บทที่ 3

เจียงฮวาไม่ได้พูดอะไรอีก สัมผัสจากมือเขาทั้งแผ่วเบาและนุ่มนวล ครู่ต่อมาเส้นประสาทของฉันก็ผ่อนคลายลงอีกครั้ง

“เรียบร้อยครับคุณผู้หญิง นวดเสร็จแล้วครับ”

ขณะที่ฉันกำลังเคลิ้มใกล้หลับ เสียงของเจียงฮวาก็ดังขึ้นข้างใบหู

ฉันสะดุ้งตื่นจากภวังค์ รีบลุกขึ้นนั่งบนโซฟา ก่อนดึงผ้าปิดตาออก

“เสร็จแล้วเหรอคะ?”

ฉันยังรู้สึกเสียดายอยู่นิดหน่อย นึกไม่ถึงเลยว่าจะเสร็จเร็วขนาดนี้

เมื่อเงยหน้าขึ้น ก็เห็นเจียงฮวากำลังใช้ทิชชูเปียกเช็ดมือ บนมือเขามีของเหลวสีขาวติดอยู่ ฉันอายจนไม่กล้ามองต่อ

สีหน้าของเจียงฮวาสงบนิ่ง ไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอะไรทั้งนั้น

“ครับ พอนวดครั้งนี้แล้ว อาการของคุณผู้หญิงน่าจะดีขึ้นบ้าง ถ้าต้องการนวดต่อ ก็ทักมาบอกได้ตลอดนะครับ”

พูดจบ เขาก็เก็บของเตรียมตัวกลับ

ฉันรีบลุกขึ้นกำลังจะเดินไปส่งเขา แต่ก็เห็นว่าสายตาของเจียงฮวาดูแปลกประหลาดชอบกล

ฉันยังไม่ได้ดึงเสื้อลงนั่นเอง

จังหวะนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นที่ประตูห้อง

ฉันสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ เกือบลืมไปแล้วว่าตนเองยังมีสามีอยู่อีกทั้งคน

ถ้าเขามาเห็นฉันกับผู้ชายแปลกหน้ายืนเข้าหากันในสภาพเปลือยอก เขาต้องโกรธจนถึงขั้นหมดสติแน่

ฉันรีบดึงเสื้อลงทันที และเจียงฮวาก็เดินไปถึงประตูพอดี

ตามคาด เมื่อสามีเปิดประตูมาเห็นผู้ชายแปลกหน้า ใบหน้าของเขาก็พลันถมึงทึง

“แกเป็นใคร? มาทำอะไรที่บ้านฉัน?”

สามีฉันเป็นคนอารมณ์ร้อน ฉันกลัวว่าทั้งสองคนจะมีเรื่องกัน จึงรีบเข้าไปอธิบาย

“ที่รักคะ นี่คือหมอนวดเปิดท่อน้ำนมที่ฉันจ้างมา เขาเพิ่งนวดให้ฉันเสร็จค่ะ”

“หมอนวดเปิดท่อน้ำนม? ผู้ชายเนี่ยนะ?”

เมื่อฟังจบ สีหน้าของสามีก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย ซ้ำยังแย่ลงกว่าเดิมอีก “ผู้ชายมาทำงานแบบนี้ได้ไง ใครจะรู้ว่ามันคิดสกปรกอะไรอยู่หรือเปล่า!”

พูดจบ เขาก็มองฉันด้วยความเคลือบแคลงใจ “เมื่อกี้พวกคุณนวดกันจริง ๆ เหรอ? ไม่ได้ทำอย่างอื่นใช่ไหม?”

“ก็นวดจริงสิคะ!”

ฉันโกรธนิด ๆ ที่สามีไม่ไว้ใจ “ถ้าไม่เชื่อ คุณไปเปิดกล้องวงจรปิดดูเองก็ได้!”

เพื่อไว้ดูลูก บ้านเราเลยติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในห้องนั่งเล่นโดยเฉพาะ

คิดไม่ถึงว่าการใช้ประโยชน์จากมันครั้งแรก จะต้องมาใช้เพราะเรื่องแบบนี้

เมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่สะทกสะท้านของฉัน สามีก็คงตระหนักได้ว่าฉันกับหมอนวดน่าจะไม่มีอะไรกันจริง ๆ สีหน้าเขาจึงดีขึ้นบ้าง

“ขอโทษที ผมเข้าใจคุณผิดไป”

“ไม่เป็นไรครับ”

สีหน้าของเจียงฮวายังคงเย็นชาเหมือนเดิม เขาพยักหน้าก่อนจากไป

ไม่มีท่าทีอาลัยอาวรณ์แม้แต่น้อย

เห็นแบบนั้น สามีฉันก็ยิ่งวางใจ

เขาเห็นฉันยังโกรธอยู่เล็กน้อย จึงรีบเข้ามากอด “โอ๋ ๆ ที่รัก อย่าโกรธเลยน้า~ เหตุการณ์แบบเมื่อกี้ ไม่ว่าเป็นผู้ชายคนไหนมาเจอ ก็ต้องสงสัยทั้งนั้นแหละ...”

ขอบตาฉันแดงก่ำ แม้จะเข้าใจ แต่ลึก ๆ ก็ยังรู้สึกน้อยใจอยู่ดี

โดยเฉพาะช่วงหลังคลอดที่อารมณ์อ่อนไหวเป็นพิเศษ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างรวดเร็ว

สามีมีสีหน้าร้อนรนใจ เขารีบง้องอนและพยายามพูดหยอกล้อให้ฉันอารมณ์ดี

ฉันก็ไม่ได้โกรธจริงจังอะไรนัก เหตุการณ์แบบเมื่อกี้ ถ้าเปลี่ยนเป็นฉันเอง ในใจก็คงมีคำถามเหมือนกัน

ฉันเป็นฝ่ายเปิดกล้องวงจรปิดให้เขาดู “นี่! คุณดูเองเลย เราสองคนไม่มีอะไรกันจริง ๆ”

“หมอเจียงคนนี้เพื่อนสนิทฉันเป็นคนแนะนำมากับมือ อย่าเห็นว่าเขาอายุน้อย เขาทำงานนี้มาสิบกว่าปีแล้ว เรียกได้ว่าเป็นมือเก๋าเลยล่ะ”

หลังเจียงฮวาช่วยนวดเปิดท่อให้ ฉันก็รู้สึกว่าหน้าอกไม่คัดตึงแล้ว แม้แต่ตอนให้นมลูกก็ราบรื่นดีเยี่ยม

แม้ปากสามีจะพร่ำบอกว่าเชื่อฉัน แต่สายตาเขากลับซื่อตรงเหลือเกิน

เขานั่งดูภาพในกล้องวงจรปิดตั้งแต่ต้นจนจบ

จนกระทั่งดูจบ เขาถึงได้วางใจเสียที