ตอนที่ 29 ปรับความเข้าใจ

ประตูลิฟต์เปิดออกแล้ว หมอติณณ์จับมือเธอเดินไปที่ประตูดาดฟ้าอีกครั้ง เมื่อเดินออกไปแล้ว ยี่หวาถึงกับตะลึง เพราะเธอไม่เคยมีโอกาสได้ขึ้นมาบนตึกสูง ในเวลากลางคืนแบบนี้มาก่อน

“ว้าว… ยอดไปเลย”

“อย่ามัวแต่เงยหน้ามองแบบนั้น เดี๋ยวจะหน้ามืดนะ ค่อย ๆ เดิน ตอนนี้ไม่ปวดท้องใช่ไหม”

“ไม่ปวดเลยค่ะ หรือว่าจะหายแล้วคะ…โอ๊ย! พี่ติณณ์ทำอะไรน่ะ เจ็บนะ”

เขาจี้กดไปที่ท้องเธอเล็กน้อย ยี่หวาก็ร้องขึ้นมาทันที

“ที่เจ็บน่ะมันอยู่ข้างใน แล้วที่ไม่ปวดตอนนี้ก็เพราะยาแก้ปวดที่พี่ให้ไปต่างหากล่ะ เอาล่ะมีเวลาไม่นาน จะได้กลับไปนอนพักผ่อน”

“ก็ได้ค่ะ สวยจังเลย”

“เดินไปตรงโน้นเถอะ มีที่นั่งอยู่”

เขาพาเธอเดินมาที่นั่ง ซึ่งอยู่ริมดาดฟ้าที่มีลมเย็น แสงไฟจากในเมือง ทำให้ยี่หวามองด้วยความเพลิดเพลิน

“หวา…”

“คะ”

“จำครั้งก่อนได้ไหม ที่พี่พาหวาขึ้นมาที่นี่”

“จำได้ค่ะ ทำไมเหรอคะ”

“พี่แค่อยากพาหวามาอีกครั้ง เพื่อลบความทรงจำแย่ ๆ ครั้งก่อนน่ะ หวาไม่ว่าพี่ใช่ไหม”

ยี่หวาพิงไปที่ไหล่ของเขา และกอดแขนเขาเอาไว้

“ไม่ว่าหรอกค่ะ ครั้งนั้นหวาก็ใช้อารมณ์เหมือนกัน”

“พี่ไม่โกรธหวาเลย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นตอนนั้น มันเป็นเพราะพี่ผิดเอง ถ้าพี่ไม่ทำผิด