ไม่แฟร์ NC++

พรีม...

"ฉะ ฉันไมได้เป็นอะไร เธอทำต่อไปก่อน ซี๊ดดดไม่งั้นฉันได้ตายจริงๆ แน่ อ่าาาส์"

เธอรีบก้มลงไปจัดการกับเจ้าสิ่งนั้นอีกครั้ง ทำไปตั้งนานสิ่งที่เธอต้องการก็ไม่ออกมาสัก

"อ๊ะไอ่อ้ามอะออกอา" (มะไหร่น้ำจะออกมา)

"เธอว่าอะไรนะ ซี๊ดดดดด"

"มะไหร่น้ำจะออกมา" เธอเอาเจ้าแท่งประหลาดออกจากปากอีกครั้งแล้วถามคนที่ยืนทำหน้าเหมือนคนใกล้ตาย

"มะ ไม่รู้ อ่าาาาส์ แต่ตอนนี้ฉันโคตรดีเลยว่ะพรีม เอามันเข้าปากแล้วทำต่อไปเรื่อยๆ เลย"

"แต่ฉันอยากกินน้ำนั่นนายเอามันออกมาเร็วๆ สิ"

"เอออ...เดี๋ยวก็ได้กินเธอก็ทำเร็วๆ ห้ามหยุด ซี๊ดดด อื้มมม"

อ๊อก อ๊อก อ๊อก เธอเร่งความเร็วเหมือนที่ผู้หญิงคนนั้นทำ

"อ๊าาาา ใกล้แล้วใกล้แล้วววว อ่าาาาาส์"

ไม่นานเธอก็รับรู้ถึงรสชาติน้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งเข้าสู่โพรงปากรสชาติมันไม่เหมือนที่คิดไว้เลยสักนิด

"อี๊ แหวะ ไม่เห็นอร่อยเลย" เธอรีบคายมันทิ้งลงถังขยะข้างๆ โต๊ะทันทีเมื่อรับรู้รสชาติของมันแบบจริงๆ จังๆ ครั้งแรกเธอไม่ชอบมันเลยสักนิดเหม็นคาวมากด้วย ตอนนี้กลิ่นมันยังติดคอเธออยู่เลยไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นกินเข้าไปได้ไงกัน

"อื้มมมม อ่าาาาส์ โคตรโล่งงง" ในขณะที่เธอกำลังพะอืดพะอมกับรสชาติของน้ำที่คิดว่ามันจะอร่อยจากัวร์กลับมีทีท่ามีความสุขทำไมต้องมีความสุขขนาดนั้นเธอก็ไม่เข้าใจ

เวลาต่อมา

"เห้ยยย ผู้ชายทำไมไปเลียตรงนั้นวะ"

"คงอร่อยมั้ง" เธอตอบแบบไม่ได้ใส่ใจตอนนี้เธอไม่ได้รู้สึกอยากจะทำอะไรทั้งนั้นเพราะเมื่อยปากไม่ต้องให้อธิบายหรอกนะว่าเมื่อยเพราะอะไร

"ฉันอยากลองทำแบบที่ผู้ชายคนนั้นทำ..พรีมเธอให้ฉันเลียของเธอหน่อยดิ"

"ไม่เอาฉันกลัวมันจั๊กกะจี๊"

"ไม่แฟร์เลยว่ะเมื่อกี๊ฉันยังยอมให้เธอกินหนอนยักษ์ของฉันเลยพอฉันจะเลียของเธอบ้างทำไมไม่ยอมให้ทำวะ" สีหน้าอารมณ์โกรธมาเต็มสุดท้ายเธอก็ต้องยอมเพราะเมื่อกี๊เขายอมให้ฉันไปแล้วคราวนี้ฉันคงจะต้องยอมเขาบ้างสลับกัน จากัวร์จับเธอนอนลงไปบนที่นอนแล้วดึงกางเกงในของเธอออก เขามองตรงส่วนนั้นของเธอพักนึงมองเหมือนไม่เคยเห็น

"มองอะไรนักหนาฉันก็อายเป็นนะ"

"ของเธอมันไม่เหมือนของผู้หญิงในคลิปเลยว่ะ"

"ไม่เหมือนยังไงอ่ะ"

"ก็ของเธอมันทั้งขาวทั้งเนียนน่าดูกว่าของผู้หญิงคนนั้นไง งั้นฉันขอเลียของเธอหน่อยนะ"

"อื้มมม แต่อย่านานนะ"

จากัวร์ไม่ตอบเขาจับขาเธอให้แยกออกจากกันแล้วก้มลงไปทำแบบที่ในหนังเขาทำกันเธอรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนของเขาที่เป่ารดลงมาตรงกลางกายจนเธอรู้สึกขนลุกอย่างไม่ทราบสาเหตุไม่นานเธอก็สัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นของลิ้นที่กำลังปาดเลียละเลงไปทั่วกลีบกุหลาบทั้งสองข้างที่เธอรักษาดูแลมาเป็นอย่างดีตลอดอายุ16ปี

แผล่บ แผล่บ

"อิ๊ อิ๊ อ๊ะ อ๊ะ มันจั๊กกะจี๊ หื้อออ จากัวร์ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา " เธอรู้สึกถึงอาการแปลกๆ ที่ไม่สามารถอธิบายได้ว่ามันคืออะไรรู้แค่ว่ามันทำให้เธอแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง

จากัวร์...

"น้องสาวของเธอมันทำไมหอมจังวะพรีมโคตรหอมเลยว่ะ แผล่บ แผล่บ จ๊วบ จ๊วบ" มันหอมจริงๆ ครับยิ่งดมยิ่งติดใจผมไม่ได้โรคจิิตใช่ไหม

ผมทั้งดมทั้งดูดทั้งเลียน้องสาวของพรีมอย่างไม่รู้เบื่อวันนี้ผมเพิ่งเข้าใจว่าความฟินว่ามันเป็นยังไงมันฟินมากและรู้สึกดีมากด้วยยิ่งได้ยินเสียงคนด้านบนร้องออกมาเหมือนคนจะขาดใจผมยิ่งชอบ ผมเร่งความเร็วของลิ้นแทงเข้าแทงออกแหย่ลิ้นลงไปในร่องที่ปิดสนิทของพรีม มันยิ่งทำให้พรีมร้องครางออกมาจนสุดเสียง ไม่นานร่างกายของพรีมกระตุกเกร็งร่องของเธอตอดลิ้นผมตุบๆ จนผมรู้สึกได้

"อ๊าาาาา จากัวร์ ฉันเป็นอะไรไม่รู้ ฮือออ อ๊ายยยยยย กรี๊ดดด"

เสียงกรีดร้องที่มาพร้อมกับของเหลวสีใสที่ผมเห็นครั้งแรกและผมก็รับรู้รสชาติของมันครั้งแรกด้วยเหมือนกันเมื่อมันสัมผัสมาโดนลิ้น เขามองดูอยู่สักพักเหมือนกำลังชั่งใจว่าจะเอายังไงต่อดี สุดท้ายเขาก็ใช้ลิ้นปาดเลียน้ำสีใสเข้าปากจนมันไม่หลงเหลือเลยแม้แต่หยดเดียว โคตรหวานโคตรอร่อย คือสิ่งที่เขาคิดในใจ

"ฉันชักจะติดใจน้องสาวเธอแล้วดิ"

"..........."

"ก๊อก ก๊อก ก๊อก น้องพรีม!!! "

"แม่?? " พรีมหันหน้ามามองผมด้วยสีหน้าตกใจพอตั้งสติได้ทั้งผมกับพรีมรีบขยับตัวลุกขึ้นใส่เสื้อผ้ากันอย่างรวดเร็วว่องไว

"น้องพรีมเปิดประตูให้แม่หน่อยค่ะ"

"ค่าาาาา" พรีมสำรวจร่างกายตัวเองเสร็จสรรพก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดประตูห้องส่วนผมน่ะเหรอก็รีบเดินไปนั่งที่โต๊ะอย่างเดิมทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น น้าเคทเดินมายืนอยู่ข้างหลังแตะมือลงมาบนไหล่จนผมสะดุ้ง

"ลูกสาวน้าเป็นไงบ้างจากัวร์ตั้งใจเรียนหรือเปล่า"

"กะ...ก็...พอได้ครับ" ผมพยายามทำเสียงให้ปกติสุด

"อื้มมม เมื่อกี้แม่ได้ยินเสียงแปลกๆ เราสองคนได้ยินมั่งมั้ย"

"ไม่ครับ/ไม่ค่ะ" เราสองคนรีบตอบพร้อมกันอย่างรนๆ จนหน้าเคทมองมาเหมือนสงสัย

นั่นแล่ะครับเหตุการณ์ในคืนนั้น....แต่มันไม่ได้มีแค่คืนนั้น

ปัจจุบัน...

น้ำท่วมปากพูดไรไม่ออกครับเจอสายตาแม่เรนมองมาขนาดนี้แปลว่าท่านรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น แต่รู้ได้ไงผมก็ไม่รู้เหมือนกันจะว่ายัยพรีมบอกคงเป็นไปไม่ได้เรื่องผ่านมาจะปีแล้ว

"อาทิตย์หน้าเราต้องไปบ้านลุงภัทรเพื่อพูดเรื่องการหมั้นของลูกกับน้องพรีม"

"เราสองคนอยู่มอสี่อยู่เลยนะครับจะให้หมั้นกันเลยเหรอ"

"เรื่องนั้นลูกไม่ต้องห่วงผู้ใหญ่จะจัดการให้เองลูกแค่รอเข้าพิธีก็พอ"

"..............."

พรีม...

"ไม่เอาพรีมไม่หมั้นกับจากัวร์พรีมจะหมั้นกับพี่ลีโอคนเดียว"

เธอโวยวายลั่นบ้านเมื่อพ่อกับแม่บอกจะให้เธอหมั้นกับจากัวร์ผู้ชายที่เธอเกลียดเข้าไส้ เธอไม่อยากจะพูดว่าเพราะอะไรเธอถึงเกลียดจากัวร์เธอไม่อยากคิดถึงมัน

"แต่หนูต้องหมั้น"

"แล้วทำไมต้องเป็นจากัวร์ด้วยล่ะคะทำไม่เป็นพี่ลีโอ"

"พี่ลีโอเค้าก็มีคนรักของเค้าอยู่แล้วน้องพรีมก็เห็นไม่ใช่เหรอ....แต่ถึงพี่ลีโอจะไม่มีใครแม่กับพ่อก็คงจะยังยืนยันให้น้องพรีมหมั้นกับจากัวร์เหมือนเดิม"