All Chapters of สุดทางเสือ: Chapter 1 - Chapter 10

BFF PUBเมื่อสถานที่ประจำถูกยุบ คอนโดของเพื่อน ที่เพื่อนคนไหนจะแวะไปเปิดเบียร์กินเมื่อไหร่ก็ได้ แก้ผ้านอนตรงไหนก็ไม่มีใครว่า ปัจจุบันห้องถูกเปลี่ยนรหัส ห้ามเข้าออกในยามวิกาล เพราะเจ้าของห้อง…มีเมีย ตอนนี้ก็แค่เปลี่ยนที่กินเบียร์ใหม่ คนมีเมียให้กกก็ไม่ซีเรียสอะไร คนโสดเลยประสานมือ หอบเงินมากองรวมกันและคุยกันว่าจะเปิดผับ ผับเปิดใหม่ มาทีหลัง แต่เจ้าของผับหล่อมาก เพื่อนเจ้าของผับก็งานดีๆ กันทั้งนั้น ถึงมีเมียแต่ก็ยังเรียกแขกได้ มีดีตรงไหนก็เห็นๆ กันอยู่ ผลประกอบการเดือนแรกโกยเงินเป็นกอบเป็นกำ เหล้ามีให้กิน สาวมีให้ล้วง ถูกใจคนโสด และคิดว่า…จะโสดยาวๆบริเวณโต๊ะวีไอพีที่มีหนุ่มหล่อทั้งห้านั่งมองหน้ากัน ผู้หญิงมองตามเพียบ คนมีเมียห้ามเสียอาการ ส่วนคนโสดถูกใจคนไหนก็ค่อยเดินตามเร่งด่วนก็แค่จัดในที่แคบ รีบกระแทกแล้วแยกย้าย ทุกอย่าง…คือดี“ผับพวกมึงคือเริศนะ คนเยอะจัด แน่นทุกวัน”“ธรรมดา เจ้าของผับหล่อน่ะ” ลีโอยักคิ้วตอบ ไอ้หลามมองหน้า แล้วไงวะ หรือมึงจะเถียง?“ความมั่นใจควรดับด้วยอะไรวะ กดทิ้งเหมือนกดขี้ในชักโครกนี่ได้ไหม?”“เมียมึงไปไหน กูคิดถึง~”“มึงอย่ามา ขอร้อง หยุดถามหาเมียกู” ฉลามโบก

Lydia - STYLE “…หวัดดีค่ะพี่เดียร์” นะโมทักทายเจ้านายที่ก้าวขาเข้ามาในร้านตอนสิบโมงกว่าๆ ผิดวิสัยคนที่จริงจังกับการมากๆ สีหน้าดูเครียดๆ ทว่าลิเดียร์ก็คือลิเดียร์ ถึงเครียดแต่ก็ยังสวย สวยมาก โดดเด่นจนลูกค้าที่อยู่ในร้านหันมองอย่างไม่ได้ตั้งใจ “ทานข้าวเช้าหรือยัง”“หนูเรียบร้อยแล้วค่ะ พี่เดียร์อยากทานอะไรคะเดี๋ยวหนูสั่งให้” “สั่งกาแฟให้พี่อย่างเดียวก็พอ ขอบใจนะ”“ได้เลยค่ะ” ลูกน้องสาวรับคำก่อนจะเดินไปใช้โทรศัพท์ร้านเพื่อสั่งกาแฟให้ผู้เป็นนาย Lydia - STYLE ร้านเสื้อผ้าแฟชั่นขนาดใหญ่ที่เปิดมาแล้วสี่ปี ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ลูกค้ายังคงเหนียวแน่น สินค้ามีคุณภาพ มีแบบให้เลือกหลากหลาย มากมาย การกล่าวถึงที่ว่าเจ้าของร้านสวยมาก อันนี้ไม่เกินจริงเลย ลิเดียร์ในวัยยี่สิบสี่ปี จะว่าประสบความสำเร็จในชีวิตไปแล้วก็คงใช่ เธอมีร้านเป็นของตัวเอง แม้จะมีเวลามาดูแลอย่างเต็มตัวตอนที่เรียนจบ แต่คนที่รักความสวยความงาม แทบจะเป็นผู้นำแฟชั่น คลุกคลีอยู่กับเรื่องพวกนี้จนทำให้ตัวเองเติบโตแม้ในตอนที่ยังเรียนสามารถควบคุมและดูแลงานที่เธอรักได้ดีเสมอมาชีวิตดี แต่ความรักนี่สิ ห่วยแตกสิ้นดี!มีแฟนที่คบกันมาสองปี

ขาเรียวก้าวเข้ามาในห้องนอนที่อยู่ชั้นสามของผับหรู ดูจากสภาพการเป็นอยู่ ฐานะทางบ้านก็คงดีอยู่ เรื่องที่คิดว่าผู้ชายจะมาปอกลอก หลอกลวง แบล็คเมล์เพื่อเรียกเงินตัดทิ้งได้เลย ครืด~ ครืด~ สมาร์ทโฟนในกระเป๋าสะพายข้างแบรนด์หรูสั่นสะเทือนขึ้นขัดจังหวะ ประกายตาเรียบเฉยไม่ได้เปลี่ยนไปเมื่อหน้าจอปรากฏรายชื่อคนคนเดิม คนที่ตามวอแวไม่เลิก ไม่เจอที่ร้านก็ตามไประรานที่คอนโด รบกวนคนนั้นคนนี้ จากที่ลังเลว่าจะมาตามนัดผู้ชายที่ในคืนนั้นเกือบวันไนท์สแตนด์กันดีไหม กลับกลายเป็นการตัดสินใจมาที่นี่ เพื่อหนีสิ่งที่น่ารำคาญ “รับสายก่อนไหม” เอวคอดถูกรั้งไปกอดจากทางด้านหลัง ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าไปใต้ร่มผ้าพลางลูบไล้หน้าท้องแบนราบเบาๆ หางตาของเขาเหลือบมองรายชื่อบนหน้าจอ พิเศษไหมไม่รู้ รู้แต่ว่าเธอเลือกที่จะดับหน้าจอ ไม่รับสายคนที่พยายามโทรเข้ามา“เริ่มเลยก็ได้นะ เธอไปอาบน้ำก่อนได้ไหม สกปรกหรือเปล่า” ลีโอหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ เกิดมาเพิ่งได้ยินสาวถามว่าสกปรกไหม “สะอาด อาบน้ำไปแล้วรอบหนึ่ง” “ดื่มเยอะน่าจะฉี่บ่อย ไปอาบน้ำก่อนได้ไหม?”“อาบด้วยกันไหม” จงใจลากมือไปหาหน้าอกนุ่ม บีบเคล้นเบาๆ พร้อมกับกดใบหน้าลงบนบ่า หอ

ครืด~ ครืด~ โทรศัพท์มือถือสั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋าสะพายข้างกระตุ้นให้เจ้าของแผ่นหลังขาวเนียนที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงขยับตัวอย่างเชื่องช้า ในยามที่ขยับ เจ็บแสบที่ช่วงล่างถึงขั้นนิ่วหน้า พอตื่นเต็มตา และเผลอสบตากับคนที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำก็จำต้องลุกไปคว้าชุดคลุม มีอะไรกันก็จริง แต่ก็ไม่ได้สนิทใจพอที่จะมาเดินเปลือยกายต่อหน้าเขาได้ “ใช้ได้ไหม?” “ได้” เสียงตอบรับไม่ได้ช่วยให้สบายใจเลยสักนิด ตากลมมองชุดคลุมในมือพร้อมกับเม้มริมฝีปาก สุดท้ายจำยอมหันกลับไปมองเขาอีกครั้งทั้งที่ตอนนี้ตัวเธอไม่มีอะไรปกปิดเลยสักชิ้น“มีผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ไหม” “นั่นก็สะอาด ใช้ได้” “มีไหม~” ลิเดียร์ถามซ้ำ จะว่าไม่สบายใจ ไม่อยากใช้อะไรที่มันซ้ำกับคนอื่นก็คงใช่ ปัญหาจบง่ายก็ตอนที่เขายอมเดินไปเปิดตู้ หยิบผ้าขนหนูผืนใหม่มายื่นให้เธอ ผ้าสีขาวสะอาดพันรอบเรือนร่างเย้ายวนที่บางคนสำรวจมาแล้วทุกมุม เท้าเปลือยสอดเข้าไปในสลิปเปอร์ก่อนจะเดินกลับไปที่เตียง คว้าโทรศัพท์แล้วตรงไปที่ระเบียง ทั้งที่ยืนคุยตรงนี้ก็คุยได้ แต่ก็นั่นแหละ เธอทำเหมือนไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอคุยกับใคร บริเวณระเบียงที่สามารถเปิดประตูกระจกได้อีกชั้น มือ

“อันนี้คือร้านเธอ?” ลีโอหมุนหน้าจอโทรศัพท์ไปฝั่งของอีกคนขณะตั้งคำถาม คนสวยเม้มริมฝีปากแน่น ลีโอจึงใช้จังหวะที่เธอเผลอรวบเอวเธอเข้าห้อง ดันประตูให้ปิดลงทันที “เรารู้แล้วนะว่าเหตุผลที่เราโดนแบบนี้เป็นเพราะเธอแอบถ่ายรูปเธอกับเราตอนอยู่บนเตียงด้วยกันแล้วส่งไปให้เขาดู”“…”“เธอทำแบบนี้เพื่ออะไรวะ อยากเห็นเราโดนแฟนเธอกระทืบงั้นเหรอ” “แฟนเก่า” “อะไรนะ” “เรากับเขาเลิกกันแล้ว เขาคิดว่าเราแค่งอน พอโดนง้อก็คงหาย ความจริงคือเราไม่ได้จะกลับไป ไม่ได้คิดจะกลับไป” “ที่ยอมเอากับเรา คือเธอแค่ผิดหวังมา?” ฉิบหายว่ะ ฉิบหายมากเมื่อเธอดันพยักหน้ารับ ควรบันทึกไว้เป็นความทรงจำหนึ่งอย่างในชีวิต มีผู้หญิงอยากนอนกับกูเพื่อประชดแฟนเก่า เขาไม่ได้ปลื้ม หรือรู้สึกเหมือนที่ผู้หญิงคนอื่นๆ เคยรู้สึกเลย“แล้วไงอ่ะ แล้วคือเธอจะพูดแค่คำว่าขอโทษจากนั้นก็เลิกแล้วต่อกันงั้นเหรอ” “เราทำให้เธอเดือดร้อนนะ เธอยังอยากเจอเราอีกเหรอ” “ไม่ได้แค่อยากเจอ…” แต่กูยังอยากเอา ยังอยากเอาอีก เอาไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเบื่อแล้วค่อยแยกย้ายทางใครทางมัน “รับผิดชอบแผลบนหน้าเราหน่อยดิ แยกออกทีละเรื่อง ที่เราเจ็บก็ส่วนที่เราเจ็บ ส่วนความพอใจของ