เข้าสู่ระบบแชร์
ขัดจังหวะ NC+++
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-15 12:23:22
บทล่าสุด
สุดทางเสือ เลิกกัน ❤️🔥
“เออ! มึงจะเอาก็มา!” ผู้ชายสองคนเข้ากระชากคอเสื้อกัน พยายามจะรัวหมัดใส่กัน แต่อีกฝ่ายก็พยายามตั้งการ์ด ไม่มีใครยอมใครจนลิเดียร์ต้องเอาตัวเองเข้าไปแทรก ทั้งจิก ทั้งดึงทึ้งแขน ทว่าไม่มีความหมายจนวินาทีที่เธอดึงลีโอออกมา คิมหันต์เงื้อมหมัดค้าง ไม่กล้าทำ เพราะกลัวว่ามันจะโดนผู้หญิงที่เขารักเช่นกัน “เดียร์” “พอแล้ว พอทั้งสองคนเลย” “เดียร์…” คิมหันต์พยายามจะดึงแขนเพื่อนเข้ามาหาตัวเอง ทว่าลีโอตั้งท่าจะขยับเข้ามาขวาง มันเลยต้องเป็นลิเดียร์ที่ต้องหยุดทุกอย่างก่อนที่เหตุการณ์ชุลมุนมันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ทั้งเลือดที่กลบปากเพราะปากแตก เสื้อผ้ายับยู่ยี่ แค่นี้มันก็พอแล้ว “พอได้แล้ว พอทั้งสองคนเลย” “อย่าแตะต้องผู้หญิงของกู!” “ถ้าจะบอกว่าเดียร์เป็นผู้หญิงของมึง น้ำหน้าอย่างมึงกล้าชัดเจนมากกว่านี้ไหมวะ กล้าที่จะคบกับเดียร์แบบเป็นแฟนกันจริงจัง ให้เวลา ให้สถานะเขาแบบที่คนเป็นแฟนเขาทำกัน มึงให้ได้หรือเปล่า”“มันเป็นเรื่องส่วนตัวของกู ไม่เสือกดิวะ” “เหอะ! ถ้ามึงพูดแบบนี้แปลว่าสักวันมึงก็ต้องทิ้งเพื่อนกู สักวันมึงก็จะไม่ให้ค่า ถ้าแบบนี้กูก็มีสิทธิ์ปกป้องเพื่อนกูไหมวะ กูมั่นใจว่ากูมีสิทธิ์และมึงก็ห
สุดทางเสือ เล่นบทผัวเมียกับกู
แกร๊ก~ เสียงปลดล็อคประตูส่งผลให้คนที่เพิ่งละโทรศัพท์ออกจากหู ทอดสายตาไปยังทิศทางของเสียงทันทีลีโอชูแก้วกาแฟในมือ ใบหน้าคลี่ยิ้มพลางสาวเท้าเดินเข้ามาหา “ตื่นแล้วเหรอ กำลังจะเข้ามาปลุกพอดี” “ตื่นแล้ว ขอบคุณนะ” หนุ่มหล่อกดใบหน้ารับ เดินไปวางกาแฟบนโต๊ะตัวที่ว่าง จากนั้นก็เดินมาวางหลังมืออังหน้าผากของคนที่มีสีหน้าเครียดกว่าเมื่อวาน“ทำอะไร” ลิเดียร์เผลอเงยหน้ามองความอ่อนโยนของชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่รู้ตัว“จับดูว่าตัวร้อนไหม ตัวก็ไม่ร้อนนะ ปวดหัวหรือเปล่า หรือไม่สบายตัวไหม?” คนถูกถามส่ายหน้ารับ“เปล่า” “แล้วทำไมหน้าเครียดๆ เป็นอะไรบอกได้นะ คุยกันได้ทุกเรื่องเลย อย่าเก็บไว้คนเดียว เป็นห่วงร้านหรือเปล่า หรือติดปัญหาอะไร” เห็นเขาห่วงใยจนยิ้มออกมาในที่สุด ลิเดียร์คว้าหมับที่มือหนาดึงมาวางแนบแก้ม เมื่อคืนเธอและเขาก็น่ารักใส่กันแบบนี้ ถ้าในเช้าของวันนี้จะยังทำแบบนั้นอยู่มันจะเป็นอะไรหรือเปล่า แต่เหมือนคำตอบที่เธอได้คือไม่เป็นอะไร เธอจับมือเขาได้ เอามาแนบแก้มตัวเองได้ ลีโอไม่ได้ว่าอะไรเลย“เรากลับวันนี้เลยได้ไหม” “แต่จ่ายค่าที่พักไว้หนึ่งสัปดาห์เลยนะ” “มันมีหลายอย่างที่ต้องจัดการอ่ะ ทั้ง
สุดทางเสือ กลับมาเคลียร์ NC+++
“ธะ เธอ~” ลิเดียร์ครางเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อลีโอหยัดตัวลุก คุกเข่าบนเตียงพลางถอดเสื้อที่สวมใส่อย่างเร่งรีบ มองปราดเดียวก็รู้ว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น สายตาของเขา ท่าทางหื่นกระหายที่เขาไม่ปกปิดมันไว้เลยสักนิด จะกินก็ทำให้รู้เห็นไปเลยว่าจะกิน ลิ้นร้อนตวัดโลมเลียที่ปลายถันอย่างตะกละตะกลามเมื่อเสื้อผ้าทั้งของเธอและเขาถูกสลัดลงบนพื้นอย่างไม่ใยดี“อ๊าส์~” ลิเดียร์ครางกระเส่าพลางแอ่นอกรับสัมผัสผ่าวร้อนที่อีกคนปรนเปรอให้ ต่อให้มือของเขาจะทิ้งน้ำหนัก บีบที่เนินเนื้อขาวผ่องแรงแค่ไหนเธอก็ไม่เคยว่า ช่วงล่างจะอัดกระแทกเข้ามาจนสุดความยาวของมันในครั้งเดียวก็ไม่เคยบ่นเช่นกัน ปึก! “อ๊า! เธอ~” “โคตรแน่นเลยเธอ ตรงนั้นของเธอมันตอดเราโคตรแรงเลย” ลีโอตวัดสายตาขึ้นมองใบหน้าสะสวยที่เหยเกด้วยความเสียวซ่าน ลิ้นร้อนตวัดโลมเลียที่ปลายถัน พร้อมกับช่วงล่างที่ขยับตอกตรึงเข้าใส่เน้นๆ หนักๆ ลิเดียร์เปล่งเสียงครางอย่างสุดจะกลั้น มวลสมองมันขาวโพลน ยินยอมเขาทุกท่า แม้ว่ามันจะจบไปแล้วกี่ครั้ง เริ่มใหม่อีกกี่ครั้งก็ไม่ติดเช่นกัน ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เอวสอบขยับเข้าออก ตอกตรึงความใหญ่โตเกินมาตรฐานเข้าใส่ช่องทางคับ
สุดทางเสือ ยัดเยียดความเป็นผัว
“เข้าห้องกันไหม…” เสียงกระซิบถาม ทำหัวใจดวงน้อยพานเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ทั้งที่เขากระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคน แต่แก้มของเธอมันกลับร้อนไปหมด เสียอาการทั้งที่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจากเรา “อย่าพูด” “ทำไม เธอเขิน?” “ไม่~” “ไม่เชื่อ ถ้าเธอไม่อยากให้ใครได้ยิน งั้นเราเข้าห้องกัน” “ชอบทำให้เป็นเรื่องใหญ่อยู่เรื่อยเลย” ลิเดียร์ยกมือขึ้นดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง ตอนนั้นเธอไม่กล้าหันไปมองเพื่อนเขาด้วยซ้ำ ปลดแขนของเขาที่โอบเอวออก ตามด้วยการหนีเข้าห้องทันที ส่วนที่คนที่เผลอยิ้มอย่างไม่รู้ตัวหันมองตาม จากนั้นก็กะจะหันไปบอกเพื่อนว่าง่วงแล้ว แล้วรีบตามอีกคนเข้าห้อง แต่พอหันหน้ามาทางเพื่อนปุ๊บ เห็นพวกมันกำลังจ้องปั๊บเลย“อะไร มองกูทำไม” “เริ่มมียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ยืดอกพกถุงนะมึง” ลีโอกระแทกลมหายใจตอบรับเสียงเตือน“อะไร ถอนหายใจใส่แบบนี้แปลว่า?”“แบบไหนมันดีกว่าล่ะหลาม จะบอกว่ามึงไม่รู้เหรอ?” ฉลามถึงกับขยี้ตาตัวเองซ้ำๆ“กูรู้ แต่เดี๋ยวนะ อย่าบอกนะว่ามึง…” “เออ ลองแล้ว มันดีจริงๆ” ทิ้งท้ายให้เพื่อนหัวใจวายเล่นๆ จากนั้นก็สะบัดตูดหนีเข้าห้องทันที“ไอ้ห่า ถุงยงถุงยางไม่คิดจะใช้ ท้องนะมึง ท่องไว้
สุดทางเสือ คนสำคัญ
ลีโอเดินกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง เห็นว่าลิเดียร์ยืนเล่นโทรศัพท์อยู่ อาจจะเป็นเพราะมือถือยังคงชาร์จแบตเธอเลยยังเล่นไม่ถนัด ในตอนที่ได้ยินเสียงข้อความ ลีโอตัดสินใจเดินเข้าไปสวมกอดร่างบางจากทางด้านหลังทันที สายตาตวัดมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์ เห็นในตอนนั้นว่าเพื่อนเธอกำลังพยายามติดต่อมา ประกายตาของคนหวงของลุกวาว เผลอบดกรามเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว “เดียร์” เสียงเรียกที่จริงจังส่งผลให้คนที่ตกใจเพราะถูกกอดกระทันหันเอี้ยวใบหน้าหันไปมอง “ว่า?” “ออกไปด้านนอกด้วยกันหน่อยได้ไหม” คำว่าอยู่ไหน? ให้ไปรับไหม? ที่อยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ของคนในอ้อมกอด บอกเขาว่าเขาควรทำอะไรสักอย่าง อย่างน้อยๆ ก็ต้องดึงความสนใจของเธอมา อย่าปล่อยให้เธอไปโฟกัสที่คนอื่นเด็ดขาด เขาไม่ยอม! “ไปไหน” “ไปหาเพื่อนเราไง” ตอนนั้นแหละ คนที่กำลังรอลุ้นอยู่เหมือนกันว่าในขณะที่เพื่อนของเขาอยู่กันครบทุกคนเขาจะทำยังไงกับสถานการณ์ในตอนนี้ ลีโอจะเลือกปกปิด หรือจะบอกเพื่อนของเขาแบบไหน ตอนแรกเทไปทางเขาจะทำเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ“ไปหาทำไม” “แนะนำเธอให้เพื่อนรู้จัก และแนะนำเพื่อนให้รู้จักเธอไง” “มีอะไรไหม” จะว่าเธอไม่แน่ใจมันก็อ
สุดทางเสือ หวงของ
เคลียร์กับคนในห้องจนลงตัว ก่อนจะเดินออกมาหาไอ้สี่ตัวที่นอนแขนขายาวขวางทางเต็มไปหมด ลีโอกระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ ใช้ขาเตะขาไอ้เซย์ให้พ้นจากโซฟาก่อนจะหย่อนตัวลงไปนั่งแทนที่ขาของมัน“เตะมาได้ ขาคนนะเว้ยไม่ใช่ไม้กวาด” “อยากโดนกูเตะหักเหมือนไม้กวาดไหมล่ะ” “ไอ้สัด! รุนแรงตลอดเลยนะมึง” เซย์รีบขยับหนี เรื่องอะไรจะไปอยู่ใกล้ๆ แล้วปล่อยให้มันเตะตัดขาวะ รู้น่าว่าคนอย่างมันเอาจริง ไม่ขู่หรอก ตัวดีเลยมัน “สรุปมึงจะนอนตรงไหน” องศาถามทำลายความเงียบ เรียกสายตาทุกคนให้หันมาหยุดมองที่คนถูกถามทันที “ตรงไหนที่หมายถึงพื้นแข็งๆ กับพวกมึงอ่ะนะ” “กับคนนั้นก็ไม่ได้เป็นอะไรกันไม่ใช่เหรอวะ ปกติไม่นอนด้วยกันถึงเช้ามั้ง” “อย่าเหลา ทีมึงน่ะยาวไหม ต้องขุดไหมว่าทีมึงมึงเคยร้องไห้ที่ไหน ร้องเพราะอะไร และร้องกี่ครั้ง” “กูจะไม่เถียงมึงอีกแล้ว จะหุบปากเดี๋ยวนี้เลย” ใครไม่แพ้แต่กูแพ้มันเต็มประตู ไม่เคยสู้ได้เลย “เรื่องอะไรกูต้องมาทนนอนปวดหลังกับพวกมึง ทำตัวเหมือนไม่มีลูกไม่มีเมียนะพวกมึงอ่ะ ทิ้งเมียมาแบบนี้กันได้ไงวะ” นี่จริงจังมากเลยนะ โดยเฉพาะไอ้เหี้ยเซย์ เมียก็กำลังท้องอยู่แทนที่จะมีเวลาให้ แทนที่จะตั้งใจดูแลเป
