LOGINShare
บทที่ 2 แสงสียามค่ำคืน
Last Updated:
2025-03-03 19:24:45พุทธโร ธัมโม สังโฆ อายยยยย นิชาแกเกือบทิ้งชีวิตตั้งแต่วันแรกเลยหรือนี่ ฉันได้แต่ยืนรอเพื่อน ตัวแสบมารับที่สนามบิน ผ่านไป 15 นาที...00..
"นิชาจ๋าาาาา.....เพื่อนมาแล้ววววว เธอรอฉันนานไหม หิวหรือเปล่า เหนื่อยไหมจ้าคุณเพื่อน" "โหหหห ไม่น๊านนนเลย ฉันสาบานแค่ขาเข็งจ๊ะ" เมหรือชื่อเต็มๆ เมษา ผิวสีน้ำผึ้ง ผมดำตัวเล็ก หน้าอกหน้าใจใหญ่เกินตัวและใจเกินร้อยนะ ถ้ามีเรื่องคือพร้อมบวกแทนฉันตลอดนี่คือข้อดีของนางคือรักเพื่อนมากโดยไม่สนใจหน้าอินหน้าพรมเพราะตอนเรียนด้วยกันโดยรุ่นพี่มารังแกฉันนางคือพร้อมบวกแทน สู้ไม่สมตัวเลยเพื่อนฉันคนนี้ "เมษา ไปห้องกันเถอะนะและตอนนี้ฉันก็หิวมากแบบกินเธอเข้าไปได้ทั้งตัวเลย " "ยัยนิชาเธอ 55 โลแล้วนะอ้วนแล้วนะจะกินอะไรอีกเดี๋ยวโดน..ไปขึ้นรถกันเถอะ" หลังจากนั่งรถถึงห้องพักที่เพื่อนสาวซื้อไว้ ลืมบอกไว้นางรวยระดับลูกคุณหนู ส่วนฉันบุญพาวาสนาส่งได้มาเป็นเพื่อนรักกันเพราะตอนเรียนคอยช่วยเหลือกันตลอดไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามจน ถึงวัยทำงาน ยัยเมษาก็ไม่เคยทิ้งฉันเลย(กว่าจะรู้ว่ายายตัวแสบเป็นลูกคุณหนูนางก็ทดสอบเพื่อนแบบกระจายเช่นกัน ยัยเมษาแสบเป็นกรดตั้งแต่เด็กๆ) "นิชา มีอะไรขาดเหลือบอกนะชั้นอยู่ห้องถัดไปนี่เอง " "ได้เลย..เม เดี๋ยวฉันเอาข้าวของไปเก็บก่อนนะ เดี๋ยวไปหาที่ห้องเหนื่อยมาก " ฉันหลังจากเห็นเตียงนุ่มและแอร์เย็นทิ้งกระเป๋าและโดดลงที่นอน ไม่จัดข้าวจัดของอะไรทั้งนั้นที่นอนจ๋า นิชามาแล้ววว ภาพตัดตื่นมาอีกทีเย็นจ้าเพื่อนคิดว่าตาย ฮ่าๆๆ นางบอกเรียกกี่ทีก็ไม่ตอบรับ เราก็ยิ้มแก้เขินไปไป "ยัยนิชา นี่ถ้าอีก 5 นาทีเธอไม่มาเปิดประตูให้ฉัน ฉันจะแจ้งนิติมางัดห้องแล้วนะ หลับหรือซ้อมตาย " "เมย์ ฉันขอโทษ ก็มันเหนื่อยอะ จะให้เพื่อนทำไง" "แกไปอาบน้ำแต่งตัวเลย นิชา" "เราจะไปไหนกัน" "ฉันจะพาเธอไปทัวแสงสีก่อนจะเริ่มงานอาทิตย์หน้าจ๊ะ" หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย ฉันใส่ชุดสีดำเปิดไหล่แหวกข้างกระโปรงเสมอหูหน้าอก 46เอว32 สะโพก 44 ความแซ่บระดับตัวมัมพลัสไซร์จ๊ะ ไม่ต้องถามนะค่ะทุกคน ว่าใครเป็นคนเลือกชุดนี้มาให้นิชาใส่..00.ส่วนยัยตัวแสบค้า ชุดสีแดงเพลิงโชว์ผิวสีน้ำผึ้งผมดำขลับสวยสะกดทุกสายตาพร้อมอกหน้าใจระดับล้นจอ เอวคอด สะโพกผาย "เม ฉันว่าชุดเรามันแซ่บไปไหม ไปเปลี่ยนกันเถอะ" "หยุด..!!!!!เดี๋ยวนี้นะ อย่าถอยหลังกับเข้าประตูเด็ดขาดล็อคประตูจ๊ะเพื่อน เธอสวยสับแบบบดระเอียดตัวมารดามาก ไม่มีเปลี่ยนแน่นอน..ไปกันเถอะ" "..................ไม่มีอะไรจะเถียงนางแล้ว..ก็พากันขับรถทัวรอบเมืองแสงสีตระการตาสมเป็นเมืองแห่งเศรษฐีจริงๆ สวยมาาก.. จนเรามาหยุดในบาร์แห่งหนึ่งหรูหรามากไม่ต้องห่วงนะค่ะนี่คือใครเพื่อนรักของเธอเองจ๊ะ เมษาเคลียร์ให้ยืนสวยๆ ไปเพื่อน นางเดินเข้าไปเคลียร์กับการ์ดซักครู่ การ์ดปล่อยเข้าแบบสบายๆ โอ๊ยเพื่อนเราเส้นใหญ่จริงๆ ฮ่าๆๆ หลงตัวเองในความเส้นใหญ่ของเพื่อนเราสองคนสองพระนางต่างไซร์เดินเชิดฉายทุกสายสะกดไม่ละสายตาจากเราสองคนเลยค้าา ด้วยความเขินจึงรีบเดินไปยังโต๊ะชั้นบนที่เมษาจองไว้เรียบร้อย เราสองคนเดินผ่านผู้คนชั้นล่างกลิ่นควันบุรีไฟฟ้า ผสมกลิ่นแอลกอฮอลและชิชาที่เหล่าผู้ชายอาหรับกำลังนั่งดูดกันด้วยความสบายใจ "เมย์ เราสั่งอะไรกินกันเถอะฉันหิวมากตั้งแต่ตื่นมาก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย พลีสสส....สงสารเพื่อนตาดำๆ" "โอเคคคค ...เธอจะทานอะไรสั่งมาเลย มีอาหารไทยและอาหรับเลือกเอานะ" ฉันก็ไม่ค่อยหิวเท่าไรนั่งจิ้มอาหารไปสี่ห้าอย่างเองง ไม่หิวสาบานเลย หลังจากนั้นก็ฟังเพลงในบาร์ชิวๆ เริ่มสั่งเหล้ามาดื่มเป็นพันช์เบาๆ ส่วนเพื่อนฉันนั่งดูดชิช่าสบายอารมณ์นางไปเรียบร้อยจิ๊บเหล้าเบาๆ สองสาว เวลาล่วงเลยไป มีหนุ่มๆมากหน้าหลายตามเริ่มผลัดกันมาจีบฉันและยายเมย์ แต่โอ้วพระเจ้ามีแต่หนุ่มอาหรับชมว่าสวย อยู่ไทยฉันคือช้างน้ำและน้องอ้วนกลมสำหรับหนุ่มๆ ที่นี่ฉันกลายเป็นคนสวยเฉยๆโอ๊ยยยยย..ชะตาชีวิตผู้ชายผมบอนด์ตาสีฟ้าของฉันจะมาจบที่เมืองนี้ไม่ได้ อ๊ายยยย.....ขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ อยุ่ก็มีผู้ชายสุง 190+เดินเข้ามาพร้อมบอร์ดี้การ์ด 2 สอง ทุกสายตาดึงดูดไปที่ผู้ชายที่เดินเข้ามา สาวน้อยใหญ่กรี๊ดกันมากมาย แต่สำหรับฉันไม่ใช่เพราะกำลังช็อกอยู่จ๊ะเพราะ ผู้ชายที่มาคือผู้ชายที่ฉันเดินชนแล้วหนีเขาที่สนามบิน ทำไมโลกมันกลมเช่นนี้ และไม่พอโต๊ะเขาจอง VVIP ตรงข้ามโต๊ะเราสองคน ตาย ตาย แน่ ยายนิชาเอ้ย..อยากจะมุดดินหนีให้มันรู้แล้วรู้รอดไป แง๊..แง๊ เอาไงดี
Latest chapter
สาปรักทะเลทราย ทำแผล(จะกินหลานแล้ว)
คืนนั้นเราไม่ได้อยู่ต่อในบาร์ ราชศักดิ์พาดาหวันกลับบ้านด้วยความรู้สึกผิดและเป็นห่วงเธอ วันนี้พ่อแม่ของดาหวันไปต่างจังหวัด ฝากให้ราชศักดิ์ดูแลเธอ ราชศักดิ์ก็เลยชวนเธอไปเที่ยวผ่อนคลายที่บาร์ แต่ดันมีเรื่องกับหนุ่มคนนั้นเสียก่อน...ราชศักดิ์พาดาหวันกลับถึงบ้านของเธอแล้ว เขารู้สึกผิดที่ทำให้เธอต้องตกใจขนาดนี้"ดาหวัน ลุงขอโทษอีกครั้งนะครับ" ราชศักดิ์เอ่ยขึ้นขณะจอดรถหน้าบ้านของดาหวัน"ไม่เป็นไรค่ะคุณลุงราช" เธอตอบกลับเบา ๆทั้งสองคนต่างเงียบไปพักใหญ่ ก่อนที่ดาหวันจะตัดสินใจพูด "คุณลุงคะ หนูว่า... หนูว่าเราควรพักเรื่องนี้ไว้ก่อนดีไหมคะ"ราชศักดิ์พยักหน้ารับ "หนูพูดถูกแล้วล่ะ"หลังจากนั้น ราชศักดิ์ก็พาดาหวันลงจากรถและเดินส่งเธอขึ้นไปถึงหน้าประตูบ้าน"กลับไปพักผ่อนเยอะ ๆ นะค่ะดาหวัน" ราชศักดิ์เอ่ยด้วยความเป็นห่วงดาหวันแบบสุดหัวใจ"ค่ะคุณลุงราช" ราชศักดิ์มองดาหวันด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความรู้สึกมากมาย อยากจะบอกอะไรบางอย่างกับเธอ แต่ก็กลัวว่ามันจะทำให้ทุกอย่างยุ่งยากไปมากกว่านี้สุดท้ายแล้ว ราชศักดิ์ก็ได้เพียงโบกมือลา ก่อนจะเดินกลับไปที่รถของตัวเอง ยังไม่ทันจะได้ออกรถ ดาหวันก็วิ่งก
สาปรักทะเลทราย ลุงราชศักดิ์จอมโหด
นี่ก็ผ่านมาเกือบ 8 เดือนแล้วเรื่องราวเลวร้ายได้ผ่านไปจากความทรงจำของดาหวัน ตอนนี้เธอกลับมาน่ารัก สดใส กว่าเดิมมาก วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่ของเธอไปต่างจังหวัดที่ภาคเหนือ อยากจะพาดาหวันไปด้วย แต่เธอปฏิเสธเพราะคืนนี้เธอมีนัดกับลุงราชศักดิ์แล้ว “ลูกดา ไม่ไปงานแต่งเพื่อนพ่อกับพ่อหรอค่ะ ถือโอกาสไปเปิดหูเปิดตาที่โน่นด้วยเลย อากาศกำลังดีเลย”“ไม่ละค่ะคุณพ่อ วันนี้ดามีนัดแล้วค่ะ”“นัดใครละค่ะ ลูกสาวคนสวยของแม่”“นัดคุณลุงราชศักดิ์ค่ะ วันนี้จะพาดาไปเที่ยวบาร์ที่ดังๆในย่านตัวเมืองค่ะ เห็นมีโปรอาหารเด็ดมากค่ะ”“เบื่อจริง ๆ ลูกสาวพ่อ หายใจเข้าออกเป็นลุงราชศักดิ์ไปซะแล้ว เอาพ่อไปทิ้งไว้ไหนค่ะ”“เอาไว้กับคุณแม่ค่ะ ฮิ ฮิ”ดาหวันที่พูดติดตลกน่ารัก แต่ก็จริงอย่างที่คุณพ่อเธอพูด ตอนนี้เธอหายใจเข้าออกเป็นราชศักดิ์ไปตั้งแต่เมื่อไหร่เธอไม่รู้ตัวเลย แต่ราชศักดิ์ทำเธอมีความสุขที่สุดไม่เคยทำเธอต้องคิดมากทุกคืนลุงราชต้องแชทกับเธอก่อนนอนและเธอก็ติดกับการต้องแชทกับราชศักดิ์ทั้งวันแล้วด้วยวันไหนไม่ได้แชทกับราชศักดิ์ดาหวันเองก็หงุดหงิดทั้งวันแบบไม่รู้สาเหตุว่าตอนนี้ราชศักดิ์กำลังเข้ามามีอธิพลกับความรู้สึกของดา
สาปรักทะเลทราย ปลอบใจหลานสาว
...ดาหวันทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไม่ขาดสาย ภาพที่เธอเห็นยังคงติดตาเธออยู่ ภาพที่เอกอยู่บนเตียงกับคุณหญิงภาอย่างเร่าร้อน มันเป็นภาพที่ดาหวันไม่เคยคิดว่าจะได้เห็น"ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้" ดาหวันพึมพำกับตัวเอง"หนูโง่เอง ที่ไม่เชื่อพ่อกับเพื่อน" ดาหวันพูดทั้งน้ำตา"หนูมันโง่ ที่ไว้ใจคนผิด" ดาหวันพูดซ้ำๆทันใดนั้น ราชศักดิ์ก็เดินเข้ามาประคองดาหวันขึ้นจากพื้นเขากอดปลอบประโลมดาหวันไม่ห่างกายเขาขับรถพาดามาที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่เงียบสงบ เขาถึงแม้จะแอบดีใจที่หลานสาวของเขาโสดแล้ว แต่ก็เสียใจที่เห็นน้ำตาของดาหวัน ราชศักดิ์จำเป็นต้องทำเพื่อความรักของเขา เพื่อไม่ให้ดาหวันเสียใจกับไอ้ผู้ชายชั่วอย่างเอก "ไม่เป็นไรนะ ดาหวัน ลุงอยู่ตรงนี้กับดาเสมอ อยากร้องก็ร้องมาเลย ไม่เป็นไรค่ะ ... " ราชศักดิ์พูดด้วยความเป็นห่วง"คุณลุงคะ.." ดาหวันร้องไห้โฮ"ร้องออกมาเลยครับดา ร้องให้พอ" ดาหวันกอดราชศักดิ์แน่น ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างเต็มที่อกแกร่งของราชศักดิ์ที่เป็นที่พึ่งพึงของดาหวันในเวลานนี้มันทำให้เธออบอุ่นที่หัวใจราวกับเป็นเกาะกำบังทุกอย่างในตอนนี้ที่ถาโถมเข้ามาทำร้ายจิตใจของเธอ"
สาปรักทะเลทราย ถอดหน้ากากแมงดา
...ส่วนคู่ขาของเอกอย่างคุณหญิงพา ที่อายุมากกว่าเอก ที่กำลังเก็บหลักฐานเพื่อกำจัดคนเห็นแก่เงินเลี้ยงไม่เชื่องอย่างเอก เธอยังคงให้นักสืบตามเก็บหลักฐานทุกอย่างราชศักดิ์ที่รู้เรื่องทั้งหมดจึงได้ติดต่อร่วมมือกับคุณหญิงภาเพื่อช่วยกันกำจัดคนที่เกาะผู้หญิงกินแบบเอก แบบถอนรากถอนโคนไม่ให้มีที่ยืน"คุณหญิงครับ ผมได้หลักฐานเพิ่มมาอีกแล้ว" นักสืบรายงานคุณหญิงพาด้วยความเคารพ"ว่ามาสิ" คุณหญิงพาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย"เอกมันไม่ได้มีแค่คุณหญิงคนเดียวนะครับ มันยังคบผู้หญิงคนอื่นอีกหลายคน แถมแต่ละคนก็มีฐานะร่ำรวยทั้งนั้น""หึ! ฉันรู้แล้ว" คุณหญิงพาหัวเราะในลำคอ "ผู้ชายคนนี้มันเห็นแก่เงิน ฉันไม่แปลกใจเลยที่มันจะทำแบบนี้""แต่ผมว่ามันคงไม่รู้ว่าคุณหญิงกำลังเล่นเกมอะไรอยู่" "ใช่ ฉันจะให้มันรู้ว่าการที่มันมาหลอกฉัน มันคิดผิด" คุณหญิงพาพูดด้วยความโกรธแค้น"ผมจะจัดการขั้นต่อไปเลยไหมครับ" นักสืบถาม"ยังก่อน ฉันจะให้มันตายทั้งเป็นก่อน" คุณหญิงพาตอบ...ในอีกด้านหนึ่ง ราชศักดิ์ก็ได้พบให้ลูกน้องช่วยติดต่อเพื่อนัดพบลกับคุณหญิงภาที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง“สวัสดีครับคุณหญิงภา ผมราชศักดิ์ครับ”“สวัสดีเช่นก
สาปรักทะเลทราย การกลับมาของราชศักดิ์
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ, ราชศักดิ์ก้าวลงจากเครื่องบินด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เขาไม่ได้กลับมาเมืองไทยนานถึง 4 ปี ตั้งแต่ไปทำงานที่ประเทศอังกฤษ ความคิดถึงเพื่อนรักอย่างฤทธิเดชและหลานสาวตัวน้อย "ดาหวัน" ทำให้เขารู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปนานนับสิบปี"ดาหวันคงโตเป็นสาวสะพรั่งแล้วสินะ"ราชศักดิ์พึมพำกับตัวเอง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อโทรหาฤทธิเดช แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจ เขาอยากจะเซอร์ไพรส์เพื่อนรักมากกว่าราชศักดิ์ตัดสินใจนั่งแท็กซี่ไปยังบ้านของฤทธิเดช เมื่อรถแล่นมาถึงหน้าบ้าน เขาก็ต้องตกตะลึง บ้านหลังใหญ่ที่เขาเคยคุ้นตาในวัยเด็กดูทรุดโทรมลงไปมาก แต่ความรู้สึกคิดถึงก็ทำให้เขากดกริ่งหน้าประตู"ใครมา" เสียงฤทธิเดชดังลอดประตูออกมา เมื่อประตูเปิดออก ฤทธิเดชก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นราชศักดิ์ยืนอยู่ตรงหน้า"ราชศักดิ์! แกกลับมาได้ยังไง" ฤทธิเดชร้องด้วยความดีใจ ทั้งสองคนกอดกันแน่น ความรู้สึกเก่าๆ ที่เคยมีให้กันกลับมาอีกครั้ง"ฉันคิดถึงแก คิดถึงดาหวัน" ราชศักดิ์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"ดาหวันอยู่ข้างใน เดี๋ยวฉันให้คุณดิวไปเรียกให้ เขามาสิ" ฤทธิเดชบอกไม่นาน ดาหวันก็วิ่งออกมาจากบ้าน เธอจำลุงราชได้ทันที ผู้
สาปรักทะเลทราย เก็บหลักฐาน
"เอกรอดานานหรือเปล่า""ไม่นานเลยครับ เอกก็เพิ่งมาถึงก่อนดาแป๊บเดียวเราไปกันเลยไหมเดี๋ยวเพื่อนๆจะรอ""เออ ไปเลยสิ"ดาหวันก้าวขึ้นรถไปกับเอกแฟนหนุ่มไปตามนัดกับเพื่อนๆที่จะฉลองวันสอบเสร็จของทุกคน มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องดาหวันและเอกผ่านกระจกประตูรถแท็กซี่อยู่ห่าง ๆ นั่นคือคู่ขาของบเอกคุณหญิงพาได้แอบนั่งแท็กซี่ตามมาเงียบ ๆ เธอมีความเคลือบแคลงใจสงสัยในตัวเองมาสักระยะหนึ่งแล้วเพราะช่วงตลอด 2-3 เดือนมานี้ เอกมักจะทำตัวยุ่งๆใส่เธอ บางครั้งก็จะมาขอเงินเธอมากขึ้น บอกว่าเอาไปจ่ายแต่ค่าเรียนต่างๆซึ่งความจริงเอกพยายามทำคะแนนกับดาในช่วงเดือนแรกโดยการพาดาเที่ยวและซื้อของต่างๆ"หน่อยแน่ ไอ้เอกเลี้ยงไม่เชื่องนักนะ แกกล้ามากที่หักหลังคนอย่างฉัน""แท็กซี่เดี๋ยวขับตามรถคันนั้นไปห่างๆอย่าให้มันรู้ตัวนะ""คุณนายตามลูกชายเหรอจ๊ะ""ลูกชายอะไรอ่ะนั่นผัวฉัน"แท็กซี่ถึงกับงงเมื่อคุณนายบอกว่าเอกเป็นผัวเธอหน้าตาอ่อนไวกว่าเยอะมาก ดูท่าทางเรากับแม่กับลูกก็ไม่มีผิดเพี้ยน แท็กซี่ก็ยังคงทำหน้าที่ของเขาขับรถตามรถเอกอยู่ห่างๆผ่านมาสักพัก เอกและดาก็มาถึงที่นัดพบกับบรรดาเพื่อนๆที่ออกมายืนคอยทั้งคู่ เพื่อนๆทุกคนแต่งตัวอย่า
You may also like
กลับใจรักมาเฟียร้าย
ฅนบนดอย1.1K viewsแค้นรัก เมียสมรส NC20+
Naya Solene1.6K viewsรักสุดร้าย ลูกสาวมาเฟีย Bad Confusion
MaNIE-STORY1.6K viewsคู่หมั้นหมอมาเฟีย
Kidsroom1.0K viewsMY MAFIA ยอมจำนนให้นายมาเฟีย
AngelBell125 viewsแค้นล้างรัก ( ยัยตัวร้าย)
BAPHOMET SATAN97 viewsพิษคู่หมั้น
ซากิระ7.7K viewsพลาดรักมาเฟีย
โนเนจัง717 views
