EPISODES 4 | ความผิดพลาด
ชุดเดรสตัวสวยถูกกระชากลงมาใต้ราวนมพร้อมกับกระชากบราเซียของเธอออกเผยให้หน้าอกใหญ่ดีดเด้งออกมา มือแกร่งที่บีบขย้ำหน้าอกใหญ่ ที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมัน แม้แต่แฟนหนุ่มของเธอ นัทเชลล์ร่ำไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัว และพยายามอ้อนวอนมาเฟียหนุ่มตรงหน้า " อย่าทำอะไรนัทเลยนะ หนูกลัวแล้ว" เด็กสาวตัวสั่นระริกพร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอน มาเฟียหนุ่มรวบรวมสติ ก่อนจะผละลำตัวออกจากร่างบาง นัทเชลล์รีบลุกขึ้นและจัดการเสื้อผ้า ตัวเองให้เรียบร้อย ก่อนจะก้าวออกไปจากห้อง ทว่ามาเฟียหนุ่มกลับกระชากร่างเธอเอาไว้ พร้อมกับยื่นเงินจำนวนหนึ่งให้เธอ นัทเชลล์รีบรับเงินนั้นไว้ พร้อมกับวิ่งออกไปทันที ผู้คนในร้านต่างตกใจ เมื่อเห็นเด็กสาววิ่งออกมา รวมถึงเจ้าของร้านเองก็เช่นกัน "เฮีย... ทำไมน้องมันวิ่งมาแบบนั้น" เสียงสาว ๆ ในร้านต่างเอ่ยถามขึ้น ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะเดินตามออกมา "ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณหน่อย" " ครับ คุณครูซ" นัทเชลล์กำเงินในมือไว้แน่น ก่อนจะวิ่งออกมาจากร้าน และเห็นวาโยแฟนหนุ่มของเธอมารอรับ " อึกฮืออออ..." " นัท! เป็นอะไรเกิดอะไรขึ้น" เสียงชายหนุ่มเอ่ยถามแฟนสาวขึ้น ก่อนจะสวมกอดเธอไว้แน่น " พานัทกลับบ้านก่อนนะ นัทไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว" " ไม่ นัทตอบพี่ก่อน ใครทำอะไรเรา" นัทเชลล์สวมกอดวาโยไวเแน่น ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะก้าวออกมาจากร้านพร้อมกับจ้องมองเธอและแฟนหนุ่ม " หึ... มีเจ้าของซะด้วย" ครูซ จงใจเดินเข้าไปหาสองชายหญิง วาโยจับจ้องใบหน้ามาเฟียหนุ่มอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่นัทเชลล์จะค่อย ๆ ผละลำตัวออกเมื่อเห็นชายหนุ่มเงียบไป " เธอลืมของไว้" น้ำเสียงหนาเอ่ยขึ้น ทำเอาหญิงสาวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนจะหันหลังกลับไปสบตากับมาเฟียหนุ่มอีกครั้ง มือแกร่งยื่นบราเซียลายลูกไม้ให้เธอ ก่อนจะก้าวเดินกลับไป "แม่งเอ๊ย!!" ปึก! ผัวะ !! วาโยกำหมัดในมือไว้แน่น ก่อนจะกระชากร่างมาเฟียหนุ่มพร้อมกับชกเข้าใบหน้าเต็มแรง กรี๊ดดดดด!! นัทเชลล์กรีดร้องเสียงดังลั่น ก่อนที่ลูกน้องของครูซจะกรุเข้ามา กระชากร่างวาโยเอาไว้ " มึงทำแบบนี้กับแฟนกูทำไม มึงทำนัททำไม" " ปล่อยพี่วาโยนะ บอกให้ปล่อยไง" นัทเชลล์พยายามดึงร่างชายฉกรรจ์ออกห่างจากแฟนหนุ่มของเธอ ทว่าเรี่ยวแรงที่เธอมี ไม่สามารถสู้ชายชาตรีอย่างพวกเขาได้ " กระทืบมัน!" " ไม่นะ อย่าทำเขา!" " ส่วนเธอ... มานี่!" " ไม่นะ! ปล่อยนะ!!" นัทเชลล์ถูกอุ้มขึ้นไปบนรถสปอร์ตคันหรู เธอกรีดร้องเสียงดังลั่น เมื่อเห็นคนรักกำลังถูกลูกน้องของครูซรุมกระทืบท่ามกลางกองเลือด " พอ...แล้ว อย่าทำพี่วาโยเลยนะคะ ฉันขอร้อง บอกเขาพอได้แล้ว" นัทเชลล์เอ่ยขึ้น พร้อมกับเขย่าแขนมาเฟียหนุ่มอย่างอ้อนวอน โดยไม่รู้เลยว่านั่นยิ่งเพิ่มความเดือดดาลภายในใจเขา " น่ารำคาญ ออกรถ" รถสปอร์ตคันหรูขับเคลื่อนออกไปด้วยความเร็ว ตลอดการเดินทางนัทเชลล์เอาแต่ร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก โดยมีมาเฟียหนุ่มข้างกายนั่งอยู่ เธอเป็นห่วงแฟนหนุ่มของเธอ ไม่รู้ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไง ความอดทนและความหวาดกลัวหายไปในพริบตา เมื่อนึกถึงการกระทำป่าเถื่อนที่ครูซทำกับวาโย " คุณมายุ่งกับหนูอีกทำไมคะ" " ลืมไปแล้วเหรอว่าเธอ... เป็นคนเดินเข้ามาหาฉันเอง" "หนูบอกไปแล้วไง ว่ามันเป็นแค่เกม แค่เกมที่เล่นกับเพื่อน หนูไม่ได้อยากรู้จักคุณ ไม่เคยอยากรู้จัก หรืออยากเข้าใกล้เลยแม้แต่นิดเดียว" ไร้ซึ่งคำพูดใดใดจากมาเฟียหนุ่ม มีเพียงสายตาดุดัน จากลูกน้องคนสนิท ที่จ้องมองเธอเป็นระยะ " เลิกยุ่งกับฉันสักที ได้ไหมคะ ถือว่าฉันขอร้อง คุณมันเป็นพวกมาเฟียอันตราย ฉันไม่อยากรู้จักคุณ" เป็นอีกครั้งที่นัทเชลล์ไม่ได้รับคำตอบจากมาเฟียหนุ่ม เธอจึงทำได้เพียงร่ำไห้จนเผลอหลับไปบนแผงอกแกร่ง ครูซจับจ้องใบหน้าขาวเนียนของเด็กสาวราวกับถูกต้องมนต์ นัทเชลล์มีเสน่ห์ที่น่าดึงดูดอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าที่เรียวได้รูป จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาคู่กลมที่เผลอจ้องมอง แล้วจะตกอยู่ในภวังค์อย่างไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมเขานั้นถึงรู้สึกว่า เธอต่างจากผู้หญิงคนอื่น แม้จะเพิ่งรับรู้ว่าเธอมีแฟนหนุ่มอยู่แล้ว แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหาในการที่จะครอบครองเธอ อะไรที่มันเป็นส่วนเกิน.... ก็แค่ตัดมันทิ้ง! " นายครับ ถึงบ้านเธอแล้วครับ" "นัทเชลล์" น้ำเสียงหนาเอ่ยเรียกเธอขึ้น ก่อนที่หญิงสาวจะรู้สึกตัวตื่นท่ามกลางสายตาของมาเฟียหนุ่มและเหล่าบรรดาลูกน้อง นัทเชลล์ค่อย ๆ มองไปด้านนอกกระจกรถ ก่อนจะพบว่ามันคือบ้านของเธอ " พวกคุณรู้จักบ้านฉันได้ยังไง" นัทเชลล์เอ่ยถามขึ้น ทว่านี่ไม่ใช่เวลาที่เธอจะมานั่งเค้นหาความจริง หญิงสาวรีบก้าวเท้าลงจากรถ ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในบ้านของตัวเอง พร้อมกับต่อสายหาแฟนหนุ่มทันที ใช้เวลาหลายนาที กว่าแฟนหนุ่มของเธอจะรับสาย ทว่าปลายฟ้าที่รับกลับไม่ใช่วาโย " ฮัลโหลค่ะ พี่วาโยเป็นไงบ้างคะ แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน" " ตอนนี้คนเจ็บอยู่ที่โรงพยาบาลxxxค่ะ" " ขอบคุณค่ะ" เมื่อรับรู้ว่าแฟนหนุ่มของเธออยู่ที่ไหน หญิงสาวก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า และออกจากบ้านทันที โดยไม่รู้ว่ามีสายตาของมาเฟียหนุ่มจับจ้องอยู่ตลอดเวลา " เอาดีไงครับนาย..." " ปล่อยไปก่อน... เดี๋ยวสักวันเธอจะเป็นฝ่ายเดินมาหาฉันเอง นัทเชลล์" ใบหน้าดุดันยกยิ้มอย่างร้ายกาจพร้อมกับจ้องมองเรือนร่างสาวน้อยอย่างมีเล่ห์นัยน์ ******** ครูซ !!! นายจะทำอะไร นายมีแผนร้ายอะไร????? !!! ไรท์รู้ค่ะ แต่ไม่บอก รอตอนต่อไปเด้อ5555555555555 ฝากนิยายหน่อยนะคะ ทุกคนนน วาริน มีเรื่องมารบกวนค่ะ วารินเพิ่งมาลงนิยายกับธัญวลัยเมื่อไม่นานมานี้ ยังใหม่มาก ๆ วารินทร์ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ส่วนใครที่ชื่นชอบผลงานของวารินทร์ รบกวนฝากกดติดตามวารินทร์ เพื่อไม่พลาดนิยายใหม่ ๆ กันหน่อยได้ไหมคะ 🥹 จิ้ม ๆ ตรงปุ่มนี้เลย 💓 ใครกดติดตามแล้ว..... ขอให้มีความสุข และมีรอยยิ้มที่สดใส แบบนี้ตลอดไปเลยยะคะ 😃ห้าเดือนต่อมา....นัทเชลล์ใช้ชีวิตอยู่ภายในคฤหาสน์รามานอสอย่างมีความสุข ทุกคนรักและดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดี รสมถึงตัวครูซเอง มาเฟียหนุ่มระงับโปรเจกต์ทุกอย่าง เพราะกลัวว่าจะได้อยู่ดูแลเธอ “ทำไมตื่นเช้า.”ครูซเอ่ยถามหญิงสาวขึ้น ก่อนนัทเชลล์จะเริ่มเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่ไม่สู้ดีนัก“หนู...หนูเจ็บท้องอึก”อาการเจ็บหน่วงเข้าเล่นงานบริเวณท้องน้อย หยาดเหงื่อค่อย ๆ ผุดขึ้นใบหน้า เพียงแค่ได้เห็นอาการของหญิงสาว ก็ทำเอาครูซนั้นรับรู้ได้ทันที“จะคลอด จะคลอดแน่ ๆ โทรศัพท์ กุญแจรถ!!”ครูซเริ่มมีท่าทีเลิ่กลั่กและลนลาน มือหนารีบควานหากางเกง เนื่องจากเมื่อคืนเขาเพิ่งได้ปลดปล่อยเข้าไปในตัวเธอ“เจ็บ.... ไม่ไหวแล้ว”น้ำเสียงหวานค่อย ๆขาดหาย ครูซไม่แม้แต่จะคว้าเสื้อมาสวมใส่ เขารีบอุ้มร่างของเธอออกจากห้องทันที เหล่าบรรดาลูกน้องที่เห็นอย่างนั้นจึงรีบไปเอาทว่ากลับช้ากว่าไคลน์ทิน ที่ขับรถเข้ามาพอดีครูซเปิดประตูด้วยความเร็วก่อนจะพาภรรยาสาวของตัวเองนั้นส่งโรงพยาบาล@ห้องคลอดทันทีที่มาถึงห้องคลอด นัทเชลล์เริ่มหายติดขัด เนื่องจากเริ่มทนความเจ็บปวดไม่ไหว พยาบาลที่เห็นท่าไม่ค่อยดี จึงเริ่มทำการคลอดทันที“หายใจเ
สองสัปดาห์ต่อมา...นัทเชลล์และลูกน้อยที่อยู่ภายในท้องสี่เดือนเศษ ที่กำลังเดินทางไปอิตาลีพร้อมกับมาเฟียหนุ่ม เพื่อขึ้นรับตำแหน่งนายหญิงและทายาทรามานอสคนใหม่แห่งองค์กร ทุกคนภายในคฤหาสน์ต่างรอต้อนรับกันเป็นอย่างดีนัทเชลล์ค่อย ๆ ก้าวเท้าลงจากลีนมูซีนคันหรู ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นผู้คนนับร้อยต่างยืนรอต้อนรับ หญิงสาวเริ่มมีท่าทีประหม่า เมื่อต้องเผชิญหน้ากับพ่อของมาเฟียหนุ่ม คราซ จ้องมองลูกสะใภ้คนใหม่ด้วยสายตาเรียบนิ่ง แต่ก็คงยืนต้อนรับเธอ ก่อนจะเดินไปจูงมือเธอเข้าคฤหาสน์ตาทำเนียบนัทเชลล์ค่อย ๆลูบหน้าท้องเธอเบา ๆ เพื่อสื่อให้เจ้าตัวเล็กได้รับรู้ว่าตอนนี้พวกเขาทั้งสองคนนั้นได้เป็นคนของรามานอสอย่างเต็มตัวแล้ว ผู้คนนับร้อยต่างให้ความเคารพนายหญิงคนใหม่ทันที ที่เดินเข้ามาในคฤหาสน์ นัทเชลล์ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เธอเคยบ่อย ๆ ที่ไทยเมื่อมีนายกคนใหม่หรือขึ้นครองราช แต่ไม่คิดว่าวันหนึ่งเธอจะถูกปฏิบัติเชกเช่นเดียวกัน แม้ระยะทางจากประตูทางเข้าจะไกลจากตัวบ้าน แต่นัทเชลล์ก็ไม่หวั่น ระบบรักษาความปลอดภัยสอดส่องทุกช่องทาง กลุ่มสไนเปอร์ตามแสตนบายเพื่อเตรียมความพร้อม การที่นัทเชลล์เดินทางมาที่นี่ทั้งที่อุ้มท้
สองเดือนต่อมา....งานวิวาห์เข้ามาถึง นัทเชลล์ในชุดเจ้าสาวสีขาวปักเม็ดมุกรอบ ๆ ชุด เหช่าบรรดาเพื่อน ๆ ต่างร่วมแสดงความยินดี ให้กับความรักของบ่าวสาวในครั้งนี้ “เป็นอะไร ตื่นเต้นเหรอ?”“อื้มนิดหน่อย โกโก้ ริต้า ทำไงดีถ้าเขาไม่มาแต่งฉันล่ะ”“บ้ารึไง คิดอะไรแบบนั้น เขาต้องมาสิ”เป็นริต้าที่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่า นัทเชลล์เริ่มตื่นเต้นและพูดจาไปเรื่อยเปื่อย“เราสวยรึยัง”“สวยแล้ว วันนี้เป็นวันที่แกสวยมาก นังแมวน้อยของฉันจะมีผัวก่อนเพื่อนแล้วเหรอเนี่ย ฉันว้าวมาก”“ทำไมล่ะ เราดูไม่น่ามีสามีเหรอ”“ก็...คงงั้น”“แต่เราไปดูดวงมานะ แม่นมาก เขาบอกว่า เราจะมีวาสนาผัวรักผัวหลง อ๊าก!! พูดแล้วมันเขิน”“ค่ะ ขอบคุณที่แจ้งให้ทราบ”โกโก้เอ่ยขึ้นอย่างประชดประชัน ก่อนจะกรอกตามองบนให้กับคำพูดของนัทเชลล์ แม้จะเอ็นดูเธอมากก็ตาม“ดีใจด้วยนะ ที่เธอมีความสุขสักที ที่ผ่านถือว่าเป็นบททดสอบแล้วกันนะ”“ขอบคุณโกโก้นะ ถ้าไม่ได้โกโก้วันนั้น เรากับคงไม่เจอกัน อย่าโทษว่าเป็นความผิดตัวเองนะ โกโก้คือ กามเทพหรรษาของเราเลย”“ บ้า ! พูดอะไรของเธอยายแมวน้อย !!”“จะดราม่ากันอีกนานไหม ฉันหิว!”ริต้าเอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินเข้าไปจัดชุดให้
EPISODES 32 | THE-ENDเมื่อไม่มีทางเลือกหวังเซิงจำเป็นต้องส่งนัทเชลล์ให้กับศัตรูของตัวเอง ทั้งสองต่างฝ่ายต่างจ่อปลายกระบอกปืนเข้าหากัน พร้อมกับส่งร่างหญิงสาวให้อีกฝ่าย นัทเชลล์รีบวิ่งเข้าไปสวมกอดครูซ หญิงสาวอีกคนก็เช่นกัน ทว่าหวังเซิงกลับเล่นตุกติกลันกระสุนปืนเข้าใส่นัทเชลล์ ทว่าครูซที่รู้ดีว่าไม่มีสัจจะในหมู่มาเฟีย จึงเลือกที่ใช้ตัวเองบังกระสุนแทนนัทเชลล์ปัง!กรี๊ดดดดดด!!ปัง!ไคลน์ทินไม่ลังเลที่จะยิงเข้าที่ข้อมือของหวังเซิง ก่อนมาเฟียหนุ่มจะรีบพาผู้หญิงของตัวเองหนีไปในทันที“เป็นอะไรไหม เจ็บตรงไหนไหม”“เฮีย...โดนยิง!”นัทเชลล์เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะพยุงร่างมาเฟียหนุ่มเอาไว้ ทว่าเขากลับไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดหรือมากไปกว่าการเป็นห่วงเธอ ครูซดึงร่างหญิงสาวเข้ามาสวมกอดไว้แน่น ก่อนจะจูบลงขมับเธอครั้งแล้ว เขาไม่เคยรู้สึกหวาดกลัวเท่านี้มาก่อน“ขอโทษนะ เฮียขอโทษ ขอโทษจริง ๆ”ครูซเอ่ยคำพูดซ้ำ ๆ ราวกับเสียสติ หยาดน้ำตามาเฟียหนุ่มร่วงหล่นหมดสิ้นมาดหัวหน้าแก๊งมาเฟีย ไคลน์ทินจ้องมองคนเป็นนายด้วยความโกรธเคือง หวังเซิงทำให้คนเป็นนายเขาเสียน้ำตา แน่นอนว่ามันไม่จบแค่นี้แน่ ๆ “นายไปโร
EPISODES 31 ลงโทษคนทรยศคำตอบของคนเป็นนายทำเอาลูกน้องคนสนิทอย่างไคลน์ทินเงียบไป กฎข้อนี้ร้ายแรงแค่ไหนเขารู้ดี และคนที่กำลังจะโดนลงโทษนั้นก็ไม่ใช่ใคร นอกเสียจากอดีตคนรักเขาอย่าง มินิ ที่คิดทรยศพี่ชายตัวเองด้วยการพาแฟนสาวเขาหนีไปใช้เวลาเพียงไม่นานมาเฟียหนุ่มก็มาถึงคฤหาสน์รามานอส ก่อนที่สาวใช้ และลูกน้องคนสนิทนับร้อยจะยืนเรียงกันเป็นระเบียบ “นาย อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ คุณหนูยังเด็กคิดน้อยไป”“ 22 ไม่เด็กแล้วนะครับป้าอร คิดเองได้แล้วว่าอะไรควรทำหรือไม่ควรทำ หรือว่าคิดแล้วแต่ได้แค่นี้?”“ ต้องให้ต้องโดนขังอีกกี่ครั้งหนูก็จะทำ ! เฮียใจร้ายกับเพื่อนหนูก่อน เฮียเลวกว่าใครบนโลกเลย เฮียมันไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง”“มินิ!”ครูซตวาดเสียงดังลั่น เมื่อน้องสาวเพียงคนเดียวตอกย้ำปมในใจ ก่อนจะง้างมือขึ้น ทว่าไคลน์ทินกลับเข้ามาขว้างไว้“อย่าครับ”“ไม่ใช่เรื่องของมึง หลบไป”ไคลน์ทินยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ในขณะที่ไรล์มินอยู่ใกช้กว่าแต่กลับช้าคนเป็นพี่“ อย่าถึงกับลงไม้ ลงมือกันเลยนะครับ”ไรล์มินเอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินมาบังมินิอีกทาง ทว่าด้วยความเดือดดาลไม่แพ้กัน ทำให้หญิงพรั่งพรูคำพูดที่ขาดสติออกมา
Episodes 30 | บทลงโทษหลังจากสองพี่ได้พูดคุยกัน ฟินิกซ์ก็ขอตัวและกลับไปใช้ชีวิตของตัวเองทันที ที่่ผ่านมาเขาได้เรียนรู้อะไรมากมายเกี่ยวกับการใช้ชีวิต แผนการที่จะตามมินิไปเรียนต่างประเทศก็สิ้นสุดลง ชายหนุ่มทำได้เพียงกชับไปเรียนวิศวะตามที่ตัวเองต้องการโดยสอบเทียบเข้านัทเชลล์มองน้องชายคนเก่งของเธอด้วยความหมดห่วง ก่อนจะอ่านหนังสือเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ ก่อนจะผล็อยหลับไปในที่สุด เมื่อเห็นว่าหญิงสาวกำลังพักผ่อน ครูซจึงค่อย ๆ ย่องเบา เข้ามาในห้อง ก่อนจะจัดเตรียมอาหารอย่างที่เธอชอบทำตอนอยู่ด้วยกัน แต่สำหรับเขามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด แม้แต่แกะกับข้าวออกมาจัด จับปืนยิงคนยังง่ายกว่า มาเฟียหนุ่มเดินย่างกรายไปมาช้า ๆ เพราะกลัวว่าเสียงจานชามจะดังรบกวนนัทเชลล์ แต่เหมือนโชคชะตาจะไม่เข้าข้างเขา เมื่อมาเฟียหนุ่มค่อย ๆ ดึงชามใบหญ่ออกมา แต่ทุกอย่างกลับร่วงตกลงมาใส่หัวของเขาพร้อมกันเพล้ง!!!อ๊า!! หยาดเลือดสีแดงสดไหลหยดลงพื้น มาเฟียหนุ่มทำได้เพียงใช้มือห้ามเลือดเอาไว้เสียงที่ดังมาจากในครัวทำให้นัทเชลล์ค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้นช้า ๆ และเดินออกไปดู ก่อนจะเห็นว่า ชายหนุ่มเต็มไปด้วยเลือดสีสด"เฮีย