ตามเด็ก!

หลังจากที่รันเวย์กลับไปรินลดาก็ชั่งใจอยู่นานก่อนจะกดโทรศัพท์โทรไปหาพี่เจ้าของร้าน

"ฮัลโหล พี่จีนคะ"

(ว่าไงจ๊ะคนสวย)

"คือว่ารินอยากจะขอลาออกค่ะ"

(ทำไมล่ะน้องรินพี่เพิ่มทิปให้ได้นะ)

"คือรินกลัวว่าเกรดจะไม่ถึงเกณฑ์แล้วช่วงนี้ก็ใกล้จะสอบปลายภาคแล้วด้วย"

(งั้นหรอพี่เสียดายจัง แล้วน้องรินจะทำถึงวันไหนจ๊ะ)

"รินว่าจะออกตั้งแต่วันนี้เลยค่ะ"

(ทำไมกระทันหันจังล่ะลูก)

"ขอโทษด้วยนะคะที่รินตัดสินใจกระทันหันแบบนี้"

(แต่วันนี้ที่ร้านมีจัดงานบอลสะด้วยสิแล้วคนก็ลาเยอะด้วยน้องรินมาช่วยวันนี้ก่อนวันนึงได้ไหม)

"เออ..คือ"

(นะ นะ ถือว่าช่วยพี่พลีสส)

"ก็ได้ค่ะ"

(ขอบคุณมากนะน้องรินงั้นแค่นี้ก่อนนะจ๊ะพี่เตรียมของก่อน)

เวลา 20.30 น.

ณ The sky club ห้อง Vip

แกร็ก~

"ไง ยิ้มอารมณ์ดีมาเลยนะมึง" ซีนอลเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นรันเวย์เปิดประตูคลับเข้ามาอย่างอารมณ์ดี

"อะ เอาไปฟังให้เต็มหูพวกมึงสะ" รันเวย์เดินมานั่งยังโซฟาหรูอย่างสบายใจพร้อมกับเอ่ยขึ้นและกดเปิดเสียงที่เขาอัดไว้ในโทรศัพท์และโยนไปที่กลางโต๊ะ

"อ้ะๆๆๆ รันเวย์ อื้อ~"

ตับ ตับ ตับ!!

"เสียวชิป ซี๊ด~ "

"อ่าา รันเวย์เบาๆ "

"รู้ไหมยิ่งเธอทำหน้าแบบนั้นฉันยิ่งเ_ี่ยน"

ตับ ตับ ตับ!

"อ้ะๆ อย่างทำแบบนั้นอ่าาาส์"

"เจ๋ง มึงนี้ไม่ทำให้กูผิดหวังจริงๆ เพื่อนรัก" เวกัสเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจที่เขาชนะพนันในครั้งนี้

"เชี้ยเอ้ยยยย" ซีนอลสบถออกมาอย่างๆ เซงๆ หลังจากได้ยินคลิปเสียง

"กูบอกแล้วว่ามึงคิดผิดที่ไปท้ามัน ฮ่า ฮ่า " เวกัสเอ่ยขึ้นพร้อมตบไหล่เพื่อนเบาๆ และหัวเราะขึ้นอย่างสะใจ

"เดียวกูโอนไปให้ครึ่งนึงก่อนแล้วถ้ามึงบอกเลิกกูโอนให้อีกครึ่ง" ซีนอลเอ่ยพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมจะกดโอนเงินให้กับรันเวย์

"แล้วแต่มึงเลยยังไงกูก็ชนะ มึงด้วยอย่าลืมนะไอคริส"

"หึ รู้แล้ว" คริสเค้นหัวเราะในลำคอก่อนจะเอ่ยขึ้น

"กูนึกว่ายัยน้องรินอะไรนั้นจะยากกว่านี้สะอีก" ซีนอลเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสียเพราะเขาไม่คิดว่ารันเวย์จะปิดเกมส์รินลดาได้ภายในเดือนเดียว

"ผู้หญิงก็คือผู้หญิงว่ะเจอกูเข้าไปแพ้ทุกราย ฮ่า ฮ่าๆ " รันเวย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงภูมิใจ

"เซงเลยไอสัส" ซีนอลเอ่ยพร้อมทั้งหยิบแก้วเหล้ามากระดกรวดเดียวหมด

"คืนนี้กูเลี้ยงเองสั่งเลยเต็มที่" รันเวย์เอ่ย

"ไม่ต้องคลับกูเดียวกูเลี้ยงเองมึงเก็บเงินไว้เถอะ กูยังเชื่อว่ามึงจะเสียสองล้านให้กู" คริสเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบพร้อมกับจิบเหล้าด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ

"ไม่มีทาง กูไม่มีวันหลงรักยัยนั้น"

"กูจะคอยดู" คริสเอ่ย

"แล้วเมื่อคืนมึงไปกับน้องน้ำหวานเป็นไงบ้างวะเด็ดไหม" ซีนอลเอ่ยถามเวกัสอย่างอยากรู้อยากเห็น

"ไม่ต้องเสือก" เวกัสเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ทันทีเมื่อเอ่ยถึงหญิงสาวที่เขาพากลับไปด้วยเมื่อคืน

"อะไรของมึงวะ ปกติเห็นได้ใครก็มาเล่าหมด" ซีนอลเอ่ยขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นไอจีก่อนจะเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง

"เชี้ยที่ร้านหน้ามหาลัยมีงานหรอวะน่าไปสัส"

"งานไรวะ" รันเวย์เอ่ย

"กูจะรู้ไหมหละงานบอลมั้งวันนี้มีแมทสำคัญน้องรินไม่ได้บอกมึงหรอ"

"ไม่ กูสั่งให้ยัยนั้นไม่ต้องไปทำงานแล้ว"

"แล้วนี้ใคร ไม่ใช่น้องรินรึไงที่ไอเบสโอบเอวอยู่เนี้ย" ซีนอลเอ่ย

"ไหน!! "

รันเวย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงดังลั่นและใบหน้าที่หงุดหงิดพร้อมกับที่ซีนอลหันโทรศัพท์และกดสตอรี่คนชื่อเบสที่พึ่งลงถ่ายรูปคู่กับรินลดาอย่างสนิทสนมให้รันเวย์ดู

"เชี้ย ใส่แบบนี้โครตน่าเอามึงเบื่อเมื่อไหร่บอกกูนะไอเวย์กูไม่ถือ" เวกัสเอ่ยทันทีเมื่อเห็นรูปคู่รินลดาที่เธอสวมใส่เดรสเกาะอกสีเขียวเข้มที่เห็นเนินอกอวบอิ่มได้ชัดเจนพร้อมทั้งมีสติกเกอร์ธงชาติติดอยู่ที่เนินอกและแก้มของเธอด้วย

"เอ้า! ไอรันเวย์มึงจะไปไหน" ซีนอลเอ่ยขึ้นเมื่ออยู่ดีๆ รันเวย์ก็ลุกพรวดขึ้นและรีบเดินไปที่ประตูทันที

"ตามเด็ก! " รันเวย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดพร้อมทั้งเดินออกจากห้องไปทันที

ปัง!

"อะไรของมันวะ" เวกัสเอ่ยอย่างสงสัยกับท่าทางของเพื่อนตัวเอง

"หึ" คริสเค้นหัวเราะออกมาจากลำคอเบาๆ พร้อมกับจิบเหล้าต่อด้วยแววตาเรียบเฉยแต่กับผุดรอยยิ้มร้ายที่มุมปาก

ทางด้านรินลดา

ณ สถานบันเทิงแห่งหนึ่งใกล้มหาวิทยาลัย

"จะออกแล้วหรอริน" แมนเอ่ยทักร่างบางของรินลดาที่พึ่งเดินเข้ามาในร้านเมื่อได้ข่าวว่าเธอจะทำงานที่นี้เป็นวันสุดท้ายแล้ว

"ใช่ ความจริงจะออกวันนี้แต่พี่จีนขอให้มาช่วยก่อน" รินลดาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งเก็บกระเป๋าสะพายใส่ล็อคเกอร์พนักงาน

"ทำไมออกหละเงินก็ดีหนิ"

"กลัวเกรดไม่ถึงแล้วก็เงินที่เก็บก็ว่าพออยู่ได้แล้ว"

"ฉันคงคิดถึงเธอน่าดู" แมนเอ่ยพร้อมกับจ้องใบหน้าของรินลดาที่หันมาสบตากับเขาพอดี

"พูดอะไรของนาย ไปทำงานได้แล้ว" รินลดาเอ่ยพร้อมทั้งหลบสายตาของแมนก่อนจะเดินออกไปหน้าร้านความจริงแล้วเธอก็พอจะดูออกว่าแมนคิดอะไรกับเธอแต่เธอก็ทำเป็นไม่รู้เพราะไม่อยากจะเสียเพื่อนร่วมงานดีๆ ไป

"ริน โต๊ะ 14 เรียก" เสียงพี่เจ้าของร้านเอ่ยขณะที่เธอกำลังยื่นเหม่อมองบรรยากาศรอบๆ ร้านที่วันนี้คลื่นเครงเป็นพิเศษเพราะว่าวันนี้มีแข่งบอลแมทสำคัญ

"ได้ค่ะ" รินลดาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งเดินไปหยิบใบเมนูก่อนจะเดินไปที่โต๊ะที่เธอคุ้นเคยดี

"น้องรินจะออกแล้วจริงไหมครับ" เบสหนุ่มหล่อดีกรีอดีตเดือนคณะบริหารเอ่ยขึ้น

"ใช่ค่ะ" รินลดาเอ่ยพร้อมกับยื่นใบเมนูให้กับเขา

"พวกพี่เอาเหมือนเดิม เสียดายจังพี่มากินร้านนี้ทุกวันเพราะน้องเลยนะ" เบสเอ่ยพร้อมกับแสร้งทำหน้างอแงอย่างหยอกล้อ

"รินก็เสียดายทิปหนักๆ ของพี่ชายสุดหล่อเหมือนกันค่ะ" รินลดาเอ่ยพร้อมกับยิ้ทหวานให้กับเบสความจริงเธอกับเบสรู้จักกันมานานแล้วเพราะตอนรับน้องเธอได้ทำกิจกรรมร่วมกับเขาบ่อยและช่วงแรกๆ เขาก็ตามจีบเธอแต่เธอไม่เล่นด้วยและตอนนั้นเธอก็มีแฟนอยู่แล้วเลยกลายมาเป็นพี่น้องกันแทน

"มาๆ พี่ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยเห็นกันมาตั้งแต่รับน้อง" เบสเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

"ได้ค่ะ" เธอเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งเข้าไปยืนข้างๆ เบสพร้อมกับยิ้มหวานและชู 2 นิ้วให้กล้อง

"1 2 3 ยิ้ม"

"งั้นรินไปโต๊ะอื่นก่อนนะคะ" หลังจากถ่ายรูปเสร็จเธอก็เอ่ยขึ้นเพราะเห็นว่าอีกโต๊ะยกมือเรียก

"ครับ แล้วเดียวก่อนกลับแวะมาโต๊ะพี่นะเดียวพี่ให้ทิปหนักๆ " เบสเอ่ย

"ขอบคุณค่ะเสี่ยเบส" รินลดาเอ่ยอย่างหลอกล้อพร้อมกับยิ้มให้เบสก่อนจะเดินไปที่โต๊ะอื่น

2 ชั่วโมงผ่านไป

"เมื่อยชะมัด" รินลดาเอ่ยขึ้นเมื่อมายื่นพักอยู่ที่หน้าโต๊ะเคาร์เตอร์พร้อมกับทุบขาของตัวเองเบาๆ เพราะตั้งแต่มาถึงเธอก็แทบยังไม่ได้นั่งพักเลย

"เอาน่านานๆ ปีนึงจะมีแข่งบอลแมทใหญ่ๆ แค่ไม่กี่ครั้งเอง" แมนที่พึ่งเดินเอารายการอาหารมาส่งก็เอ่ยขึ้น

"แต่ก็ดีทิปเยอะดีวันนี้" รินลดาเอ่ยพร้อมทั้งตบกระเป๋ากระโปรงเธอเบาๆ

"ปะ ทำงานต่อเถอะ" แมนเอ่ยขึ้นก่อนจะรับถาดอาหารที่เคาร์เตอร์วางไว้ให้

"อืม นายไปก่อนเลยฉันขอไปเข้าห้องน้ำแปบ" รินลดาเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินแยกกับแมนไปทางห้องน้ำของร้าน

หมับ!

ยังไม่ทันที่ร่างบางจะได้เดินไปถึงห้องน้ำก็ถูกมือหนาของร่างแกร่งกระชากไว้ก่อนจนตัวเธอเซไปซบกับอกแกร่งเธอรีบเงยหน้าขึ้นทันทีเพราะเธอจำกลิ่นน้ำหอมผู้ชายผสมกับกลิ่นบุหรี่แบบนี้ได้

"โอ๊ะ รันเวย์! " รินลดาเอ่ยขึ้นพร้อมกับเบิกตากว้างอย่างตกใจเพราะวันนี้รันเวย์บอกว่าจะไปคลับกับเพื่อนกลับดึกเลยไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี้และอีกอย่างเธอก็ไม่ได้ลอกเขาไว้ด้วย

"ฉันบอกเธอแล้วไม่ใช่หรอว่าไม่ให้มาทำงานที่นี้อีก! "