"ทำไมคนขายถึงมองหน้าเราจังเลยล่ะครับพี่" มนตรีกระซิบถามธามม์ เพราะตอนที่พนักงานขายเห็นลิสต์ของที่ทั้งสองจะมาซื้อก็มองหน้าแบบยิ้มๆ
"กูจะไปรู้เหรอ อยากรู้มึงก็ถามสิ" จังหวะที่พูดมือของธามม์ก็เอื้อมไปหยิบถุงยางอนามัยที่วางอยู่หน้าเคาน์เตอร์ส่งให้กับพนักงาน
"ต้องใช้เยอะขนาดนั้นเลยเหรอพี่" เพราะธามม์ไม่ได้หยิบแค่กล่องเดียว แทบจะเหมาทั้งแผงเลยมั้ง
"เผื่อติดลมบนไง" หุ่นเซ็กซี่ขนาดนั้นถ้าตกลงมาถึงท้องเขาบ้าง รับรองได้ว่าสามวันสามคืนไม่ได้หลับไม่ได้นอนแน่
"ของที่ต้องการได้ครบแล้วค่ะ" พนักงานเตรียมของตามที่ลูกค้าต้องการและก็คิดเงิน ตอนคิดเงินยังแอบมองดูหน้าลูกค้าอีก เพราะของที่พวกเขามาซื้อส่วนมากจะเป็นของใช้ของผู้หญิง หนึ่งในนั้นก็มีน้ำยาล้างจุดซ่อนเร้นด้วย
หลังจากที่ได้ของทุกอย่างครบทั้งสองก็กลับมาที่รถ
"คืนนี้นายจะไปค้างที่นั่นใช่ไหมครับ"
"อืม"
ได้ยินคำตอบของผู้เป็นนายธามม์ก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออก เพราะต้องสั่งงานลูกน้องคืนนี้คงไม่ได้ไปที่คลับแล้ว
"แล้วเรื่องเคลียร์ทางล่ะ"
"ผมว่าจะคุยกับนายอยู่พอดีเลย ทางนั้นขอเพิ่มครับ"
"จัดให้มันตามที่ต้องการ แค่อย่าให้เรื่องมันวุ่นวายก็พอ" แน่นอนว่าแค่เปิดสถานบันเทิงบังหน้าคงไม่ทำให้ร่ำรวยได้ขนาดนี้ พวกเขายังมีกิจการสีเทาแอบซ่อนอยู่ในนั้น และแบบนี้แหละเสือถึงอยู่ร่วมถ้ำเดียวกันไม่ได้
ใช้เวลาอยู่พอสมควรกว่าจะมาถึงบ้านหลังนี้
ที่เขาต้องเอาตัวเธอมาไว้ในป่าลึกเพราะอยากจะซ่อนตัวเธอจากพวกมัน กว่าพวกมันจะตามหาเจอเขาคงเบื่อผู้หญิงของมันไปแล้ว
"สวัสดีครับเจ้านาย ผมนึกว่าเจ้านายจะไม่เข้ามา" คนที่เฝ้าอยู่ที่นี่คิดว่าแค่มนตรีขับรถเข้ามาส่งของ แต่พอประตูเปิดออกถึงรู้ว่ามาเฟียผู้เป็นเจ้านายก็ติดรถมาด้วย
"แผลงฤทธิ์อีกไหม"
"ก็มีบ้างครับ"
"เอามาเดี๋ยวกูเอาเข้าไปเอง" มนตรีส่งของให้คนที่เฝ้าอยู่ที่นี่แต่สิงขรจะเอาเข้าไปให้เธอเอง
ชายหนุ่มหิ้วของที่ซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อตรงไปที่ห้องนอน
กึก.. มาถึงเขาก็แค่เอากุญแจที่คล้องอยู่ออกก่อนจะเปิดประตูเข้าไป
"ได้ของมาแล้วใช่ไหม" เธอพูดโดยไม่ได้หันไปมองด้วยซ้ำว่าเป็นใครที่เปิดประตูเข้ามา "เอาวางไว้ตรงนั้นแหละฉันยังไม่ว่าง"
"ทำอะไร" เขาก็มองอยู่ว่าเธอกำลังทำอะไรกับเสื้อผ้าพวกนั้น
"คุณ?"
สิงขรเห็นของที่อยู่ในมือก็เริ่มจะโมโหให้ลูกน้อง เพราะในมือเธอมีทั้งกรรไกร เข็มและด้าย เป็นอาวุธได้ทั้งนั้นเลย
"พี่ชายฉันติดต่อมาบ้างไหม"
"พี่ชาย?"
"ก็พี่ชายที่ให้ฉันมาดูแลคุณแทนไง"
ผู้หญิงคนนี้พูดอะไร? หรือว่าแค่จะหาเรื่องออกไปจากที่นี่ มันต้องเป็นแบบนั้นแน่
"ของที่เธออยากได้อยู่ในถุง"
หลังจากที่อีกฝ่ายไม่ตอบเรื่องพี่ชายเธอก็หันมาทำสิ่งที่กำลังทำค้างอยู่
"เสร็จแล้ว" หญิงสาวมองผลงานตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม เพราะชุดธรรมดาที่พวกเขาเอามาให้เธอใส่ตอนนี้เธอดัดแปลงให้เป็นชุดที่น่าใส่มากขึ้น
ชายหนุ่มเผลอแอบมองดูรอยยิ้มจนเธอหันมองมาที่เขาอีกครั้ง
"เอาที่ทำแผลมาด้วยไหม.. แต่ที่จริงคุณก็ไปทำแผลที่โรงพยาบาลเองได้อยู่นี่ ฉันว่าให้ฉันกลับบ้านเถอะ"
"ฉันจะอาบน้ำ"
"หูหนวกหรือไงวะถามอะไรก็ไม่ตอบ" ไอรินมองตามผู้ชายที่หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำพร้อมกับถุงที่เขาถือมาด้วย "เวลาอาบน้ำอย่าให้น้ำถูกแผลนะ" เธอเลยส่งเสียงเข้าไปเตือน
หลังจากที่ปิดประตูห้องน้ำแล้วสิงขรก็หยิบของในถุงออกมาดูว่ามันมีอะไรบ้าง
"แปรงสีฟันยาสีฟัน ยาสระผม..หรือเปล่า?" เขาหยิบออกมาจากถุง 2-3 อย่าง แล้วก็เริ่มใช้มัน
จนมาถึงตอนสระผม ชายหนุ่มเปิดขวดที่เขาหยิบออกมาใส่อุ้งมือแล้วขยี้ดู พอเห็นว่ามันมีฟองก็เลยเอาใส่ผมแล้วก็เริ่มขยี้หนังศีรษะ
"ยาสระผมยี่ห้ออะไรหอมดีนะ" ไฟในห้องน้ำไม่ค่อยสว่างมากเขาเลยไม่ได้อ่านดู แต่ก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอันหอมละมุน
ใช้เวลาอาบน้ำอยู่ไม่นานสิงขรก็ออกมาจากห้องน้ำ
"ทำไม?" ไอรินมองดูท่อนบนของเขาที่เปลือยเปล่า เพราะผ้าเช็ดตัวเขาใช้มันพันรอบท่อนล่างไว้
"อะไรทำไม" มาเฟียหนุ่มมองตามสายตาเธอที่มองร่างกายอันกำยำของเขาอยู่
"แผลของคุณอยู่ตรงไหน"
"แผล?" สิงขรนึกได้ก็รีบหันหลังให้ แล้วขยับผ้าเช็ดตัวขึ้นมาสูงหน่อยก่อนที่จะบอกเธอว่าผ้าเช็ดตัวปิดอยู่
ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่เชื่อเขาเลยขู่โดยการเปิดผ้าเช็ดตัวออก แล้วค่อยๆ หันหน้าไปหาเธอ
"กรี๊ดดคุณจะบ้าเหรอ" หญิงสาวรีบเอามือขึ้นมาปิดดวงตาทั้งสองข้างไว้
"อยากดูแผลไม่ใช่เหรอก็ดูสิ"
"ไอ้ลามก!" ไอรินปิดหน้าตัวเองแล้วก็วิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เพราะเธอหลบได้แค่ในห้องน้ำ "ไอ้โรคจิต!"
"เราจะเปิดแผลให้ดูก็หาว่าโรคจิตซะงั้น หึหึ"
พอเข้ามาในห้องน้ำเธอเลยดูว่าเขาซื้ออะไรมาให้บ้าง
"เขาเอาออกมาทำอะไร" ไอรินหยิบขวดน้ำยาล้างจุดซ่อนเร้นมาดูว่าเขาเอามาใช้ทำอะไร เพราะตอนนี้มันถูกเปิดใช้ไปแล้ว
พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยวก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยวและก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน
เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา
"คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว
"ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่
"มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา
"ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ