Compartilhar

บทที่ 8

Autor: อวี๋ปู้เหยียน
บทที่ 8

สวีหว่านหนิงกัดฟันกรามแน่นจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ

“สวีหว่านหนิง คำพูดที่ฉันพูดเมื่อคืนไม่ได้เป็นเพียงแค่ลมปาก ถ้าเธอสามารถทำให้ฉินเซียวออกมาพูดเองและยอมหย่ากับฉันได้เมื่อไหร่ นั่นแหละคือชัยชนะที่แท้จริงของเธอ” ระหว่างที่พูด สวีเหยียนซีก็ก้าวเข้าไปหาเธออย่างเงียบเชียบ ก่อนจะเอื้อมมือไปจับข้อมือขวาของอีกฝ่ายไว้แน่น เพื่อป้องกันไม่ให้เธอลงมือทำร้ายตัวเองจริง ๆ

มีอยู่ชั่วขณะหนึ่งที่สวีหว่านหนิงเกือบจะเชื่อคำพูดของเธอ

แต่ก็แค่ชั่วครู่เดียวเท่านั้น

ทันใดนั้นเอง เธอก็หัวเราะออกมา “สวีเหยียนซี ที่แท้เธอก็แค่กลัวฉันจะทำร้ายตัวเอง แล้วสุดท้ายตัวเองจะต้องเดือดร้อนใช่ไหมล่ะ”

คิ้วของสวีเหยียนซีขมวดเข้าหากัน

ใครจะรู้ ในวินาทีถัดมา สวีหว่านหนิงก็ปล่อยมือทันทีและโยนมีดพับทิ้งลงบนพื้น

“การทำร้ายตัวเอง ไม่จำเป็นต้องกรีดข้อมืออย่างเดียวหรอก จริงไหม?”

เธอรับรู้ได้ถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดีมันแวบขึ้นมาในสมองของสวีเหยียนซี

เธอเชื่อตามสัญชาตญาณว่าห้ามปล่อยมือของสวีหว่านหนิงเป็นอันขาด แต่ทันใดนั้นสวีหว่านหนิงก็ก้มหน้าลงกัดเข้าที่หลังมือของเธออย่างแรง

เธอร้องออกมาด้วยความตกใจ ในวินาทีนั้นเองร่างของสวีหว่านหนิงก็พุ่งผ่านหน้าเธอไป พร้อมกับเสียงโครมและเสียงกรีดร้องที่แหลมสูง

สวีเหยียนซีถึงกับยืนตะลึงกับภาพตรงหน้า เธอประเมินความบ้าคลั่งของสวีหว่านหนิงต่ำเกินไปจริง ๆ!

เธอตัดสินใจจะก้าวเข้าไปดู แต่แม่สวีและคนอื่น ๆ ก็กรูกันเข้ามาก่อนแล้ว

แม่สวีเห็นลูกสาวตัวเองเลือดอาบหน้าผาก ก็กรีดร้องออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “หนิงหนิง! ลูกแม่! ลูกเป็นอะไรไป!”

สวีเหยียนเช่อเหลือบตามองสวีหว่านหนิงครู่หนึ่ง ก่อนจะหันมามองสวีเหยียนซีด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง แล้วรีบหันไปสั่งพ่อบ้าน “รีบไปเรียกหมอมาเร็วเข้า!”

สวีหว่านหนิงเวียนหัว หน้ามืด และเลือดอาบ แต่ยังคงนอนอยู่ในอ้อมกอดของแม่สวี พอยกหน้าขึ้นก็ส่งสายตาที่ดูอ่อนแอและเจือความน้อยใจไปยังสวีเหยียนซี

แค่นั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนในที่นี้เข้าใจในทันทีว่า นี่ต้องเป็นฝีมือของสวีเหยียนซีอย่างแน่นอน

แม่สวีโกรธจนตาแดงก่ำ กรีดร้องใส่เธออย่างบ้าคลั่ง สวีเหยียนซี นี่แกกล้าทำร้ายลูกสาวฉันอย่างนั้นเหรอ! แกกล้าทำแบบนั้นได้ยังไง!”

ในจังหวะนั้นเอง ฉินเซียวและพ่อสวีก็รีบวิ่งลงมาจากห้องหนังสือ และได้ยินคำพูดทั้งหมดพอดี ฉินเซียวรีบวิ่งเข้ามา เมื่อเห็นสวีหว่านหนิงหัวแตกพร้อมเลือดไหลอาบเต็มใบหน้า เขาก็ไม่รอช้า หันขวับไปหาสวีเหยียนซีทันที “เสี่ยวซี นี้คุณทำอะไรลงไป”

คำถามนั้นเหมือนมีดปักลงกลางหัวใจของสวีเหยียนซี

ถึงแม้เขาทรยศเธอ แต่ตลอด 22 ปีที่ผ่านมา เขาคือคนที่รู้จักเธอดีที่สุด ใครจะสงสัยเธอก็ได้ แต่ทำไมคนที่สงสัยเธอเป็นคนแรกกลับเป็นเขา!

ความเงียบของเธอกลับถูกฉินเซียวตีความว่าเป็นการยอมรับโดยปริยาย

เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นสีหน้าเย็นชาของฉินเซียว “เสี่ยวซี ถึงคุณจะไม่ชอบเสี่ยวหนิง แต่ก็ไม่ควรทำร้ายเธอถึงขนาดนี้ นี่มันไม่ใช่คุณเลย”

“พี่ฉินเซียว” สวีหว่านหนิงเอ่ยเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสะอื้น

ฉินเซียวตวัดสายตาตำหนิสวีเหยียนซี แล้วไม่พูดอะไรอีก ก้มลงอุ้มสวีหว่านหนิงขึ้นมา “ผมจะพาเสี่ยวหนิงกลับห้องเอง”

ทันทีที่เขาก้าวออกไป แม่สวีก็หันกลับมา ฝ่ามือหยาบกร้านก็ฟาดเข้ายังใบหน้าของสวีเหยียนซีอย่างสุดแรง “ตบนี้สมควรจะให้ตั้งแต่ที่ข้างล่างแล้ว! สวีเหยียนซี ถ้าหนิงหนิงเป็นอะไรไป ฉันไม่มีวันปล่อยแกไว้แน่!”

“แม่ครับ พอเถอะครับ” สวีเหยียนเช่อเข้ามาขวางและดึงสวีเหยียนซีให้ไปหลบด้านหลัง “แม่ไปดูหนิงหนิงก่อนเถอะครับ”

แม่สวีสะบัดเสียงฮึใส่ ก่อนจะรีบหันหลังเดินจากไป

สวีเหยียนเช่อหันกลับมามองเธอ พร้อมยกมือขึ้นสัมผัสแก้มที่ถูกตบอย่างแผ่วเบา “เจ็บไหม?”

สวีเหยียนซีเบือนหน้าหนี ไม่ยอมให้เขาแตะต้อง “เธอทำตัวเองต่างหาก”

สวีเหยียนเช่อพูดว่า “เธอจะชนเองหรือไม่ ไม่สำคัญหรอก แต่เมื่อครู่เธอก็เห็นแล้วใช่ไหม ว่าสถานการณ์มันเป็นแบบไหน?”

ไม่สำคัญ? เหอะ ๆ สวีเหยียนซีหัวเราะในลำคอ พร้อมกับมองเขาด้วยสายตาที่เย้ยหยัน “พี่เองก็ไม่ต่างจากคนอื่น!”

พูดจบ เธอก็ผลักเขาออก แล้ววิ่งพรวดออกไปจากห้อง

เธอเลือกที่จะออกจากบ้านตระกูลสวีทันที ถึงหน้าสีของเธอจะเรียบนิ่ง แต่น้ำตาแห่งความโศกเศร้ากลับไหลพรากอย่างไม่หยุดหย่อน

จริง ๆ แล้วเล่ห์กลของสวีหว่านหนิง มันเป็นเรื่องหลอกลวงที่ไร้ชั้นเชิง แต่ถึงจะไร้ชั้นเชิงแค่ไหน ทุกคนก็ยังคงเลือกที่จะเชื่อเธอ

เพียงเพราะเธอเป็นคนป่วย และคนในตระกูลสวีรู้เรื่องที่เธอกับฉินเซียวจดทะเบียนกัน ทุกคนเลยเชื่อว่าเธอมีความแค้นอยู่ในใจ คิดว่าเธอคงจะลงมือด้วยความเจตนาจริง ๆ

แต่ฉินเซียวทำไมเขาถึงกล้าสงสัยเธอ

ตอนนี้ทั้งร่างกายของเธอรู้สึกเหมือนถูกแช่แข็ง ขณะที่หัวใจก็ด้านชาไปหมดแล้ว

เธอขับรถออกจากคฤหาสน์หลังงาม ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

ทีแรกเธอไม่คิดจะรับสาย คิดว่าคงเป็นคนในบ้านตระกูลสวีหรือฉินเซียว แต่พอเหลือบไปเห็นชื่อที่ปรากฏกลับเป็นจ้าวจวิ้นโจว
Continue a ler este livro gratuitamente
Escaneie o código para baixar o App

Último capítulo

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 44

    บทที่ 44จ้าวจวิ้นโจวเก็บมือกลับอย่างพึงพอใจ แล้วหันไปคุยเรื่องงานกับเหมารุ่ยเฟิงต่ออย่างเป็นธรรมชาติระหว่างนั้น เหมารุ่ยเฟิงก็เปลี่ยนหัวข้อมากล่าวถึงสวีเหยียนซี “สถาปนิกสวีมาที่เมืองไห่กับประธานจ้าวในครั้งนี้ ก็เพื่อเก็บข้อมูลนี่เอง แบบนี้ผมก็ยิ่งตั้งตารอแบบร่างเบื้องต้นของสถาปนิกสวีมากขึ้นแล้วสิ”สวีเหยียนซียิ้มอย่างสุภาพ “วางใจได้เลยค่ะ”เมื่อเหมาเจียนั่วได้ยินดังนั้นก็เข้าใจความหมายในทันที จึงเอ่ยถามว่า “พ่อคะ เธอสถาปนิกที่รับงานโปรเจกต์ก่อสร้างล่าสุดของพ่อเหรอคะ?!”“อืม” เหมารุ่ยเฟิงตอบห้วน ๆ พลางตำหนิลูกสาวของตัวเอง “ดูสถาปนิกสวีสิ ทั้งอายุน้อย ทั้งเก่งกาจขนาดนี้ แกควรจะเรียนรู้จากสถาปนิกสวีบ้างนะ เลิกเอาแต่เล่นเป็นเด็กไร้ประโยชน์ได้แล้ว”เหมาเจียนั่วหน้าแดง “พ่อคะ อยู่ข้างนอกไว้หน้าหนูหน่อยเถอะคะ”“แล้วแกเคยไว้หน้าฉันบ้างไหม?”“...”แม้จะดูเหมือนพ่อลูกทะเลาะกัน แต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนโกรธกันจริงจัง สวีเหยียนซีมองแล้วก็อดรู้สึกอิจฉาไม่ได้ เพียงแค่ไม่กี่วินาทีที่เธอเผลอเหม่อ หากตอนนั้นเธอไม่ได้ถูกสลับตัวตั้งแต่แรก เธอกับพ่อแท้ ๆ ก็คงจะมีความสัมพันธ์ที่อบอุ่นแบบนี้เช่นกัน“เ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 43

    บทที่ 43“เจ้าของของที่นี่เป็นเพื่อนกับผมเอง” จ้าวจวิ้นโจวอธิบาย พร้อมกับถามเธอกลับ “คุณมีเวลาหาข้อมูลในนี้เงียบ ๆ ชั่วโมงเดียวเท่านั้น แน่ใจเหรอว่าจะเสียเวลาถามคำถามนี้?”สวีเหยียนซีได้สติในทันที แล้วรีบหยิบกล้องขึ้นมา “ขอบคุณค่ะท่านประธานจ้าว”พูดจบ เธอก็เริ่มตั้งสมาธิทำงานทันทีจ้าวจวิ้นโจวเดินตามเธออยู่ไม่ห่างด้วยท่าทีที่สบาย ๆ ไม่นานนัก ในมือของเขาก็มีทั้งกาแฟที่เธอยังดื่มไม่หมด รวมถึงกระเป๋าของเธอสวีเหยียนซีไม่รู้ตัวเลยว่า ในขณะที่เธอเพลิดเพลินอยู่กับงาน เธอกลับส่งของพวกนั้นให้เขาไปโดยไม่รู้ตัวเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว สวีเหยียนซีเก็บข้อมูลครบทุกอย่างที่ต้องการแล้วก็รู้สึกเบิกบานด้วยความดีใจพอเธอหันกลับมาจะบอกจ้าวจวิ้นโจวว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ต้องอึ้งเมื่อเห็นกระเป๋าของตัวเองอยู่ในมือเขา!เธอแทบอยากจะสบถออกมา รีบคว้ากระเป๋าคืนจากมือเขา แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด “ขอโทษค่ะท่านประธานจ้าว เมื่อกี้คุณควรเตือนฉันนะคะ”เพราะเมื่อก่อนตอนที่อยู่กับฉินเซียว เธอชินกับการส่งของให้เขาช่วยถือโดยไม่ทันคิดอะไร คราวนี้ก็เลยเผลอแสดงพฤติกรรมแบบเดิมออกมาโดยไม่รู้ตัวเพราะมัวแต่

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 42

    บทที่ 42สวีเหยียนซีกัดริมฝีปากด้วยความรู้สึกกระอักกระอวน ก่อนจะรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ท่านประธานจ้าวมาเจอลูกค้าแถวนี้เหรอคะ?”จ้าวจวิ้นโจวตอบตรง ๆ โดยไม่ปิดบัง “ในโทรศัพท์มีระบบแชร์พิกัดอยู่”“???” สวีเหยียนซีเบิกตากว้าง มองโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าตัวเองอย่างเหลือเชื่อครู่หนึ่ง ก่อนพูดอย่างหงุดหงิดว่า “คุณ!”จ้าวจวิ้นโจวเลิกคิ้วขึ้น “โทรศัพท์ที่ผมให้คุณใช้ คุณไม่เคยเปิดดูเลยหรือไง?”เธออึ้งไปชั่วขณะ “นั่นเป็นโทรศัพท์ของคุณ ฉันจะกล้าไปค้นอะไรแบบนั้นได้ยังไง?”“ผมให้คุณใช้ ก็เท่ากับว่ามันเป็นของคุณชั่วคราว ถ้าคุณเปิดดูแล้วปิดระบบนี้ไป ผมก็คงหาคุณไม่เจอ แบบนี้จะโทษใครดีล่ะ?”สวีเหยียนซีชื่นชมสกิลปากของเขาจริง ๆ เธอฝืนยิ้ม “คุณบอกกันตรง ๆ ก็ได้ ว่ามีระบบนี้อยู่”ตอนแรกเธอก็รู้สึกว่าโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นเหมือนตัวปัญหาอยู่แล้ว ตอนนี้เธอยิ่งมั่นใจว่าจะไม่ใช้มันอีกจ้าวจวิ้นโจวไม่ได้ต่อล้อต่อเถียง แต่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดหน้าจอให้เธอเห็น ก่อนจะกดปิดระบบแชร์พิกัดนั้นต่อหน้าเธอ “ทีนี้ก็สบายใจได้แล้ว รอบหน้าผมหาคุณไม่เจอแล้ว”สวีเหยียนซีปฏิเสธ “ขอบคุณสำหรับน้ำใจนะคะ แต่ไม่จำเ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 41

    บทที่ 41สวีเหยียนซีไม่พูดอะไร เพียงแต่กดโทรออกสีหน้าของเหมาเจียนั่วค่อย ๆ ตึงเครียดขึ้น ชัดเจนว่าเธอไม่คิดว่าสวีเหยียนซีจะกล้าทำจริง!ไม่นาน เสียงของฟางห่าวก็ดังขึ้นจากปลายสาย “สถาปนิกสวี?”“ผู้ช่วยฟางคะ ฉันเจอคุณเหมาเจียนั่วที่ลานจอดรถใต้ดินของโรงแรม ดูเหมือนว่าเธอจะมีเรื่องด่วนอยากพบท่านประธานจ้าว แต่เพราะฉันขับรถของเขาออกมา เธอก็เลยตามมารังควานฉันอยู่ ตอนนี้ทำให้ฉันไม่สามารถทำงานได้ตามปกติค่ะ”เหมาเจียนั่วเบิกตากว้างทันที “???”ฟางห่าวพูดว่า “รอสักครู่นะครับสถาปนิกสวี เดี๋ยวผมจะจัดการให้”ทันทีที่วางสาย เหมาเจียนั่วก็ระเบิดอารมณ์ออกมาอีกครั้ง “เธอบอกว่าจะโทรแจ้งตำรวจไม่ใช่เหรอ! แล้วทำไมถึงโทรหาผู้ช่วยของจ้าวจวิ้นโจวแทนล่ะ!?”สวีเหยียนซียักไหล่เบา ๆ “ก็เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าที่นี่คือเมืองไห่ไม่ใช่เมืองจิง? ฉันก็แค่ทำตามคำแนะนำของเธอ การโทรหาตำรวจก็ไม่มีประโยชน์กับฉันอยู่ดี”“...” ไม่ใช่! ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเชื่อฟังกันจริง ๆ ด้วย?!ขณะที่เหมาเจียนั่วเอียงคอพลางชี้ไปที่สวีเหยียนซี เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น พอไม่มีทางเลือก เธอจึงหยิบขึ้นมาดูและเห็นว่าเป็นสายจากพ่อ หน้าขอ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 40

    บทที่ 40แต่ว่าจ้าวจวิ้นโจวกดตัดสายไปแล้วเอาไว้รับสายอย่างเดียว ส่วนเวลาอื่น ๆ ก็เก็บไว้ในกระเป๋าก็พอ สวีเหยียนซีบอกแบบนั้นเพื่อปลอบใจตัวเอง ก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วลงไปยังลานจอดรถชั้นใต้ดินเมื่อกวาดตามองไปรอบ ๆ ทั้งลานจอดรถ รถเบนท์ลีย์คอนติเนนทัลสีฟ้าโดดเด่นสะดุดตาเกินกว่าจะหาไม่เจอ เพราะมันมีอยู่เพียงคันเดียวเท่านั้นพอปลดล็อกด้วยกุญแจรถ สวีเหยียนซีก็แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้ชายอย่างจ้าวจวิ้นโจวจะมีรถหรูที่สีหวานละมุนราวกับรถของนางฟ้าแบบนี้หรือว่าในใจเขาเองก็อาจจะมีมุมความเป็นเด็กสาวแอบซ่อนอยู่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูรถ จู่ ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งก้าวมาขวางตรงหน้า ยืนกอดอกพลางจ้องเธอตาไม่กะพริบ “นี่มันรถของจ้าวจวิ้นโจว! ทำไมกุญแจถึงอยู่ในมือเธอได้?”สวีเหยียนซีสะดุ้งเล็กน้อย ความคิดแรกคือนี่คงเป็นผู้หญิงที่ตามจีบเขาอยู่แน่ ๆเพียงแต่ใบหน้านี้ เธอไม่เคยเห็นมาก่อนที่เมืองจิง แต่ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่านี่เป็นรถของจ้าวจวิ้นโจว ก็แปลว่าต้องรู้จักเขา เพียงแต่เธอไม่เคยเจอเท่านั้นเองเธอพูดว่า “ท่านประธานจ้าวให้ฉันยืมรถค่ะ”สิ้นคำพูดนั้น ผู้หญิงตรงหน้าก็ระเบิดอา

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 39

    บทที่ 39สวีเหยียนซีถึงกับอึ้งไปอีกครั้งจ้าวจวิ้นโจวรู้แม้กระทั่งรสนิยมเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอ!ยิ่งไปกว่านั้น เธอเพิ่งเริ่มชอบชาลี่ซานเมื่อปีนี้เองด้วยซ้ำ แม้แต่ฉินเซียวยังคิดมาโดยตลอดว่าเธอชอบลาเต้ ทั้งที่เธอเคยบอกเขาไปหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยจำได้สักที ถึงอย่างนั้น เขายังอุตส่าห์ชงลาเต้มาให้ทุกวันไม่รู้เบื่อ เธอเลยไม่อยากทำให้ความตั้งใจของเขาเสียเปล่า สุดท้ายก็เลยไม่คิดจะเถียงให้มากความ ว่าเธอชอบชาลี่ซานหรือลาเต้กันแน่สวีเหยียนซีหลุบตาลงซ่อนความรู้สึกในแววตา ก่อนจะยกยิ้มบาง ๆ รับถ้วยชา พร้อมเอ่ยคำขอบคุณเธอก้มลงจิบชาหนึ่งอึก กลิ่นหอมหวานละมุนกระจายทั่วในปาก พอเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง สายตากลับเผลอทอดมองไปยังฝั่งตรงข้าม จ้าวจวิ้นโจวกำลังอ่านนิตยสาร แขนซ้ายพาดไว้บนที่วางแขนเป็นท่าทางสบาย ๆ ทุกครั้งที่เขาเปิดหน้าหนังสือ ก็พลอยทำให้เธอเห็นชัดเจนถึงมือเรียวยาวสวยสมบูรณ์แบบคู่นั้นหัวใจเธอเผลอไหววูบ ก่อนจะครุ่นคิด จ้าวจวิ้นโจวคนนี้รู้เรื่องของเธอมากแค่ไหนกันแน่?-สองชั่วโมงต่อมา เครื่องบินก็มาถึงเมืองไห่เพื่อความเงียบสงบ สวีเหยียนซีเลือกที่จะไม่ปิดโหมดเครื่องบิน ปล่อยให้มันเป็นแบ

Mais capítulos
Explore e leia bons romances gratuitamente
Acesso gratuito a um vasto número de bons romances no app GoodNovel. Baixe os livros que você gosta e leia em qualquer lugar e a qualquer hora.
Leia livros gratuitamente no app
ESCANEIE O CÓDIGO PARA LER NO APP
DMCA.com Protection Status