียงนามรากเง้าของว่าที่หลานสะใภ้คือใครจึงลืมเสียสนิท แต่คิดไปคิดมามันก็ไม่ใช่เรื่องที่ตนจะต้องสนใจ เรื่องที่นางสนใจตอนนี้คือ จะพูดอย่างไรให้จอมทัพยอมแต่งงาน กลับไปคิดแผนให้รอบคอบสักคืน พรุ่งนี้ค่อยจัดการก็ยังทันตามกำหนดเวลา
Bab terbaru
วิวาห์พยศใจ Chapter 74
Chapter 74“สามีคุณแก้วน่ารักมากนะคะ ใส่ใจคนแก่ด้วย” ป้ามดเอ่ยชมจอมทัพ “คุณแก้วโชคดีเหลือเกินที่มีสามีดีแบบนี้”ศรัยญายิ้มบาง เธอไม่บอกความจริงให้นางดมรับรู้เกี่ยวกับเรื่องการแต่งงานของตนกับจอมทัพ หากนางมดรู้ นางจะไม่พูดประโยคนี้ออกมา ทว่าเป็นเธอเองที่วันนี้กลับพบอีกด้านหนึ่งของจอมทัพที่เธอไม่เคยพบเห็นมาก่อน ความเมตตา โอบอ้อมอารีย์ต่อบุคคลอื่นที่เพิ่งรู้จัก เขาใส่ใจรายละเอียดเล็กน้อยของนางมด ทั้งที่เธอกับอลงกตน่าจะมองเห็นมากกว่า เนื่องจากมาบ้านนางมดหลายครั้ง มันจึงก่อเกิดความรู้สึกดีที่มีต่อเขาโดยไม่รู้ตัวสองสามีภรรยาอยู่พูดคุยกับนางมดต่ออีกราวสี่สิบนาทีจึงขอตัวกลับ ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกจากบ้านนางมด เจ้าของบ้านได้อวยพรให้ชีวิตคู่ของทั้งสองจงมีแต่ความสุข พบเจอแต่เรื่องดีๆ และมีทายาทในเร็ววัน ได้รับพรเสร็จจอมทัพกับศรัญญาได้พากันเดินไปขึ้นรถ“คุณทำแบบนี้ทำไม” ทันทีที่ประตูรถปิดลง ศรัญญาเปิดฉากถามเขาทันที“ทำอะไร หมายความว่าไง” คนถูกถามย้อนถาม“ก็มารับฉันมาเยี่ยมป้ามด แล้วยังซื้อของมาให้ป้ามดอีก คุณมีแผนอะไรหรือเปล่าเนี่ย”“เธอคิดมากไปหรือเปล่า ฉันจะมีแผนอะไรล่ะ ฉันก็แค่สงสารป้ามดเท่าน
วิวาห์พยศใจ Chapter 73
Chapter 73“มารับไปเยี่ยมป้ามด” เธอทวนคำ ใบหน้าเสมือนมีเครื่องหมายคำถามติดอยู่“ต้าร์บอกฉันเองว่า นัดเธอไปเยี่ยมป้ามด แต่เผอิญว่าต้าร์ติดธุระด่วน ฉันก็เลยอาสาทำหน้าที่แทนต้าร์ พาเธอไปเยี่ยมป้ามดไงล่ะ”จอมทัพตอบโดยที่เธอไม่ต้องถาม เพราะมองหน้าศรัญญาก็พอจะเดาออกว่า เธอคงสงสัยว่าเขารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร“คงไม่ต้องลำบากคุณหรอกค่ะ ฉันไปเองได้” เธอกลับปฏิเสธ ทำท่าหมางเมินใส่ “เพราะฉันไม่อยากเมื่อยปากบอกทางคุณ”“คงไม่ได้หรอก เพราะฉันซื้อของไปฝากป้ามดตั้งเยอะแยะ ถึงเธอไม่ให้ฉันไปด้วย ฉันก็ต้องไปเยี่ยมป้ามดอยู่ดี ไหนๆ เราก็มีจุดประสงค์เดียวกันแล้วก็ไปด้วยกันเลยนี่แหละ “ส่วนเรื่องบอกทาง เธอไม่จำเป็นต้องบอกเพราะฉันไปถูก” จอมทัพสรุป “ไหนของที่เธอจะเอาไปฝากป้ามดล่ะ ฉันจะได้เอาไปขึ้นรถ”ศรัญญาฉงนกับคำพูดของจอมทัพที่ว่า รู้จักทางไปบ้านป้ามด เขารู้จักได้อย่างไร หรือว่าเคยไปบ้านหลังนั้น ทว่าคำถามที่ตนสงสัยยังไม่ทันได้ถามออกไป เสียงของมะนาวได้ดังแทรกกลางป้อง“อยู่นี่คะ มะนาวถือออกมาให้แล้ว”มะนาวที่จัดการทุกอย่างตามเจ้านายสั่ง เดินถือถุงทั้งหมดออกจากห้องทำขนม คราแรกตั้งใจว่าจะเอาไปวางตรงเคาน์เตอร์ แต่
วิวาห์พยศใจ Chapter 72
Chapter 72หลังจากมื้อเช้าผ่านพ้นไป สกาวใจมานั่งรอหลานสะใภ้ในห้องนั่งเล่น แน่นอนว่าจะต้องมีธนวรรณ ธนพรและประนอมนั่งรออยู่ด้วย ไม่นานเกินรอ ศรัญญาก็เดินเข้ามาในห้องดังกล่าว พร้อมกับกะละมังแช่เท้า“แช่เท้าค่ะคุณท่าน” ศรัญญาทำอย่างเช่นทุกวัน เะอยกเท้าของสกาวใจมาวางในกะละมัง จากนั้นก็ใช้มือนวดเท้านางเบาๆ“วันศุกร์หน้าฉันจะไปเที่ยวหัวหิน หล่อนต้องไปด้วยนะ ไปรองมือรองเท้าฉัน นี่เป็นคำสั่ง” สกาวใจสั่งเสียงเฉียบ หลุบตามองศรัญญา “ว่าไง จะไปไหม”“ค่ะคุณท่าน” เธอรับคำไม่มีปากเสียง พอได้รับคำตอบ สกาวใจหันไปยิ้มกับผู้ร่วมแผนการ“หล่อนได้ข่าวย่าเล็กของหล่อนไหม หรือว่ามีความสุขเสียจนลืมลูกลืมหลาน”นางเอ่ยถามคำถามที่อยากรู้ไม่ต่างกับบุตรชาย ซึ่งสกาวใจคิดว่า คนที่น่าจะให้คำตอบนางได้มากที่สุดคือ ศรัญญา“ไม่ทราบค่ะ ย่าเล็กไม่ได้ติดต่อแก้วมาเลยตั้งแต่คุณปู่ออกจากโรงพยาบาลค่ะ”เธอจำเป็นต้องผิดศีลข้อสี่เพราะถูกขอร้องเอาไว้ ทำทีเป็นไม่รู้เรื่อง ทั้งที่ในความเป็นจิรง ติดต่อกับนภาพรตลอดเวลา “ย่าหล่อนนี่เก่งนะ แย่งผัวชาวบ้านได้เก่งเชียว ไม่รู้ว่าเชื้อจะทิ้งแถวหรือเปล่า” สกาวใจไม่วายว่ากระทบ ศรัญญานิ่งไม่โต้ต
วิวาห์พยศใจ Chapter 71
Chapter 71 คืนนี้เป็นคืนที่น่าแปลกอีกคืนหนึ่งของเขา ปกติแล้ววาจาของเธอแต่ละคำ แต่ละประดยคจะนำความไม่พอใจมาให้เขาเสมอ ทว่าคืนนี้ทุกคำพูดของเธอ จอมทัพรู้สึกนิ่งเฉย ไม่มีความไม่พอใจแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามกลับยืนฟังโดยไม่โต้เถียง คล้ายกับว่ายอมเธออย่างไหนอย่างนั้น หรืออาจเป็นเพราะ เขาเป็นฝ่ายผิด จึงยอมรับทุกการกระทำของเธอ หรืออีกเหตุผลหนึ่งที่เริ่มขยายตัวในหัวใจ อีกด้านหนึ่งของเมืองหลวง สองร่างเปลือยเปล่าบนเตียง กำลังห่ำหั่นกันด้วยบทพิศวาสอันเร่าร้อน ฝ่ายหญิงยกสะโพกรับแรงกำลังของฝ่ายชายที่โหมใส่เธออย่างไม่คิดออมแรง จนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อ และเธอไม่รู้สึกเจ็บปวดจากการถูกมือใหญ่ขยำทรวงอกจนแทบแหลกคามือ ตรงกันข้าม เธอกลับพอใจกับบทรักถึงอกถึงใจของเขา ฟังได้จากเสียงครางกระเส่าดังไม่หยุด คำขอร้องให้เขาออกแรงให้มากขึ้น เพื่อพาตนไปสู่สวรรค์ชั้นฟ้า “พี่นอต...สุดยอดไปเลยค่ะ”เสียงหอบเหนื่อยของธนัสสรณ์เอ่ยชมเนวิน คู่ขาคนล่าสุดที่ทำให้เธอรู้สึกถึงความสุขแบบที่ไม่เคยพบพานมาก่อน สุขและอิ่มเอม ถึงขั้นติดอกติดใจจนถอนตัวไม่ขึ้น“หวานเองก็ใช่ย่อย
วิวาห์พยศใจ Chapter 70
Chapter 70 “ไม่มีปัญหา ย่าจัดการได้” “หวานต้องรบกวนคุณย่าเรื่องนึงค่ะ คือว่า หวานตกลงกับคนที่หวานจ้างว่า จะต้องจ่ายเงินให้เขาก่อนครึ่งหนึ่ง ส่วนอีกครึ่งเมื่องานเสร็จค่ะ ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่ทำงานให้ค่ะ” ธนัสสรณ์เข้าแผนสำคัญ “เท่าไหร่ล่ะหวาน เดี๋ยวย่าไปหยิบมาให้” “ค่าจ้างสองแสนค่ะ ครึ่งหนึ่งก็หนึ่งแสนบาท” สกาวใจไม่ยี่หระกับจำนวนเงินที่ได้ยิน นางลุกขึ้นไปหยิบเงินสดจากตู้เซฟออกมา ก่อนจะยื่นให้ธนัสสรณ์ “ย่าให้หวานสามแสนนะ แสนนึงให้คนที่หวานจ้างมาทำงาน ส่วนอีกสองแสนหวานเอาไว้ใช้จ่ายล่ะกัน”ธนวรรณกับธนพรถึงกับตาโตเมื่อเห็นเงินในมือของสกาวใจ คนเป็นแม่สะกิดแขนบุตรสาวให้รับเงินก้อนนั้นไว้ ทว่าธนัสสรณ์กลับไม่ทำตามนั้น เพราะเธอคิดว่า จะต้องออกตัวบ้างอะไรบ้าง“หวานคงไม่รบกวนคุณย่าค่ะ แค่นี้ก็รบกวนจะแย่”“รบกวนที่ไหนกันล่ะ ย่าเต็มใจให้ ย่าเป็นคนบอกให้หวานมาเมืองไทย ย่าก็ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของหวานสิ มันถึงจะถูก รับไปเถอะนะลูก ย่าเต็มใจให้จริงๆ”“หวานขอบคุณในความมีเมตตาของคุณย่ามากค่ะ” ธนัสสรณ์พนมมือไหว้เจ้าของเงินอย่างนอบ
วิวาห์พยศใจ Chapter 69
Chapter 69 “คุณจิมคะ หลินมีเรื่องจะพูดกับคุณค่ะ” เมื่อเข้าใจเรื่องชุดวิวาห์ เธอก็เข้าเรื่องสำคัญที่ตั้งใจไว้ “เรื่องอะไร” “เรื่องการแต่งงานของเราค่ะ” คนที่กำลังขับรถออกจากจุดที่จอด เปลี่ยนเป็นหยุดนิ่งอยู่ที่เดิม แล้วหันมามองหน้าคู่สนทนา “ทำไม เรื่องงานแต่งงานของเรามันทำไมเหรอ” “ก็งานแต่งงานของเราไม่ได้เกิดขึ้นจากความเต็มใจน่ะสิ คุณยอมแต่งงานกับหลินก็เพราะไม่อยากให้คุณท่านอาการกำเริบ ซึ่งมันก็ตรงกับเหตุผลที่หลินยอม หลินก็เลยจะตกลงทำความเข้าใจกับคุณจิมว่า เราแต่งงานกันแค่เพียงในนามและไม่มีการจดทะเบียนสมรส อยู่กินเหมือนผัวเมียทั่วไปตบตาคุณท่าน เมื่อมีโอกาสและจังหวะดีๆ เราก็เลิกกัน”น้ำเสียงท้ายประโยคของเธอค่อนข้างเบา และเจ้าของเสียงเกิดใจสั่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ไม่กล้าหันไปสบตาศตวรรษ ไพลินจึงไม่รู้ว่า เวลานี้ใบหน้าเขาเรียบตึงมากแค่ไหน “แล้วเธอรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่เต็มใจแต่งงาน” เขาหันมาถามเสียงเรียบเย็น “เธอจะรู้ดีกว่าตัวฉันได้ไงหรือว่าเป็นหมอดูถึงได้รู้ดีไปซะทุกอย่าง” ไพลินได้ยินน้ำเ
Anda juga akan menyukai
ขย้ำรักเลขา NC-20
C260.0K Dibacaวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์31.9K Dibacaคุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อวินจงมี่411.8K Dibacaแต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI48.6K Dibacaกับดักร้ายพ่ายรัก
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง39 Dibacaณ ที่ดาวเคียงฟ้า
ผการุ้ง ช่อชมพู116 Dibacaสนาม(รัก)อันตราย
ดาวแคระ (miss.mk)32 Dibacaคนสวนป่วนใจ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.0K Dibaca
