แชร์

บทที่ 8 บุรุษในฝัน nc

ผู้เขียน: Lovedee
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-23 17:03:27

กลางดึกคืนนั้นขณะที่อี้ชิงกำลังหลับไหล นางนอนทอดกายบนฟูกหนานุ่ม ขณะนั้นมีร่างหนาล่ำสันร่างสูงใหญ่คนเดิมปรากฏกายขึ้นที่ข้างเตียงนอนสี่เสาที่นางนอนทอดร่างอยู่บนฟูกหนานุ่มนั้น เขาจ้องมองใบหน้าหวานของนาง แล้วก้าวขึ้นเตียงไปทรุดนั่งข้างๆร่างอวบของนาง มือหนาเลิกผ้าผวยผืนนุ่มนั้นขึ้น และดึงผ้ารัดเอวของนางออกจนสาปเสื้อคลุมสีขาวผ้าเนื้อนุ่มลื่นของนางเผยอออก จนเปิดเปลือยอกอวบใหญ่ขาวผ่อง

นางไม่ได้ใส่เอี๊ยมตัวในเอาไว้ ทั้งเนื้อทั้งตัวนางสวมเพียงชุดคลุมบางเบาสีขาวตัวนี้เท่านั้น เขายกยิ้มอย่างถูกใจ อาภรณ์ที่นางสวมนี้เหมาะกับร่างอวบของนางมาก เขาก้าวขึ้นไปคล่อมร่างอวบของนางแล้วก้มลงพรมจูบแก้มนวลปลั่งของนางอย่างนุ่มนวลด้วยความรักใคร่ เขาพรมจูบจนทั่วแล้วไล้เลียใบหูขาวผ่องของนางจนกระทั่งอี้ชิงครางเบาๆ เมื่อไล้เลียใบหูของเขาจนพอใจแล้ว ก็ก้มลงมาชิมความหวานของผลอิงเถาที่มันเหมือนสั่นระริกเชิญชวนเขาอยู่

ตั้งแต่เขาได้เสพสมกับนางในครั้งแรก เขารู้สึกติดใจในร่างอวบนี้ไม่น้อย นับเป็นครั้งแรกที่เขายอมรับว่าหญิงที่นอนทอดร่างของนางบนเตียงใหญ่ของเขานี้คือเมีย ปกติแล้วคุณชายใหญ่นั้นมิชอบให้ผู้อื่นมาอาศัยอยู่ในเรือ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • สามีของข้าคือคุณชายผี....บรื้อ   บทที่ 26 เป็นฮูหยินน้อยอย่างแท้จริง

    “ เป็นอย่างไรเล่า เมียรัก สิ้นฤทธิ์แล้วใช่หรือไม่ ตอนนี้ชัดแล้วหรือไม่ว่าเจ้าเป็นเมียของพี่ และต่อไปก็ต้องเป็นแม่ของลูกพี่ด้วย พี่รักเจ้านะ รักเจ้าเพียงผู้เดียวเมียรัก “ อี้ชิงเงยหน้ามองสบตาที่มองนางอย่างรักใคร่นั่น นางยอมแพ้้แล้ว นางเองก็รักเขาไม่น้อย แค่นางน้อยใจที่เขาหมางเมินและน้อยใจที่นางต่ำต้อยเกินไปที่จะเป็นฮูหยินของเขา และนางเข็ดไม่อยากจะเจ็บปวดต่อไปอีกแล้ว แต่เมื่อโชคชะตาทำให้ท่านพี่กลับมาจดจำนางได้ และรับนางกลับเข้าจวนหม่ามาเช่นนี้แล้ว นางก็จำต้องยอมรับและรักเขาดังที่ใจนางเองก็ต้องการ” เจ้าค่ะ ข้าคือเมียของท่านพี่ และต้องเป็นเมียเพียงผู้เดียวด้วยนะเจ้าคะ หากท่านพี่หาเมียเพิ่มข้าจะกลับบ้านของข้าทันที ข้าไม่อยากใช้สามีร่วมกับหญิงใด และไม่ยอมเป็นเมียน้อยของชายใดเช่นกัน แม้ข้าจะต่ำต้อย ยากไร้ แต่ก็ไม่อยากจะเป็นอนุในจวนของผู้ใดเจ้าค่ะ " “ เมียรัก เจ้าไม่ต้องกังวลไปหรอก พี่เป็นชายที่รักเดียวใจเดียว ไม่เจ้าชู้ หากไม่พี่คงไม่ไปตามเจ้ากลับมาหรอก หญิงงามเมืองนี้ออกจะมากมาย และอดีตคู่หมั้นที่งดงามไม่น้อยก็กลับมาขอคืนดีกับพี่แล้วด้วยซ้ำแต่พี่ปฏิเสธนางไปเพราะพี่มีเมียแล้ว เจ้ายังไม่เชื

  • สามีของข้าคือคุณชายผี....บรื้อ   บทที่ 25 เตียงสี่เสาที่เร่าร้อน nc

    คุณชายหม่าเงยหน้าขึ้นจากอกอวบของนาง เขาจ้องมองนางด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความต้องการอย่างมากมาย จนอี้ชิงเบือนหน้าหลบสายตาคมนั้น คุณชายหนุ่มถอดอาภรณ์ของตนเองทีละชิ้นขณะที่ตาก็จ้องมองใบหน้าหวานที่เริ่มแดงระเรื่อแก้มของนางน่าจูบยิ่งนัก เมื่อกายล่ำสันที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามหนั่นแน่นไปทั้งตัวเปลือยเปล่าเขาก็เบียดต้นขาแข็งแกร่งนั้นแทรกผ่านเรียวขาขาวอวบทั้งสองข้างของนาง แล้วถูไถเสียดสีโหนกบุปผาไปมา แค่เพียงเท่านี้ก็ส่งผลให้อี้ชิงร้องครวญครางอย่างบ้าคลั่งแล้ว นางบิดกายไปมาเพราะความเสียวที่เพิ่มขึ้นอย่างมากมาย ไม่ใช่การดิ้นรนหนีไปจากคนบนร่างอีกแล้ว ปากก็ร้องครวญครางด้วยเสียงหวาน มือหนาเลื่อนขึ้นไปกอบกุมทรวงอกอวบใหญ่ของนาง แล้วฟอนเฟ้นมันหนักเบาสลับกันไป จนทำให้อี้ชิงผวาร่างขึ้นอย่างวาบหวามเหลือเกิน นางหายใจสะดุด สะบัดร้อนสะบัดหนาว สมองก็ขาวโพลนไปหมด คิดสิ่งใดไม่ออกแล้ว เวลานี้สติของนางกระเจิดกระเจิงไม่น้อย สัมผัสที่ทำให้นางเสียวไปหมด จนลืมสิ้นทุกสิ่ง ความโกรธ ความน้อยเนื้อต่ำใจที่พวกเขาดูถูกว่านางต่ำต้อยไม่คู่ควรกับเขาจนนางไม่อยากจะกลับมาใช้ชีวิตกับเขาอีกแล้ว นั่นเพราะร่างกายของนางมันจดจำได้ว่า

  • สามีของข้าคือคุณชายผี....บรื้อ   บทที่ 24 ทบทวนความหลังกันสักหน่อย nc

    อี้ชิงหน้าบึงตึ้งขึ้นทันที “ คุณชายหม่า ท่านมาขู่ข้าเช่นนี้ได้อย่างไรกัน ข้าไม่กลับไปกับท่าน ข้าไม่ใช่เม่ียของท่าน กลับไปเสีย และอย่ามาวุ่ยวายกับข้าอีก ” นางยังพยศเพราะเหมือนรู้สึกว่าเขามัดมือชกนาง และนางไม่แน่ใจว่าฮูหยินใหญ่จะยินยอมให้นางเป็นฮูหยินเพียงคนเดียวของเขา นางเกรงว่าจะต้องตกเป็นอนุของเขา หากนางยอมกลับไปกับเขาง่ายๆ “อี้ชิง หากเจ้าไม่กลับไปกับข้าแต่โดยดี ข้าจะมาที่นี่ทุกวัน มานั่งเฝ้าเจ้า หากมีชายอื่นมาเกี้ยวพาเจ้า ข้าก็จะป่าวประกาศว่าเจ้าเป็นเมียของข้า ที่คิดจะสวมหมวกเขียวให้ข้า ข้าก็อยากจะรู้ว่าจะมีใครอยากจะได้เจ้าไปเป็นเมียกัน เพราะเจ้ามันมีผัวเก่าตามติดเช่นนี้ ”เมื่อฮูหยินลู่ได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจยิ่ง หากคุณชายหม่ามานั่งเฝ้าอี้ชิงทุกวันจะต้องเกิดเรื่องแน่เพราะมักจะมีบุรุษมาเกี้ยวพาและสั่งอาหารนั่งกินเพื่อเกี้ยวอี้ชิงแทบจะทุกวัน มันจะต้องเกิดเรื่องทุกวันอย่างแน่นอน และยิ่งไปกว่านัั้นจะต้องเกิดข่าวลือที่ไม่ดีเกี่ยวกับบุตรสาวจะยิ่งอับอายไปกว่านี้ สู้ให้นางรีบกลับไปจวนหม่าแต่งเข้าจวนหม่าอย่างถูกต้องเสียดีกว่า ไม่เช่นนั้นจะเกิดเรื่องฉาวโฉ่เล่าลือไปทั้งเมือง แล้วอี้ชิงจะหาสามี

  • สามีของข้าคือคุณชายผี....บรื้อ   บทที่ 23 ข้าไม่มีทางให้เจ้าหาสามี

    คุณชายหม่าเฟยหลงเดินเข้าไปในตลาดอย่างมีความหวัง เขาจะต้องง้องอนนางกลับไปด้วยให้ได้ เขาห่างจากนางมาเกือบสองเดือนแล้ว คิดถึงนางเหลือเกินอยากจะนอนกอดนางจะแย่อยู่แล้ว เขาเดินไปเรื่อยๆลัดเลาะผ่านผู้คนจนมุ่งหน้ามาถึงหน้าร้านขายของเฟิ่งหมัน แล้วเขาก็มองหาร้านขายอาหารเล็กๆ แล้วเขาก็เห็นมัน อยู่เลยไปอีกสองคูหาเขาเดินมุ่งตรงไปเมื่อถึงหน้าร้านเขามองหาร่างอวบที่คุ้นเคย จนพบนางกำลังนั่งสนทนาก้บบุรุษผู้หนึ่งอยู่ บุรุษผู้นั้นดูคุ้นเคยเช่นกัน เขาเฝ้ามองเห็นทั้งสองพูดคุยกันอย่างยิ้มแย้ม ใบหน้าหล่อเหลาที่มีรอยยิ้มสว่างไสวเมื่อครู่กลายเป็นเรียบเฉย กรามแกร่งขบเข้าหากันแน่น มือหนากำแน่นอยู่ข้างลำตัว หนอย !! ไม่พบกันแค่เพียงสองเดือน คิดจะหาผัวใหม่เช่นนั้น หรือ ไม่มีทางอย่างเด็ดขาด ในเมื่อผัวเก่าอย่างข้าจะทำทุกวิถีทางให้เจ้ากลับไปอยู่กับข้าให้ได้ แล้วร่างหนาของคุณชายหม่าก็เดินเข้าไปร้านตรงไปที่โต๊ะกลมริมผนังที่อี้ชิงนั่งสนทนากับท่านหมอจงอยู่ “ ชิงเอ๋อ ผัวมารับเจ้ากลับจวนแล้ว ” อี้ชิงได้ยินเสียงทุ้มที่คุ้นเคยนางจึงได้หันมามองอย่างรวดเร็ว รวมถึงท่านหมอจงก็พลอยหันมาจ้องมองด้วย “ คุณชายหม่า ท่านแข็งแรงดีมากแ

  • สามีของข้าคือคุณชายผี....บรื้อ   บทที่ 22 ตามหาเมีย

    ยามเฉินวันต่อมา หย่งเอ๋อเดินถือถาดอาหารเช้าของคุณชายใหญ่เดินนำหน้าสาวใช้อีกผู้หนึ่งที่ยกถาดไม้อีกถาดตามมาเช่นกัน คุณชายใหญ่ต้องการอยู่เพียงผู้เดียวในช่วงนี้เพราะเขาต้องการพักผ่อน จึงยังไม่ได้ไปกินอาหารที่เรือนหลัก จึงสั่งให้ตั้งสำรับที่เรือนนี้จนกว่าเขาจะแข็งแรงมากกว่านี้จึงจะไปกินอาหารกับมารดาที่เรือนหลักเมื่อเปิดประตูเข้าไปพบว่าคุณชายหนุ่มนั่งรออยู่ที่โต๊ะกลมกลางห้องนั่นแล้ว หย่งเอ๋อและสาวใช้ที่เดินตามนางมาจึงได้รีบตั้งสำรับ สาวใช้นางนั้นเมื่อวางถาดไม้ลงบนโต๊ะแล้ว ก็หันไปจัดป้านน้ำชาที่ตั้งอยู่ริมห้อง ยกมาวางที่โต๊ะกลม หย่งเอ๋อจัดโต๊ะอาหารให้กับคุณชายใหญ่จนเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณชายหนุ่มก็เอ่ยว่า “ หย่งเอ๋ออยู่ที่นี่เพียงผู้เดียวก็พอแล้ว เจ้ากลับไปได้ อีกชั่วยามค่อยมาเก็บสำรับนี่ ” สาวใช้นางนั้นรับคำเบาๆแล้วเดินออกไปจากเรือนนั้นทันที “ หย่งเอ๋อเจ้าเล่ามาตามตรงไม่ต้องกลัวท่านแม่ ข้าต้องการรู้เรื่องของเมียของข้า ตั้งแต่นางเริ่มเข้ามาอยู่ที่เรือนนี้ ” หย่งเอ๋อชะงักไปครู่หนึ่ง จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของนายน้อย “ นายน้อยจำได้แล้วหรือเจ้าคะ ว่าเคยได้แต่งงานกับฮูหยินน้อยแล้ว ” เขาพยักหน้าให

  • สามีของข้าคือคุณชายผี....บรื้อ   บทที่ 21 ความจำกลับมาแล้ว nc

    คืนนั้นคุณชายหม่านอนอยู่บนเตียงหลังใหญ่นั้น ขณะที่เขาหลับสนิทอยู่นั้น ในฝันของเขามันชัดเจนยิ่งนักจนเหมือนจริงมาก ตัวของเขากำลังขย่มร่างอวบของหญิงผู้หนึ่งอยู่บนเตียงหลังนี้ เขายังจำความรู้สึกนั้นได้ ในฝันเขาก้มลงชิมน้ำหวานจากร่องอวบของนางจนเหือดแห้ง เขาดื่มมันอย่างเอร็ดอร่อยแล้วอยู่ ๆ เขาก็จับร่างอวบนั้นพลิกคว่ำลงฟูกนอนแล้วดึงบั้นท้ายอวบอั๋นของนางขึ้นให้มันลอยสูงพอที่เขาจะสอดท่อนเอ็นร้อนที่แข็งขึงไปหมดของเขาจ่อเข้ากับร่องอวบของนางจากทางด้านหลัง “ อ๊าาา อ๊าายท่านพี่เจ้าคะ สอดมันเข้ามา ได้โปรดเจ้าค่ะ เอาข้าเสียที เอาข้า เอาชิงเอ๋อ อ๊าา อ๊าา อ๊ายยย “ อี้ชิงแอ่นก้นงามงอนของนางส่ายไปมาเพื่อยั่วยวนเขาอย่างถึงที่สุด นางร่าน ร่านเหลือเกิน ” อี้ชิง หญิงร่าน หญิงแพศยา ร่านชายเช่นนี้ ถูกใจข้ายิ่งนัก ข้าจะเอาเจ้าแล้ว เอาเจ้าให้มิดด้าม เอาแรงๆ ให้เจ้าเดินไม่ได้เลยคอยดู “ ” อู๊ยยยย อูยยย ท่านพี่เจ้าคะ ท่านพี่ อ๊าา อูยยยย อูยย “ ” โอ้ววว โอ้ววว แน่นมาก แน่นมากเมียรัก เสียว เสียวเหลือเกิน โอ้ววว โอ้วววว “ คุณชายหนุ่มแทงท่อนเอ็นแข็งขึงของเขาเข้าไปจนมิดด้าม และแช่เอาไว้เพียงครู่ แล้วค่อย ๆ ขยับบั

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status