Beranda / มาเฟีย / หนี้รักภรรยาจำเป็น / 3 | เริ่มเลยไหมตอนเช้า ๆ มังกรของฉันกำลังตื่นได้ที่

Share

3 | เริ่มเลยไหมตอนเช้า ๆ มังกรของฉันกำลังตื่นได้ที่

Penulis: JAOTUNTEE
last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-20 13:40:12

หลังจากทานอาหารเสร็จ ราชันย์ก็รีบขึ้นมาจัดการงานที่ค้างไว้ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าไอ้ธันวาบอกว่าทิ้งแมวไว้ที่ห้อง ทั้ง ๆ ที่มันก็รู้ว่าราชันย์ไม่ค่อยชอบขนแมว สงสัยวันนี้ต้องรีบกลับไปจัดการลูกแมวที่ว่าก่อนที่ขนแมวจะปลิวไปทั่วห้องซะแล้ว แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปจัดการไอ้ธันวาต่ออีกที ราชันย์เก็บของอีกเล็กน้อยใส่กระเป๋าแต่งตัวแบบลวก ๆ ก่อนจะขับรถหรู Ferrari 296 GTB กลับคอนโด

กริ๊ก! ราชันย์เปิดประตูห้องอย่างเบามือที่สุด หายใจเข้าก่อนจะหายใจออกเบา ๆ พยายามนึกภาพสภาพห้องที่มีแมวรื้อของจนมันกระจุยกระจายในหัว ก่อนจะทำใจค่อย ๆ เปิดประตูเข้าไปอย่างช้า ๆ แต่เมื่อไฟถูกเปิดแล้วสภาพที่เห็นก็ยังปกติดีทุกอย่าง ยิ่งทำให้รู้สึกแปลก ๆ แบบบอกไม่ถูก หรือว่าแมวมันจะไม่รื้อของจนกระจุยกระจาย หรือว่าแมวไม่คุ้นที่อาจจะแค่เดินไปเดินมา?

‘เมี๊ยว เมี๊ยว’

ราชันย์ลองร้องเรียกแมวเบา ๆ เผื่อว่าจะอยู่แถว ๆ ในห้อง แต่ก็ไร้เสียงตอบรับ ไม่มีเสียงร้องกลับ ราชันย์ค่อย ๆ เดินเอากรงแมวแบบพกพาที่แวะซื้อที่ร้านสัตว์เลี้ยงก่อนถึงคอนโดวางไว้ก่อนจะสอดส่ายสายตามองหาแมวที่ธันวาพูดถึง แต่แล้วสายตาจะปะทะกับมนุษย์แมวสีชมพูที่นอนขดตัวอยู่ที่โซฟาตัวใหญ่กลางห้องรับแขก ราชันย์ขมวดคิ้วอย่างไม่ถูกใจกับสิ่งที่เห็นนัก ก่อนจะค่อย ๆ เดินไปที่โซฟาช้า ๆ เพื่อยืนยันสิ่งที่เห็นว่าไม่ได้ตาฝาด แต่ภาพตรงหน้าก็ยังเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ที่สวมชุดนอนคิตตี้นอนขดตัวอยู่ที่โซฟา กรอบหน้ามีเหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ผุดหลายเม็ด คาดว่าน่าจะเพราะอากาศอบอ้าว เพราะในห้องไม่มีร่องรอยการเปิดเครื่องปรับอากาศ ราชันย์ยืนมองสักพักอย่างพิจารณา ก่อนจะล้วงกระเป๋ากางเกง เพื่อควานหาโทรศัพท์เพื่อต่อสายหาธันวาทันที

ตื๊ด ตื๊ด

‘ว่าไง’

‘นี่มันเรื่องอะไร ไหนมึงว่าทิ้งแมวไว้ แล้วทำไมกลายเป็นเอาคนมาไว้ที่คอนโดกู’

‘ก็นั่นไงแมว’

‘แมวห่าอะไร มึงจะบอกว่าที่นอนอยู่นี่กลายร่างมาจากแมวว่างั้น’

‘เออ ๆ ลูกสาวนายพล’

‘แล้วมึงเอาลูกสาวมันมาทำไม’

‘ขัดดอก’

‘ห๊ะ!’

‘มึงได้ยินไม่ผิดหรอก นายพลส่งมาขัดดอก’

‘เป็นพ่อประสาอะไรวะ ส่งลูกมาขัดดอก .. แล้วกูก็ไม่เคยบอกว่ากูรับมนุษย์เป็นของขัดดอก’

‘กูนอนละ พรุ่งนี้ค่อยคุยกันวันนี้มึงก็คิดสะว่ามีแมวไปนอนเป็นเพื่อนก่อนละกัน’

ตู๊ด ตู๊ด

ราชันย์ยืนมองร่างบาง ๆ ของเธอก่อนจะยัดมือถือใส่ลงไปในกระเป๋ากางเกงตามเดิม ค่อย ๆ ช้อนร่างของคนตัวเล็กขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนแล้วพาไปวางในห้องนอนอย่างเบามือ ห่มผ้าให้อย่างลวก ๆ เปิดเครื่องปรับอากาศก่อนจะปิดไฟ แล้วย้ายร่างตัวเองไปนอนอีกฝั่ง ข้าง ๆ ข่มตาให้นอนหลับ

ซึ่งมันเป็นอะไรที่ยากมาก ยิ่งปิดเปลือกตาลงมากเท่าไหร่ภาพของคนตัวเล็กที่แม้ว่าจะมองใบหน้าไม่ชัดก็ผุดขึ้นมาในหัวซ้ำ ๆ และราชันย์น้อยจะเริ่มจะออกอาการอยากจะคำรามขึ้นมาซะอย่างนั้น แต่ว่านะกฎของราชันย์ก็มีอยู่ และจะไม่ยอมทำอะไรคนที่ไม่ยินยอมเด็ดขาด

ถึงแม้จะถูกส่งมาขัดดอกแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าราชันย์จะต้องรับข้อเสนอนี้ ไว้ค่อยไปถามรายละเอียดกับธันวาอีกทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น

รุ่งเช้าของวันถัดมาเปลือกตาหนัก ๆ ของกอหญ้าค่อย ๆ เปิดขึ้น ภาพที่เห็นตรงหน้าคือหน้าอกของคน ใช่มันคือเนื้อหนังของคนที่กำลังนอน และเป็นภาพที่เธอเองนั้นกำลังนอนกอดกับบุคคลตรงหน้าอยู่ โดยที่คนคนนั้นไม่ได้สวมเสื้อด้วยซ้ำ ด้วยความตกใจเธอผละออกจากอกของเขาและลุกมานั่งอย่างอัตโนมัติ มองซ้ายมองขวา สำรวจร่างกายตัวเองก็เห็นว่าไม่ได้มีอะไรผิดปกติจากเมื่อคืน

นอกจากห้องที่นอนเพราะจำได้ว่าเมื่อวานผู้ชายคนนั้นพาเธอขึ้นมาแล้วบอกว่าให้อยู่ที่นี่ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมีเจ้าหนี้ของพ่อมา เธอเลือกที่จะนั่งรอที่โซฟาแต่ลืมไปสนิทว่าเธอเป็นคนที่หัวถึงหมอนแล้วจะหลับได้ทันที และเป็นคนที่หลับลึกมากซะด้วย และนี่คือสาเหตุที่ทำให้เธอไม่อยากไปนอนค้างอ้างแรมที่ไหน แต่การมาครั้งนี้เป็นสิ่งที่เธอเลือกไม่ได้จะให้เธอปฏิเสธก็กลัวว่าพ่อของเธอจะเป็นอันตราย เธอไม่มีทางเลือกอะไรเลยสักทางได้แต่จำใจยอมรับกับสิ่งที่จะต้องเจอ แต่เธอก็ไม่คิดว่าเจ้าหนี้ที่ว่าจะกลับมาไวขนาดนี้

“ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ”

ราชันย์บ่นพึมพำเบา ๆ ก่อนจะหันหลังให้เธอ เขาคว่ำหน้าลงกับหมอนสีขาวใบโต ทิ้งให้หญิงสาวที่กำลังตกใจปนงุนงงนั่งนิ่ง ๆ ราวกับถูกแช่แข็งอยู่บนเตียง พอได้สติ สกุณา หันซ้ายหันขวาก่อนจะค่อย ๆ ก้าวขาลงจากเตียงนอนขนาดคิงไซต์ ออกจากห้องมาสำรวจคอนโดชัด ๆ อีกครั้ง เธอเดินมานั่งนิ่ง ๆ บนโซฟาด้วยหน้าตาที่หมดอาลัยตายอยาก เธอเองก็ไม่ใช่เด็กที่ไม่รู้ประสีประสาการที่พ่อให้เธอมาอยู่กับเจ้าหนี้คงไม่ได้ให้มาปัดกวาดเช็ดถูหรอก แต่ชีวิตของเธอรันทดถึงขั้นต้องมาเผชิญหน้ากับเรื่องบัดซบแบบนี้จริง ๆ หรอ

“ชื่ออะไร?”

สกุณาสะดุ้งตัวโยนทันทีที่ได้ยินเสียงจากบุคคลด้านหน้า เมื่อเห็นใบหน้าชัด ๆ ของเขาแล้ว ใบหน้าคมคายของบุคคลตรงหน้า ความสูงประมาณร้อยแปดสิบห้าเห็นจะได้ เสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่ที่ถูกสวมลวก ๆ กางเกงนอนสีเทาตัวโต กับทรงผมที่มองปราดเดียวก็รู้ทันทีว่าเพิ่งตื่น แต่พอทุกอย่างประทับอยู่บนร่างกายของผู้ชายคนนี้ กลับทำให้ดูดีอย่างไร้ที่ติ มันยิ่งทำให้สกุณาละสายตาไม่ได้เลยจริง ๆ

“นี่! ได้ยินที่ฉันถามไหมเนี่ย”

พอได้สติเธอก็ลุกพรวดออกจากโซฟามายืนข้าง ๆ ทันที ก่อนจะก้มหน้าตอบเบา ๆ

“สกุณา”

“ก็ไม่ได้เป็นใบ้นี่นา นึกว่าพ่อของเธอจะส่งคนใบ้มาให้ฉันซะละ” 

สกุณาได้แต่ยืนนิ่ง ๆ เพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มทำอะไรจากตรงไหน เดิมทีจะออกมาทำความสะอาดห้อง แต่ทุกอย่างถูกทำความสะอาดจนเป็นระเบียบเรียบร้อย แม้แต่ฝุ่นสักเม็ดยังไม่มี จะทำอาหารก็เห็นแต่ในตู้เย็นมีแต่อาหารสำเร็จรูป ที่เอาเข้าไมโครเวฟห้านาทีก็ทานได้ มันเลยทำให้เธอไม่รู้จะทำอะไรดี จึงได้แต่เดินมานั่งทำใจที่โซฟากลางห้อง

“รู้ใช่ไหมว่ามาที่นี่ทำไม?”

“ค่ะ”

“แล้วเธอจะเริ่มใช้หนี้แทนพ่อของเธอเมื่อไหร่”

“เอ่อ..”

“เริ่มเลยไหม ตอนเช้า ๆ มังกรของฉันกำลังตื่นได้ที่”

“คือ..”

“เธอจะ เอ่อ ๆ คือ ๆ อีกนานไหม! หรือพ่อเธอส่งเธอมากวนประสาทฉันเล่น ๆ ฉันจะได้ส่งคนไปเก็บกวาด ลีลามากมันรำคาญ!”

“เปล่านะคะ เอ่อ คุณชื่ออะไรคะ?”

“ราชันย์ จำชื่อฉันไว้ให้ดี เวลาครางใต้ร่างฉันอย่าให้มีชื่อคนอื่นเข้ามาเด็ดขาด ฉันไม่ชอบ!”

ราชันย์ที่เริ่มหมดความอดทนกับบุคคลตรงหน้า เพราะเธอเอาแต่อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เขาจึงเลือกที่จะใช้น้ำเสียงดุดันกับสกุณาแทน สายตาที่มองเธออย่างเหยียดหยาม ผู้หญิงที่กล้าสวมชุดนอนออกมาจากบ้าน คงจะผ่านสนามรบมาอย่างนับไม่ถ้วน แสร้งทำสีหน้าท่าทางเหมือนหวาดกลัว นี่คงจะเป็นมารยาหญิงแบบที่ราชันย์เคยเจอมาแบบนับไม่ถ้วนสินะ

แต่ด้วยรูปร่าง หน้าตา ทรวดทรงองค์เอว เธอนั้นจัดอยู่ในประเภทที่สวยเลยทีเดียว และยิ่งตอกย้ำให้ราชันย์มั่นใจขึ้นเป็นไหน ๆ ว่าเธอไม่น่ารอดมาจนถึงทุกวันนี้แน่ ๆ มารยาดี ตีเนียน มาคอยดูกันว่าจะแสร้งทำไปได้อีกนานแค่ไหน

“รูปร่างแบบนี้คงผ่านสนามรบมาอย่างโชกโชนแล้วสินะ งั้นเรามาคุยกันเรื่องเงื่อนไขดีกว่า เงื่อนไขฉันง่ายมาก ภายในสามเดือนนี้ เธอต้องทำให้ฉันพอใจในทุก ๆ ด้าน ฉันถึงจะยกหนี้ทั้งหมดให้พ่อเธอ และเธอคงรู้ใช่ไหมว่าจำนวนเงินไม่ไช่น้อย ๆ จะให้แค่มานอนเป็นนางบำเรอบนเตียงสามเดือนแล้วหมดหนี้ก็คงไม่ได้ เตรียมใจไว้ด้วยล่ะและถ้าถึงกำหนดฉันจะคืนอิสระให้เธอ แต่! ภายในสามเดือนนี้เธอห้ามไปมั่วสุมกับคนอื่นเด็ดขาด! ไม่อย่างนั้นฉันจะเอาชีวิตพ่อเธอแทน”

“งั้น .. ฉันขอทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรได้ไหมคะ”

“หึ! ฉลาดดีนี่ ได้สิ! ฉันไม่มีปัญหา"

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    กอหญ้าคลานขึ้นมาบนเตียงที่มีราชันย์นอนหน้ามุ่ยคอหักดั่งปลาทูแม่กลอง ก่อนจะมุดเข้าไปในผ้านวมผืนหนา มือเล็กลูบไล้ขาแกร่งของราชันย์อย่างเบามือ รับรู้ได้ว่าราชันย์เองก็เกร็งขาเป็นระยะ แต่ยังทำท่าทีไม่สนใจเมียเหมือนเดิมมือเล็กของกอหญ้าเลื่อนไปปลดเข็มขัดของเขาออก ปลดกระดุมกางเกงช้า ๆ รูดซิปออกก่อนจะดึงกางเกงของผู้ชายใต้ร่างของเธอออกอย่างง่ายดาย เหลือเพียงกางเกงในสีขาวแบรนด์ดังที่บัดนี้ปิดเจ้าโลกไว้ไม่มิดด้วยซ้ำ ราชันย์น้อยที่หัวเห็ดขนาดใหญ่โผล่พ้นออกมาจากขอบกางเกงใน ผงกหัวราวกับกำลังเชิญชวนให้เธอมาทำมิดีมิร้าย แต่เจ้าตัวกลับยังทำหน้ามุ่ยไม่สนใจ เพียงแค่ปลายนิ้วชี้ของเธอกระตุกทั้งกางเกงนอกกางเกงในของราชันย์ก็ถูกถอดออกโยนไปกองที่พื้นโดยที่ได้รับการช่วยเหลืออย่างไม่ขัดแม้แต่น้อยของเขามือเล็กของเธอกำเข้ากับเจ้าโลกที่ขยายเต็มที่ หัวเห็ดบานยั่วเย้าเหล่าแมลงมีน้ำหวานผุดออกมาจากปลายหัวเห็ดให้นิ้วชี้ของกอหญ้าได้ไล้วน สร้างความเสียวซ่านกระตุกถี่ กอหญ้าใช้ลิ้นอุ่น ๆ ไล้เลียไปที่หัวเห็ดบานจนทั่วยิ่งเธอวนรอบหัวมากเท่าไหร่ น้ำหวานที่ไหลเยิ้มก็ยิ่งผลิตออกมามากเท่านั้น ไล้เลียรอบหัวจนพอใจลิ้นของเธอก็ค่อย

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    “ค่ะเฮีย หญ้าได้ยินแล้ว เฮียดีใจเสียงดังไปแล้วค่ะ”“คุณแม่ฝากครรภ์เลยไหมคะ”“ฝากเลยค่ะ”“ได้เลยค่ะ”คนที่ดูจะตื่นเต้นสุดเหมือนจะเป็นผู้ชายข้าง ๆ มากกว่าเธอเสียอีก กอหญ้าที่เห็นราชันย์ดีใจมากก็ทำให้เธอยิ้มออกมาอย่างดีใจ เธอเองก็ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าเด็กผู้หญิงที่ครอบครัวล้มละลาย จะได้มีครอบครัวที่มีความสุขขนาดนี้ ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเธอเคยคิดแต่จะรีบให้หมดเวลาสัญญา ผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเธอตกหลุมรักเขาโดยที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่แม้แต่จะชายตามอง ผู้ชายที่เธอไม่คิดว่าวันหนึ่งจะมายืนเคียงข้างเธอเป็นครอบครัวของเธอจริง ๆ“เฮีย”“ว่าไงจ๊ะเมียจ๋า”“หญ้ารักเฮียนะ”“เฮียก็รักหญ้า รักมาก ๆ รักที่สุดเลย”“แต่หญ้าเหม็นหน้าเฮียมากนะ”“…”“หญ้าว่าจนกว่าจะคลอด อยากให้เฮียอยู่ห่าง ๆ หญ้าหน่อยจะได้ไหมคะ”“แต่เฮียอะ..อยากอยู่กับหญ้าตลอดเวลาเลยจริง ๆ นะ”“อะแห่ม! เดี๋ยวเรื่องนั้นยังไงค่อยกลับไปตกลงกันเนอะ แต่ตอนนี้เรามาทำประวัติฝากครรภ์กันก่อนดีกว่าน๊า”ถึงแม้คุณหมอจะพูดแบบนั้น แต่แก้มหมอกลับยิ้มไม่หุบเมื่อเห็นความมุ้งมิ้งของสองสามีภรรยานี้ ยิ่งทำให้หมอยิ้มแก้มแทบปริ กอหญ้าเองก็ลืมตัวว่ายังอยู่ที่โรงพยาบาล ทำ

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    กอหญ้าไม่ได้พูดเล่น แต่เธอรู้สึกว่าราชันย์นั้นมีกลิ่นตัวที่ผิดจากปกติ เป็นกลิ่นที่เตะจมูกแบบแปลกกว่าที่ผ่านมา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ยังคงใช้แชมพูกลิ่นเดิม ครีมอาบน้ำกลิ่นเดิม และน้ำหอมก็ยังคงกลิ่นเดิม แต่สองสามวันมานี้เวลาเจอราชันย์กลับมีกลิ่นที่แปลกไป แต่เธอไม่กล้าพอที่จะบอกกับเขา กลัวว่าผู้เป็นสามีของตนจะน้อยใจแต่พอยิ่งเห็นเขา อาการเหม็นกลิ่นตัวเขาก็ยิ่งจุกในอกมากขึ้นจนบางครั้ง ก็อยากที่จะเดินหนีเขาให้พ้น ๆ ต่างกันกับราชันย์ที่มีความต้องการที่อยากจะคลอเคลียนัวเนียกับผู้เป็นภรรยาตลอดเวลา อยากอยู่ใกล้อยากเห็นหน้าตลอดเวลา อยากจะไปไหนมาไหนทำอะไรด้วย เขารู้สึกว่ากลิ่นกายของกอหญ้าหอมเป็นพิเศษ และเป็นสิ่งเดียวที่เขาไม่รู้สึกคลื่นไส้เวลาพบเจอและเพียงแค่เขาออดอ้อนเมียได้ไม่นานนัก ความมวนท้องก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับความรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ ยังไม่ทันที่จะได้เดินออกจากหน้าห้องน้ำ ราชันย์ก็หันหลังตรงดิ่งเจ้าไปกอดคอชักโครกสุดที่รักเช่นเดิม กอหญ้าเองถึงแม้จะเห็นความทรมานของราชันย์ก็เถอะ แต่พอเธอจะก้าวขาเข้าไปลูบหลังก็ต้องชะงัก เพราะเมื่อเห็นหน้าราชันย์เธอเองกลับรู้สึกคลื่นไส้มาเสียอย่างนั้น

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 3 | น้องของเจ้าแฝดมาแล้ว Nc18+

    พิเศษ ตอนที่ 3...“หม่ำ หม่ำ”เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยวัยหนึ่งขวบเศษ ที่กำลังนั่งเก้าอี้รอกินข้าวอย่างใจจดใจจ่อ โดยที่เก้าอี้ข้างกันนั้นยังมีเด็กชายพี่น้องฝาแฝดที่ทำหน้านิ่งมองหน้าอลิซที มองหน้าผู้เป็นพ่อที และเด็กน้อยก็รอเพียงไม่นานผู้เป็นแม่อย่างกอหญ้าก็เดินมาพร้อมกับอาหารสีสันสดใสน่ารับประทานนำมาวางไว้ที่เก้าอี้ ส่งผลให้เด็กน้อยอารมณ์ดีอย่างอลิซปรบมือดีใจยกใหญ่“หม่ำ หม่ำ”“โอเค ข้าวมาแล้วลูกสาวป๊าจะได้กินข้าวแล้ว”“อาร์เดนหิวข้าวมั้ยลูก”“…”ไม่มีเสียงตอบรับจากลูกชายของเธอมีเพียงตาตาที่ดุราวกับเสือร้ายที่จดจ้องมองไปที่จานข้าวอย่างไม่ละสายตา ดูท่าทางแล้วเขาจะได้ลูกชายที่ค่อนข้างเงียบมากมาคนหนึ่งแน่นอน กอหญ้าไม่ลีลาให้ลูกต้องรอนาน เธอส่งสัญญาณให้ราชันย์เริ่มป้อนข้าวลูกได้ ถึงแม้อาร์เดนจะมีท่าทีไม่เป็นมิตรสักเท่าไหร่ แต่พอเธอป้อนข้าวให้ก็ไม่มีท่าทีว่าจะไม่ทาน ผ่านไปเพียงไม่นานข้าวผัดสีสันสดใสก็หมดเกลี้ยงจานทั้งคู่ สร้างความพึงพอใจให้กับผู้เป็นแม่เป็นอย่างมาก“หม่ำ”และยังคงเป็นเช่นนี้ อาร์เดนจะส่งเสียงร้องขอก็ต่อเมื่อเห็นจานผลไม้เท่านั้น ครั้งนี้ก็เช่นกัน ลูกชายของเขาแลดูจะชอบผลไม

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 2 | เจ้าแฝดของป๊ามาเฟีย

    “ยังเลย”“ทำไมเธอดูตื่นเต้นขนาดนี้”“ทำอย่างกับนายไม่ตื่นเต้น”“ก็ไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่นะ”เพียงไม่นานประตูห้องคลอดก็ถูกเปิดออกโดยมีกลุ่มคุณหมอเดินออกมาสามสี่คน ทั้งคู่รีบวิ่งเข้าไปหาคุณหมอทันที“คุณหมอคะ คนไข้ที่เพิ่งเข้าไปเป็นยังไงบ้างคะ คลอดหรือยังคะ”“คุณแม่ยังไม่คลอดนะคะ ปากมดลูกยังไม่เปิด”“เธอเป็นยังไงบ้างคะ”“ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วค่ะ แต่เบื้องต้นอายุครรภ์ยังไม่ถึงกำหนด คลอดออกมาเด็ก ๆ อาจจะต้องเข้าตู้อบก่อนนะคะ”“ขอบคุณมากค่ะ”เวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมงก็ไม่มีท่าทีว่าเธอจะคลอด ทั้งธันวาและเว่ยเอินเองก็สลับกันลุกนั่ง วนอยู่หน้าห้องคลอด และไม่มีท่าทีจะคลอดง่าย ๆ ยิ่งทำให้เว่ยอินและธันวารู้สึกกังวลเพิ่มขึ้น“ไอ้ธัน”“มาสักที”“กอหญ้าเป็นไงบ้าง นานแล้วนะยังไม่คลอดอีกหรอ”“ยังเลย”“คุณเป็นใครคะ”“อ่อ..คนนี้เว่ยเอินที่เคยเล่าให้ฟัง..ส่วนนี่ราชันย์”“สวัสดีครับ”ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้ทำความรู้จักกัน ก็มีกลุ่มคุณหมอสามสี่คนรีบวิ่งมาที่หน้าห้องคลอด ทำให้ราชันย์เองก็ตกใจไปด้วยเขาคว้าข้อมือของหมอผู้ชายคนหนึ่งเอาไว้“เกิดอะไรขึ้นครับ”“คุณแม่มีภาวะครรภ์เป็นพิษครับ หมอขอตัวก่อนนะคร

  • หนี้รักภรรยาจำเป็น   พิเศษ ตอนที่ 2 | เจ้าแฝดของป๊ามาเฟีย

    เขาอุ้มกอหญ้าและเดินช้าๆ ให้เข้าไปนั่งรอในรถ ทางด้านเว่ยเอินเองเธอก็รีบวิ่งมาหอบหิ้วข้าวของอย่างพะรุงพะรังเข้าไปยัดไว้ในรถเช่นเดียวกัน ก่อนที่เธอกระโดดขึ้นรถด้วยความเร็วแสง เคาะเบาะรถเบา ๆ ให้ธันวานั้นขับรถออกไปอย่างรวดเร็วปลายทางคือโรงพยาบาล ถึงแม้โรงพยาบาลจะอยู่ไม่ไกลมากนักแต่ช่วงเวลานี้ รถบนท้องถนนย่อมมีมากกว่าปกติเพราะเป็นช่วงเวลาทำงานพอดีนั่นจึงทำให้รถของเขาที่กำลังจะมุ่งหน้าสู่โรงพยาบาลนั้นเกิดการล่าช้าอย่างช่วยไม่ได้ ธันวาที่พยายามเหยียบคันเร่งรถอย่างเต็มที่เพื่อให้ไปถึงโรงพยาบาลอย่างเร็วที่สุด ก็ต้องฟันฝ่ากับอุปสรรคบนท้องถนน คนข้างๆ เขาเองก็ต้องฝ่าอุปสรรคความเจ็บปวดที่รู้สึกได้เลยว่ามดลูกกำลังบีบตัวลง และเวลาต่อมาก็ยิ่งทำให้เธอตกใจเข้าไปอีก เมื่อเธอรู้สึกว่าเบาะที่เธอนั่งนั้นตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำที่เธอเองก็ไม่รู้ว่ามาจากไหน จะบอกว่าเธอฉี่แตกก็ไม่น่าจะใช่ เธอไม่รู้สึกเลยว่ามันไหลออกมาตอนไหน เมื่อรู้ตัวอีกทีมันก็เปียกชุ่มไปหมดแล้ว"น้ำเปียกเบาะหมดแล้ว""ห๊ะ! เดี๋ยวนะอย่าเพิ่งคลอดนะ บนรถอันตราย""คุณธันวาขับเร็วกว่านี้ได้ไหม เห็นไหมพี่หญ้าหน้าซีดหมดแล้ว""ฉันก็กำลังรีบอยู่"ใ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status