สามวันต่อมา
Rrrrrr
“ค่ะพี่จ๋า”
“เอยอยู่ไหนแล้วจ๊ะ”
“ตอนนี้เอยอยู่ที่หน้าโรงแรมแล้วค่ะ...กำลังจะขึ้นไปค่ะ”
“งั้นเจอกันที่ห้องแต่งตัวเลยนะ”
“ค่ะพี่จ๋า”
หญิงสาวรีบวิ่งไปขึ้นลิฟท์ของโรงแรมเพื่อที่จะขึ้นไปที่ห้องแต่งตัวทันที
“รอด้วยครับ”
อัคนีได้รับเชิญให้มาดูงานแฟชั่นโชว์ในวันนี้เมื่อเขาเข้ามาในโรงแรมเห็นว่าลิฟท์ที่จะขึ้นกำลังจะปิดเขาเลยส่งเสียงเพื่อบอกให้คนด้านในกดปุ่มเปิดรอเขาไว้ก่อน
เอิงเอยได้ยินเสียงของผู้ชายด้านนอกบอกให้เธอรอก่อนเธอจึงเอื้อมมือกดปุ่มลิฟท์ให้เปิดไว้อย่างรวดเร็วเพราะคิดว่าคนที่อยู่ด้านนอกน่าจะรีบเหมือนกัน
“เอ่อ..พี่หมอ”
หญิงสาวถึงกับหน้าเหวอเมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาในลิฟท์เป็นใครและก็ยังต้องหลบสายตาเขาอีกเพราะตอนนี้เขากำลังควงแขนมากับนางแบบที่เธอเห็นว่าเขานั่งทานข้าวด้วยกันวันนั้น
“คุณมาทำอะไรที่นี่”
ชายหนุ่มถามหญิงสาวคนที่เป็นภรรยาทางนิตินัยของเขาด้วยความเย็นชาเพราะเขาไม่คิดว่าจะได้มาเจอเธอที่นี่
“คือเอยรับงานเดินแบบที่นี่ไว้น่ะค่ะ”
หญิงสาวตอบชายหนุ่มตามความจริงพร้อมหลบสายตาลงต่ำเมื่อคุยกับเขาเพราะเกรงใจหญิงสาวที่เขาควงมาด้วยอีกอย่างเธอไม่ได้อยากจะมองเท่าไรนัก
“ไม่ยักรู้นะคะว่าภรรยาคุณรับงานเดินแบบด้วย...”
หญิงสาวชุดแดงที่ควงมากับสามีของเธอพูดจาจีบปากจีบคอใส่เธอแต่หญิงสาวเองก็ไม่ได้สนใจอะไรเมื่อประตูลิฟท์เปิดหญิงสาวจึงรีบเดินออกมาทันที
20.00 น.
“สู้ๆนะเอย”
“ค่ะพี่จ๋า”
เมื่อใกล้ถึงเวลาที่เอิงเอยจะต้องขึ้นเดินโชว์เธอจึงมายืนรออยู่หลังเวทีทำใจอยู่พักหนึ่งเพราะถึงเธอจะเคยเดินมาแล้วหลายงานแต่วันนี้มันเป็นงานใหญ่เธอบอกกับตัวเองว่ายังไงก็ต้องทำให้ดีที่สุด
เมื่อได้เวลาขึ้นเวทีหญิงสาวได้เดินเฉิดฉายในชุดราตรีสีขาวอย่างสง่างามผู้คนในงานต่างจับจ้องมาที่หญิงสาวเป็นตาเดียวนักข่าวก็ต่างรัวกล้องมาที่หญิงสาวเป็นตาเดียวเช่นกัน
ขนาดชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของเธอเองที่ไม่เคยแม้แต่จะมีหญิงสาวอยู่ในสายตาวันนี้เขากลับจ้องเธออย่างที่ละสายตาไม่ได้ไม่คิดว่าหญิงสาวที่ดูจืดชืดพอแต่งหน้าแต่งตัวแล้วจะออกมาเป็นคนละคน
“พี่จ๋าขาเดี๋ยวเอยขอตัวกลับก่อนนะคะพอดีว่าเริ่มดึกมากแล้ว”
เอิงเอยเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็เดินเข้ามาหาจ๊ะจ๋าที่หลังเวทีเพื่อที่จะลากลับคอนโดเพราะนี่มันก็เริ่มดึกมากแล้วเธอกลัวว่ารถไฟฟ้าจะหยุดวิ่งเสียก่อน
“อ้าวจะกลับแล้วเหรอเอย...อะนี่ค่าตัวเอยวันนี้เอยทำได้ดีมากพี่รับรองเอยต้องมีงานต่อไปรัวๆแน่ๆ”
จ๊ะจ๋าหน้าบานเป็นกระด้งเพราะวันนี้เอิงเอยทำได้ดีจนทุกคนต่างก็ชมเธอว่าเตรียมงานได้ดีแถมยังหานางแบบที่ดูดีจนเรียกสายตาจากคนดูได้ดีอีกด้วย
“ขอบคุณค่ะพี่จ๋า”
“เออนี่เอยพอดีน้องพี่พักอยู่ที่คอนโดเดียวกับเอยพดีเลยกำลังจะกลับพอดีเดี๋ยวเอยกลับกับน้องพี่ก็ได้...นนเดี๋ยวฝากพาน้องเอยกลับด้วยนะ”
“ครับพี่จ๋า”
ธนนท์น้องชายของจ๊ะจ๋าอายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับเอิงเอยเมื่อถูกพี่สาวขอให้ไปส่งหญิงสาวเพราะเห็นว่าอยู่ที่เดียวกันชายหนุ่มเลยรับคำอย่างรวดเร็วเพราะเห็นว่านี่มันก็ดึกมากแล้วอีกอย่างเขาเองก็แอบมองเธอตั้งแต่เธอเดินเข้ามาทีแรกอยู่แล้ว
คอนโดXXX
“ขอบคุณนะคะคุณนนท์ที่ให้เอยกลับมาด้วย”
เมื่อทั้งสองถึงคอนโดแล้วชายหนุ่มจึงจอดรถให้หญิงสาวลงไปก่อนเพราะเขาต้องขับรถเข้าไปจอดด้านในเอิงเอยเลยถือโอกาสขอบคุณชายหนุ่มตรงนี้เลยที่อุตส่าห์ให้เธอกลับมาด้วย
“ผมยินดีอยู่แล้วครับว่าแต่คุณเอยอยู่คอนโดกับใครเหรอครับ”
ธนนท์อยากรู้ว่าหญิงสาวอยู่ที่นี่กับใครแล้วใจใจก็อยากที่จะรู้วยว่าเธอโสดหรือเปล่าเพราะถ้าโสดเขาก็มีสิทธิ์ที่จะทำคะแนนกับเธอ
“เอ่อ..เอยอยู่คอนโดกับสามีเอยน่ะค่ะ..เดี๋ยวเอยขอตัวก่อนนะคะ”
เอิงเอยเห็นชายหนุ่มชวนเธอคุยอยู่หลายเรื่องตั้งแต่นั่งรถมาเธอเองก็พอจะเดาออกว่าชายหนุ่มก็แอบที่จะจีบเธออยู่เพราะหยอดมุกหวานใส่เธอซะขนาดนั้นเธอเลยจำเป็นต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลมโดยการบอกกับเขาไปว่าเธอมีสามีแล้วเพื่อที่ชายหนุ่มจะได้ไม่หวังอะไรกับตัวเธออีก
“อ๋อ..ครับ”
ชายหนุ่มถึงกับหน้าเสียเมื่อได้ยินสิ่งที่หญิงสาวตอบเขากลับมาไม่คิดว่าคนที่ยังสาวยังสวยอย่างเธอจะแต่งงานแล้วเสียอีกแต่อย่างน้อยเขาก็ยังเป็นเพื่อนกับเธอได้
“หึ!!!..ผู้หญิงดีๆที่แต่งงานแล้วก็ไม่ควรที่จะไปอ้อล้อกับชายอื่นนะคุณว่าไหม”
อัคนีเห็นคาตาว่าหญิงสาวมีผู้ชายมาส่งถึงหน้าคอนโดแถมยังพูดคุยส่งยิ้มหวานให้กันอีกคราแรกเขาเองก็ไม่ได้กะว่าจะมาที่นี่หรอกแต่เมื่อเรื่องที่เขาตกลงกับพ่อเขาวันนี้นี่สิทำให้เขาต้องมาคุยกับเธอเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องก็อดค่อนขอดเธอไม่ได้
“หืม...”
เมื่อหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องก็ได้ยินเสียงของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของพูดเสียดสีเธอทันทีเธอฟังจากน้ำเสียงของเขาก็พอจะรู้ว่าชายหนุ่มนั้นเมามากขนาดไหนแถมกลิ่นแอลกอฮอล์ยังคละคลุ้งอยู่อีกต่างหาก
“พี่หมอ...เข้ามาทำอะไรที่นี่คะ”
หญิงสาวไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มที่ท่าทางมึนเมาอยู่นั้นพูดเสียดสีเธอเรื่องอะไรแต่เธอก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรออกไปเพียงแค่อยากที่จะรู้ว่าเขามาทำอะไรที่นี่เพราะปกติก็ไม่เคยเห็นว่าจะมา
“นี่มันคอนโดผม..ผมจะมาเมื่อไรก็ได้....ทำไมหรือคุณอยู่กับใครเหรอฮะ!!!”
ชายหนุ่มแผดเสียงใส่หญิงสาวจนเธอสะดุ้งเฮือกเพราะเขารู้สึกว่าคำถามที่หญิงสาวถามมันดูเหมือนว่าเขาเป็นส่วนเกินของเธอทั้งที่เขาเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย
“ไม่ใช่แบบนั้นค่ะพี่หมอ...แต่ที่เอยถามเพราะปกติเอยก็ไม่เห็นว่าพี่หมอจะเข้ามาทีนี่นี่คะ”
หญิงสาวพยายามทำใจดีสู้เสือถึงตอนนี้จะเริ่มตัวสั่นแล้วก็ตามนานๆเจอชายหนุ่มทีจะพูดดีๆกับเธอก็ไม่ได้หญิงสาวสบถอยู่ในใจโดยที่ไม่กล้าพูดออกมาเพราะถ้าหากเธอต่อล้อต่อเถียงกับคนเมาเรื่องมันก็คงจะไม่จบง่ายๆเป็นแน่
“สองคนนั้นแค่เข้าใจผิดกันเท่านั้นเองพี่ว่าเดี๋ยวพวกเค้าก็คงเคลียกันได้และคงจะมีข่าวดีในเร็วๆนี้แน่นอน”“หมายความว่ายังไงคะพี่หมอ”พีนัสยังคงทำหน้างงกับคำพูดของคนเจ้าเล่ห์เมื่อคืนชายหนุ่มเองได้ฟังความจริงจากปากธนนท์หมดแล้วว่าที่พีนัสคิดว่าธนนท์นอกใจก็เพราะว่าชายหนุ่มคุยไลน์กับหญิงสาวคนอื่นและนัดเจอกันอย่างลับๆอันที่จริงหญิงสาวคนในแชทเป็นเจ้าของร้านแหวนเพชรที่ธนนท์สั่งทำมาเพื่อเซอร์ไพรซ์หญิงสาวเพื่อที่ธนนท์จะขอพีนัสแต่งงานเขาจึงต้องคุยกับหญิงสาวและนัดเจอกันอย่างลับๆก็เท่านั้นเองแต่พีนัสมาเปิดเจอข้อความที่ธนนท์นัดเจอกับหญิงสาวเจ้าของร้านเพชรเสียก่อนทำให้พีนัสโกรธธนนท์และหนีออกมาโดยที่ยังคุยกันไม่รู้เรื่องอีกด้านพีนัสกับธนนท์...“อร้ายยยยย...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ”“เดี๋ยวๆที่รักฟังผมก่อน”“ไม่ฟังปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น้า...”พีนัสพอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาได้ก็กรีดร้องโวยวายจะหนีธนนท์อยู่ท่าเดียวทำเอาชายหนุ่มแทบจะรวบตัวไว้ไม่ทัน“อย่ามาแตะตัวฉันไปหาผู้หญิงที่คุณนัดเจอด้วยโน่น...ปล่อย”หญิงสาวยังดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มทั้งที่เธอรู้ตัวว่ายังไงก็สู้แรงของเขาไม่ไหวอยู่แล้วแต่ตอนนี้แม้แต่หน้าชายห
“เอยก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะคงต้องรอให้เจ้าตัวมาถึงที่นี่ก่อนแล้วเอยก็คงจะได้คุยแบบละเอียดอีกที”“อืม...ถ้าพีนัสมานอนกับเอยงั้นคืนนี้พี่ก็อดนอนกอดเอยน่ะสิแบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย”ชายหนุ่มทำหน้างอนหญิงสาวเล็กน้อยที่คืนนี้เขาจะไม่ได้นอนกอดเธอเหมือนเช่นเคย“ก็แค่คืนเดียวนี่คะ...ไม่สงสารเพื่อนเอยหรือไงคะ”“พี่ก็เห็นใจพีนัสนะเอย...แต่พี่ก็อยากนอนกอดเอยนี่นา...”ชายหนุ่มทำเสียงออดอ้อนหญิงสาวพร้อมกับซุกลงนอนที่ตักของเธอ“นะคะ...คืนเดียวเองนะคะพี่หมอยังไงเราก็อยู่ด้วยกันทุกวันอยู่แล้วนี่คะ”“เฮ้อ...โอเคๆ...”กว่าชายหนุ่มจะเลิกทำหน้าบูดได้เล่นเอาหญิงสาวก็พูดหว่านล้อมอยู่หลายรอบหญิงสาวเองก็ไม่เข้าใจว่าสามีเธอจะติดอะไรเธอนักหนา22.00 น.หลังจากที่พีนัสมาถึงที่คอนโดของและเข้าไปในห้องกับภรรยาเขาเรียบร้อยแล้วชายหนุ่มจำต้องหอบผ้าห่มสำรองในตู้มาห่อมนอนที่โซฟาด้านนอกชายหนุ่มนอนพลิกไปพลิกมาเพราะเขาไม่ได้นอนกอดร่างหอมๆของภรรยาของเขาทำให้ชายหนุ่มเองนอนไม่หลับ“ต้องใช้วิธีนี้สินะ”ชายหนุ่มนอนพลิกซ้ายพลิกขวาไปมาได้สักพักก็ยังข่มตานอนหลับลงไม่ได้จู่ๆเขาก็คิดวิธีการที่จะได้กลับมานอนกอดหญิงสาวในคืนนี้ดังเดิมออกเ
“ก็พี่ห่วงของพี่นี่นา”ชายหนุ่มพูดพร้อมหอมไปที่แก้มคนเป็นภรรยาหนึ่งทีแบบฟอดใหญ่ๆพร้อมวางหญิงสาวลงที่ตียงนอนแล้วเขาจึงเดินไปจัดแจงหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวหญิงสาวแทนที่จะให้เธออาบน้ำเพราะตอนนี้เขายังรู้สึกว่าหญิงสาวยังอ่อนแออยู่ถ้าขืนให้เออาบน้ำเธออาจจะไม่สบายเพิ่มเอาได้“ยิ้มอะไรเหรอเอย”ชายหนุ่มที่กำลังนั่งเช็ดตัวให้ภรรยาของเขาอยู่เมื่อมองหน้าหญิงสาวทีไรก็เห็นเธอนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ทุกทีเขาจึงเอ่ยถามเพื่อที่อยากจะรู้ว่าตอนนี้ภรรยาเขาคิดอะไรอยู่“เอยไม่คิดว่าเราสองคนจะมีวันนี้ไงคะ...วันที่พีหมอจะรักและดูแลเอยดีขนาดนี้”“เมื่อก่อนเอยคงจะมองพี่ไม่ดีมากเลยสินะ...พี่เองก็ไม่คิดว่าคนที่พีมีอคติด้วยตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้จักจะทำให้พี่รักได้มากมายขนาดนี้”ชายหนุ่มตอบพร้อมสวมกอดหญิงสาวเอาไว้พร้อมลูบหัวเธออย่างเอ็นดูเขาเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะมาถึงจุดนี้กับหญิงสาวได้เหมือนกันแต่วันนี้เขาได้รู้แล้วว่าหญิงสาวไม่ได้เป็นแบบที่เขาคิดคราแรกเลยสักนิด“ต่อไปนี้เราจะไม่พูดถึงเรื่องอดีตกันอีกแล้วนะอะไรไม่ดีก็ให้มันผ่านไปเรากำลังจะมีเจ้าตัวน้อยด้วยกันต่อไปนี้พี่สัญญาว่าพี่จะดูแลเอยและลูกให้ดีที่สุดขอแค่เอยเชื
“หึ..ฉลาดนี่ที่จำฉันได้ก็เพราะว่าฉันเกลียดแกไง...เกลียดที่แกมีชีวิตที่ดีกว่าฉัน...เกลียดทุกอย่างที่เป็นแก”ไอรดามองเอิงเอยด้วยแววตาที่เชือดเฉือนและเกลียดชังพร้อมพูดเน้นคำทุกคำที่เกลียดหญิงสาวให้ได้ฟังอย่างชัดถ้อยชัดคำ“โอ้ยยย...”“คนอย่างแกมันไม่สมควรที่จะได้ดีกว่าฉันรู้เอาไว้ด้วย”ไอรดากระชากผมหญิงสาวที่โดนมัดอยู่จนหญิงสาวต้องแหงนหน้าขึ้นเพราะแรงกระชากพร้อมตวาดใส่หญิงสาวอย่างเกลียดชัง“นายน้อยครับเดี๋ยวพวกผมจะกระจายไปรอบๆโกดังแต่เท่าที่สังเกตแล้วผมว่าพวกมันน่าจะมีไม่เยอะเท่าไรแถมยังเหมือนเป็นโจรกระจอกอีกด้วยเพราะระบบป้องกันยังไม่ดีเท่าไรดูจากการที่ไม่มีคนมาเฝ้าที่ต้นทาง”“ฉันก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกันงั้นฉันจะเข้าไปก่อนถ้าฉันต้องการความช่วยเหลือฉันจะส่งสัญญาณไป”“โอเคครับ”อัคนีและลูกน้องฝีมือดีของพ่อเขาอีกสี่ห้าคนเดินทางมาถึงจุดนัดหมายในข้อความที่ส่งมาเรียบร้อยแล้วเมื่อดูราดราวว่ากลุ่มคนพวกที่จับหญิงสาวมาน่าจะไม่ใช่พวกมืออาชีพสักเท่าไรทำให้ชายหนุ่มโล่งใจไปอีกเปราะเขาคิดว่างานนี้คงจะไม่ยาก“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้นะถ้าอยากได้เงินก็มาเอาไป”อัคนีเดินดุ่มๆเข้ามาที่ในโกดังโดยที่เขาสังเกตได้ว่าพว
ไอรดาคับแค้นใจอย่างมากที่ชีวิตของเธอตกต่ำกว่าเอิงเอยทั้งที่เมื่อก่อนเธอเหนือกว่าทุกอย่างยิ่งเห็นเอิงเอยมีความสุขมากเท่าไรเธอเองก็ยิ่งเกลียดหญิงสาวมากเท่านั้นในเมื่อเธอไม่มีความสุขคนอย่างเอิงเอยก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขเลยเธอคิดในใจตอนนี้ความคับแค้นมันจุกอยู่ในอกเธอต้องยอมเป็นเมียเสี่ยแก่ๆที่รุ่นราวคราวพ่อของเธอก็เพราะเงินแถมยังต้องอดทนให้ชายแก่ตบตีอีกต่างหากเพียงเพราะว่าเงินคำเดียวตอนนี้เธอคิดแผนที่จะหาทางออกได้แล้วในเมื่อสายตาเธอเห็นว่าสามีของเอิงเอยดูจะรักเอิงเอยมากเป็นพิเศษแล้วถ้าเมียหายไปทั้งคนให้เอาอะไรมาแลกก็น่าจะยอมอีกด้วยถ้าเธอเรียกเงินจากชายหนุ่มได้เธอก็คงจะไม่ต้องทนอยู่กับชายแก่คราวพ่อนี่อีกต่อไปหลายวันต่อมา“วันนี้พี่น่าจะกลับดึกนะเอยไม่ต้องทำอาหารเผื่อพี่นะ”“ค่ะพี่หมอ...”ชายหนุ่มบอกกับคนเป็นภรรยาที่ยืนผูกเนคไทให้กับเขาอยู่วันนี้เขาผูกเนคไทสีที่หญิงสาวเลือกให้เพราะอยากรู้สึกว่ามีภรรยาตัวเองอยู่ใกล้ๆตลอดเวลาเพราะว่าวันนี้หญิงสาวไม่ได้ตามเขาไปด้วยนั่นเองวันนี้ชายหนุ่มต้องไปดูงานหลายที่เขากลัวว่าถ้าเธอตามเขาไปแล้วจะเหนื่อยไม่อย่างนั้นเขาคงหิ้วเธอไปอีกเช่นเคยเป็นแน่จุ้บ“พี
“อืมม...พี่ก็หิวนะแต่เดี๋ยวพี่รอทานตอนเที่ยงก็ได้”“ก็ดีค่ะพี่หมอทานอาหารให้ตรงเวลาดีกว่านะคะ..”เอิงเอยนั่งอ่านหนังสือในห้องของอัคนีพร้อมเดินเล่นไปมาเพราะว่าไม่มีอะไรทำเธอขอชาหนุ่มช่วยงานแต่เขาก็ไม่ยอมให้เธอทำเธอต้องหาอะไรทำแก้เซ็งไปเรื่อยเช่นอ่านหนังสือบางครั้งเธอก็หิ้วเอาไหมพรมมานั่งถักเล่นไปเรื่อยๆก๊อกๆๆๆๆ“คุณเอยคะมีขนมจากคุณน้ำเมยส่งมาให้ค่ะ”“ขอบคุณค่ะคุณวิ”เอิงเอยเดินไปรับกล่องขนมจากวิภาวีเลขาของชายหนุ่มเธอเองหลังจากที่ย้ายกลับมาอยู่ที่นี่เธอก็ยังติดต่อกับน้ำเมยอยู่ตลอดถึงแม้ว่าน้ำเมยจะไม่ค่อยมีเวลาคุยกับเธอก็เถอะนี่ก็เป็นอีกครั้งที่เธอบ่นให้พี่สาวเธอฟังว่าอยากทานขนมฝีมือของน้ำเมยอีกทำให้วันนี้เธอก็ได้ทานสมใจแล้ว“คุณน้ำเมยส่งขนมมาให้อีกแล้วเหรอเอย”อัคนีเห็นวิภาวีส่งกล่องให้เอิงเอยเขาก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเป็นน้ำเมยที่ส่งขนมมาให้เอิงเอยและเขาอีกเป็นแน่“ใช่ค่ะ...พี่หมอทานไหมคะเดี๋ยวเอยใส่จานให้”เอิงเอยเห็นสีหน้าของชายหนุ่มก็รู้ว่าเขาอยากทานขนมในกล่องเพียงใดเพราะครั้งก่อนเจ้าตัวเล่นทานเกือบหมดภายในครั้งเดียวแถมเอ่ยปากชมไม่หยุดว่าอร่อยแบบที่ไม่เคยทานแถมฝีมือแบบนี้สู้กับเชฟตามโ