ตอนที่6 ทำหน้าที่เมีย

หลังจากเถียงกันในรถสักพักหนึ่ง คิณก็เดินลงจากรถทันทีด้วยความไม่พอใจ เขาเดินลากกระเป๋าเข้าลิฟท์โดยไม่คิดจะรอเธอด้วยซ้ำ ดีว่าเธอรีบวิ่งเข้ามาทัน อารมณ์ผู้ชายคนนี้น่ากลัวจริงๆ

"ด่าฉันอยู่ในใจใช่ไหม"เสียงทุ้มลอยมาให้เธอได้ยิน แต่ทว่าขวัญตาไม่สนใจ ผู้ชายคนนี้มีปมอะไรหรือเปล่า ทำไมทำตัวหลายบุคลิกเหลือเกิน แต่ทุกบุคลิกล้วนแต่ทำให้เธอไม่อยากเข้าใกล้

เมื่อเธอไม่ตอบ คิณก็เดินเข้าประกบข้างหลัง ก่อนใช้จมูกคลอเคลียที่ซอกคอหอม สูดดมเอากลิ่นกายสาวที่เขาติดใจตั้งแต่เมื่อวาน เธอทำเขาหงุดหงิดไม่มีที่ระบาย ทำให้เช้านี้เขาตื่นนอนอย่างหัวเสียสุดๆ

"พะ พี่จะทำอะไร ถอยออกไปอีกนะ นี่มันที่สาธารณะเดี๋ยวใครมาเห็น"

"ไม่มีใครสักคน ใครจะมาเห็น อีกอย่างแค่ดมนิดๆหน่อยๆนี่เธอหวงตัวกับผัวเหรอ"

"หยุดพูดคำว่าผัวเมียในที่สาธารณะได้ไหม ฉันไม่ชอบ"เสียงหวานเอ่ยต่อว่าคนตัวสูงที่ยังกดหอมซอกคอเธอไม่หยุด จนตอนนี้ขนกายเธอลุกชันขึ้นมาอีกแล้ว

"แล้วให้พูดคำว่าอะไร ไหนเธอลองบอกสิ"เสียงแหบพร่ากระซิบชิดริมหู เขาจงใจผ่อนลมหายใจเบาๆอย่างยั่วยวนเธอ

"สามี ภรรยาค่ะ"

"หึ หึ ฉันคงไม่ใช่คำยาวๆแบบนั้นหรอก เสียเวลา ใครถามก็ผัวเมียง่ายๆดี"

ติ้ง!!! เสียงลิฟท์ถึงชั้นสูงสุดของคอนโดพอดี ก่อนที่อะไรจะเกินเลยไปมากกว่านี้ ขวัญตารีบลากกระเป๋าใบเล็กหนีเขาออกมาก่อน ถึงจะรู้ตัวว่าวันนี้คงหนีเขาไม่พ้น แต่ทว่าก็ไม่ควรทำในที่โจ่งแจ้งขนาดนี้

เสียงลากกระเป๋าที่ครูดไปกับทางเดินเพื่อไปยังห้องของคิณ มันดังพอๆกับเสียงหัวใจของขวัญตา ตอนนี้เธอรู้สึกตื่นเต้นและกลัว ว่าเมื่อประตูเปิดเข้าไปแล้วเขาจะพุ่งกระโจนใส่เธอทันทีเหมือนในหนังที่เธอเคยดู

ทันทีที่เขากดรหัสเปิดประตู เท้าเล็กก็หยุดชะงักยืนแข็งอยู่หน้าประตูไม่ได้เดินตามเขาเข้าไปข้างใน จนเจ้าของห้องต้องชะโงกหน้าออกมาอีกที

"เธอจะยืนหรือว่าจะนอนตรงนี้ ทำไมไม่เดินเข้ามา"คิ้วหน้าเลิกขึ้นอย่างสงสัย ว่าอยู่ๆคนตัวเล็กเป็นอะไร ทำอย่างกับเห็นผีอยู่ในห้องแล้วไม่กล้าเดินเข้ามา

"อะ..เอ่อ"

"อะไร?"สุดท้ายก็ไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่เดินตามเขาเข้าไปในห้อง ด้วยใจที่ยังเต้นรัว แต่ทว่าเมื่อเข้ามาเหตุการณ์แบบที่เธอคิดก็ไม่ได้เกิดขึ้น ร่างสูงเดินไปนั่งพาดแขนยาวสองข้างเต็มพนักโซฟาตัวยาว ก่อนใช้สายตามองเธอให้มานั่งใกล้ๆ

"เรามีเรื่องต้องตกลงกัน"

ร่างเล็กเดินไปนั่งห่างจากเขาพอสมควร ถึงเขาจะจงใจกดแขนลงมาราวกับโอบกอด แต่ก็ไม่ได้ดึงเข้าหาตัว"ตกลงอะไรค่ะ"

"เราจะใช้ชีวิตผัวเมียกันแบบจริงๆ เธอเข้าใจคำว่าจริงๆไหม"

"อ่ะ...เอ่อค่ะเข้าใจ"

"เธอต้องทำหน้าที่เมียทุกอย่าง ถ้าอยากจะทำอาหารกินเองก็ทำ ในห้องนี้ไม่ว่าอะไรเธอใช้ได้ทุกอย่าง อีกอย่างไม่ต้องเอาเงินจากพ่อแม่เธอแล้วฉันจะเป็นคนให้เงินเดือนเธอไว้ใช้เอง"

ขวัญตาพยักหน้าอย่างว่าง่าย สิ่งที่เขาพูดมาเธอยอมและเข้าใจได้หมด ถึงจะไม่รู้ว่าหน้าที่เมียครอบคลุมถึงอะไรบ้าง แต่เธอจะค่อยๆเรียนรู้

"ทีนี้ก็เอาของเข้าไปเก็บ ไปจัดให้ดี ฉันจะนอนดูหนังอยู่ตรงนี้"ร่างเล็กลุกขึ้นลากกระเป๋าใบเล็กเข้าไปในห้อนนอนใหญ่ ต้องบอกก่อนว่าคอนโดเขามีสองห้อง เดาไม่ยากว่าห้องเขาห้องไหน เพราะเขาลากกระเป๋าเข้ามาก่อนแล้ว

เมื่อจัดของเข้าที่เรียบร้อย ขวัญตาก็เดินออกมาที่ห้องรับแขก เห็นคิณนอนหลับไปแล้ว เธอเลยเดินเข้ามาสำรวจในครัว เพราะเป็นคนชอบทำอาหารมาก อยู่ที่ห้องเธอก็มักจะทำกินเองเป็นประจำ

ภายในครัวแทบไม่มีของอะไรที่จะใช้ทำอาหารได้ หรือว่าต้องออกไปซื้อมาไว้ เห็นแวบๆว่ามีซุปเปอร์มาเก็ตด้านล่าง คิดได้ดังนั้น ก็เข้าไปหยิบกระเป๋าเงินแล้วเดินออกไปทันที

ขวัญตาซื้อของสดมาหลายอย่าง เครื่องปรุงต่างๆที่ไม่มีเลยในครัว ซื้อเยอะจนแบกขึ้นมาแทบไม่ไหว จนนิติคอนโดอาสาช่วยถือขึ้นมาเพราะเห็นว่าเธอมากับคิณ

"ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวฉันเอาเข้าไปเอง"นิติคอนโดสาวยิ้มให้อย่างจริงใจ

"เป็นอะไรกับคุณคิณค่ะ ขอโทษที่ถามเสียมารยาทนะคะ"

"เป็นภรรยาค่ะ"

"ว้าย!!!จริงเหรอคะ เห็นคุณคิณมาตั้งแต่เรียนปีหนึ่ง ไม่เคยเห็นพาผู้หญิงที่ไหนมาเลย พอพามาก็เป็นภรรยาเลยทีเดียว"

"เอ่อค่ะ งั้นขอตัวนะคะ"หญิงสาวรีบเอ่ยตัดบทเมื่อรู้สึกว่านิติคอนโดคนนี้ดูเป็นคนช่างพูดอยู่ไม่น้อย กลัวว่าจะยาวจนไม่ทันทำกับข้าว

"ได้ค่ะ ว่าแต่ชื่ออะไรคะ? ต่อไปพี่จะได้เรียกถูก พี่ชื่อจ๋านะคะ"

"ชื่อขวัญตาค่ะ พี่จ๋าเรียกขวัญก็ได้"เอ่ยอีกประโยคก่ฟอนจะรีบเดินเข้าห้องทันที

"ซื้ออะไรมาเยอะแยะ"คิณเอ่ยถามขึ้นทันทีที่เห็นคนตัวเล็กเดินเข้ามา เขาตื่นขึ้นมาสักพักแล้ว แต่ไม่เห็นเธอ คิดว่าจะโทรไปหาแต่ก็เห็นโทรศัพท์วางอยู่ที่หัวเตียงในห้อง เลยออกมานั่งคอยที่เดิม

"ของสดค่ะ ก็ห้องพี่ไม่มีอะไรเลย เดี๋ยวขวัญจะทำอาหารเย็นนะคะ"คนตัวสูงพยักหน้าอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนทิ้งตัวลงนอนดูซีรีย์ที่เขาเปิดทิ้งไว้ตั้งแต่ก่อนหลับไป

เมื่ออาหารเสร็จเรียบร้อย ก็ช่วงเย็นพอดี ขวัญตาเดินมาตามคนตัวสูงไปกินข้าว เธอไม่รู้ว่าเขาชอบกินอาหารประเภทไหน แต่นึกถึงเมนูที่ร้านอาหารเมื่อตอนเที่ยงที่เขาสั่งก็ทำเมนูใกล้เคียงกันให้เขากิน ซึ่งเขาเองก็ดูจะชอบมากกินข้าวสวยหมดไปสองจานเลยทีเดียว

"ล้างเสร็จแล้ว ก็ตามมาในห้องน้ำนะ"

"เอ๊ะ..ไปทำไมคะ ในห้องน้ำ"

"เธอต้องไปถูหลังให้ฉัน"คำว่าถูหลังที่เขาพูดออกมาที่ไม่น่าจะใช่แค่ถูหลัง ใบหน้าสวยเห่อร้อนขึ้นมา เธอรีบเดินหันหลังเข้าไปล้างจานทันที

"ทำไมเข้ามาในสภาพนี้"สายตาคมใช้มองตั้งแต่หัวจรดเท้า ขวัญตาทำเขาโมโหรอบที่เท่าไหร่ของวันก็ไม่รู้ คนจะมาอาบน้ำแต่เดินใส่เสื้อผ้าเต็มยศเข้ามามันใช้ได้ที่ไหน นี่ไม่รู้เธอกำลังกวนประสาทเขาหรือเปล่า

"ฉันมาถูหลังให้พี่"

"เห้อออ..ฉันรู้ว่าเธอมาถูหลังขวัญตา เธอจะมากวนฉันทำไม ใครเขาเข้ามาอาบน้ำแล้วใส่เสื้อผ้ามิดชิดแบบเธอ"

"ก็ฉันยังไม่อยากอาบ"เสียงเล็กยังเถียงข้างๆคูๆ อยู่ๆจะให้เดินแก้ผ้าเข้ามามันใช่เรื่องหรือเปล่า เธอก็อายเป็นเหมือนกันนะ

"เธอต้องอาบ แล้วลงมาแช่น้ำกับฉัน อย่าให้ฉันพูดหลายคำนะ"ขัดใจ ขัดลูกหูลูกตาไปหมดทุกอย่าง จากอารมณ์ดีๆต้องมาพาลหงุดหงิดเพราะความอายไม่เข้าเรื่องของเธอ

ขวัญตาที่ทำอะไรมากไม่ได้ ต้องยอมทุกอย่าง ก็เดินไปถอดเสื้อผ้าข้างนอกแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวเข้ามา ซึ่งพอคิณหันมาเห็นก็ใช้สายตาส่งสัญญาณให้เธอถอดผ้าขนหนูออก

ให้ตายเถอะ!!!นี่เธอต้องมายืนแก้ผ้าให้เขาใช้สายตาอ่านกินสินะ สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี จำต้องปลดผ้าขนหนูออกไปวางไว้ที่อ่างล้างหน้า แล้วรีบเดินเร็วๆลงไปแช่น้ำในอ่าง

คิณที่ชะงักไปตั้งแต่เห็นร่างกายขาวโพลนเมื่อครู่ ถึงเธอจะรีบเดินมาลงอ่าง แต่ทว่าเขากลับจำมันได้ทุกสัดส่วน

สวย...สวยชิบหาย!!!ทั้งร่างกายสวยไปหมดทุกสัดส่วน ไม่ว่าจะเป็นหน้าอกอวบคู่งาม ที่เขาได้สัมผัสเมื่อวาน และคิดว่าของแท้แม่ให้มาของจริง แล้วจุกชมพูที่น่าดูดดึง เอวคอดกิ่วที่รับกับสะโพกผาย ส่วนเนินเนื้ออวบอูมที่ไร้เส้นขนปิดบัง มีสีชมพูราวกับของเด็ก เล่นเอาแก่นกายใหญ่ของเขาแข็งเกร็งตั้งตรงขึ้นมาทันที